Իրաւունք եւ տիրութիւն՝ ազգային-թեմական կեանքի վերանորոգման համար

­Կի­րա­կի, 25 ­Մա­յիս 2025-ին, որ­պէս ­Մե­ծի ­Տանն ­Կի­լի­կիոյ կա­թո­ղի­կո­սու­թեան թեմ, ­Յու­նաս­տա­նի ­Հա­յոց Ա­ռա­քե­լա­կան հա­մայն­քին պատ­կա­նող եւ 17 տա­րի­քը լրա­ցու­ցած իւ­րա­քան­չիւր հայ­րե­նա­կից կը պատ­րաս­տո­ւի ժո­ղովր­դա­վա­րա­կան քուէի ի­րա­ւուն­քով իր գե­րա­գոյն պարտ­քը կա­տա­րել յայ­տա­րա­րո­ւած ­Թե­մա­կան ընտ­րու­թիւն­նե­րուն։
­Յու­նաս­տա­նի հա­յու­թիւ­նը, տաս­նեակ տա­րի­նե­րու իր կեն­սա­փոր­ձով, հաս­տա­տած է ժո­ղովր­դա­վա­րա­կան կար­գե­րով ա­ռաջ­նոր­դո­ւե­լու իր հա­ւա­տար­մու­թիւ­նը ազ­գա­յին մար­մին­նե­րու գո­յու­թեան ու ա­նոնց վստա­հու­թիւն տա­ծե­լու ի­րա­ւուն­քին։
Այս ան­գամ եւս, ­Հա­յոց Ազ­գա­յին ­Սահ­մա­նադ­րու­թեան վրայ հիմ­նո­ւած յու­նա­հա­յոց ­Թե­մա­կան կա­նո­նագ­րու­թիւ­նը, ժո­ղո­վա­կան եւ վար­չա­կան ի­մաս­տով, կո­չո­ւած է ա­ռաջ­նոր­դե­լու Ազ­գա­յին իշ­խա­նու­թիւն­նե­րու ժո­ղովր­դա­յին հա­կակ­շի­ռով եւ ժո­ղովր­դա­վա­րա­կան սկզբունք­նե­րով հա­մայն­քը ղե­կա­վա­րե­լու աշ­խա­տան­քը։
Այս ա­ռա­ջադ­րան­քով, յու­նա­հայ ա­ռա­քե­լա­կան հա­մայն­քի բո­լոր զա­ւակ­նե­րը, Ա­թէն­քի եւ ­Յու­նաս­տա­նի մնա­ցեալ շրջան­նե­րուն մէջ, պի­տի ա­ռաջ­նոր­դո­ւին ընտ­րա­կան կեդրո­նա­տե­ղի­նե­րը, որ­պէս­զի կա­տա­րեն ի­րենց ազ­գա­յին եւ քա­ղա­քա­ցիա­կան պարտքն ու ի­րա­ւուն­քը՝ տէր կանգ­նե­լու մեր ազ­գա­յին հիմ­նա­շէն­քի կա­ռոյց­նե­րուն։
­Տաս­նա­մեակ­նե­րու վրայ նո­ւա­ճած՝ պա­տի­ւի ու պա­տաս­խա­նա­տո­ւու­թեան բարձր դրսե­ւո­րում կը հա­մա­րո­ւի թե­մա­կան ե­րես­փո­խա­նա­կան ընտ­րու­թիւն­նե­րու ի­րա­գոր­ծու­մը, ա­ռաջ­նոր­դո­ւած ժո­ղովր­դա­վար եւ հան­րա­յայտ սկզբունք­նե­րով, որ յա­ջորդ տա­րի­նե­րուն հա­մար հա­մայն­քը պի­տի օժ­տէ ­Թե­մա­կան պատ­գա­մա­ւո­րա­կան ժո­ղո­վի վե­րա­թար­մա­ցած կազ­մով, որ իր կար­գին, պի­տի ընտ­րէ Ազ­գա­յին վար­չու­թեան նոր կազ­մե­րը յա­ռա­ջի­կայ տա­րի­նե­րուն հա­մար։
­Տա­սը տա­րի ա­ռաջ, շնոր­հիւ մեր հա­մայն­քի ազ­գա­յին մար­մին­նե­րու հե­տե­ւո­ղա­կան ջան­քե­րուն, հիմ­նո­ւե­լով յու­նա­կան պե­տա­կան նոր օ­րէնսդ­րու­թեան վրայ, մեր հա­մայն­քը ստա­ցաւ ճա­նա­չում որ­պէս «Ե­կե­ղե­ցա­կան ի­րա­ւա­կան դէմք»։ ­Յու­նա­հայ գա­ղու­թի պատ­մու­թեան մէջ այս կա­րե­ւոր ձեռք­բե­րու­մը հաս­տա­տեց հա­մայն­քի ի­րա­ւա­կան-վար­չա­կան սահ­ման­ներն ու ի­րա­ւա­սու­թիւն­նե­րը՝ թե­մը կա­ռա­վա­րե­լու եւ մեր ազ­գա­յին կա­ռոյ­ցին ինք­նու­րոյն կրօ­նա­կան հա­մայն­քի դի­մա­գիծ տա­լու ի­րա­ւուն­քը։
­Վեր­ջին տա­սը տա­րի­նե­րու փոր­ձը ցոյց տո­ւաւ, թէ որ­պէս «Ե­կե­ղե­ցա­կան ի­րա­ւա­կան դէմք», մեր հա­մայն­քի աշ­խա­տանք­նե­րը վա­րե­լու ե­ղա­նա­կը դար­ձաւ ա­ւե­լի հե­զա­սահ, օգ­տո­ւե­լով պե­տա­կան օ­րէն­քի տրա­մադ­րու­թիւն­նե­րու լիար­ժէք գոր­ծադ­րու­թե­նէն։ ­Միա­ժա­մա­նակ, մեր ազ­գա­յին ներ­քին կեան­քի բո­լոր ո­լորտ­նե­րուն մէջ, ­Թե­մա­կան նոր կա­նո­նագ­րու­թիւ­նը, իր հիմ­նա­րար սկզբունք­նե­րուն եւ օ­րէն­քի տա­ռին յստա­կու­թեամբ, ե­կաւ ա­ւե­լիով կա­նո­նա­ւո­րե­լու եւ ամ­րապն­դե­լու ե­կե­ղե­ցա­կան-ծխա­կան գոր­ծու­նէու­թեան վար­չա­կան ու հո­գե­ւոր կա­ռա­վա­րու­մը։
Այ­սու­հան­դերձ, ազ­գի տան վար­չա­կան եւ ի­րա­ւա­կան պար­տա­կա­նու­թիւն­ներն ու հիմ­նա­կան ա­ռա­ջադ­րանք­նե­րը ամ­բող­ջա­ցու­ցած ըլ­լա­լով, այ­սօր՝ յու­նա­հայ հա­մայն­քը եւս դէմ յան­դի­ման կը գտնո­ւի հա­յու­թեան կռո­ւան­նե­րէն ընդ­հա­նուր նա­հան­ջի ա­լե­կո­ծու­մին։ Ար­ցա­խեան 44-օ­րեայ պա­տե­րազ­մի ող­բեր­գա­կան ա­ւար­տը, մեր ար­ծո­ւա­բոյ­նի հա­յա­թա­փու­մը, հայ­րե­նի­քի դի­մագ­րա­ւած քա­ղա­քա­կան, ըն­կե­րա­յին եւ մա­ւա­նանդ ար­ժէ­քա­յին սկզբունք­նե­րու տագ­նա­պը, ու այս բո­լո­րին կող­քին, Ս­փիւռ­քի թա­ւագ­լոր նա­հան­ջը, հիմ­նա­կան մար­տահ­րա­ւէր­նե­րը կը հան­դի­սա­նան մեր հա­մայն­քա­յին կեան­քի ա­պա­գա­յին նկատ­մամբ։
­Յու­նա­հայ գա­ղու­թը եւս, ազ­գա­յին տագ­նապ­նե­րու յոր­ձա­նու­տին մէջ, կո­չո­ւած է պա­հե­լու իր քայ­լը եւ ամ­րապն­դե­լու իր ազ­գա­յին-հա­մայն­քա­յին գոր­ծու­նէու­թիւ­նը, յատ­կա­պէս ե­կե­ղե­ցա­կան, կրթա­կան, ըն­կե­րա­յին եւ ե­րի­տա­սար­դու­թեան ներգ­րա­ւու­մի մար­տահ­րա­ւէր­նե­րուն նոր թափ ու կեն­սու­նա­կու­թիւն տա­լու ա­ռա­ջադ­րան­քով։
­Հա­մայն­քի ­Թե­մա­կան ընտ­րու­թիւն­նե­րուն մի­ջո­ցով, Ազ­գա­յին Ե­րես­փո­խա­նա­կան ժո­ղո­վի նոր կազ­մի ընտ­րու­թեամբ, յու­նա­հա­յու­թիւ­նը իր ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­նե­րը պի­տի լիա­զօ­րէ, որ­պէս­զի վե­րա­նո­րոգ լու­ծում­ներ գտնեն ազ­գա­յին-հա­մայն­քա­յին մեր կեան­քին առ­ջեւ ծա­ռա­ցած դժո­ւա­րու­թիւն­նե­րուն:
­Մեր բո­լո­րին քա­ղա­քա­ցիա­կան եւ ազ­գա­յին պարտ­քը կը հան­դի­սա­նայ մաս­նակ­ցիլ ­Թե­մա­կան ընտ­րու­թիւն­նե­րուն։ Ա­ռա­ջին հեր­թին, իւ­րա­քան­չիւր հայ ան­հատ, որ կը պատ­կա­նի ­Հայ Ա­ռա­քե­լա­կան ե­կե­ղեց­ւոյ եւ չէ ար­ձա­նագ­րո­ւած թե­մա­կան ընտ­րա­կան ցան­կե­րուն մէջ, պար­տի մին­չեւ 4 ­Մա­յիս փու­թալ իր շրջա­նի ե­կե­ղե­ցին ար­ձա­նագ­րե­լու իր տո­ւեալ­նե­րը, որ­պէս­զի ստա­նայ քո­ւէի ի­րա­ւունք եւ կա­տա­րէ իր ազ­գա­յին գե­րա­գոյն պար­տա­կա­նու­թիւ­նը։
­Յա­ռա­ջի­կայ շա­բաթ­նե­րուն հա­մար, ­Կի­րա­կի, 25 ­Մա­յի­սի օ­րը պէտք է դառ­նայ իւ­րա­քան­չիւր յու­նա­հայ ան­ձի սե­ւե­ռա­կէ­տը, որ­պէս­զի գի­տա­կից մաս­նակ­ցու­թեամբ ­Թե­մա­կան ընտ­րու­թիւն­նե­րուն, վե­րա­նո­րո­գենք մեր վար­չա­կան մար­մին­նե­րը, վե­րազ­գօ­նաց­նենք ե­րի­տա­սարդ սե­րուն­դը եւ ամ­րապն­դենք յու­նա­հայ հա­մայն­քի ազ­գա­յին, կրթա­կան եւ ըն­կե­րա­յին յե­նա­րան­նե­րը։
­Դար­ձեալ պի­տի անդ­րա­դառ­նանք։