Հ.Յ.Դ. ­Հա­յաս­տա­նի ­Գե­րա­գոյն մար­մի­նին կազ­մա­կեր­պու­թեամբ 2 ­Սեպ­տեմ­բե­րի ե­րե­կո­յեան Ե­րե­ւա­նի «­Հարս­նա­քար» հա­մա­լի­րին մէջ տե­ղի ու­նե­ցաւ «­Վե­րա­դարձ» խո­րա­գի­րով ձեռ­նարկ, որ նո­ւի­րո­ւած էր Ար­ցա­խի հան­րա­պե­տու­թեան հռչակ­ման 33-ա­մեա­կին:
­Ձեռ­նար­կի ըն­թաց­քին ­Նէա Զ­միռ­նիի քա­ղա­քա­պետ պրն. Եոր­ղոս ­Քու­թե­լա­քիս իր զօ­րակ­ցա­կան խօս­քը ուղ­ղեց հայ ժո­ղո­վուր­դին, ո­րը ցու­ցադ­րո­ւե­ցաւ վի­տէօ-ե­րի­զով: Ան յայտ­նեց, «որ­պէս ­Յու­նաս­տա­նի ­Նէա Զ­միռ­նիի քա­ղա­քա­պետ՝ քա­ղաք մը, որ եղ­բայ­րա­կան կա­պեր ու­նի հա­յու­թեան հետ, քա­ղաք մը, որ նոյն­պէս զոհ դար­ձած է հա­յու­թեան ջար­դա­րար՝ ­Թուր­քիոյ ցե­ղաս­պա­նա­կան քա­ղա­քա­կա­նու­թեան, ջերմ ող­ջոյն­ներ կ­‘ու­ղար­կեմ հա­ւա­քի բո­լոր մաս­նա­կից­նե­րուն, ­Նէա Զ­միռ­նիի «յու­շե­րու պու­րա­կէն», հոս ուր զե­տե­ղո­ւած է 1915-ի ­Հա­յոց ցե­ղաս­պա­նու­թեան զո­հե­րու յի­շա­տա­կին նո­ւի­րո­ւած հայ­կա­կան յու­շար­ձա­նը ­Յու­նաս­տա­նի մէջ, ուր կը հա­մախմ­բո­ւինք բո­լորս ա­մէն տա­րի Ապ­րիլ 24-ին։ ­Նէա Զ­միռ­նին քա­ղաք մըն է, որ շա­րու­նա­կա­կան կա­պեր կը պա­հէ հա­յու­թեան հետ, եղ­բայ­րա­ցած ըլ­լա­լով հայ­րե­նի ­Սի­սիան քա­ղա­քին հետ, ­Սիւ­նի­քի մար­զէն ներս։ Ան­ցեա­լին բազ­միցս այ­ցե­լած ենք բա­րե­կամ եր­կիր ­Հա­յաս­տա­նը, ինչ­պէս նաեւ 2001-ին այ­ցե­լե­ցինք Ար­ցա­խի հան­րա­պե­տու­թիւ­նը, Ս­տե­փա­նա­կեր­տը, ուր զրու­ցե­ցինք երկ­րի քա­ղա­քա­կան ղե­կա­վա­րու­թեան հետ, ­Ղա­րա­բա­ղի-Ար­ցա­խի հան­րա­պե­տու­թեան նա­խա­գա­հին հետ, այ­ցե­լե­ցինք ­Մա­միկ-­Պա­պիկ յու­շար­ձա­նը, ­Շու­շին եւ այլ քա­ղաք­նե­րը, ըն­դար­ձակ այդ շրջա­նը, որ պատ­մա­կան եւ մշա­կու­թա­յին խոր նշա­նա­կու­թիւն ու­նի հայ ազ­գի պատ­մու­թեան հետ։ Ար­ցա­խի հան­րա­պե­տու­թիւ­նը, որ այ­սօր յար­ձա­կու­մի են­թար­կո­ւած է Ատր­պէյ­ճա­նի կող­մէ եւ իր բնակ­չու­թիւ­նը էթ­նիկ զտման են­թար­կո­ւած է, հե­ռու ըլ­լա­լով իր բնա­կա­վայ­րէն, նոյն պա­հուն երբ իր քա­ղա­քա­կան ղե­կա­վա­րու­թիւ­նը կը մնայ բան­տար­կո­ւած։ ­Մենք հոս ենք, մեր ձայ­նը միաց­նե­լու եւ պաշտ­պա­նե­լու հա­մար հա­յու­թեան վե­րա­դար­ձի ի­րա­ւուն­քը, որ ա­պա­հով եւ ե­րաշ­խա­ւո­րո­ւած պայ­ման­նե­րով պէտք է կա­տա­րո­ւի։ ­Կը միաց­նենք մեր ձայ­նը՝ պա­հան­ջե­լով գե­րի­նե­րուն ա­զատ ար­ձա­կու­մը եւ վստա­հեց­նե­լով, թէ հաս­տատ ու միշտ կը մնանք հա­յու­թեան ա­ջա­կից, մնա­լով իր կող­քին, իր պատ­մու­թեան ճա­կա­տագ­րա­կան բո­լոր պա­հե­րուն ըն­թաց­քին»։
­Ձեռ­նար­կը նպա­տակ ու­նէր ստեղ­ծո­ւած ծան­րա­գոյն ի­րա­վի­ճա­կին մէջ ար­ժե­ւո­րել պատ­մա­կան օ­րո­ւան խոր­հուր­դը, նաեւ ներ­կա­յաց­նել մօ­տե­ցում­ներ եւ ա­ռա­ջարկ­ներ` Ար­ցա­խի հիմ­նախն­դի­րի մար­տահ­րա­ւէր­նե­րու եւ քա­ղա­քա­կան լու­ծում­նե­րու, հա­մազ­գա­յին յանձ­նա­ռու­թիւն­նե­րու եւ ար­ցա­խա­հա­յու­թեան ա­նօ­տա­րե­լի ի­րա­ւունք­նե­րի ի­րա­կա­նաց­ման վե­րա­բե­րեալ:
­Ձեռ­նար­կին հրա­ւի­րո­ւած էին ­Հա­յաս­տա­նի ­հան­րա­պե­տու­թեան պե­տա­կան-քա­ղա­քա­կան գոր­ծիչ­ներ, հո­գե­ւոր եւ հան­րա­յին տար­բեր շրջա­նակ­նե­րու ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­ներ: ­Ձեռ­նար­կին յա­տուկ պատ­գամ յղեց ­Մե­ծի ­Տանն ­Կի­լի­կիոյ Ա­րամ Ա. կա­թո­ղի­կոս: ­Բա­ցու­մը կա­տա­րո­ւե­ցաւ Ար­ցա­խի թե­մի ա­ռաջ­նորդ Վր­թա­նէս եպս. Աբ­րա­հա­մեա­նի ա­ղօթ­քով եւ պատ­գա­մով: Այ­նու­հե­տեւ խօսք ա­ռին Հ.Յ.Դ. ­Բիւ­րո­յի քա­ղա­քա­կան ներ­կա­յա­ցու­ցիչ Ար­մէն ­Ռուս­տա­մեան, Հ.Յ.Դ. Ար­ցա­խի ­Կեդ­րո­նա­կան կո­մի­տէի ներ­կա­յա­ցու­ցիչ Ա­րա ­Պու­լու­զեան եւ Հ.Յ.Դ. ­Հա­յաս­տա­նի ­Գե­րա­գոյն մար­մի­նի ներ­կա­յա­ցու­ցիչ Իշ­խան ­Սա­ղա­թէ­լեան: