­Կի­րա­կի, 13 Ապ­րիլ 2025-ին, ա­ռա­ւօ­տեան ժա­մը 10:30-ին, ­Թե­սա­ղո­նի­կէի Ս. Աս­տո­ւա­ծա­ծին ե­կե­ղեց­ւոյ մէջ, նշո­ւե­ցաւ ­Ծաղ­կա­զար­դի տօ­նը: Ս. ­Պա­տա­րա­գը մա­տու­ցեց ­Թե­սա­ղո­նի­կէի հո­գե­ւոր հո­վիւ՝ հոգշ. տ. Ե­ղիա վրդ. ­Մալ­խա­սեա­նը, Ս. ­Խո­րա­նի սպա­սար­կու­թիւ­նը կա­տա­րե­ցին ե­կե­ղեց­ւոյս սար­կա­ւագ­ներն ու կի­սա­սար­կա­ւագ­նե­րը, իսկ եր­գե­ցո­ղու­թիւ­նը՝ դպրաց դա­սի ան­դամ-ան­դա­մու­հի­նե­րը, ղե­կա­վա­րու­թեամբ՝ ­Կոր սրկ. ­Համ­բար­ձու­մեա­նին:
Ս. ­Պա­տա­րա­գի ըն­թաց­քին կա­տա­րո­ւե­ցաւ մա­նուկ­նե­րու թա­փօր, ո­րուն մաս­նա­կից դար­ձան ­Թե­սա­ղո­նի­կէի շա­բա­թօ­րեայ դպրո­ցի ա­շա­կերտ-ա­շա­կեր­տու­հի­նե­րը: ­Թա­փօ­րի ա­ւար­տին, հոգշ. հայր սուր­բը ­Յի­սուս Ք­րիս­տո­սի Ս. ­Խա­չով օրհ­նեց զա­նոնք:
­Հայր սուր­բը իր քա­րո­զին մէջ փո­խան­ցեց օ­րո­ւան խոր­հուր­դը: Ան շեշ­տեց, որ Ք­րիս­տո­սի յաղ­թա­կան մուտ­քը Ե­րու­սա­ղէմ ա­ռիթ եւ յի­շե­ցում է իւ­րա­քան­չիւր հայ ան­հա­տին հա­մար, որ­պէս­զի Ք­րիս­տո­սի սէ­րը ծաղ­կեց­նէ իր մէջ եւ Ս. ­Հո­գիին շնորհք­նե­րով զար­դա­րէ իր միտքն ու հո­գին: ­Քա­րո­զի ա­ւար­տին, հայր սուր­բը փո­խան­ցեց ­Թե­միս ­Բա­րե­ջան Ա­ռաջ­նորդ Սր­բա­զան ­Հօր եւ ­Թե­սա­ղո­նի­կէի ­Թա­ղա­յին ­Խոր­հուր­դին շնոր­հա­ւո­րու­թիւն­նե­րը:
Ս. ­Պա­տա­րա­գի ա­ւար­տին, հոգշ. հայր սուր­բը, սար­կա­ւագ­նե­րու մաս­նակ­ցու­թեամբ, ձի­թե­նիի ճիւ­ղե­րը օրհ­նեց, ո­րոնք մեր հա­ւա­տա­ցեալ ժո­ղո­վուր­դին բաժ­նո­ւե­ցան ե­կե­ղեց­ւոյս ­Տիկ­նանց միու­թեան ան­դա­մու­հի­նե­րուն կող­մէ:
Ս. ­Պա­տա­րա­գէն ետք, ­Թա­ղա­յին ­Խոր­հուր­դին նա­խա­ձեռ­նու­թեամբ, «Ար­ցախ» սրա­հին մէջ, տե­ղի ու­նե­ցաւ կո­կիկ հիւ­րա­սի­րու­թիւն:
­Նոյն օ­րը, ե­րե­կո­յեան ժա­մը 17:00-ին, տե­ղի ու­նե­ցաւ Դռն­բա­ցէ­քի ա­րա­րո­ղու­թիւ­նը: Ա­րա­րո­ղու­թեան նա­խա­գա­հեց շրջա­նիս հո­գե­ւոր հո­վիւ հայր սուր­բը, մաս­նակ­ցու­թեամբ՝ ե­կե­ղեց­ւոյս սար­կա­ւագ­նե­րուն: Ա­րա­րո­ղու­թիւ­նը սկիզբ ա­ռաւ մար­գա­րէա­կան եւ ա­ւե­տա­րա­նա­կան ըն­թեր­ցում­նե­րով, ո­րոնց­մէ ետք «Ան­դաս­տան»կա­տա­րո­ւե­ցաւ:
Ա­րա­րո­ղու­թեան ըն­թաց­քին, հոգշ. հայր սուրբն ու սար­կա­ւագ­նե­րը դուրս գա­լով ե­կե­ղեց­ւոյ եր­կա­թեայ դու­ռէն, ­Սաղ­մոս­նե­րու ըն­թեր­ցու­մով եւ «Շ­նոր­հեա՛ մեզ ­Տէր» շա­րա­կա­նի եր­գե­ցո­ղու­թեամբ, մուտք գոր­ծե­ցին ե­կե­ղե­ցի. հայր սուր­բը բարձ­րա­ցաւ Ս. ­Խո­րան, ուր ծնկա­չոք ե­րեք ան­գամ եր­գեց «­Բա՛ց մեզ ­Տէր» շա­րա­կա­նը: «­Զո­ղոր­մու­թեան քո զդուռն բաց մեզ ­Տէր» շա­րա­կա­նով Ս. ­Խո­րա­նին վա­րա­գոյ­րը բա­ցո­ւե­ցաւ, ուր մուտք գոր­ծե­լով, հայր սուր­բը ըն­թեր­ցեց վեր­ջին ա­ւե­տա­րա­նա­կան հա­տո­ւա­ծը:
Ա­ւար­տին, բո­լոր հա­ւա­տա­ցեալ­ներն ու սար­կա­ւագ­նե­րը միա­բե­րան եր­գե­ցին ­Տէ­րու­նա­կան ա­ղօթ­քը, իսկ հոգշ. հայր սուր­բը ­Տի­րոջ խա­ղա­ղու­թիւ­նը փո­խան­ցե­լով ար­ձա­կեց ժո­ղո­վուր­դը: