Հ.Յ.Դ. ­Յունաստանի Պատանեկան միութեան 43-րդ բանակու­մ — Թերթիկ թիւ 2

­Բա­նա­կումի ­Թեր­թիկ 2024 — թիւ 2

Այս տա­րի եւս յա­ջո­ղու­թեամբ տե­ղի ու­նե­ցաւ Հ.Յ.Դ. ­Յու­նաս­տա­նի ­Պա­տա­նե­կան միու­թեան 43-րդ­ ա­մառ­նա­յին բա­նա­կու­մը՝ 23 Οգոս­տո­սէն մին­չեւ 31 Օ­գոս­տոս, Ասթ­րոս ­Քի­նու­րիաս ծո­վե­զե­րեայ քա­ղա­քա­պե­տա­կան բա­նա­կա­վայ­րէն ներս։
Այս օ­րե­րու ըն­թաց­քին, յայ­տա­գի­րը կ­՚ընդգր­կէր մար­զա­կան զբա­ղում­ներ, դաս­տիա­րակ­չա­կան ծրա­գիր­ներ տա­րի­քա­յին խմբա­ւո­րում­նե­րու հա­մա­ձայն, բա­նա­կու­մի թեր­թի­կի պատ­րաս­տու­թիւն, յանձ­նա­խում­բե­րու աշ­խա­տանք, ինչ­պէս նաեւ ծո­վու լո­գանք եւ ըն­կե­րա­յին կեանք։
Ընդ­հա­նուր ­Վա­րիչ մարմ­նոյ նպա­տակն է՝ բո­լոր հայ պա­տա­նի­նե­րը միա­սին գտնո­ւին եւ հա­ճե­լի ժա­մա­նակ անց­նեն հայ­կա­կան մթնո­լոր­տի մէջ, վա­յե­լե­լով բա­նա­կու­մի կեան­քը, խօ­սե­լով հա­յե­րէն, սոր­վե­լով հայ­կա­կան ազ­գա­յին եւ յե­ղա­փո­խա­կան եր­գեր ու պա­րեր։ ­Միա­ժա­մա­նակ, պա­տա­նի­նե­րը կը սոր­վին գոր­ծակ­ցիլ ի­րա­րու հետ աշ­խա­տանք­նե­րու եւ յանձ­նա­խում­բե­րու մի­ջո­ցով։ ­Վա­րիչ­ներ եւ պա­տա­նի­ներ միաս­նա­բար կը զո­ւար­ճա­նանք եւ գե­ղե­ցիկ յի­շա­տակ­ներ կը ստեղ­ծենք բո­լո­րիս հա­մար։
Ընդ­հա­նուր ­Վա­րիչ ­Մար­մի­նը կը փա­փա­քի ան­գամ մը եւս շնոր­հա­կա­լու­թիւն յայտ­նել բո­լոր ծնող­նե­րուն եւ գա­ղու­թի միու­թիւն­նե­րուն, որ կը շա­րու­նա­կեն վստա­հիլ Ը.Վ.Մ. ան­դամ­նե­րուն եւ ցոյց կու­տան, թէ կը հա­ւա­տան Հ.Յ.Դ. ­Պա­տա­նե­կան ­Միու­թեան տա­րած գոր­ծու­նէու­թեան։
­Նաեւ շնոր­հա­կա­լու­թիւն կը յայտ­նէ բո­լոր օգ­նա­կան վա­րիչ­նե­րուն, ո­րոնք Ը.Վ.Մ. հրա­ւէ­րին ըն­դա­ռա­ջե­լով, ի­րենց ներ­կա­յու­թեամբ եւ ա­ջակ­ցու­թեամբ օ­ժան­դա­կե­ցին բա­նա­կու­մի յայ­տա­գի­րի գոր­ծադ­րու­թեան։
Ընդ­հա­նուր ­Վա­րիչ ­Մար­մի­նը իր ան­կեղծ շնոր­հա­կա­լու­թիւ­նը կը յայտ­նէ ըն­կե­րու­հի­ներ Ա­լիս ­Ֆու­րու­ճեա­նին եւ ­Կիւ­լա ­Գա­րա­պա­ճա­քեա­նին՝ ի­րենց կող­մէ սի­րա­յօ­ժար տրա­մադ­րո­ւած գնա­հա­տե­լի օգ­նու­թեան հա­մար։
­Նոյն­պէս, շնոր­հա­կա­լու­թիւն կը յայտ­նէ տի­կին­ներ Ի­րի­նի ­Սա­ղիա­յին, ­Կա­րի­նէ ­Դաւ­թեա­նին, ­Նա­յի­րա ­Հասր­ճեա­նին եւ ­Վա­սի­լի­քի ­Սա­մո­լա­թո­ւին, ո­րոնք ստանձ­նած էին բա­նա­կա­վայ­րի հո­գա­տա­րու­թիւ­նը։
Հ.Յ.Դ. ­Յու­նաս­տա­նի ­Պա­տա­նե­կան ­Միու­թեան գոր­ծու­նէու­թիւ­նը պի­տի շա­րու­նա­կո­ւի՝ վե­րա­դառ­նա­լով մեր շա­բա­թա­կան ժո­ղով­նե­րուն, նոր յայ­տա­րա­րու­թեամբ յա­ռա­ջի­կա­յին։

Հ.Յ.Դ. ­Յու­նաս­տա­նի ­Պա­տա­նե­կան
­Միու­թեան Ընդ­հա­նուր ­Վա­րիչ ­Մար­մին

­Վեր­ջին տա­րին իբ­րեւ պա­տա­նի

Այս տա­րի իմ վեր­ջին բա­կա­կումն է իբ­րեւ պա­տա­նի եւ ի­րա­կա­նու­թիւ­նը այն է, որ շատ տա­րօ­րի­նակ կը զգամ, որ գրե­թէ վեց տա­րի յե­տոյ կը հա­մա­րո­ւիմ «մեծ» պա­տա­նի։
Ան­շուշտ ա­ղո­ւոր է այս զգա­ցու­մը, բայց չեմ գի­տեր, ե­թէ կ­՚ու­զեմ, որ այս ժա­մա­նա­կը վեր­ջա­նայ։ ­Գի­տեմ, որ ա­մէն ա­մառ պի­տի կա­րօտ­նամ ան­համ­բեր սպա­սե­լու բա­նա­կու­մի օ­րե­րը, ըն­կեր­նե­րուս հետ գտնո­ւե­լու, պա­հա­կու­թիւն­ներ ը­նե­լու եւ զո­ւար­ճա­նա­լու ըն­կե­րա­յին կեան­քի ժա­մուն։
­Սա­կայն կը մտա­ծեմ, որ ­Պա­տա­նե­կա­նը մե­զի հա­մար վեր­ջա­ւո­րու­թիւ­նը չէ, քա­նի որ պի­տի հան­դի­պինք Ե­րի­տա­սար­դա­կան միու­թեան շար­քե­րուն մէջ։

­Սիլ­վիա Ոս­կե­րի­չեան

­Շատ մեծ փո­փո­խու­թիւն մը կը զգամ, ո­րով­հե­տեւ այն­քան տա­րի պա­տա­նի եմ ու հա­ւա­քած եմ զա­նա­զան ան­մո­ռա­նա­լի յի­շա­տակ­ներ իմ փոր­ձա­ռու­թե­նէս։ ­Հի­մա ժա­մա­նա­կը հա­սած է ման­կու­թիւ­նը ետ ձգե­լու, որ կը նշա­նա­կէ դառ­նալ ե­րի­տա­սարդ։ ­Մէկ կող­մէն՝ զիս կը տխրէ մտա­ծու­մը, որ պի­տի չկա­րե­նամ եր­թալ բա­նա­կու­մի եւ ­Պա­տա­նե­կա­նի ժո­ղով­նե­րուն, ո­րոնց ըն­թաց­քին շատ ու­րախ պա­հեր ապ­րած եմ։ ­Սա­կա­յին միւս կող­մէն՝ պատ­րաստ կը զգամ ապ­րե­լու նոր փոր­ձա­ռու­թիւն­ներ եւ վա­յե­լե­լու յա­ջորդ տա­րի­ներս իբ­րեւ Ե­րի­տա­սար­դա­կան միու­թեան ան­դամ։

­Քա­թե­րի­նա ­Փա­փա­տո­յեան­նի

Այս տա­րի իմ վեր­ջին տա­րին ըլ­լա­լով իբ­րեւ պա­տա­նի, շատ յու­զո­ւած կը զգամ, քա­նի որ գի­տեմ, որ այ­լեւս ա­ռի­թը պի­տի չու­նե­նամ դար­ձեալ ան­մո­ռա­նա­լի պա­հեր ապ­րե­լու իմ սի­րած ան­ձե­րուն հետ, իմ ըն­կեր­նե­րուս հետ։ ­Սա­կայն, շատ հե­տաքրք­րա­կան է, թէ ինչ­պէս պի­տի ըլ­լայ Ե­րի­տա­սար­դա­կա­նի կեան­քը մե­զի հա­մար։ ­Պա­տա­նե­կա­նի ան­դամ ըլ­լա­լը ա­մէ­նէն լաւ օ­րե­րը ե­ղած են ին­ծի հա­մար եւ բա­նա­կու­մը մեր բո­լոր ա­մառ­նե­րու գա­գաթ­նա­կէ­տը։

­Տիգ­րան ­Յու­նա­նեան

­Հար­ցու­ցինք չորս վա­րիչ­ներ
եւ բո­լո­րը պա­տաս­խա­նե­ցին նոյն ձե­ւով

­Պա­տա­նի կա՞մ վա­րիչ ըլ­լալ
Կ’ե­րե­ւի, որ բո­լոր վա­րիչ­նե­րը կը նա­խընտ­րեն դար­ձեալ պա­տա­նի ըլ­լալ, ե­թէ հնա­րա­ւո­րու­թիւ­նը ու­նե­նա­յին։ ­Չորս վա­րիչ­ներն ալ երբ պա­տա­նի էին, ար­դէն գի­տէին, որ կ­՚ու­զեն վա­րիչ ըլ­լալ եւ ի­րենց նախ­կին վա­րիչ­նե­րու գործն ու աշ­խա­տան­քը շա­րու­նա­կել նոր սե­րունդ­նե­րուն հա­մար։
­Հար­ցու­ցինք ինչ­պէս է վա­րիչ ըլ­լա­լը եւ նոյն ձե­ւով պա­տաս­խա­նե­ցին, որ գոհ եւ ու­րախ կը զգան երբ պա­տա­նի­նե­րը հա­ճե­լի ժա­մա­նակ կ­՚անց­նեն բա­նա­կու­մի օ­րե­րուն, սա­կայն պա­տաս­խա­նա­տո­ւու­թիւ­նը շատ մեծ է։ Այս է ա­մէ­նէն մեծ տար­բե­րու­թիւ­նը, երբ մէ­կը կ­՚ո­րո­շէ վա­րիչ ըլ­լալ, քա­նի որ դժո­ւա­րու­թիւն­նե­րը կ­՚ա­ւել­նան. բայց այս չի նշա­նա­կեր, որ ա­նոնք ալ ա­ղո­ւոր յի­շա­տակ­ներ չեն ու­նե­նար պա­տա­նի­նե­րուն հետ։

Ա­րամ Ե­զե­կիէ­լեան
Ա­նի ­Տե­հե­րեան

­Նո­ւի­րա­տո­ւու­թիւն­ներ բանակումին առիթով

Ար­շա­լոյս ­Սափ­րի­չեան 50 եւ­րօ
­Խո­րէն ­Ցու­քա­լաս 200 եւ­րօ
­Յա­րութ ­Սե­րո­բեան 250 եւ­րօ
Ոմն 150 եւ­րօ

1 Հիւրատետր 4