Հ.Յ.Դ. Պատանեկան միութեան բանակումներու հայակերտ մթնոլորտը

Հ.Յ.Դ. ­Յու­նաս­տա­նի ­Պա­տա­նե­կան միու­թեան ա­մառ­նա­յին բա­նա­կու­մը կը թե­ւա­կո­խէ իր 44-րդ ­տա­րին։ Ար­դէն՝ հրա­պա­րա­կա­յին ծա­նու­ցու­մով «Ա­զատ Օր»-ին եւ ըն­կե­րա­յին ցան­ցե­րուն մէջ, ­Միու­թեան ­Վա­րիչ մար­մի­նը յայ­տա­րա­րած է բա­նա­կու­մի թո­ւա­կա­նը՝ 24 Օ­գոս­տո­սէն մին­չեւ 1 ­Սեպ­տեմ­բեր, Թ­րի­փո­լիի քա­ղա­քա­պե­տու­թեան Ասթ­րոս ­Քի­նու­րիաս ծո­վե­զե­րեայ բա­նա­կա­վայ­րէն ներս։ Այս պա­հուն, ե­թէ յե­տա­դարձ ակ­նար­կով մը հաս­նինք մին­չեւ ա­նոր կազ­մա­կերպ­ման ա­ռա­ջին տա­րի­նե­րը, հպար­տու­թեամբ պի­տի ար­ձա­նագ­րենք, թէ այն օ­րե­րու պա­տա­նի­նե­րը՝ ներ­կա­յիս որ­պէս ծնողք, նոյն հա­ւա­տար­մու­թեամբ եւ ո­գե­ւո­րու­թեան զգա­ցու­մով ի­րենց զա­ւակ­նե­րը կը վստա­հին միու­թեան սնու­ցիչ մի­ջա­վայ­րին, ո­րուն տա­րե­կան գոր­ծու­նէու­թեան պսա­կու­մը կը հան­դի­սա­նայ ա­մառ­նա­յին բա­նա­կու­մի խան­դա­վառ մէկ­տե­ղու­մը։
­Պա­տա­նե­կան միու­թեան բա­նա­կում­նե­րու մթնո­լոր­տը սոսկ հա­ճե­լի ժա­ման­ցի մը շրջա­գի­ծէն դուրս գա­լով, կը ստա­նայ տար­բեր ի­մաստ եւ նշա­նա­կու­թիւն, ո­րոնց դե­րա­կա­տար­նե­րը՝ պա­տա­նի­նե­րը եւ ա­նոնց վա­րիչ­նե­րը, ա­մէն մէ­կը իր ու­նե­ցած ներդ­րու­մով, բա­նա­կա­վայ­րը կը դարձ­նեն փոք­րիկ ­Հա­յաս­տա­նի մը։
­Հայ լե­զուն եւ մշա­կոյ­թը, երգն ու պատ­մու­թիւ­նը, հայ­կա­կան հե­րո­սա­կան դրուագ­նե­րը, բայց նաեւ ըն­կե­րա­յին կա­պե­րը, բա­րե­կա­մու­թիւն­ներ կնքե­լու եւ ամ­րապն­դե­լու ճի­գե­րը, բո­լո­րը մէկ առ մէկ՝ կը դառ­նան գլխա­ւոր ազ­դակ­նե­րը, ո­րոնք ի­րենց տի­րա­կան ներ­գոր­ծու­թեամբ տաս­նօ­րեայ տե­ւո­ղու­թեան ըն­թաց­քին, կը զար­գաց­նեն ու կ­՚ամ­րապնդեն իւ­րա­քան­չիւր պա­տա­նիի հո­գե­կան եւ ի­մա­ցա­կան աշ­խար­հը։
­Նոյն խան­դա­վառ ո­գիով, ա­մէն մէկ պա­տա­նի կը վե­րա­դառ­նայ իր օ­ճա­խը, հաս­տատ հա­մո­զու­մով ու գօ­տեպն­դո­ւած, շա­րու­նա­կե­լու իր մաս­նակ­ցու­թիւ­նը պա­տա­նե­կան շար­ժու­մին, որ նա­խա­մու­տը կը դառ­նայ գի­տա­կից եւ հայ­րե­նա­սի­րա­կան ո­գիով պա­րու­րո­ւած ա­պա­գայ ե­րի­տա­սարդ­նե­րու կազ­մա­ւոր­ման։
Այս տա­րի եւս, Հ.Յ.Դ. ­Յու­նաս­տա­նի ­Պա­տա­նե­կան միու­թեան դռնե­րը բաց են անխ­տիր բո­լոր պա­տա­նի­նե­րուն առ­ջեւ։ Ծ­նող­նե­րուն կը մնայ ըն­թացք տալ ի­րենց զա­ւակ­նե­րուն փա­փա­քին ու մա­նա­ւանդ՝ վստա­հիլ բա­լիկ­նե­րուն նե­րաշ­խար­հի զար­գա­ցու­մը բա­նա­կու­մի ջերմ ու խան­դա­վա­ռող մի­ջա­վայ­րին։
Այս ա­ռի­թով, ու­րա­խու­թեամբ կը հրա­տա­րա­կենք Հ.Կ.­Խա­չի ազ­գա­յին վար­ժա­րան­նե­րու ա­շա­կերտ եւ ­Պա­տա­նե­կան միու­թեան ան­դամ ­Կա­րիկ ­Վար­դա­նեա­նի ինք­նա­բուխ գրու­թիւ­նը, ո­րուն խոս­տու­մը ստա­ցած էինք «Լ. եւ Ս. ­Յա­կո­բեան» վար­ժա­րա­նի ա­ւար­տա­կան դա­սա­րա­նի՝ «Ա­զատ Օր» այ­ցե­լու­թեան ա­ռի­թով։
­Հա­ւա­տա­րիմ իր խոս­տու­մին, սի­րե­լի պա­տա­նին իր զգա­ցում­նե­րու նե­րաշ­խար­հը յանձ­նեց թուղ­թին։ Գ­րու­թիւ­նը կը ցո­լաց­նէ ­Պա­տա­նե­կան միու­թեան բո­լոր ան­դամ­նե­րու ըմբռ­նում­նե­րը, դառ­նա­լով թարգ­մա­նը հա­ւա­քա­կան մօ­տեց­ման ու պա­տա­նի­նե­րու գի­տակ­ցու­թեան, ո­րոնց վրայ կ­՚ար­ժէ ծրիլ բո­լո­րա­նո­ւէր ջան­քե­րով։

***

Իմ շատ սի­րե­լի ­Պա­տա­նե­կան միու­թիւնս

Ե­թէ 11 տա­րե­կան պա­տա­նի մըն ես ու կը սի­րես հայ­րե­նիքդ եւ կ­՚ու­զես հայ մնալ, ու­րեմն պէտք է, որ ան­դամ ըլ­լաս ­Յու­նաս­տա­նի ­Պա­տա­նե­կան միու­թեան:
Ահ, մոռ­ցայ ը­սե­լու ձե­զի, որ այս 11 տա­րե­կան պա­տա­նին, ես եմ՝ ­Կա­րիկ ­Վար­դա­նեա­նը:
Ես 6-րդ ­դա­սա­րա­նի ա­շա­կերտ եմ, կը սի­րեմ իմ դպրոցս՝ ­Լե­ւոն եւ ­Սո­ֆիա ­Յա­կո­բեան վար­ժա­րա­նը:
Ա­մէն ­Շա­բաթ, ան­համ­բեր կը սպա­սեմ, որ եր­թամ ­Պա­տա­նե­կա­նի ժո­ղով­նե­րուն եւ հան­դի­պիմ իմ ըն­կեր-ըն­կե­րու­հի­նե­րուն:
­Մեր ­Պա­տա­նե­կա­նի հա­ւաք­նե­րը շատ հե­տաքրք­րա­կան են: ­Հոն կը սոր­վինք նոր բա­ներ, կը կազ­մա­կեր­պենք ձեռ­նարկ­ներ նո­ւի­րո­ւած հա­յոց ցե­ղաս­պա­նու­թեան, նաեւ հա­յոց լե­զո­ւի եւ մշա­կոյ­թին:
­Ժո­ղով­նե­րը միշտ հա­ճե­լի են: Կ­՚եր­գենք հայ­րե­նա­սի­րա­կան եր­գեր, կը խա­ղանք խա­ղեր, ո­րոնց մի­ջո­ցով միշտ կը յի­շենք մեր պատ­մու­թիւ­նը:
­Հի­մա ան­համ­բեր կը սպա­սեմ բա­նա­կու­մին, որ­պէս­զի նո­րէն ան­մո­ռա­նա­լի եւ ու­րախ օ­րեր ան­ցը­նեմ:

ԿԱՐԻԿ ՎԱՐԴԱՆԵԱՆ
«Լ. եւ Ս. ­Յա­կո­բեան» վար­ժա­րան
6-րդ ­դա­սա­րան