‘Οσοι ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της Αρμενικής Νεολαίας Ελλάδος και έδωσαν το παρόν τους στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας μπροστά από την πρεσβεία του Αζερμπαϊτζάν τη Δευτέρα, 27 Σεπτεμβρίου, θα θυμούνται πόσο έκδηλος ήταν ο εκνευρισμός των υπαλλήλων της πρεσβείας πίσω από την περίφραξη και τα παράθυρα του κτιρίου.
Σε μια πρωτοφανή για τα διπλωματικά και ηθικά δεδομένα πράξη, η πρεσβεία θεώρησε σκόπιμη την εκμετάλλευση των θυμάτων των ενόπλων δυνάμεων της χώρας της κατά τον περυσινό πόλεμο στο Αρτσάχ. Χωρίς ίχνος αναστολής, είχαν «κοσμήσει» τον τοίχο με συνθήματα, όπως το «Το Καραμπάχ είναι Αζερμπαϊτζάν», «Θυμόμαστε τους ήρωές μας», «Με σεβασμό τιμούμε τη μνήμη των θυμάτων του πολέμου στο Καραμπάχ», ενώ δεν έλειπαν φωτογραφίες με στρατιώτες και μονάδες που συμμετείχαν στη πρόσφατη σύρραξη στον Καύκασο.
Η άθλια σκηνοθεσία να εμφανιστεί ο θύτης σαν θύμα δεν είχε ως αποδέκτη την ελληνική κοινωνία. Εάν το κτίριο βρισκόταν σε μια πολυσύχναστη από πεζούς περιοχή, θα μπορούσε να σκεφτεί κανείς, πως οι περαστικοί θα στέκονταν για μερικά δευτερόλεπτα για να διαβάσουν τις αναρτήσεις ή να πάρουν μαζί τους το φυλλάδιο με την αζερική προπαγάνδα.
Δεν υπάρχει αξιόλογη κίνηση πεζών στη περιοχή, αλλά και τα οχήματα περνούν με ταχύτητα, δίχως ο οδηγός να διακρίνει τις αναρτήσεις. Εξ’ άλλου, είναι γνωστό πως εδώ και πολλά χρόνια η πρεσβεία προωθεί την αζερική προπαγάνδα (βλέπε, αντιαρμενική) διατηρώντας πληρωμένους κονδυλοφόρους για να εμφανίσει άρθρα και συνεντεύξεις στην ελληνική κοινή γνώμη.
‘Ολη η ιταμή προσπάθεια έγινε για να δημιουργήσει εκνευρισμό και πανικό στους συγκεντρωμένους που είχαν φτάσει εκεί για να διαδηλώσουν ειρηνικά για το δίκαιο του ζητήματος του Αρτσάχ. Μόνο που η διπλωματική αντιπροσωπεία του Αζερμπαϊτζάν στην Ελλάδα δεν αντιλήφθηκε πως η κίνησή της να πανικοβάλει τους Αρμένιους γύρισε μπούμερανγκ εναντίον της, όταν οι υπάλληλοι της πρεσβείας προσπάθησαν με μακριά κοντάρια να ρίξουν την αρμενική σημαία, άλλοι με μια μάνικα να ρίχνουν νερό στους συγκεντρωμένους, ενώ ο πρέσβης και οι αξιωματούχοι κοιτούσαν πανικόβλητοι πίσω από τα παράθυρα.
«Επικές διπλωματικές στιγμές…» για ένα κράτος που έχει πετάξει στο καλάθι των αχρήστων τη διπλωματία. Ποιος μπορεί να ξεχάσει πέρυσι την κενή από κάθε διπλωματική ευγένεια συμπεριφορά του προέδρου Αλίεφ απέναντι στο νέο πρέσβη της Ελλάδος; Δύο εβδομάδες έπειτα από αυτό το ατόπημα, ακολούθησε η άνανδρη επίθεση των τουρκοαζερικών δυνάμεων και των μισθοφόρων τους στο Αρτσάχ, απότελεσμα της απόρριψης από το Αζερμπαϊτζάν των διπλωματικών προσπαθειών της ομάδας Μινσκ του ΟΑΣΕ. Είναι η ίδια πάγια τακτική που εφαρμόζει το «αδερφό» κράτος της Τουρκίας στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου, αλλά και σε άλλα σημεία του κόσμου.
Η προσπάθεια εκνευρισμού και απαξίωσης από τη πρεσβεία της συγκέντρωσης της αρμενικής κοινότητας δεν είχε αποτέλεσμα.
Οι υπεύθυνοι της πρεσβείας γνωρίζουν, πως είναι μακρύς ο 44ήμερος δρόμος μέχρι την 9η Νοεμβρίου.
Όμως, είναι ακόμα πιο μακρύς ο δρόμος μέχρι να επικρατήσει το δίκαιο στο διεθνές ζήτημα του Αρτσάχ και να αποχωρήσουν τα αζερικά στρατεύματα κατοχής από τις πατρογονικές εστίες των Αρμενίων.
‘Εως τότε χρειάζεται συσπείρωση και επαγρύπνηση. Κάθε κάλεσμα, κάθε πρόσκληση για να αναδείξουμε στη διεθνή κοινότητα το δίκαιο του αρμενικού λαού απαιτεί να αφήνουμε στην άκρη τους συναισθηματισμούς και τη μοιρολατρική ταύτιση της σημερινής πραγματικότητας με τα οδυνηρά ιστορικά γεγονότα του παρελθόντος, που στοίχισαν ακριβά στο αρμενικό στοιχείο.
‘Οσο κι αν η οδύνη για την χαμένη άνοιξη των νέων που θυσιάστηκαν στο Αρτσάχ διακατέχει κάθε Αρμένιο, όσο κι αν το βουβό κλάμα της μητέρας που έχασε τον μονάκριβό της πνίγει κάθε σπίτι, ας μην αφήσουμε το πένθος να σκεπάσει τις ψυχές μας.
Στο επόμενο κάλεσμα θα είμαστε όλοι εκεί. Ακόμα περισσότεροι!
ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ
