Πατίλ Μπαργουτιάν
Ο Απρίλιος είναι για κάθε μέλος της νεολαίας μας ένας μήνας μνήμης, καθώς κορυφώνεται με την επέτειο της 24ης Απριλίου. Αλλά εκτός από μήνα μνήμης, αποτελεί μήνα αγώνων και διεκδίκησης. Διεκδίκησης της δικαιοσύνης.
Φέτος το αίσθημα της θέλησης και της ανάγκης για δικαιοσύνη μας διακατέχει και κορυφώνεται, καθώς φέτος συμπληρώνονται 110 χρόνια, από τη Γενοκτονία των Αρμενίων. Η Γενοκτονία δεν είναι απλά ακόμα ένα κεφάλαιο της ιστορίας μας, είναι ο ξεριζωμός μας από τα πατρογονικά μας εδάφη, η προσπάθεια των τούρκων γενοκτόνων να σβήσουν κάθε ίχνος μας, προκειμένου να πλάσουν μια δική τους πατρίδα.
Κι όμως, όλοι εμείς, οι αγώνες μας, η παρουσία μας στις κοινότητες μας, είμαστε η ζωντανή απόδειξη πως το 1915 δεν έγινε ξεριζωμός, καθώς κάθε εκτοπισμένος Αρμένιος έγινε σπόρος. Σε αυτό οφείλεται η παρουσία μας, μέσω δράσεων και κοινοτήτων σε παγκόσμιο επίπεδο, αλλά και η ανάγκη μας για δικαίωση.
Το έγκλημα της Γενοκτονίας των Αρμενίων, μέχρι και σήμερα, παραμένει ατιμώρητο.
Όχι μόνο παραμένει ατιμώρητο, αλλά το τουρκικό και αζερικό καθεστώς εξακολουθεί να βιαιοπραγεί ενάντια του αρμενικού λαού.
Από τα εγκλήματα πολέμου στο Αρτσάχ, μέχρι και το «πράσινο» ξέπλυμα του στο περιβαλλοντικό συνέδριο COP29. Όλα αυτά δεν έγιναν ποτέ αιτία παραίτησης, από τον αγώνα μας, αλλά αιτία εντατικοποίησης της προσπάθειας μας για δικαίωση.
Αξίζει να θυμόμαστε ότι το έγκλημα που παραμένει ατιμώρητο είναι αυτό που επαναλαμβάνεται. Ως εκ τούτου, εμείς θα συνεχίσουμε να μαχόμαστε για την δικαίωση του λαού μας, για ένα αύριο χωρίς ατιμώρητα εγκλήματα.
