­Գեր­մա­նա­կան «Süddeutsche Zeitung» ազ­դե­ցիկ թեր­թը ամ­բողջ էջ մը կը տրա­մադ­րէ ­Թուր­քիոյ նա­խա­գահ Էր­տո­ղա­նի՝ «Ս. ­Սո­ֆիա» տա­ճա­րը մզկի­թի վե­րա­ծե­լու ո­րո­շու­մին մա­սին։ ­Թեր­թին կող­մէ ներ­կա­յա­ցո­ւած նիւ­թը կը կրէ «­Հա­ւատ­քի խնդիր» խո­րա­գի­րը, նշե­լով թէ մինչ կը սպա­սո­ւի դա­տա­րա­նի հա­մա­պա­տաս­խան ո­րո­շու­մը, ար­դէն այս հար­ցը եր­կի­րը եր­կու­քի բաժ­նած է։ «Ս. ­Սո­ֆիա տա­ճա­րի՝ թան­գա­րա­նէ մզկի­թի վե­րա­ծու­մը յա­ռաջ կու գայ ներ­քին քա­ղա­քա­կան հա­շիւ­նե­րէ։ ­Նա­խա­գահ Էր­տո­ղան ճնշու­մի տակ կը գտնո­ւի եւ օ­րէ օր կը կորսնց­նէ քա­ղա­քա­ցի­նե­րու զօ­րակ­ցու­թիւ­նը, տնտե­սու­թիւ­նը ան­կու­մի մէջ է, իսկ օ­տար զբօ­սաշր­ջիկ­նե­րը հե­ռու կը մնան թա­գա­վա­րա­կի պատ­ճա­ռով։ Այս օ­րե­րուն, դա­տարկ չէ միայն «Ս. ­Սո­ֆիա»ն, այ­լեւ՝ ­Թուր­քիոյ ծո­վափ­նեայ բո­լոր հիւ­րա­նոց­նե­րը եւ զբօ­սաշր­ջա­կան վայ­րե­րը։ ­Սա­կայն, ար­դէն 20 տա­րի իշ­խա­նու­թեան վրայ գտնո­ւե­լով, Էր­տո­ղան գի­տէ թէ ինչ­պէս պի­տի ներգ­րա­ւէ, պի­տի շրջա­պա­տէ եւ պի­տի հա­մո­զէ ի­րեն քո­ւէար­կող­նե­րը։ «Ա­յիա ­Սո­ֆիա»ն՝ օս­մա­նեան թուր­քե­րուն կող­մէ քրիս­տո­նէա­կան ­Կոս­տանտ­նու­պոլ­սոյ գրաւ­ման խորհր­դա­նի­շը, մէջ­տեղ կը բե­րէ հին թրքա­կան զգա­ցում­նե­րը։ Էր­տո­ղա­նէն ա­ռաջ, այլ ղե­կա­վար­ներ եւս սի­րա­բա­նե­ցան տա­ճա­րը մզկի­թի վե­րա­ծե­լու գա­ղա­փա­րով, սա­կայն ոե­ւէ մէ­կը յանդգ­նու­թիւ­նը չու­նե­ցաւ այդ քայ­լը առ­նե­լու»։


«Ա­թա­թիւր­քի ժա­ռան­գու­թիւ­նը…»

­Գեր­մա­նա­կան թեր­թը կը նշէ, թէ հար­ցը կապ ու­նի Ա­թա­թիւր­քի թո­ղած ժա­ռան­գու­թեան հետ։ Ան էր, որ 1935ին, 500 տա­րի որ­պէս մզկիթ գոր­ծա­ծո­ւող տա­ճա­րը վե­րա­ծեց թան­գա­րա­նի։ Այդ քայ­լը, մաս կը կազ­մէր իր ամ­բող­ջա­կան քա­ղա­քա­կա­նու­թեան՝ նոր ա­զա­տա­կան ­Թուր­քիան վե­րա­ծել աշ­խար­հիկ պե­տու­թեան։ ­Սա­կայն, այս պա­հուն, երբ քա­ղա­քա­կան ճնշում­նե­րը Էր­տո­ղա­նին վրայ ա­ւե­լի քան ցայ­տուն դար­ձած են, մին­չեւ վեր­ջերս ան­հա­ւա­տա­լի թո­ւա­ցող այս քայ­լը կրնայ ի­րա­կա­նու­թեան վե­րա­ծո­ւիլ եւ տա­պա­լել Ա­թա­թիւր­քի ար­մա­տա­կան ո­րո­շու­մը։
«S.Z.» թեր­թը կը մատ­նան­շէ, թէ այս հար­ցը կը պա­ռակ­տէ այ­սօ­րո­ւան ­Թուր­քիան։ «­Մէկ կող­մէն Էր­տո­ղա­նի ա­ջա­կից­նե­րը եւ քո­ւէար­կող խա­ւը, միւս կող­մէն՝ իր հա­կա­ռա­կորդ­նե­րը։ ­Մէկ կող­մը կը հմա­յո­ւի իս­լա­մա­կան ե­րան­գա­ւո­րու­մով պա­տո­ւած խնդիր­նե­րէն, միւս կող­մը՝ ոչ։ Այս է պատ­ճա­ռը, որ «Ա­յիա ­Սո­ֆիա»ի մզկի­թի վե­րա­ծու­մը դժգո­հու­թիւն կը պատ­ճա­ռէ աշ­խար­հիկ պե­տու­թեան կողմ­նա­կից­նե­րուն, քե­մա­լա­կան­նե­րուն եւ Էր­տո­ղա­նի մնա­ցեալ հա­կա­ռա­կորդ­նե­րուն, ա­պա ա­նոնց­մէ կը խլէ «մաս մը հայ­րե­նի­քէն»։ ­Հե­տե­ւա­բար, չենք խօ­սիր միայն 3000 ուղ­ղա­փառ քրիս­տո­նեա­նե­րու մա­սին (կ­՚ակ­նար­կէ յու­նա­կան հա­մայն­քին – Խմբ.), այ­լեւ … կէս ­Թուր­քիոյ մա­սին», կ­՚եզ­րա­կաց­նէ թեր­թը։ Ն­շենք, որ «Ս. ­Սո­ֆիա»ի հար­ցին մա­սին, ­Թուր­քիոյ դա­տա­ւոր­նե­րուն կող­մէ ո­րո­շու­մը պի­տի կա­յա­ցո­ւի 2 ­Յու­լի­սին։