Μαννώ Ασυριάν*
«Eίναι ανέφικτο να παραμένεις Αρμένιος στη Διασπορά.
Οι Αρμένιοι όμως, είναι έθνος του ανέφικτου»
Φραντς Βέρφελ
Εν όψει της 102ης θλιβερής επετείου της Γενοκτονίας των Αρμενίων του 1915 από τους Τούρκους, θεώρησα χρέος μου να επικοινωνήσω μ’ εσάς, τα πολύτιμα βλαστάρια του νεκραναστημένου μας έθνους.
Εσείς, η τέταρτη γενιά της Διασποράς, μιας πολιτικής εξορίας διαρκείας, που δεν ήταν επιλογή μας, είστε και με την ύπαρξή σας μόνο, η ζωντανή ηχηρή απάντηση στο Γενοκτόνο, που ήθελε «ένα μόνο Αρμένη για το Μουσείο της Ιστορίας». Και αν είχε επιτύχει το στόχο του, οι εκδηλώσεις της 24ης Απριλίου θα μπορούσαν να είναι απλά ένα ρέκβιεμ από κάποιους ιστορικούς, στη μνήμη ενός αφανισμένου λαού.
Όμως εμείς είμαστε εδώ, 10.000.000 και πλέον Αρμένιοι στην πατρίδα και τη Διασπορά, που απαντήσαμε στην καταδίκη θανάτου με ζωή και δημιουργία. Και εσείς είστε η νέα δυναμική φωνή αυτού του Έθνους, που βάρβαροι Γενοκτόνοι και πολιτισμένοι συνένοχοι πάσχισαν με χίλιους τρόπους να πνίξουν.
Είμαστε πολύ περήφανοι για σας, που παρά τη μεγάλη κρίση αξιών, η οποία μαστίζει τον κόσμο μας, στη συντριπτική σας πλειοψηφία δεν απεμπολείτε τις διαχρονικές πανανθρώπινες αρχές και αξίες. Είστε η ελπίδα και το μέλλον του έθνους, οι θεματοφύλακες της σημαντικής ιστορικής και πολιτιστικής μας κληρονομιάς, εσείς που για άλλη μια φορά θα διατρανώσετε, ότι οι Αρμένιοι θυμούνται και διεκδικούν.
Δεν θα αναφερθώ σε ιστορικά γεγονότα πολλαπλώς αποδεδειγμένα, είτε με έγγραφα στα αρχεία πολλών κρατών, είτε με μαρτυρίες όχι μόνο επιζώντων, αλλά και ξένων αυτοπτών μαρτύρων. Ούτε θέλω να σταθώ στους ατέλειωτους αγώνες μας, σε όλα τα επίπεδα, για δικαίωση.
Αλλά, δεν μπορώ να μην επισημάνω τη θλιβερή διαπίστωση, ότι το φρικτό σχέδιο εξόντωσης ενός ολόκληρου λαού, που χαρακτηρίστηκε «έγκλημα κατά της ανθρωπότητος» από τη Διεθνή Κοινότητα και μάλιστα ενέπνευσε τον όρο «Γενοκτονία» στον Ραφαέλ Λέμκιν, παραμένει ατιμώρητο. Είμαστε, δυστυχώς, τραγικά θύματα του θανάσιμου συνδυασμού των βάρβαρων ενστίκτων με τις πολιτικές σκοπιμότητες και τα μεγάλα συμφέροντα.
Ασφαλώς, η αναγνώριση της Γενοκτονίας από πολλά κράτη και Διεθνείς Οργανισμούς αποτελεί σημαντικό θετικό βήμα στον αγώνα μας. Όσο όμως, η επίσημη Τουρκία, αγνοώντας τις λίγες υγιείς φωνές διανοουμένων της, επιμένει στην απόλυτη άρνηση πλαστογραφώντας την Ιστορία, κάθε παιδί στην Τουρκία γεννιέται με αιματοβαμμένα χέρια. Αλλά και κάθε αρμενόπαιδο, με ένα εθνικό ηθικό χρέος.
Δεν αμφιβάλλω, αγαπητά μου παιδιά, ότι όλα αυτά τα γνωρίζετε και είστε συγκινητικά αγωνιστικοί σε όλες τις εκδηλώσεις. Αυτό σας τιμά και είναι αξιοθαύμαστο, αλλά δεν είναι αρκετό.
Εδώ, θα ήθελα σαν μάνα και γιαγιά της Διασποράς, να σας στείλω από τα βάθη της καρδιάς μου ένα μήνυμα, που ελπίζω να αγγίξει τις νεανικές ψυχές σας.
Γνωρίζω, ότι είναι εξαιρετικά δύσκολη η διατήρηση της εθνικής μας ταυτότητας, όπως έχει πει και ο Φραντς Βέρφελ «είναι ανέφικτο να παραμένεις Αρμένιος στη Διασπορά. Οι Αρμένιοι όμως, είναι έθνος του ανέφικτου»!
Αυτό, λοιπόν, καλούμαστε να αποδείξουμε. Ότι μπορούμε να επιβιώσουμε σαν έθνος, ότι είμαστε άξιοι, με απόλυτο σεβασμό και αγάπη προς τις πατρίδες, που αγκάλιασαν τους κατατρεγμένους προγόνους μας, να κρατήσουμε στις ψυχές μας την πατρίδα που μας στέρησαν.
Αυτή η πατρίδα στη Διασπορά είναι η μητρική μας γλώσσα και η γνώση της ιστορίας και του πολιτισμού μας. Για δε τη διαφύλαξή τους, η οικογένεια, το σχολείο, η Εκκλησία, οι οργανώσεις μας, θα πρέπει να παραμένουν φρούρια απόρθητα. Η Διασπορά, συνέπεια του εθνικού μας τραύματος, μπορεί να αποβεί μοιραία, σαν μια αργή συνεχιζόμενη Γενοκτονία. Εσείς όμως, μπορείτε να την μετατρέψετε σε ευεργετικό εμπλουτισμό της κληρονομιάς μας, αρκεί να ζωγραφίζετε με ωραία χρώματα, πάντα συνειδητά στον αρμενικό καμβά της ψυχής σας.
Το εθνικό μας όραμα, για μια πατρίδα ανεξάρτητη, ολοκληρωμένη με τα ιστορικά μας εδάφη και για την “de jure” αναγνώριση του ηρωικού μας Αρτσάχ (Kαραπάχ), μπορεί να γίνει πραγματικότητα, μόνον αν επιβιώσουμε σαν έθνος και όχι σαν λείψανα ενός λαού με την κατάληξη «…ιάν» στα επώνυμα και λίγο αρμένικο αίμα στην οικογένεια των εθνών.
Συνεπώς, πέρα από τα συνθήματα των εκδηλώσεων, σας καλώ στη φετινή επέτειο να δώσετε μια υπόσχεση, όχι σ’ εμάς τους μεγαλύτερους, ούτε στους ιθύνοντες, αλλά ο καθένας από εσάς στον εαυτό του, ότι θα θέσει την εθνική μας επιβίωση ψηλά στην κλίμακα των προσωπικών του αξιών. Κάντε την υπέρβαση, με σύσφιξη των μεταξύ σας σχέσεων, με συχνότερη επαφή με την πατρίδα για την ενδυνάμωση της εθνικής σας συνείδησης.
Και τότε να είστε βέβαιοι, ότι σε κάθε σας επιλογή, παντρεύοντας το συναίσθημα με τη λογική και το όραμα με ρεαλιστικές λύσεις, θα βρείτε τα σωστά μονοπάτια, που θα οδηγήσουν το έθνος στο μέλλον που του αξίζει.
Πιστεύω πολύ σ’ εσάς. Θέλω να ελπίζω ότι θα φανείτε αντάξιοι συνεχιστές της αξιόλογης κληρονομιάς μας και θα γράψετε ιστορία με εθνική αξιοπρέπεια.
Σας εύχομαι κάθε επιτυχία με πολλή αγάπη και στοργή.
*Μέλος του Περιφερειακού Συμβουλίου του Αρμενικού Σταυρού Ελέους
Μακεδονίας & Θράκης και τέως Μέλος του Κεντρικού Εθνικού Συμβουλίου Αρμενίων Ελλάδος
