Նշմար

ՄԻՀՐԱՆ ՔԻՒՐՏՕՂԼԵԱՆ ­Ֆէյս­պու­քեան հար­թակ­նե­րու վրայ եւ մա­մու­լի սիւ­նակ­նե­րուն մէջ յա­ճախ կը հան­դի­պիմ գրու­թիւն­նե­րու, ո­րոնք կ­’ա­հա­զան­գեն, թէ ա­մէն ա­ռու­մով սփիւռ­քա­հա­յու­թեան նա­հան­ջը հա­սած է այն աս­տի­ճա­նին, ուր­կէ...

«Սիկտի՛ր մը ըսէ…»

ՄԻՀՐԱՆ ՔԻՒՐՏՕՂԼԵԱՆ ­Ծո­վափ­նեայ սրճա­րա­նի մը մէկ ան­կիւ­նը նստած եմ սուր­ճի ու խո­կու­մի եւ կը մտմտամ: Ար­ցա­խը հայ­րե­նա­կան հող ու տա­րածք եւ հա­յոց հե­րո­սա­կան ան­ցեալ ու...

Հոգելից պահեր

ՄԻՀՐԱՆ ՔԻՒՐՏՕՂԼԵԱՆ Անց­նող շա­բա­թա­վեր­ջի եր­կու օ­րե­րու ըն­թաց­քին հո­գե­լից պա­հեր ապ­րե­ցան ա­նոնք, ո­րոնք ներ­կայ ե­ղան «­Նուռ պանտ» նո­ւա­գա­խում­բի եր­կու ե­լոյթ­նե­րուն: Ա­ռա­ջի­նը՝ ­Շա­բաթ ե­րե­կոյ եւ մին­չեւ ա­ռա­ւօ­տեան փոքր...

Կէս լուրջ — կէս կատակ

­Կար ու չկար, հո­վիւ մը կար... ՄԻՆՍԱՐ ­Կափ կա­նաչ ար­տին մէկ ծայ­րը մե­կու­սա­ցած, ոտ­քը ոտ­քին՝ խո­շոր ծա­ռի մը շու­քին տակ փռո­ւած, սրին­գը շրթնե­րուն, հո­վիւ Ա­բոն մէկ...

ՆՇՄԱՐ — Ակամայ մատնանշում

ՄԻՀՐԱՆ ՔԻՒՐՏՕՂԼԵԱՆ Ա­ւե­լի քան 6 ա­միս ան­ցաւ այն հռչա­կագ­րէն, ո­րով Ա­րամ Ա. կա­թո­ղի­կոս խոր­քա­յին վեր­լու­ծում­ներ կա­տա­րե­լէ, սփիւռ­քի սուր մար­տահ­րա­ւէր­նե­րուն անդ­րա­դառ­նա­լէ եւ ա­նոնց դի­մագ­րաւ­ման հա­մար ներ­կա­յի...

«Աքրոբոլը ամէն վայրկեան կը խօսի ինծի»… 

ՄԻՀՐԱՆ ՔԻՒՐՏՕՂԼԵԱՆ Յու­լի­սի տաք ու հեղ­ձու­ցիչ օր մըն է: Ար­տա­սահ­մա­նէն Ա­թէնք ժա­մա­նած բա­րե­կամ մը կը փա­փա­քի այ­ցե­լել Աք­րո­բո­լի բա­ւա­կան բարձր բլու­րի մը գա­գա­թին կա­ռու­ցո­ւած հնա­ւանդ...

Կէս լուրջ — կէս կատակ

­­Հա­մա­ցան­ցա­յին որ­սոր­դու­թիւն­ներ Ե­րեք կի­նե­րը եւ եր­ջան­կու­թիւ­նը... ՄԻՆՍԱՐ ­­Հին տա­րի­նե­րուն, ե­րեք կի­ներ միաս­նա­բար կը ճամ­բոր­դէին, երբ յան­կարծ տե­սան, հսկայ ու խո­րունկ փո­սի մը մէջ ին­կած չոր­րորդ կին մը... Ա­նակն­կա­լի...

Կէս լուրջ — կէս կատակ

­­Հա­մա­ցան­ցա­յին որ­սոր­դու­թիւն­ներ ­Հո­գե­կան պայ­քար... ՄԻՆՍԱՐ ­­Տա­քուկ վրա­նին մէջ, շուր­ջը բա­րի-բա­րի ծա­լա­պա­տիկ նստած, ­­«Չէ­րո­քի» ցե­ղի փոք­րիկ կարմ­րա­մորթ­նե­րը հե­տաքրք­րու­թեամբ մտիկ կ’ը­նէին տա­րի­քոտ մեծ հայ­րի­կին խօս­քե­րը... - ­­Զա­ւակ­ներս, գիտ­ցէք, որ մնա­յուն...

Կէս լուրջ — կէս կատակ

Համացանցային որսորդութիւններ Տիոկենիս եւ արքայի բանագնացը... ՄԻՆՍԱՐ Օրին մէկը Տիոկենիս, տունի մը սեմին նստած, պնակ մը ոսպ կ’ուտէր... Լման Յունաստանին մէջ, ոսպապուրէն աժան ճաշ չկար... Երկու խօսքով՝ եթէ մէկը...

Կէս լուրջ — կէս կատակ

­­Հա­մա­ցան­ցա­յին որ­սոր­դու­թիւն­ներ Չորս մո­մե­րը... ՄԻՆՍԱՐ ­­Մո­մա­կա­լին վրայ զե­տե­ղո­ւած չորս մո­մե­րը, կա­մա՜ց-կա­մա՜ց կը հա­լէին... Լ­ռու­թիւ­նը այդ­քան զգա­լի էր, որ նոյ­նիսկ կրնա­յիր լսել, ի­րենց մի­ջեւ տե­ղի ու­նե­ցող խօ­սակ­ցու­թիւ­նը... Ա­ռա­ջին մո­մը ը­սաւ... -...
- Advertisement -