Հ­զօր Սփի՞ւռք՝ ուժեղ Հայաստանի՞ մը համար

ՄԻՀՐԱՆ ՔԻՒՐՏՕՂԼԵԱՆ Ան­ցած տա­րո­ւան մէջ հա­յու­թեան հիաս­թա­փու­թիւնն ու հո­գե­կան ընկ­ճո­ւա­ծու­թիւ­նը խո­րա­ցաւ այն աս­տի­ճան, որ եր­բե­ւի­ցէ չէր ե­ղած, գէթ իմ գի­տա­կից կեան­քի տա­րի­նե­րուս: ­Ծանր յու­սա­խա­բու­թեան հե­տե­ւան­քով...

­Ներեցէ՛ք, պարոն խմբագիր… ես չհամոզուեցայ…

ՄԻՆՍԱՐ - ­Սա գրածս մէյ մը ա՛ռ, կար­դա՛: ­Քու հա­յե­րէնդ ի­մի­նէս ա­ւե­լի զօ­րա­ւոր է: Ը­սե­լը եւ նա­մա­կի պա­հա­րան մը ին­ծի եր­կա­րե­լը մէկ ե­ղաւ: - ­Խէր ըլ­լայ, ­Փա­նոս,...

­Նո­րը ըն­դու­նե­լու յանձ­նա­ռու­թեամբ

ՀՌԻՓՍԻՄԷ ՅԱՐՈՒԹԻՒՆԵԱՆ Ա. ՄԱՍ Ե­կէք մտա­ծենք այն չորս տար­բեր շրջան­նե­րուն մա­սին, որ յու­նա­հա­յու­թեան օ­րա­թերթ «Ա­զատ Օր»ը թե­ւա­կո­խեց իր 79ա­մեայ ճա­նա­պար­հին մէջ։ 1923-1940. ­Փոքր Ա­սիոյ ա­ղէ­տէն ետք ­Յու­նաս­տան...

­Բա­րե՜ւ ըն­կեր

ՇԱՀԱՆ ­Ժո­ղով­նե­րու կա­րե­ւո­րու­թեան ջա­տա­գով­նե­րը կ­՚ամ­բաս­տա­նո­ւին յա­ճախ որ­պէս ժո­ղո­վա­մոլ եւ ան­վերջ ու ա­նի­մաստ վէ­ճե­րու սի­րա­հար: ­Ժո­ղո­վա­մոլ չեմ ե­ղած եր­բեք, ժո­ղո­վա­սէր ա­յո՛: ­Ժո­ղով­նե­րու ո­րա­կը յա­ճախ չէ ար­դա­րա­ցու­ցած այս...

Նշմար (5)

ՄԻՀՐԱՆ ՔԻՒՐՏՕՂԼԵԱՆ Ա­ռա­ջարկ Ով որ հե­տե­ւե­ցաւ «նշմար»նե­րու այս շար­քին եւ իր հա­մա­ձայ­նու­թիւ­նը տո­ւաւ ներ­կա­յա­ցո­ւած հաս­տա­տում­նե­րուն, բնա­կա­նա­բար պի­տի կռա­հէ, թէ ա­ռա­ջարկս ինչ նպա­տա­կի պի­տի յան­գի: նա­խա­նա­խորդ՝ նշմար-3ին...

Նշմար (4)

­Լեզուն հաղորդակցութեան միջոց ՄԻՀՐԱՆ ՔԻՒՐՏՕՂԼԵԱՆ Ա­մէն բա­նէ ա­ռաջ ու վերջ, լե­զուն հա­ղոր­դակ­ցու­թեան մի­ջոց է, ա­պա նաեւ լեզուամտա­ծո­ղու­թեան եւ ազ­գա­յին ինք­նու­թեան մշա­կու­մի գլխա­ւոր կռո­ւան: Խն­դիրն այն է,...

Նշմար (3)

 «Լեզուն ազգն իսկ է, եւ՝ ինք­նութիւն» ՄԻՀՐԱՆ ՔԻՒՐՏՕՂԼԵԱՆ Այս վեր­նա­գի­րը իբ­րեւ ան­բե­կա­նե­լի ճշմար­տու­թիւն հա­ւա­տա­ցող­նե­րը եւ զայն ինք­նու­թիւն մշա­կե­լու հա­մար իբ­րեւ վճռա­կան ու­ղե­ցոյց դա­ւա­նող­նե­րը կը մոռ­նան, որ...

Նշմար (2)

ՄԻՀՐԱՆ ՔԻՒՐՏՕՂԼԵԱՆ ­Նա­խորդ հրա­պա­րա­կու­միս մէջ կը նշէի, թէ վտան­գա­ւոր է ա­մէն ա­ռի­թի ու ա­նա­ռիթ ա­հա­զան­գել, որ սփիւռ­քը կը մա­շի, կ­՚ու­ծա­նայ, կը ձու­լո­ւի եւ այլն, ե­թէ...

Նշմար (1)

ՄԻՀՐԱՆ ՔԻՒՐՏՕՂԼԵԱՆ ­Ֆէյս­պու­քեան հար­թակ­նե­րու վրայ եւ մա­մու­լի սիւ­նակ­նե­րուն մէջ յա­ճախ կը հան­դի­պիմ գրու­թիւն­նե­րու, ո­րոնք կ­’ա­հա­զան­գեն, թէ ա­մէն ա­ռու­մով սփիւռ­քա­հա­յու­թեան նա­հան­ջը հա­սած է այն աս­տի­ճա­նին, ուր­կէ...

«Սիկտի՛ր մը ըսէ…»

ՄԻՀՐԱՆ ՔԻՒՐՏՕՂԼԵԱՆ ­Ծո­վափ­նեայ սրճա­րա­նի մը մէկ ան­կիւ­նը նստած եմ սուր­ճի ու խո­կու­մի եւ կը մտմտամ: Ար­ցա­խը հայ­րե­նա­կան հող ու տա­րածք եւ հա­յոց հե­րո­սա­կան ան­ցեալ ու...
- Advertisement -