­Շատ սի­րե­լի ազ­գա­յին­ներ,

2018ի սե­մին կու գամ այս տո­ղե­րով ձեզ ող­ջու­նե­լու եւ շնոր­հա­ւո­րե­լու ­Սուրբ Ծ­նունդն ու ­Նոր ­Տա­րին։
­Մենք ուխ­տած ենք հա­ւա­տա­րիմ մնալ մեր նախ­նի­նե­րու հա­ւատ­քին, այ­լեւ՝ մեր պատ­մու­թեան, մեր լե­զո­ւին, մեր մշա­կոյ­թին, մեր ծէ­սին, մեր ե­րաժշ­տու­թեան հան­դէպ։
Ո՛վ մարդ, դուն որ կ­՛աշ­խա­տիս ա­մէն օր, ծան­րա­բեռ­նո­ւած՝ զա­նա­զան դժո­ւա­րու­թեանց պատ­ճա­ռաւ եւ հո­գե­րով… ­Դուն՝ որ ան­ձանձ­րոյթ կը նո­ւի­րո­ւիս ա­մու­սի­նիդ, կնոջդ, զա­ւակ­նե­րուդ, կը հսկես ան­դա­դար…
Ե­թէ հա­ւատ­քի գա­ղա­փա­րա­կա­նը չու­նե­նաս քու առ­ջեւդ՝ ո­ղոր­մե­լի ես։
Ե­թէ կա­տա­րած պար­տա­կա­նու­թիւն­նե­րուդ մէջ գա­ղա­փա­րա­կան մը չու­նե­նաս քու առ­ջեւդ՝ տա­ժա­նա­լի կ­՛ըլ­լայ քու կեանքդ։
Ե­թէ չու­նիս վեհ գա­ղա­փա­րա­կան մը՝ ո­ղոր­մե­լի ես։
Ի՞նչ կ­’ար­ժէ՝ ե­թէ շա­հինք ամ­բողջ աշ­խար­հը եւ կորսնց­նենք մեր հա­ւատ­քը, մեր հո­գին։
Ապ­րե­ցէ՛ք Աս­տու­ծոյ շնոր­հին մէջ, սրբու­թեամբ, ար­դա­րու­թեամբ։
Ե­ղէ՛ք խա­ղա­ղա­րար­ներ՝ ձեր ըն­տա­նի­քին մէջ, ձեր ազ­գին մէջ, մարդ­կու­թեան մէջ։
«­Փառք ի բար­ձունս Աս­տու­ծոյ», ո­րուն ի փառս կը շի­նո­ւին ե­կե­ղե­ցի­ներ, կը կա­տա­րո­ւին բա­րի գոր­ծեր… «Եւ յեր­կիր խա­ղա­ղու­թիւն», այն խա­ղա­ղու­թիւ­նը՝ որ այն­քան վտան­գո­ւած է այս օ­րե­րուս, եւ ո­րուն հա­մար պէտք է ան­դա­դար բարձ­րաց­նենք մեր ջերմ ա­ղօթք­նե­րը մսու­րին առ­ջեւ։

Ք­րիս­տոս ծնաւ եւ յայտ­նե­ցաւ
­Ձե­զի մե­զի մեծ ա­ւե­տիս

­Հայր ­Յով­սէփ Փ. Ծ. Վ. ­Պէ­զա­զեան
Ա­ռաջ­նորդ ­Յու­նաս­տա­նի ­Հայ ­Կա­թո­ղի­կէ ­Հա­մայն­քի
Ա­թէնք, 2017