Ֆրանսայի նախագահին նամակը՝ ուղղուած Արամ Ա. Կաթողիկոսին

Ա­րամ Ա. ­Կա­թո­ղի­կոս պաշ­տօ­նա­կան նա­մակ ստա­ցած է Ֆ­րան­սա­յի նա­խա­գահ Է­մա­նո­ւէլ ­Մաք­րո­նէն։ Պրն. ­Նա­խա­գա­հը ա­ռա­ջին հեր­թին կը վստա­հեց­նէ, որ Ֆ­րան­սա «մի­ջազ­գա­յին իր դաշ­նա­կից­նե­րուն հետ պի­տի շա­րու­նա­կէ աշ­խա­տիլ ի խնդիր խա­ղա­ղու­թեան եւ ա­պա­հո­վու­թեան, յատ­կա­պէս ­Մի­ջին Ա­րե­ւել­քէն ներս, պահ­պա­նե­լով ցե­ղա­յին ու կրօ­նա­կան բազ­մա­զա­նու­թիւ­նը եւ ինք­նու­թիւ­նը, որ շրջա­նի իւ­րա­յա­տուկ յատ­կա­նիշ­նե­րէն մէ­կը կը հան­դի­սա­նայ։ Ֆ­րան­սա նաեւ պի­տի շա­րու­նա­կէ պայ­քա­րիլ ծայ­րա­յե­ղու­թեան դէմ՝ պաշտ­պա­նե­լով ցե­ղա­յին ու կրօ­նա­կան ծայ­րա­յե­ղու­թեան ու բռնու­թեան զոհ դար­ձած հա­մայնք­նե­րը»։ Անդ­րա­դառ­նա­լով ­Սու­րիոյ տագ­նա­պին, ան կը շեշ­տէ՝ «ար­դա­րու­թեան վրայ հիմ­նուած տագ­նա­պի քա­ղա­քա­կան լուծ­ման կա­րե­ւո­րու­թիւ­նը, որ­պէս­զի ­Սու­րիոյ ժո­ղո­վուր­դը բաղ­կաց­նող ցե­ղա­յին ու կրօ­նա­կան հա­մայնք­նե­րը կա­րե­նան ապ­րիլ խա­ղա­ղու­թեան մէջ՝ յար­գո­ւած տես­նե­լով ի­րենց մարդ­կա­յին ի­րա­ւունք­նե­րը»։ Ֆ­րան­սա­յի նա­խա­գա­հը նաեւ կ­՚անդ­րա­դառ­նայ ­Հա­յոց ­Ցե­ղաս­պա­նու­թեան։ ­Յի­շա­տա­կե­լով, թէ «­Հա­յոց ­Ցե­ղաս­պա­նու­թե­նէն հա­րիւր տա­րի­ներ յե­տոյ ­Մի­ջին Ա­րե­ւել­քը տա­կա­ւին կ­՚ապ­րի բռնու­թեան ու բռնա­կա­լու­թեան մթնո­լոր­տի մէջ»,- նա­խա­գա­հը կը վստա­հեց­նէ, թէ Ֆ­րան­սա «հա­ւա­տա­րիմ իր կե­ցո­ւածք­նե­րուն՝ պի­տի շա­րու­նա­կէ շեշ­տել ճշմար­տու­թեան հրա­մա­յա­կա­նը եւ հա­ւա­քա­կան յի­շո­ղու­թեան պահ­պան­ման կա­րե­ւո­րու­թիւ­նը աշ­խար­հի բո­լոր եր­կիր­նե­րէն, նե­րա­ռեալ ­Թուր­քիա­յէն ներս», միա­ժա­մա­նակ ընդգծե­լով, որ Ֆ­րան­սա «ան­կեղծ բա­րե­կամ է ­Հա­յաս­տա­նին եւ աշ­խար­հի բո­լոր կող­մե­րը ապ­րող հայ ժո­ղո­վուր­դին, եւ ան ամ­բող­ջու­թեամբ յանձ­նա­ռու է ­Ղա­րա­բա­ղի հար­ցին բա­նակ­ցու­թեանց ճամ­բով մնա­յուն լու­ծում մը գտնե­լու՝ յօ­գուտ շրջա­նի բո­լոր ժո­ղո­վուրդ­նե­րուն»։ ­Վեր­ջա­պէս, ­Մաք­րոն կը վե­րա­հաս­տա­տէ Ֆ­րան­սա­յի եւ ­Լի­բա­նա­նի մի­ջեւ գո­յու­թիւն ու­նե­ցող զօ­րեղ բա­րե­կա­մու­թիւ­նը, ­Լի­բա­նա­նը նկա­տե­լով տի­պար եր­կիր մը գո­յակ­ցու­թեան, բազ­մա­զա­նու­թեան եւ ժո­ղովր­դա­վա­րու­թեան, ուր հայ հա­մայն­քը ու­նի իր կա­րե­ւոր տե­ղը։