Կի­րա­կի՝ 16 ­Յու­նո­ւար 2022-ի ա­ռա­ւօ­տեան ժա­մը 10-ին, ­Նէոս ­Գոզ­մո­սի(­Ֆիքս) «Ս. ­Յովհ. ­Կա­րա­պետ» ե­կե­ղեց­ւոյ մէջ, ե­պիս­կո­պո­սա­կան հան­դի­սա­ւոր ս. եւ ան­մահ պա­տա­րա­գի մա­տուց­մամբ եւ ա­ւան­դա­կան մա­տա­ղօրհ­նու­թեամբ նշո­ւե­ցաւ ե­կե­ղեց­ւոյս ա­նո­ւա­նա­կո­չու­թեան եւ հիմ­նադ­րու­թեան տա­րե­դար­ձը։
­Պա­տա­րա­գեց եւ իր հայ­րա­կան պատ­գա­մը փո­խան­ցեց ­Յու­նաս­տա­նի ­Հա­յոց ­Թե­մի բա­րեխ­նամ Ա­ռաջ­նորդ ­Գերշ. Տ. ­Գե­ղամ ս. արք. ­Խա­չե­րեան:
Ս. ­Խո­րա­նին սպա­սար­կե­ցին ե­կե­ղեց­ւոյ հո­գե­ւոր հո­վիւ արժ. Տ. ­Նա­րեկ քհնյ. ­Շա­հի­նեան, բարշ. ­Լե­ւոն սրկ. Ու­նա­նեան եւ փոքր դպիր­ներ Գ­րի­գոր Ու­նա­նեան եւ ­Փի­լիպ­պոս Պ­րուն­ծոս-Ե­րա­նո­սեան:
Ս. ­Պա­տա­րա­գի եր­գե­ցո­ղու­թիւ­նը կա­տա­րեց ե­կե­ղեց­ւոյս դպրաց դա­սը, դպրա­պե­տու­թեամբ՝ ­Բարշ. ­Պետ­րոս սրկ. ­Պար­սա­մեա­նի, եւ խմբա­վա­րու­թեամբ ու եր­գե­հո­նի ըն­կե­րակ­ցու­թեամբ, ե­րա­ժիշտ ­Կա­րօ ­Պար­տաք­ճեա­նի։
­Պա­տա­րա­գիչ Սր­բա­զան հայ­րը¸ օ­րո­ւան տօ­նին խոր­հուր­դէն մեկ­նե­լով¸ իր քա­րո­զին մէջ նշեց¸ թէ մար­դու փրկու­թեան աս­տո­ւա­ծա­յին փրկա­գոր­ծա­կան տնօ­րիու­մով խոս­տա­ցո­ւած Փր­կի­չին գա­լուս­տը¸ ­Յով­հան­նէս Մկր­տի­չի հրա­շա­լի ծնուն­դով ի­րա­գործ­ման ծի­րին մէջ կը մտնէ¸որ­մէ ա­ռաջ պի­տի գայ Աս­տու­ծոյ պատ­գա­մա­բե­րը¸ պատ­րաս­տե­լու հա­մար Փր­կի­չին ճամ­բան՝ ըստ Ե­սա­յի մար­գա­րէի կան­խա­տե­սու­մին։ ­Յով­հան­նէս Մկր­տիչ պատ­գա­մեց¸ ազ­դա­րա­րեց ժո­ղո­վուր­դը պատ­րաս­տե­լով եւ մկրտե­լով զա­նոնք Աս­տու­ծոյ ար­քա­յու­թեան գա­լուս­տին։ ­Յով­հան­նէս Մկր­տիչ հա­կա­ռակ իր ու­նե­ցած ժո­ղովր­դա­յին համ­բա­ւին¸ չշե­ղե­ցաւ իր ա­ռա­քե­լու­թե­նէն¸ եւ երբ մար­դիկ զինք մե­սիան կար­ծե­ցին¸ եւ ան ցոյց տո­ւաւ Ա­նոր¸ որ իր­մէ վերջ գա­լիք էր։ Չ­նե­ղա­ցաւ եր­բեք¸ երբ նոյ­նիսկ իր ա­շա­կերտ­նե­րէն ո­մանք հե­տե­ւե­ցան ­Յի­սու­սի։ ­Յով­հան­նէս Մկր­տիչ մարմ­նա­ւո­րեց այն ան­ձը¸ որ ի­րեն յանձ­նո­ւած պա­տաս­խա­նա­տո­ւու­թեան գի­տա­կից է ե­ւո­րուն հա­մար գործն ու նպա­տա­կը ան­ձէն ա­ռաջ եւ ա­ւե­լի կա­րե­ւոր է։
Ա­րամ Ա. ­Վե­հա­փառ հայ­րա­պե­տին հռչա­կած Ս­փիւռ­քի ­Տա­րո­ւան ակ­նար­կե­լով¸ Սր­բա­զան հայ­րը նշեց¸ թէ ­Ցե­ղաս­պա­նու­թե­նէն ետք աշ­խա­հաս­փիւռ հայ­կա­կան գա­ղութ­նե­րու ա­րա­գօ­րէն կազ­մա­կե­րո­ւե­լուն հիմ­նա­կան պատ­ճա­ռը կը կա­յա­նայ ա­նոր մէջ¸ որ այդ օ­րե­րու պա­տաս­խա­նա­տու­ներ եւ ժո­ղո­վուրդ¸ հա­ւա­քա­կան կամ­քով եւ աշ­խա­տան­քով¸ ա­մէն մարդ իր պար­տա­կա­նու­թիւ­նը իր ան­ձէն ա­ւե­լի ա­ռաջ եւ վեր նկա­տեց եւ լծո­ւե­ցաւ գա­ղու­թի կազ­մա­կերպման եւ ազ­գա­յին կա­ռոյց­նե­րու ստեղծ­ման աշ­խա­տան­քին։ Ազ­գա­յին կեան­քի մէջ առ­հա­սա­րակ պա­տաս­խա­նա­տուն ան­ձը այն է¸ որ ազ­գին կառ­քը դէ­պի ա­ռաջ կը հրէ եւ ոչ թէ կառ­քին առ­ջեւ կը կանգ­նի¸ եւ ոչ ալ կառ­քին վրայ կը նստի¸ որ ու­րիշ­ներ ա­ռաջ քշեն­ զայն ։
Ս. պա­տա­րա­գի ա­ւար­տին, կա­տա­րո­ւե­ցաւ հո­գե­հանգս­տեան յա­տուկ պաշ­տօն, ե­կե­ղեց­ւոյս հան­գու­ցեալ քա­հա­նա­նե­րու, սար­կա­ւագ­նե­րու, դպիր-դպրու­հի­նե­րու, ծա­ռա­յող­նե­րու եւ բա­րե­րար­նե­րու յի­շա­տա­կին։
Ն­կա­տի ա­ռած «­Քո­րո­նա» հա­մա­ճա­րա­կին ստեղ­ծած ա­ռող­ջա­պա­հա­կան սահ­մա­նա­փա­կում­նե­րը, տօ­նա­կա­տա­րու­թեան մա­տա­ղի ամ­բող­ջա­կան պատ­րաս­տու­թիւ­նը կա­տա­րո­ւե­ցաւ ե­կե­ղե­ցա­սէր ­Տիկ­նանց ­մարմ­նոյ ան­դա­մու­հի­նե­րուն կող­մէ ա­ռանձ­նա­բար ի­րենց բնա­կա­րան­նե­րէն ներս:
Ա­րա­րո­ղու­թեան ներ­կայ ե­ղան Ազ­գա­յին վար­չու­թեան ա­տե­նա­պետն ու ան­դամ­ներ, ինչ­պէս նաեւ Ատ­տի­կէի մեր ե­կե­ղե­ցի­նե­րու ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­ներ:
Այս ա­ռի­թով, ­Նէոս ­Գոզ­մո­սի(­Ֆիքս) «Ս. ­Յովհ. ­Կա­րա­պետ» ե­կե­ղեց­ւոյ հո­գե­ւոր հո­վի­ւը, ­Թա­ղա­յին խոր­հուրդն ու ­Տիկ­նանց մար­մի­նը, ե­կե­ղեց­ւոյս ա­նո­ւա­նա­կո­չու­թեան եւ հիմ­նադ­րու­թեան զոյգ տօ­նե­րուն ա­ռի­թով, ի­րենց խո­րին շնոր­հա­կա­լու­թիւն­նե­րը կը յայտ­նեն ­Յու­նաս­տա­նի ­Հա­յոց ­Թե­մի բա­րե­ջան Ա­ռաջ­նորդ գերշ. Տ. ­Գե­ղամ Ս. արք. ­Խա­չե­րեա­նին, որ հան­դի­սա­ւո­րա­պէս ս. եւ ան­մահ պա­տա­րա­գը մա­տու­ցա­նեց եւ իր հայ­րա­կան պատ­գա­մը փո­խան­ցեց ու ա­ւար­տին կա­տա­րեց մա­տա­ղի օրհ­նու­թիւ­նը։
Շ­նոր­հա­կա­լու­թիւն եւ գնա­հա­տանք ե­կե­ղեց­ւոյս եր­կա­րա­մեայ դպրա­պետ բարշ. ­Պետ­րոս սրկ. ­Պար­սա­մեա­նին, խմբա­վար եւ եր­գե­հո­նի մե­նա­կա­տար ե­րա­ժիշտ ­Կա­րօ ­Պար­տաք­ճեա­նին, Ս. ­Խո­րա­նիս սպա­սար­կող­ներ բարշ. ­Լե­ւոն սրկ. Ու­նա­նեա­նին, եւ փոքր դպիր­նե­րուն, դպրաց դա­սի ան­դամ-ան­դա­մու­հի­նե­րուն, ո­րոնք ի­րենց ճշդա­պահ եւ ան­խա­փան մաս­նակ­ցու­թեամբ եւ ծա­ռա­յու­թեան բարձր գի­տակ­ցու­թեամբ, ե­կե­ղե­ցա­կան մեր ա­րա­րո­ղու­թիւն­նե­րուն կու տան փայլք եւ վե­հու­թիւն։
Շ­նոր­հա­կա­լու­թեան եւ ե­րախ­տա­գի­տու­թեան խօսք, ուխ­տա­ւոր ներ­կայ թէ առ­ցանց հե­տե­ւող ծխա­կան­նե­րուն, փո­խան մա­տա­ղի նո­ւի­րա­տու­նե­րուն եւ բա­րե­րար­նե­րուն, ո­րոնք հո­գե­ւոր եւ ազ­գա­յին բարձր գի­տակ­ցու­թեամբ ի­րենց պար­տա­կա­նու­թիւ­նը կա­տա­րե­ցին ե­կե­ղեց­ւոյս ա­նո­ւա­նա­կո­չու­թեան եւ հիմ­նադ­րու­թեան զոյգ տօ­նե­րուն ա­ռի­թով:
Ա­րա­րո­ղու­թիւնն ու Ա­ռաջ­նորդ Սր­բա­զան հօր պատ­գա­մը տրա­մադ­րե­լի են առ­ցանց եւ կա­րե­լի է հե­տե­ւիլ ե­կե­ղեց­ւոյս (YouTube)-ի կա­յա­նէն հե­տե­ւեալ հաս­ցէ­նե­րով.- https://youtu.be/xcLzXrE8AFs եւ https://youtu.be/PxQbSLNyBAU։ ­Վարձ­քը կա­տար բո­լո­րին։
«Ս. ­Յովհ. ­Կա­րա­պետ» ե­կե­ղե­ցի