Օ­րի­նա­կը՝ վե­րէն

ԱԲՕ ՊՈՂԻԿԵԱՆ

Նա­խա­գահ ­Սերժ ­Սարգ­սեան Եր­կու­շաբ­թի օր ներ­կայ գտնո­ւած է ոս­տի­կա­նու­թեան ղե­կա­վար կազ­մի ընդ­լայ­նո­ւած նիս­տին, ո­րու ըն­թաց­քին քննար­կո­ւած են ոս­տի­կա­նու­թեան ծա­ռա­յու­թիւն­նե­րուն եւ տա­րած­քա­յին մար­մին­նե­րուն 2017ի ի­նը ա­միս­նե­րու ծա­ռա­յո­ղա­կան գոր­ծու­նէու­թեան ար­դիւնք­նե­րը:
Այս առ­թիւ նա­խա­գա­հը հան­դէս ե­կած է ե­լոյ­թով մը, ո­րուն մէջ անդ­րա­դառ­նա­լով ­Ճա­նա­պար­հա­յին ոս­տի­կա­նու­թեան աշ­խա­տան­քին՝ նշած է, թէ «վա­րորդ­նե­րի հա­մար ակնյայտ է, որ վեր­ջին տա­րի­նե­րին բա­րե­լա­ւո­ւել են քա­ղա­քա­ցի­նե­րի հետ ճա­նա­պար­հա­յին ոս­տի­կան­նե­րի շփում­նե­րը: ­Նաեւ՝ պէտք է ճա­նա­չենք, որ նո­ւա­զա­գոյ­նի են հա­սել չա­րա­շահ­ման դրսե­ւո­րում­նե­րը»:
­Բայց եւ այն­պէս, նա­խա­գա­հը հաս­տա­տած է, որ տա­կա­ւին կա՛ն «օ­րի­նա­զանց եւ կո­ռում­պա­ցո­ւած ոս­տի­կան­ներ, ո­րոնք չա­րիք են ամ­բողջ ոս­տի­կա­նա­կան հա­մա­կար­գին հա­մար»:
­Ձեր­բա­զա­տո­ւե­լու հա­մար այս յա­մե­ցող չա­րի­քէն, նա­խա­գա­հը կը յանձ­նա­րա­րէ՝ «գտնել հա­մա­կար­գա­յին այն­պի­սի լու­ծում­ներ, ո­րոնց շնոր­հիւ ի­րա­պէ՛ս կը փո­խո­ւի ոս­տի­կա­նու­թեան ողջ հա­մա­կար­գը…
­Կա­րե­ւոր է, որ­պէս­զի մի­ջին օ­ղա­կի սպա­նե­րը, շար­քա­յին ոս­տի­կան­նե­րը տես­նեն ոս­տի­կա­նու­թեան ղե­կա­վար կազ­մի ան­զի­ջում պայ­քա­րը՝ տար­բեր ե­րե­ւոյթ­նե­րի դէմ: ­Հա­մո­զո­ւած ե­ղէք, ե­թէ նրանք տես­նեն, ա­պա տասն ան­գամ կը մտա­ծեն, նոր՝ ինչ-որ բան կ­՛ա­նեն: Եւ ընդ­հան­րա­պէս, միայն այդ ձե­ւով կա­րե­լի է հաս­նել հա­մա­կար­գում լուրջ խնդիր­նե­րի լուծ­մա­նը: Այլ ճա­նա­պարհ չկա՛յ…»։
Փ­տա­ծու­թիւ­նը ընդ­հան­րա­պէս եւ կա­շա­ռա­կե­րու­թիւ­նը՝ մաս­նա­ւո­րա­պէս, ոս­տի­կա­նու­թեան հա­մա­կար­գով չէ՛ սահ­մա­նա­փա­կո­ւած ան­շուշտ, եւ կա­րե­լի չէ պե­տա­կան հա­մա­կար­գէն ան­ջատ՝ ոս­տի­կա­նու­թեան գոր­ծու­նէու­թե­նէն դուրս մղել այդ յո­ռի ե­րե­ւոյ­թը:
Լու­ծու­մը՝ ամ­բողջ պե­տա­կան հա­մա­կար­գը կար­գա­ւո­րե­լու եւ փտա­ծու­թիւնն ու կա­շա­ռա­կե­րու­թիւ­նը վե­րաց­նե­լու ճամ­բան՝ նա­խա­գա­հի՛ն իսկ ու­ղեն­շած բա­նա­ձեւն է. ղե­կա­վա­րու­թիւ­նը պէտք է ի՛ր իսկ օ­րի­նա­կով ցոյց տայ, որ կա­շա­ռա­կեր չէ՛, եւ ա­ւե­լին՝ որ վճռա­կա­նօ­րէ՛ն տրա­մադ­րո­ւած է ան­հան­դուր­ժո­ղու­թիւն ցոյց տա­լու իր են­թա­կա­նե­րուն կող­մէ կա­տա­րո­ւած յան­ցա­ւոր գոր­ծարք­նե­րուն հան­դէպ:
­Ղե­կա­վա­րու­թիւ­նը մեր իշ­խա­նա­կան հա­մա­կար­գին մէջ խորհր­դան­շո­ւած է նա­խա­գա­հի ան­ձով, հե­տե­ւա­բար՝ հա­սա­րա­կու­թիւ­նը պի­տի ակն­կա­լէ այդ վճռա­կա­նու­թիւ­նը տես­նել նա­խա­գա­հի ան­ձին մէջ, որ օ­րի­նակ ծա­ռա­յէ բո­լոր մա­կար­դակ­նե­րու պաշ­տօ­նեա­նե­րուն: