­Մա­լե­զիոյ մայ­րա­քա­ղաք ­Քո­ւա­լա ­Լամ­փու­րի Ս. ­Մի­քա­յէլ Հ­րեշ­տա­կա­պետ ե­կե­ղեց­ւոյ մէջ (ռուս-ուղ­ղա­փառ) 4 ­Փետ­րո­ւա­րին ա­ռա­ջին ան­գամ ըլ­լա­լով Ս. ­Պա­տա­րագ մա­տու­ցո­ւե­ցաւ ձե­ռամբ՝ ­Սին­կա­փու­րի, ­Միան­մա­րի, ­Պանկ­լա­տէ­շի եւ ­Ծայ­րա­գոյն Ա­րե­ւել­քի մէջ հայ­րա­պե­տա­կան նո­ւի­րակ ­Զա­ւէն Վրդ. Եա­զը­ճեա­նի։
­Մա­լե­զիոյ հայ հա­մայն­քէն կը տե­ղե­կաց­նեն, որ Ս. ­Պա­տա­րա­գին ներ­կայ գտնո­ւե­ցան հա­մայն­քի բո­լոր ան­դամ­նե­րը, հիւ­րեր, հա­յեր, ո­րոնք կը բնա­կին ­Մա­լե­զիոյ ­Ճո­հոր ­Պահ­րու շրջա­նին մէջ, ինչ­պէս նաեւ՝ ին­տո­նե­զա­հա­յեր։ ­Հայր ­Սուր­բը իր պատ­գա­մը փո­խան­ցեց ներ­կա­նե­րուն՝ շնոր­հա­կա­լու­թիւն յայտ­նե­լով ­Մա­լե­զիոյ հայ հա­մայն­քի նա­խա­գահ Է­միլ ­Պետ­րո­սեա­նին ու հա­մայն­քի բո­լոր ան­դամ­նե­րուն՝ ի­րենց կազ­մա­կերպ­չա­կան աշ­խա­տան­քին հա­մար եւ ը­սաւ.- «Ա­մուր հա­ւատքն ու մայր ե­կե­ղեց­ւոյ եւ հայ­րե­նի­քի նկատ­մամբ ու­նե­ցած սէ­րը կը միա­ւո­րէ հայ հա­ւա­քա­կա­նու­թիւ­նը՝ այս սրբա­զան յար­կին տակ։ ­Հա­կա­ռակ այն ի­րա­կա­նու­թեան, որ ­Մա­լե­զիոյ մէջ չու­նենք ­Հա­յաս­տա­նեայց ե­կե­ղե­ցի, բարձր գնա­հա­տան­քի ար­ժա­նի են այն ջանքն ու ե­ռան­դը, այն սէրն ու նո­ւի­րու­մը, զորս դուք չէք խնա­յած այս գե­ղե­ցիկ տես­լա­կա­նը ի­րա­կա­նու­թիւն դարձ­նե­լու հա­մար. դուք իս­կա­պէս կը շա­րու­նա­կէք ըլ­լալ ժա­ռան­գոր­դը այն ժա­ռան­գու­թեան, զոր մեր նախ­նի­նե­րը ա­տե­նօք ստեղ­ծած են այս երկ­րի մէջ»։ ­Հայր ­Սուրբը փո­խան­ցեց Ա­մե­նայն ­Հա­յոց ­Գա­րե­գին Բ. ­Կա­թո­ղի­կո­սի գնա­հա­տանքն ու օրհ­նու­թիւ­նը, եւ մաղ­թեց, որ Աս­տո­ւած բազ­մա­պա­տիկ յա­ջո­ղու­թիւն­ներ պար­գե­ւէ հայ­րե­նա­նո­ւէր նոր գոր­ծե­րուն։ Ս. ­Պա­տա­րա­գի ա­ւար­տին տե­ղի ու­նե­ցաւ ե­րեք մա­նուկ­նե­րու մկրտու­թիւ­նը։