­Շա­բաթ, 21 եւ ­Կի­րա­կի, 22 ­Մա­յիս 2022-ին, ­Գո­մո­թի­նի քա­ղա­քի հա­յու­թիւ­նը ապ­րե­ցաւ պատ­մա­կան օ­րեր, երբ շրջա­նի «Ս. Գ­րի­գոր ­Լու­սա­ւո­րիչ» ե­կե­ղեց­ւոյ մէջ քա­հա­նա­յա­կան ձեռ­նադ­րու­թիւն եւ օ­ծում ստա­ցաւ լի­բա­նա­նա­հայ ­Յա­րու­թիւն սրկ. ­Գա­լօղ­լեան՝ վե­րա­նո­ւա­նո­ւե­լով Տ. ­Դա­նիէլ քհնյ.:
Ար­դա­րեւ, ­Շա­բաթ կէ­սօ­րէ ետք ժա­մը 7:30-ին, ե­կե­ղեց­ւոյ մէջ տե­ղի ու­նե­ցաւ կոչ­ման ա­րա­րո­ղու­թիւն, իսկ ­Կի­րա­կի ա­ռա­ւօ­տեան Ս. ­Պա­տա­րա­գի ըն­թաց­քին տե­ղի ու­նե­ցաւ ձեռ­նադ­րու­թիւ­նը եւ օ­ծու­մը: Ս. ­Պա­տա­րա­գը մա­տու­ցեց, ձեռ­նադ­րու­թիւնն ու օ­ծու­մը կա­տա­րեց եւ յա­ւուր պատ­շա­ճի իր հայ­րա­կան պատ­գա­մը փո­խան­ցեց ­Յու­նաս­տա­նի ­Հա­յոց թե­մի բա­րե­ջան Ա­ռաջ­նորդ ­Գե­ղամ արք. ­Խա­չե­րեան։ ­Ձեռ­նադ­րու­թեան խար­տա­ւի­լակն էր ­Յու­նաս­տա­նի ­Հա­յոց թե­մի ա­ռաջ­նոր­դա­կան փո­խա­նորդ ­Յով­հան­նէս ծ. վրդ. ­Սաղ­տը­ճեան:
Ազ­գա­յին վար­չու­թեան կող­մէ ա­րա­րո­ղու­թեան ներ­կայ գտնո­ւե­ցաւ ա­տե­նա­պետ ­Թագ­ւոր ­Յո­վա­կի­մեան։
Իր քա­րո­զին մէջ Ա­ռաջ­նորդ Սր­բա­զան հայ­րը անդ­րա­դար­ձաւ ե­րեք կա­րե­ւոր եւ անհ­րա­ժեշտ նկա­տո­ղու­թիւն­նե­րու.-
1) ­Մեկ­նե­լով ձեռ­նադ­րու­թեան կար­գի կոչ­ման երկ­նա­ւոր շնորհ­քի այն հա­տո­ւա­ծին, որ կ­՚ը­սէ՝ «Աս­տո­ւա­ծա­յին երկ­նա­ւոր շնորհ­քը, որ միշտ ա­ռա­քե­լա­կան ե­կե­ղեց­ւոյ ­Սուրբ ծա­ռա­յու­թեան կա­րիք­նե­րը կը բա­ւա­րա­րէ…», այդ Ս. ­Հո­գիի ներ­գոր­ծու­թեամբ ե­կե­ղեց­ւոյ ծա­ռա­յու­թեան մէջ ե­ղող ան­ձը, ինչ­պէս նաեւ ե­կե­ղեց­ւոյ ի­րե­րը Ս. ­Հո­գիով կը ներ­գոր­ծո­ւին։
Ա­հա­ւա­սիկ, Ս. ­Հո­գին կոչ կ­՚ը­նէ նոր ըն­ծա­յեա­լին, որ­պէս­զի քա­հա­նա­յա­կան կար­գի պա­տաս­խա­նա­տո­ւու­թեամբ՝ ե­կե­ղեց­ւոյ խոր­հուրդ­նե­րուն ճամ­բով կը բա­ւա­րա­րէ ե­կե­ղեց­ւոյ հա­ւա­տա­ցեալ ժո­ղո­վուր­դի հո­գե­ւոր կա­րիք­նե­րը։
2) Ակ­նար­կե­լով ձեռ­նադ­րո­ղի նոր ա­նուն ստա­նա­լուն, իւ­րա­քան­չիւր ըն­ծա­յեալ կա­մո­վին յանձն կ­՚առ­նէ ա­շա­կեր­տիլ եւ հե­տե­ւիլ Ք­րիս­տո­սի։ Առ այդ, նոր ա­նուն ստա­նա­լով ամ­բող­ջու­թեամբ պէտք է հո­գե­փո­խո­ւի եւ դառ­նայ նոր մարդ, Ք­րիս­տո­սի հե­տե­ւորդ՝ նոր կեանք ու նոր նպա­տակ։
­Մէջ­բե­րե­լով ­Ղու­կաս Ա­ւե­տա­րա­նի­չի 9-րդ գլ­խու 62-րդ ­հա­մա­րին՝ «ան որ ձեռ­քը մա­ճին կը դնէ եւ ետ կը նա­յի, յար­մար չէ Աս­տու­ծոյ թա­գա­ւո­րու­թեան», ակ­նար­կե­լով Ք­րիս­տո­սի հե­տե­ւե­լու կան­չին, ինչ­պէս որ ա­շա­կերտ­նե­րուն ը­րաւ, այ­սինքն ա­նոնք ո­րոնք կ­՚ա­պա­ւի­նին Ք­րիս­տո­սի, հրա­ժեշտ կ’առ­նեն աշ­խար­հէն. մաս­նա­կի եւ կի­սատ կա­րե­լի չէ Ք­րիս­տո­սի հե­տե­ւիլ։
Ամ­բող­ջա­կան նո­ւի­րու­մով պէտք է դառ­նալ նոր մարդ, որ­պէս­զի նոր ա­ռա­քե­լու­թեամբ ի­րա­գոր­ծէ բո­լոր տե­սա­կի մար­տահ­րա­ւէր­նե­րը։
3) Ն­կա­տի ու­նե­նա­լով նո­րըն­ծա­յին ­Լի­բա­նա­նի մէջ ծնած, ու­սած եւ Ք­րիս­տո­նէա­կան դաս­տիա­րա­կու­թիւն ստա­ցած, Ա­ռաջ­նորդ Սր­բա­զան հայ­րը ակ­նար­կու­թիւն կա­տա­րեց ­Լի­բա­նա­նի հայ գա­ղու­թին, որ հա­կա­ռակ վեր­ջին 45 տա­րի­նե­րու տագ­նա­պա­լի, պա­տե­րազ­մա­կան, քա­ղա­քա­կան, տնտե­սա­կան են­թար­կո­ւա­ծու­թեան, տա­կա­ւին կը մնայ կան­գուն ու վե­րա­կանգ­նո­ւած ու կը շա­րու­նա­կէ իր ծա­ռա­յու­թիւ­նը բե­րել նաեւ Ս­փիւռ­քի այլ օ­ճախ­նե­րուն։
Ա­ւար­տին, Ա­ռաջ­նորդ Սր­բա­զան հայ­րը, իր որ­դիա­կան ե­րախ­տա­գի­տու­թիւնն ու ակ­նա­ծան­քը յայտ­նեց ­Մե­ծի ­Տանն ­Կի­լի­կիոյ ­Կա­թո­ղի­կոսու­թեան ար­ժա­նըն­տիր ­Գա­հա­կալ Ա­րամ Ա. Սր­բազ­նա­գոյն հայ­րա­պե­տին, թե­մե­րու հո­վո­ւա­պե­տին, որ իր հայ­րա­կան օրհ­նու­թեամբ ու պատ­գամ­նե­րով եւ յոր­դոր­նե­րով կը մա­տա­կա­րա­րէ եւ իր Ս. Ա­ջը ու հո­վա­նին միշտ ան­պա­կաս կ­՚ըլ­լայ մեր վրա­յէն։ ­Վեր­ջա­պէս, ­Թե­մա­կալ ա­ռաջ­նորդ Սր­բա­զան հայ­րը շնոր­հա­ւո­րեց Թ­րա­կիոյ հայ հա­մայն­քը՝ իր նոր քա­հա­նա­յի ձեռ­նադ­րու­թեան եւ օծ­ման առ­թիւ եւ մաղ­թեց փո­խա­դարձ հաս­կա­ցո­ղու­թեամբ եւ ա­ջակ­ցու­թեամբ ­Հո­վիւ եւ ­Ժո­ղո­վուրդ շա­րու­նա­կեն ծաղ­կուն պա­հել շրջա­նը։
Ս. ­Պա­տա­րա­գի ա­ւար­տին, նո­րաօծ քա­հա­նան ըն­դու­նեց իր շնոր­հա­ւո­րու­թիւն­նե­րը ե­կե­ղեց­ւոյ մէջ։ Ա­պա, սրա­հէն ներս տե­ղի ու­նե­ցաւ սի­րոյ սե­ղան։

ԹՂԹԱԿԻՑ

ՅԱՐԱԿԻՑ ՅՕԴՈՒԱԾՆԵՐԱՒԵԼԻ ՇԱՏ ՀԵՂԻՆԱԿԻ