­Հա­յաս­տա­նի, Ար­ցա­խի եւ Ս­փիւռ­քի ի­րա­կա­նու­թեան մէջ հան­րա­ծա­նօթ եւ գոր­ծու­նեայ ա­նուն հան­դի­սա­ցած, «­Հայ սեւ գօ­տի­նե­րու միու­թեան» (ΑΒΒΑ) հիմ­նա­դիր եւ նա­խա­գահ, հա­ւա­տա­ւոր դաշ­նակ­ցա­կան ըն­կեր, ­Մեր­ձա­ւոր Ա­րե­ւել­քի մէջ Ար­ցա­խի պա­տո­ւա­ւոր հիւ­պա­տոս ­Մաս­թըր ­Կա­րօ ­Քե­պապ­ճեան ոչ եւս է։
­Հան­գու­ցեա­լի ա­ռող­ջա­կան վի­ճա­կը վեր­ջին օ­րե­րուն կտրուկ կեր­պով վատ­թա­րա­ցած էր թա­գա­վա­րա­կին հե­տե­ւան­քով։
­Տաս­նեակ տա­րի­ներ նո­ւի­րու­մին եւ ազ­գա­յին ա­ռա­քե­լու­թեան հա­ւա­տա­ցող ընկ. ­Կա­րօ ­Քե­պապ­ճեան ե­ղած էր դաս­տիա­րա­կը հա­զա­րա­ւոր ե­րի­տա­սարդ­նե­րու։ ­Մա­նա­ւանդ, Հ.Յ.Դ Ե­րի­տա­սար­դա­կան միու­թիւն­նե­րու ի­րե­րա­յա­ջորդ սե­րունդ­նե­րուն հա­մար «ա­ռողջ մար­մին, ազ­նիւ հո­գի, ար­թուն միտք» նշա­նա­բա­նին հա­ւա­տա­րիմ մնա­ցած ­Մաս­թըր ­Կա­րոն պի­տի յի­շա­տա­կուի սե­րունդ­նե­րուն կող­մէ։ Ան կա­րե­ւոր ա­ւանդ թո­ղած էր ­Շու­շի բեր­դա­քա­ղա­քի պայ­ծա­ռու­թեան եւ յա­ռաջ­դի­մու­թեան հա­մար։ ­Կա­րօ ­Քե­պապ­ճեան զօ­րա­ւոր կա­պեր ստեղ­ծեց նաեւ յու­նա­հայ գա­ղու­թին հետ, իր գոր­ծու­նէու­թեան հետ­քե­րը ձգե­լով ­Յու­նաս­տա­նի մէջ եւս։ ­Դաս­տիա­րա­կը դառ­նա­լով Հ.Յ.Դ. ­Յու­նաս­տա­նի Ե­րիտ. միու­թեան ան­դամ­նե­րուն, մա­նա­ւանդ ­Հայ դա­տի նո­րա­նոր շրթա­յա­զեր­ծու­մի ժա­մա­նակ­նե­րուն, ներշն­չում տո­ւաւ եւ հայ­րե­նա­սի­րա­կան ո­գին ամ­րապն­դեց կազ­մա­կերպ ե­րի­տա­սարդ զան­գո­ւած­նե­րուն մօտ։ Ա­նոնք ­Կա­րո­յի խան­դա­վառ եւ ո­գե­շունչ ապ­րում­նե­րուն մէջ տե­սան մարմ­նա­ցու­մը յե­ղա­փո­խա­կան ո­գիի պայ­ծառ ե­րեւ­ման, որ սե­րունդ­նե­րը հա­մա­կեց հայ­րե­նա­սի­րու­թեան, ­Հա­յաս­տանն ու Ար­ցա­խը ա­մէն բա­նէ վեր դա­սե­լու մաք­րա­մա­քուր սկզբուն­քով։
­Հա­կա­ռակ իր ո­գեշն­չող եւ զօ­րա­ւոր ան­հա­տա­կա­նու­թեան, մին­չեւ իր կեան­քին վեր­ջը մնաց ան­շա­հախն­դիր, հայ­րե­նա­սի­րու­թեան գա­ղա­փա­րը դա­սե­լով վեր ա­մէն տե­սա­կի ման­րուք­նե­րէ։ Ե­ղաւ պա­հա­պա­նը այն սկզբունք­նե­րուն, ո­րոնց հա­ւա­տար­մու­թեամբ ծա­ռա­յեց ամ­բողջ կեան­քի ըն­թաց­քին, իսկ վեր­ջին տաս­նա­մեակ­նե­րուն ա­զատ Ար­ցախն ու ­Շու­շին դար­ձան իր ծա­ռա­յու­թեան կի­զա­կէ­տը։
­Յար­գան­քով կը խո­նար­հինք ­Կա­րօ ­Քե­պապ­ճեա­նի յի­շա­տա­կին ու թո­ղած ա­ւան­դին։­