Ս. Ծնն­դեան եւ Աս­տո­ւա­ծա­յայտ­նու­թեան զոյգ տօ­նե­րուն ու­րախ ա­ռիթ­նե­րով, Ե­րեք­շաբ­թի, 16 ­­Յու­նո­ւար 2024-ին, ե­րե­կո­յեան ժա­մը 5:30-ին, ­­Թե­սա­ղո­նի­կէի հո­գե­ւոր հո­վիւ Ե­ղիա աբղ. ­­Մալ­խա­սեան այ­ցե­լեց ­­Սեր­րե­սի հա­մայն­քը։
­­Հայր սուր­բը հա­մայն­քի կեդրո­նէն ներս կա­տա­րեց գա­թա­յի հա­տում՝ բո­լո­րին մաղ­թե­լով յա­ջո­ղու­թիւն, ա­ռող­ջու­թիւն, եր­ջան­կու­թիւն եւ ու­րախ օ­րեր։
Ան ­­Սեր­րե­սի հա­յոր­դի­նե­րուն փո­խան­ցեց նաեւ ­­Յու­նաս­տա­նի հա­յոց թե­մի բա­րե­ջան ա­ռաջ­նորդ ­­Գե­ղամ արք. ­­Խա­չե­րեա­նի հայ­րա­կան օրհ­նու­թիւ­նը:
Ն­կա­տի ու­նե­նա­լով, որ սեր­րե­սա­հա­յու­թիւ­նը փոք­րա­թիւ հա­մայնք մըն է, հայր սուր­բը հայ կեդ­րո­նէն ներս կա­տա­րեց տնօրհ­նէք, ա­պա հա­կիրճ կեր­պով բա­ցատ­րեց Ս. Ծննդեան խոր­հուր­դը, ինչ­պէս նաեւ տնօրհ­նէ­քի ի­մաստն ու կա­րե­ւո­րու­թիւ­նը, որ մեր նա­խա­հայ­րե­րէն մնա­ցած գե­ղե­ցիկ ա­ւան­դու­թիւն մըն է։ ­­Խօսք ա­ռաւ նաեւ ­­Սեր­րե­սի թա­ղա­կան խոր­հուր­դի ա­տե­նա­պետ պրն. ­­Վազ­գէն ­­Յա­րու­թիւ­նեան, բա­րի գա­լուստ մաղ­թե­լով հայր սուր­բին եւ իր կար­գին բա­րե­մաղ­թու­թիւն­ներ կա­տա­րեց ­­Նոր տա­րո­ւան եւ Ս. Ծնն­դեան տօ­նե­րուն ա­ռի­թով։ Ա­ւար­տին, տե­ղի ու­նե­ցաւ պատ­շաճ հիւ­րա­սի­րու­թիւն։ Ուշ ե­րե­կո­յեան հայր սուր­բը վե­րա­դար­ձաւ ­­Թե­սա­ղո­նի­կէ։