­Յու­նաս­տա­նի հա­յոց թե­մի Կ­րօ­նա­կան ­Ժո­ղո­վի կազ­մա­կեր­պու­թեամբ, ­Չո­րեք­շաբ­թի՝ 13 ­Փետ­րո­ւար 2019ի ե­րե­կո­յեան ժա­մը 5:30ին, ­Գո­քի­նիոյ «Ս. ­Յա­կոբ» ե­կե­ղեց­ւոյ մէջ կա­տա­րո­ւե­ցաւ ­Տեառն մե­րոյ ­Յի­սուս Ք­րիս­տո­սի տա­ճար ըն­ծայ­ման տօ­նին՝ ­Տեառ­նըն­դա­ռա­ջի նա­խա­տօ­նա­կի ա­րա­րո­ղու­թիւ­նը։
­Ժա­մեր­գու­թեան նա­խա­գա­հեց թե­մա­կալ ա­ռաջ­նորդ ­Գե­ղամ Արք. ­Խա­չե­րեան, մաս­նակ­ցու­թեամբ՝ Ա­թէն­քի եւ ­Նէոս ­Գոզ­մո­սի ­Հո­գե­ւոր ­Հո­վիւ­նե­րուն։ ­Ներ­կայ էին Ազ­գա­յին ­Վար­չու­թեան ա­տե­նա­պետ պրն. ­Պօ­ղոս ­Չո­լա­քեան ու ա­տե­նադ­պիր պրն. ­Թագ­ւոր ­Յո­վա­կի­մեան, ­Թա­ղա­յին ­Խոր­հուրդ­նե­րու ան­դամ­ներ, մեծ թի­ւով հա­ւա­տա­ցեալ ժո­ղո­վուրդ եւ ­Հայ ­Կա­պոյտ ­Խա­չի Ազ­գա­յին «­Զա­ւա­րեան» վար­ժա­րա­նի ա­շա­կեր­տու­թե­նէն խումբ մը։
­Ժա­մեր­գու­թեան ըն­թաց­քին, ­Նա­րեկ Քհնյ. ­Շա­հի­նեան սուրբ խո­րա­նին շուր­ջը դար­ձուց ծնող­նե­րու կող­մէ տա­ճար ըն­ծա­յո­ւած փոք­րիկ­նե­րը եւ ետ­քը կա­տա­րո­ւե­ցաւ ան­դաս­տա­նը։
Ա­պա՝ քա­րո­զեց ­Գե­ղամ Արք. ­Խա­չե­րեան։ Սր­բա­զան ­Հայ­րը յայտ­նեց, թէ ­Տեառ­նըն­դա­ռա­ջի տօ­նին մէջ կը տեսնենք եր­կու պատ­կեր­ներ, մէ­կը՝ ե­կե­ղե­ցիէն ներս, եւ միւ­սը՝ ե­կե­ղեց­ւոյ բա­կին մէջ։ Ե­կե­ղե­ցիէն ներս մա­նուկ ­Յի­սու­սի ծնող­քը՝ ­Յով­սէփ եւ ­Մա­րիամ, օ­րի­նա­պահ պար­տա­ճա­նա­չու­թեամբ կը կա­տա­րեն Աս­տու­ծոյ պա­տո­ւի­րան­նե­րը, ըստ ո­րուն իւ­րա­քան­չիւր անդ­րա­նիկ ա­րու զա­ւակ պէտք է Աս­տու­ծոյ նո­ւի­րո­ւի։
Երկ­րորդ՝ ե­կե­ղեց­ւոյ բա­կին մէջ հնա­դա­րեան հայ­կա­կան ա­ւան­դու­թեանց հա­մա­ձայն, խա­րոյկ վա­ռե­լը եւ ա­նոր հետ կա­պո­ւած ժո­ղովր­դա­յին սո­վո­րու­թիւն­նե­րու եւ հա­ւա­տա­լիք­նե­րու պահ­պա­նու­մը։ ­Յատ­կա­պէս նո­րապ­սակ­նե­րու հար­սա­նե­կան հա­գուս­տով ներ­կայ ըլ­լա­լը, որ կրկնապ­սա­կի ե­րե­ւոյթ կը պար­զէր։ Այս եր­կու պատ­կեր­նե­րը կը միա­ւո­րո­ւին հայ ծնող­քին, յատ­կա­պէս հայ մօր տի­պա­րին մէջ։ Ա­ռաջ­նորդ Սր­բա­զա­նը թե­լադ­րեց հայ մայ­րե­րուն, որ անձ­նա­կան կեան­քի օ­րի­նա­կով հե­տա­մուտ ըլ­լան ­Տեառ­նըն­դա­ռա­ջի տօ­նի պա­տո­ւի­րա­նա­պահ եւ ա­ւան­դա­պահ թե­լադ­րանք­նե­րով դաս­տիա­րա­կե­լու ի­րենց զա­ւակ­նե­րը։
Սր­բա­զան ­Հայ­րը ետ­քը բա­ցատ­րեց ­Տեառ­նըն­դա­ռա­ջին կրակ վա­ռե­լու ա­ւան­դու­թեան մա­սին։ Ան շեշ­տեց, թէ իւ­րա­քան­չիւր ըն­տա­նիք երբ ե­կե­ղե­ցիէն լոյս առ­նե­լով իր տու­նը կը տա­նի, հայ­կա­կան այդ օ­ճա­խը ա­ռա­ւել եւս կը լու­սա­ւո­րո­ւի ու քրիս­տո­նէա­կան հա­ւատ­քով կ’օրհ­նո­ւի։
Ե­կե­ղե­ցա­կան ա­րա­րո­ղու­թեան ա­ւար­տին, մեր ժո­ղո­վուր­դի հի­նա­ւուրց ա­ւան­դու­թեան հա­մա­ձայն՝ Ա­ռաջ­նորդ Սր­բա­զան ­Հայ­րը ե­կե­ղե­ցիէն կրա­կը առ­նե­լով ուղ­ղո­ւե­ցաւ բակ եւ ժո­ղո­վուր­դի ներ­կա­յու­թեան վա­ռեց խա­րոյ­կը։ Ա­պա՝ ներ­կա­նե­րը խա­րոյ­կին շուրջ պա­րե­ցին եւ շա­տեր ա­նոր վրա­յէն ցատ­կե­ցին։
Ետ­քը՝ ե­կե­ղեց­ւոյ ­Տիկ­նանց ­Մար­մի­նը սրա­հին մէջ կազ­մա­կեր­պեց հիւ­րա­սի­րու­թիւն մը, ուր Ա­ռաջ­նորդ Սր­բա­զան ­Հայ­րը ող­ջու­նեց յատ­կա­պէս ներ­կայ ե­րի­տա­սարդ­նե­րը եւ մօ­տէն զրոյց ու­նե­ցաւ ա­նոնց հետ։
Ա­ւար­տին՝ մեկ­նու­մի ժա­մա­նակ ե­կե­ղեց­ւոյ ­Թա­ղա­յին ­Խոր­հուր­դը հա­ւա­տա­ցեալ­նե­րուն բաժ­նեց լապ­տեր­ներ, որ­պէս­զի ա­նոնք օրհ­նո­ւած լոյ­սը տա­նին ի­րենց տու­նե­րը։

ԹՂԹԱԿԻՑ