Եր­կու­շաբ­թի 12 Փետ­րո­ւար ե­րե­կո­յեան ժա­մը 5:30ին հան­դի­սա­ւո­րա­պէս նշո­ւե­ցաւ ­Տեա­ռըն­դա­ռա­ջի ­Տօ­նա­կա­տա­րու­թիւ­նը ­Գո­քի­նիոյ ­Սուրբ ­Յա­կոբ ե­կե­ղեց­ւոյ մէջ: Ա­րա­րո­ղու­թեան նա­խա­գա­հեց թե­միս կա­թո­ղի­կո­սա­կան փո­խա­նորդ՝ ­Գերշ. Տ. ­Կո­մի­տաս Արք. Օ­հա­նեա­նը: ­Ներ­կայ էին ­Գոյ­գի­նիոյ ե­կե­ղեց­ւոյ ինչ­պէս նաեւ ­Նէոս ­Գոզ­մո­յի եր­կու ­Հո­գե­ւոր ­Հո­վիւ­նե­րը:
Ա­րա­րո­ղու­թեան ըն­թաց­քին եր­գո­ւե­ցան շա­րա­կան­նե­րը, ո­րոնց ազ­դե­ցու­թեան տակ ե­ղան յու­զում­ներ: Ա­պա ծնող­ներ ի­րենց մա­նուկ­նե­րը բե­րին որ­պէս­զի խո­րան բարձ­րա­նան, կանգ­նին ­Տի­րոջ ներ­կա­յու­թեան եւ ստա­նան օրհ­նու­թիւ­նը ­Բարձ­րեա­լին: ­Քա­րո­զին մէջ Սր­բա­զան ­Հայ­րը հա­րա­զա­տօ­րէն բա­ցատ­րեց եւ մեկ­նա­բա­նեց ­Տեան­ռըն­դա­ռա­ջի խոր­հուր­դը Աս­տո­ւա­ծա­շուն­չէն, եւ ա­պա դառ­նա­լով ա­ռօ­րեայ կեան­քին ա­ւել­ցուց թէ. «­Տեա­ռն­դա­ռա­ջը մնա­յուն ներ­կա­յու­թիւ­նը պէտք է ըլ­լայ մեր կեան­քին մէջ, որ­պէս­զի Աս­տու­ծոյ տո­ւած իւ­րա­քան­չիւր օ­րը կանգ­նինք ա­նոր դի­մաց, եւ ­Զինք ըն­դու­նինք որ­պէս մեր կեան­քին ան­մար լոյ­սը»:
­Քա­րո­զի ա­ւար­տին Ս. ­Խո­րա­նէն բե­րո­ւե­ցաւ Ք­րիս­տո­սի ­Լոյ­սը եւ հա­ւա­տա­ցեալ­ներ ի­րենց մո­մե­րով ստա­ցան Ք­րիս­տո­սի ­Լոյ­սը եւ ­թա­փօ­րով ա­ռաջ­նոր­դո­ւե­ցան ե­կե­ղեց­ւոյ բակ, որ­պէս­զի Սր­բա­զան հօր ձե­ռամբ բո­ցա­վա­ռո­ւի ­Տեա­ռըն­դա­ռա­ջի ա­ւան­դա­կան խա­րոյ­կը: Կ­րա­կին շուրջ հա­ւա­քո­ւած եր­գո­ւե­ցան «­Կի­լի­կեա» եւ «­Մեր ­Հայ­րե­նիք» եր­գե­րը: Ա­ւար­տին ժո­ղո­վուր­դին բաժ­նո­ւե­ցաւ հիւ­րա­սի­րու­թիւն:

­Թա­ղա­յին ­Խոր­հուրդ եւ ­Տիկ­նաց մար­մին ­Գո­քի­նիոյ