Արցախը ու անոր կողքին ամբողջ հայութիւնը՝ պատերազմի մէջ է։
Թուրք եւ ազերի խուժաններու յարձակումները մեր արծուաբոյն Արցախին վրայ գերազանցած են 1994-ի հրադադարէն ետք ծաւալած որեւէ ռազմական գործողութիւն։ Նոյնիսկ 2016-ի քառօրեայ պատերազմը այսքան ուժգնութիւն ու տարողութիւն չէր ունեցած։
Ատրպէյճան, Թուրքիոյ անմիջական զինակցութեամբ, պատերազմի դաշտ նետած է ահաւոր քանակով հրասայլեր, օդանաւեր, ինքնաթիռներ, անօթաչու սարքեր, հազարաւոր զինուորներ, կարծելով, թէ կրակ ժայթքող զրահապատ մեքենաները պիտի կարողանան կքել Արցախցիին ապրելու վճռակամութիւնը իր իսկ սեփական հողին վրայ։
Թշնամիին կրած պարտութիւնը եւ կորուստները ակներեւ են, իր ռազմական բոլոր ծրագիրները օդը ցնդած են, ազերի բանակի զինուորներու դիակները կը շարունակեն ցրուած մնալ ճակատի ամբողջ երկայնքին։
Ատրպէյճանն ու Թուրքիան չհանդուրժելով ռազմական պարտութիւնը, այս անգամ թիրախ դարձուցած են անմեղ ու խաղաղ բնակչութիւնը, անհամար ռումբեր եւ հրթիռներ կ՚արձակեն Ստեփանակերտի ու այլ քաղաքներու վրայ, յստակ ծրագիր ունենալով իր արմատէն պոկել հայութիւնը, ամբողջացնել 1915-ի ազգի մը բնաջնջումը՝ խելագար Էրտողաններու եւ յիմար Ալիեւներու նոր-օսմանական ծրագիրներուն համաձայն։
Առաջին օրէն, հայրենի մեր զոյգ պետութիւնները դիմեցին համայն հայ ժողովուրդին, որպէսզի ամէն մէկ հայ, աշխարհի որ ծայրն իսկ իր արմատները նետած ըլլայ, չմոռնայ՝ որ հայու ինքնութեան արմատներու ու հայ ժողովուրդի գոյատեւման բնօրրանը կը գտնուի հոն, ուր այսօր հայ զինուորը կը մարտնչի ցեղասպանին դէմ։
Կոչ ուղղուած է ամբողջ հայ ժողովուրդին, ՀԱՅԱՍՏԱՆ ՀԱՄԱՀԱՅԿԱԿԱՆ ՀԻՄՆԱԴՐԱՄ-ի ճամբով նուիրաբերել ու զօրակցիլ հայոց բանակին, հայ զինուորին, մեր եղբայրներուն, որպէսզի իրենց ռազմական հմտութեամբ, բայց մանաւանդ իրենց ձեռքին մէջ «երկաթէ շերեփ»ը բռնած, միանգամընդմիշտ ետ շպրտեն թրքական գրոհը, ազդու հարուած բերեն թշնամիի գլխուն, այլեւս Արցախի հողին վրայ ոչ մէկ ատեն ոտնձգութիւն ընելու նուազագոյն առիթն իսկ չտան Թալեաթներու ծոցէն ծնած անմարդկային հրէշներուն։
Դիտեցէ՛ք Ստեփանակերտէն եւ այլ քաղաքներէն եկած սրտաճմլիկ նկարները։ Նախնական տուեալներով՝ երկու տասնեակ մեռեալներ, աւելի քան ութսուն վիրաւոր, հազարաւոր փճացած տուներ եւ ենթակառուցուածքներ, թրքական ռումբերու տեղատարափ պայթումներէն աւեր դարձած ճամբաներ…
Բայց, տնաշէն Արցախցին պիտի շէնացնէ իր երկիրը, աւելի պիտի գեղեցկացնէ իր հայրենիքը, դարձեալ իր օճախը պիտի տաքցնէ՝ քարով ու հողով, հայու ջերմութեամբ, ՄԵՐ ՕԳՆՈՒԹԵԱՄԲ։
Այո՛, պիտի նուիրե՛նք։
Պիտի շինենք Արցախցիին տունը, անոր ձեռքին մէջ «երկաթէ շերեփ» պիտի ապահովենք։ Մեր սրտէն ու հոգիէն բխած բաժին պիտի հանենք հայ զինուորի ռազմական կարիքներուն համար։ Հայրենիքին համար։
Մինչեւ այսօր ՀԱՅԱՍՏԱՆ ՀԱՄԱՀԱՅԿԱԿԱՆ ՀԻՄՆԱԴՐԱՄ-ի նուիրահաւաքը գերազանցած է անցեալի յաջողութիւնները։ Յունաստանի մէջ արդէն շօշափելի իրականութիւն է աւելի քան 120.000 եւրոյի գումարը, իսկ համահայկական լարումով ներկայիս հաւաքուած է 82.000.000 տոլար։
Չբաւարարուինք այս թիւերով։ Անոնք տակաւին կաթիլ մըն են հայոց բանակի ծով կարիքներուն առջեւ։ Աւելին պէտք է հաւաքել։ Շատ պէտք է հաւաքել։
Պէտք է մենք զմեզ գերազանցենք։ Կրնանք յաջողիլ, կրնանք հրաշք գործել։
Յունաստանի հայութիւնը միշտ առատաձեռն եղած է։ Ճակատագրական պահերուն գիտցած է իր ուժերէն վեր սատարել ազգին։
Այսօր ալ կրնա՛յ։
Այո՛, պիտի նուիրե՛նք, պէ՛տք է նուիրենք։ Այսօր իսկ։ Վաղը ուշ է։
Մեզմէ անդին, պիտի համոզենք ամէն մէկ յոյն բարեկամի մասնակից դառնալու դրամահաւաքի վեհ գործին, որովհետեւ հայութեան պայքարը եղբայրակից երկու ժողովուրդներու գոյատեւման համար նուիրական պատերազմ մըն է։
Մամուլի եւ ընկերային ցանցերուն մէջ լոյս տեսած Հայաստան Համահայկական Հիմնադրամի Յունաստանի մասնաճիւղի դրամատան հաշիւին մէջ ամէն մէկս իր հայրենասիրական պարտքը պիտի կատարէ։ Նաեւ, եկեղեցիները բաց են ընդունելու նուիրատուութիւններ բոլոր այն հայրենակիցներէն, որոնք դրամատնային կարելիութիւններ չունին։ Այնտեղ հաւաքուած գումարները պիտի փոխանցուին Հիմնադրամի հաշիւին, հայ զինուորին։
ՀԱՅԵՐ ՇՏԱՊԵՑԷ՛Ք, ՀԱՅԵՐ ՄԻԱՑԷ՛Ք,
ԱՐՑԱԽՆ Է ՄԵԶ ԿԱՆՉՈՒՄ, ՕԳՆՈՒԹԵԱՆ ՀԱՍՆԵՆՔ
