Ս. Խաչի Վերացման տօնը՝ Գաւալայի մէջ

Այս տա­րի եւս, մեծ հան­դի­սա­ւո­րու­թեամբ նշո­ւե­ցաւ Ս. ­Խա­չի ­Վե­րաց­ման տօ­նը ­Գա­ւա­լա­յի «Ս. ­Խաչ» ե­կե­ղեց­ւոյ մէջ՝ 15-16 ­Սեպ­տեմ­բեր 2018ին, հո­վա­նա­ւո­րու­թեամբ յու­նա­հա­յոց ա­ռաջ­նորդ ­Գե­ղամ Արք. ­Խա­չե­րեա­նի։ ­Շա­բաթ ա­ռա­ւօ­տեան, ե­կե­ղեց­ւոյ սրա­հին մէջ տե­ղի ու­նե­ցաւ ա­ղօրհ­նէք եւ ոչ­խար­նե­րու զե­նում. ա­ւե­լի ուշ, ե­կե­ղեց­ւոյ կա­մա­ւոր հա­ւա­տա­ցեալ­նե­րը սկսան մա­տա­ղի պատ­րաս­տու­թեան։
­Կի­րա­կի՝ 16 ­Սեպ­տեմ­բեր 2018ին, Ա­ռաջ­նորդ Սր­բա­զան ­Հայ­րը մա­տու­ցեց ­Սուրբ եւ Ան­մահ ­Պա­տա­րագ՝ ա­ռըն­թե­րա­կա­յու­թեամբ ­Թե­սա­ղո­նի­կէի հո­գե­ւոր հո­վիւ Ս­տե­փա­նոս Վրդ. ­Փա­շա­յեա­նի եւ Ա­րե­ւե­լեան ­Մա­կե­դո­նիոյ ու Թ­րա­կիոյ հո­գե­ւոր հո­վիւ ­Յով­հան­նէս Վրդ. ­Սաղ­տը­ճեա­նի։ ­Պա­տա­րա­գի եր­գե­ցո­ղու­թիւ­նը կա­տա­րո­ւե­ցաւ քա­ռա­ձայն՝ ­Գո­մո­թի­նիի դպրաց դա­սուն կող­մէ, ղե­կա­վա­րու­թեամբ տիկ. ­Նէ­լի Անդ­րէա­սեա­նի, իսկ խո­րա­նին վրայ սպա­սար­կե­ցին սար­կա­ւագ­ներ։
­Տօ­նախմ­բու­թիւ­նը ի­րենց ներ­կա­յու­թեամբ պա­տո­ւե­ցին ­Գա­ւա­լա­յի եւ շրջա­կայ­քի մետ­րո­պո­լիտ Ս­տե­փա­նոս Սր­բա­զան եւ շրջա­նի մարզ­պե­տի տե­ղա­կա­լը։ ­Պա­տո­ւոյ հիւ­րե­րու կար­գին կը գտնո­ւէին յու­նա­հա­յոց Ազ­գա­յին ­Վար­չու­թեան ա­տե­նա­պետ պրն. ­Պօ­ղոս ­Չո­լա­քեան, ա­տե­նադ­պիր պրն. ­Թագ­ւոր ­Յո­վա­կի­մեան, ինչ­պէս նաեւ՝ Հ.Յ.Դ. Կ.Կ.ի ան­դամ տիկ. Ատ­րիկ Ս­տե­փա­նեան։ ­Յատ­կան­շա­կան էր մաս­նակ­ցու­թիւ­նը ­Թե­սա­ղո­նի­կէի եւ Թ­րա­կիոյ մեծ թի­ւով ուխ­տա­ւոր­նե­րու, շրջա­կայ­քի ե­կե­ղե­ցի­նե­րու ­Թա­ղա­յին ­Խոր­հուրդ­նե­րու ան­դամ­նե­րուն, նաեւ՝ ­Հայ Գ­թու­թեան ­Խա­չի մաս­նա­ճիւղ­նե­րու վար­չա­կան­նե­րուն։
­Պա­տա­րա­գի ըն­թաց­քին, Ա­ռաջ­նորդ Սր­բա­զա­նը իր կուռ քա­րո­զին ընդ­մէ­ջէն անդ­րա­դար­ձաւ Ս. ­Խա­չի պատ­մու­թեան, փո­խան­ցեց խա­չա­փայ­տին խոր­հուր­դը եւ շեշ­տեց խա­չին խորհր­դան­շա­կան կա­րե­ւո­րու­թիւ­նը մեր ժո­ղո­վուր­դի կեան­քին մէջ։ Ան ներ­կա­յա­ցուց Ք­րիս­տո­սի յատ­կա­նիշ­նե­րը՝ հա­ւա­տար­մու­թիւն, հնա­զան­դու­թիւն, խո­նար­հու­թիւն, ա­ղօ­թա­կան կեանք եւ ամ­բող­ջա­կան նո­ւի­րում։ Եզ­րա­փա­կե­լով իր խօս­քը՝ Սր­բա­զան ­Հայ­րը թե­լադ­րեց հա­ւա­տա­րիմ մնալ Աս­տու­ծոյ, մեր քրիս­տո­նէա­կան ճշմա­րիտ հա­ւատ­քին եւ ազ­գա­յին ար­ժէք­նե­րուն՝ հա­յա­պահ­պան­ման եւ հա­յա­կեր­տու­մի կա­րե­ւոր աշ­խա­տան­քին մէջ, յատ­կա­պէս շրջա­նի հա­յու­թեան խա­ւե­րէն ներս։
­Պա­տա­րա­գի ա­ւար­տին, Սր­բա­զան ­Հայ­րը կա­տա­րեց մա­տա­ղի օրհ­նու­թիւ­նը: Այ­նու­հե­տեւ, օրհ­նո­ւած մա­տա­ղը բաշ­խո­ւե­ցաւ հա­ւա­տա­ցեալ ժո­ղո­վուր­դի զա­ւակ­նե­րուն։
­Կէ­սօ­րին, ըստ ըն­կա­լեալ սո­վո­րու­թեան, ներ­կայ ժո­ղո­վուր­դը բո­լո­րո­ւե­ցաւ շքեղ սրա­հի մը մէջ, ուր տե­ղի ու­նե­ցաւ տա­րե­կան ճաշ­կե­րոյ­թը Ս. ­Խա­չի տօ­նին ա­ռի­թով՝ ջերմ եւ մտեր­միկ մթնո­լոր­տի մէջ։ Ար­տա­սա­նո­ւե­ցան զա­նա­զան խօս­քեր եւ ե­ղան բա­րե­մաղ­թու­թիւն­ներ։

ԹՂԹԱԿԻՑ