Ս. Աստուածածնայ Վերափոխման տօնը նշուեցաւ Թեսաղոնիկէի մէջ

­Հան­դի­սա­պե­տու­թեամբ ­Յու­նաս­տա­նի ­Հա­յոց թե­մի բա­րե­ջան ա­ռաջ­նորդ՝ ­Գե­ղամ արք. ­Խա­չե­րեա­նի, ­Կի­րա­կի՝ 18 Օ­գոս­տոս 2019ի ա­ռա­ւօ­տեան Ս. Աս­տո­ւա­ծած­նայ ­Վե­րա­փոխ­ման տօ­նին ա­ռի­թով, ­Թե­սա­ղո­նի­կէի «Ս. Աս­տո­ւա­ծա­ծին» ե­կե­ղեց­ւոյ մէջ մա­տու­ցո­ւե­ցաւ հան­դի­սա­ւոր Ս. եւ Ան­մահ ­Պա­տա­րագ, ինչ­պէս նաեւ կա­տա­րո­ւե­ցաւ ­Խա­ղո­ղօրհ­նէ­քի ա­ւան­դա­կան ա­րա­րո­ղու­թիւն, ներ­կա­յու­թեամբ ­Թե­սա­ղո­նի­կէի ­հայ ­հա­մայն­քի ­Թա­ղա­կան ­Խոր­հուր­դի ան­դամ­նե­րուն, ­Տիկ­նանց ­Մար­մի­նի ան­դա­մու­հի­նե­րուն, ինչ­պէս նաեւ շրջա­նի միու­թիւն­նե­րու ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­նե­րուն եւ թե­սա­ղո­նի­կա­հայ հա­ւա­տա­ցեալ­նե­րու հոծ բազ­մու­թեան: ­Պա­տա­րա­գը մա­տու­ցեց ­Թե­սա­ղո­նի­կէի հո­գե­ւոր հո­վիւ՝ Ս­տե­փա­նոս վրդ. ­Փա­շա­յեա­նը։ Ս. ­Պա­տա­րա­գի եր­գե­ցո­ղու­թիւ­նը կա­տա­րե­ցին ե­կե­ղեց­ւոյս դպիր­նե­րը, ինչ­պէս նաեւ գա­ղու­թիս ծխա­յին­նե­րէն եւ սոփ­րա­նօ սո­լիստ ­Սի­րա­նոյշ ­Չա­լը­քեան, որ իր գե­ղե­ցիկ ու քաղց­րաթր­թիռ ձայ­նով հմա­յեց ու ա­ռա­ւել ճո­խու­թիւն շնոր­հեց ­Պա­տա­րա­գի եր­գե­ցո­ղու­թեան։
Օ­րո­ւան հայ­րա­կան պատ­գա­մը փո­խան­ցեց Ա­ռաջ­նորդ Սր­բա­զան հայ­րը ան իր ­պատ­գա­մին մէջ բա­ցատ­րեց ու խօ­սե­ցաւ սրբու­թեան ու մաք­րու­թեան գա­ղա­փա­րի մա­սին, հա­մե­մա­տե­լով Ս. ­Կոյ­սին կեան­քը որ­պէս տի­պար ու օ­րի­նա­կե­լի անձ­նա­ւո­րու­թիւն։ Սր­բա­զան հայ­րը ման­րա­մասն կեր­պով անդ­րա­դար­ձաւ տար­բեր ե­կե­ղե­ցի­նե­րու եւ մեր ե­կե­ղեց­ւոյ աս­տո­ւա­ծա­բա­նու­թեան Ս. ­Կոյս ­Մա­րիամ Աս­տուա­ծած­նի վե­րա­բե­րեալ։ Իր խօս­քին մէջ ան ը­սաւ. «Աս­տո­ւա­ծա­մայ­րը որ­պէս կեն­դա­նի աղ­բիւր, մա­քուր ա­նօթ եւ լու­սա­ւոր ամպ մեր մէջ պէտք է միշտ ներ­կա­յու­թիւն դառ­նայ, ո­րով­հե­տեւ Ա­նոր մի­ջո­ցաւ է որ բո­լորս ճանչ­նանք զԱս­տո­ւած, ո­րուն մի­ջո­ցաւ Աս­տո­ւած հա­ճե­ցաւ Ա­նոր մէջ ծնիլ։ Ա՛ն ե­ղաւ ա­ռա­ջին անձ­նա­ւո­րու­թիւ­նը, որ ու­րա­խու­թեամբ գիտ­ցաւ թէ իր­մէ ծնա­ծը Աս­տո­ւած է, Աս­տու­ծոյ Որ­դին է։ ­Մենք Աս­տո­ւա­ծա­մայ­րը չէ՛ որ կը պաշ­տենք, այլ կը մե­ծա­րենք ու խո­րա­պէս մեր յար­գան­քի տուր­քը կը մա­տու­ցենք Ա­նոր։ ­Կը խնդրենք Ան­կէ, որ բա­րե­խօ­սէ մե­զի հա­մար իր ­Միա­ծին Որ­դիին մօտ, որ­պէս­զի մեր մեղ­քե­րը նե­րէ ու մեր բո­լո­րին իր օրհ­նու­թիւնն ու շնորհ­քը պար­գե­ւէ։ Այս Ս. ­Խո­րա­նէն կոչ կ’ը­նեմ յատ­կա­պէս ու մաս­նա­ւո­րա­բար մեր ե­րի­տա­սարդ սե­րուն­դին, որ­պէս­զի ի­րենց զա­ւակ­նե­րը քրիս­տո­նէա­կան ու հա­յե­ցի դաս­տիա­րա­կու­թեամբ դաս­տիա­րա­կեն, հա­յա­պահ­պան­ման ու հա­յա­կեր­տու­մի անն­կուն կամ­քով պատ­րաս­տեն, քրիս­տո­նէա­բար ապ­րին բա­րո­յա­կան բարձր ու ա­ռողջ սկզբունք­նե­րով ա­ռաջ­նոր­դո­ւե­լով, հա­յօ­րէն կառ­չած մնան ազ­գա­յին ար­ժէք­նե­րուն՝ հե­ռու մնա­լով այ­լա­սե­րիչ հո­սանք­նե­րէ։ ­Մեր կեան­քին մէջ այ­սօր սրբու­թիւն­նե­րը նո­ւա­զած են. աշ­խար­հը այ­սօր, դժբախ­տա­բար, չա­րիք­նե­րով եւ պղծու­թիւն­նե­րով լե­ցուն է։ Աս­տո­ւա­ծա­մայ­րը որ­պէս յա­ւերժ սրբու­թիւն, բո­լոր ժա­մա­նակ­նե­րէն ա­ւե­լի այ­սօր մա­նա­ւանդ, մեր ա­ռօ­րեայ կեան­քին մէջ պէտք է տի­րա­կան ներ­կա­յու­թիւն դառ­նայ, որ­պէս տի­պար՝ սրբու­թեան, պար­զու­թեան եւ հա­ւա­տար­մու­թեան»:
­Քա­րո­զի ա­ւար­տին, Սր­բա­զան ­Հայ­րը անդ­րա­դար­ձաւ նաեւ ազ­գա­յին պատ­կա­նե­լիու­թեան ու ինք­նու­թեան մա­սին, շեշ­տը դնե­լով որ­պէս ե­կե­ղե­ցի, ազգ, ­Հայ­րե­նիք եւ Ս­փիւռք միաս­նա­կա­նու­թեան ո­գիով, ա­մուր կե­ցո­ւած­քով ա­մէն տե­սա­կի դժո­ւա­րու­թիւն­նե­րուն ու մար­տահ­րա­ւէր­նե­րուն դի­մաց կան­գուն մնա­լու։ Այս ա­ռի­թով, ան սրտանց շնոր­հա­ւո­րեց ու լա­ւա­գոյն բա­րե­մաղ­թու­թիւն­նե­րը փո­խան­ցեց ­Մա­րիամ, ­Մա­րի, ­Մա­րիա, ­Թա­գու­հի, Իս­կու­հի, ­Բերկ­րու­հի, ­Տի­րու­հի եւ Ան­թա­ռամ ա­նուն կրող մեր շատ սի­րե­լի հա­ւա­տա­ցեալ ու ազ­գա­նո­ւէր ժո­ղո­վուր­դի զա­ւակ­նե­րուն, ինչ­պէս նաեւ մեր բո­լոր մայ­րե­րուն ու քոյ­րե­րուն պա­տո­ւի­րեց ի­րենց զա­ւակ­նե­րը սրբու­թեանց ա­նուն­նե­րով կո­չեն, Աս­տո­ւա­ծա­մօր ա­նու­նով, մեր ­Հայ­րա­պետ­նե­րու կտա­կած սուր­բե­րու ա­նունն­նե­րով:
Ս. եւ Ան­մահ ­Պա­տա­րա­գի ա­ւար­տին, կա­տա­րո­ւե­ցաւ ա­ւան­դա­կան խա­ղո­ղօրհ­նէ­քի ա­րա­րո­ղու­թիւ­նը եւ ա­պա Ա­ռաջ­նորդ Սր­բա­զան հայ­րը իր ձեռ­քով հա­ւա­տա­ցեալ ժո­ղո­վուր­դին բաժ­նեց խա­ղող­ներ, որ­պէս ա­ռա­ջին օրհ­նու­թիւն եւ ա­պա հեր­թա­բար, ներ­կա­նե­րը, ­Տիկ­նանց ­մարմ­նի ան­դա­մու­հի­նե­րուն հսկո­ղու­թեամբ, մէ­կա­կան ող­կոյզ առ­նե­լով վե­րա­դար­ձան ի­րենց տու­նե­րը:
Ն­շենք, որ յա­ջորդ օր, Եր­կու­շաբ­թի՝ 19 Օ­գոս­տո­սին, ­Հայր սուր­բը ա­ռա­ւօ­տեան եւ ե­րե­կո­յեան ո­րոշո­ւած ժա­մե­րուն, ներ­կայ գտնո­ւե­ցաւ ­Թե­սա­ղո­նի­կէի ազգ. գե­րեզ­մա­նա­տուն եւ գե­րեզ­մա­նօրհ­նէք կա­տա­րեց։
­Յայտ­նենք, որ Ուր­բաթ՝ 16 եւ ­Շա­բաթ՝ 17 Օ­գոս­տոս 2019ին, ե­կե­ղեց­ւոյ սպա­սա­ւոր­ներն ու ­Թե­սա­ղո­նի­կէի «Ս. Աս­տո­ւա­ծա­ծին» ե­կե­ղեց­ւոյ ­Տիկ­նանց ­միու­թեան ան­դա­մու­հի­ներն ու շատ մը կա­մա­ւոր ան­հատ­ներ, նա­խա­պատ­րաս­տա­կան աշ­խա­տանք­նե­րու սկսան տօ­նի նա­խօ­րեա­կին՝ ե­կե­ղե­ցին ա­ռա­ւել եւս պայ­ծա­ռաց­նե­լու եւ զար­դա­րե­լու, ինչ­պէս նաեւ խա­ղո­ղօրհ­նէ­քի պատ­րաստ­ման գոր­ծե­րը ամ­բող­ջաց­նե­լու։
­Նաեւ, հա­ւա­տա­ցեալ­նե­րուն կող­մէ փո­խան խա­ղո­ղի նո­ւի­րա­տո­ւու­թիւն­ներ ե­ղան։