Պատ­գամ՝
Ա­ւագ ­Սուրբ ­Շաբ­թո­ւան – 2017

­Սի­րե­ցեալք ի Ք­րիս­տոս,

Ազ­գե­րուն պատ­մու­թեան մէջ ո՛ր դէպ­քը հա­մայն մարդ­կու­թեան հա­մար ա­ւե­լի հռչա­կա­ւոր, ո՛­րը ա­ւե­լի օգ­տա­կար է ­Մար­դե­ղու­թեան՝ ­Մա­հո­ւան ու ­Յա­րու­թեան ­Խոր­հուր­դէն։
Որ­դին Աս­տո­ւած մարդ ըլ­լա­լով՝ Աս­տո­ւած եր­կին­քէն մին­չեւ մար­դուս տկար մար­մի­նը կը խո­նար­հի, զայն կ­՛ընտ­րէ իբ­րեւ իր կեն­դա­նի բնա­կա­րա­նը։
Որ­դին Աս­տո­ւած յա­րու­թիւն առ­նե­լով՝ մարդ­կու­թիւ­նը Աս­տու­ծոյ կը կա­պո­ւի, մար­դը կը բարձ­րա­նայ մին­չեւ Աս­տու­ծոյ գա­հը։
Ա՛յս է Որ­դին Աս­տու­ծոյ յա­րու­թիւն առ­նե­լու ար­դիւն­քը։
Ա­դամ ու Ե­ւա մեզ սա­տա­նա­յին գե­րի կու տան։ ­Յի­սուս իր յա­րու­թեամբ մեզ սա­տա­նա­յի ձեռ­քէն կ­՛ա­զա­տէ եւ Աս­տո­ւած մեզ կը բա­րե­կա­մաց­նէ։
Աս­տո­ւած միայն ար­դար չէ, այ­լեւ մա­նա­ւանդ ­Սէր է, կա­րե­լի է ը­սել ա­ւե­լի՛ ­Սէր է, քան ար­դար։
Ա­սոր հա­մար ե­րե­սուն ե­րեք տա­րի մեր մէջ բնա­կե­ցաւ՝ ըն­դու­նե­լով այն ա­մէն տա­ռա­պանք­նե­րը, զորս մեր բնու­թեան կա­պո­ւած են։
­Յի­սուս իր ե­րե­սու­ներ­րորդ տա­րե­կա­նին գոր­ծադ­րեց մարդ­կա­յին փրկու­թեան ամ­բողջ ծրա­գի­րը։
­Յի­սուս մեռ­նե­լէն ա­ռաջ մեզ յանձ­նեց իր ­Սուրբ ­Մօ­րը ու դար­ձանք
­Մա­րիա­մու զա­ւակ­ներ եւ ­Մա­րիամն ալ մեր ­Մայ­րը։

­ Սի­րե­լի­ներ,

Ա­ւագ ­Շաբ­թո­ւան ա­րա­րո­ղու­թիւն­նե­րը լոկ տե­սա­կան թող չըլ­լան, այլ՝ գործ­նա­կան։ ­Սուրբ ­Խոր­հուրդ­նե­րուն մօ­տե­նանք։ ­Հա­ղոր­դո­ւինք Ա­ւագ ­Հինգ­շաբ­թի օ­րը։ ­Հա­ղոր­դո­ւինք ­Սուրբ ­Զա­տո­ւան օ­րը։
­Հի­մա է ­Տէ­րը, մեզ կը կան­չէ՝ եր­թա­լու իր գթու­թեան գիր­կը։ Օգ­տո­ւինք այս գթու­թեան օ­րե­րէն, չփախց­նենք այս ա­ռի­թը։ Ա­նա­ռակ որդ­ւոյն նման ը­սենք՛ «­Մե­ղայ ­Հայր, ես այլ եւս ար­ժա­նի չեմ քու զա­ւակդ կո­չո­ւե­լու։ Աս­կէ յե­տոյ ին­ծի հա­մար աշ­խար­հը ար­ժէք չու­նի, դուն պի­տի ըլ­լաս իմ սէրս, իմ ա­մէն բանս»։
Ա­ւագ ­Հինգ­շաբ­թի օ­րը ու Ա­ւագ Ուր­բաթ օ­րը այ­ցե­լենք ­Յի­սու­սի խա­չե­լու­թեան ու գե­րեզ­մա­նը։
­Դի­տենք այն սուրբ ­Վէր­քե­րը, որ իր սէ­րը մե­զի հան­դէպ լայն բա­ցեր է, մեզ իր սրտին մէջ տե­ղա­ւո­րե­լու հա­մար։ ­Հոն ­Յի­սու­սի ­Գե­րեզ­մա­նին առ­ջեւ ջեր­մե­ռան­դու­թեամբ ա­ղօ­թենք մեր ան­ձին հա­մար, մե­զի սի­րե­լի ան­ձե­րուն հա­մար։ ­Մեր հայ­րե­նի­քին հա­մար։

­Բա­րե­խօ­սէ մեզ հա­մար, ո՜վ ցա­ւա­գին ­Սուրբ ­Կոյսն ­Մա­րիամ։

­Հայր ­Յով­սէփ Թ.Ծ.Վ. ­Պէ­զա­զեան
­Վի­ճա­կա­ւոր ­Հայ ­Կա­թո­ղի­կէ ­Յու­նաս­տա­նի