Այս օրերուս անգամ մը եւս ժպիտով կ՚ողջունենք եւ կը շնորհաւորենք զիրար։
Շատ անգամ կը մտածեմ թէ ճիշդ ի՞նչ բան եւ ինչո՞ւ կը շնորհաւորենք։ Այս մաղթանքը երբեմն աւելիով կը ճոխացնենք՝ ըսելով «բարի ըլլայ», «խաղաղ ըլլայ», «միայն առողջութիւն ըլլայ»։ Անկասկած, շնորհաւորելը եւ մաղթանքներ ընելը գեղեցիկ եւ բարի աւանդոյթ մըն է։ Բայց եւ այնպէս, աւանդութիւն առանց իր խոր եւ գործնական իմաստին կը մնայ անիմաստ եւ անօգուտ։
2016ին սկիզբը նոյն մաղթանքները լսեցինք ու բաժնեցինք։ Իմ կեանքիս ընթացքին Աստուած շնորհք ըրաւ, որ 56 անգամներ այս մաղթանքները հնչեն իմ ականջներուս։ Գիտական մօտեցումով պիտի ըսէի, թէ 56 տարիներ երկրագունդը, որուն վրայ կ՚ապրիմ, 56 անգամներ առանց զգալի մեծ փոփոխութիւններու, իր կանոնաւոր շրջանը կատարած է մեր Արեւուն շուրջ։ 20440 օրեր շարունակ ամէն առաւօտ արեւը հաւատարմօրէն փայլեցաւ։ Ըստ գիտնականներուն Երկիր մոլորակը միլիոնաւոր տարիներ գոյութիւն ունեցած է։
Անշուշտ ամէն մէկս կարող ենք այս թուաբանական հաշիւը կատարել։ Եւ ահա նոր շրջան մը կը սկսի. Երկիր մոլորակը անգամ մը եւս արեւուն շուրջ կը կատարէ իր շրջանը, այն մոլորակը՝ որուն վրայ կեանքի եկած ենք Աստուծոյ նախախնամութիւնով (Քրիստոնէական եւ իմ անձնական հաւատքով)։ Կեանքը բոլորիս (ոչ միայն ինծի), տրուած պարգեւ մըն է, ժամանակի հատուածի մը համար եւ մէջ, մեր գոյութիւնը ապրելու եւ արժեւորելու։
Դառնալով մեր մաղթանքներուն, ի՛նչ լաւ է մաղթել. մաղթանքը երբեմն կը կատարուի ըստ սովորութեան եւ ուրիշներու նկատմամբ որ իսկապէս կը փափաքինք, յատկապէս երբ դիմացինը մեր սիրելին է եւ անցած է դժբախտութիւններէ։ Բայց տակաւին ինծի համար հարց է, թէ՝ մեր մաղթանքները ի՞նչ դեր ունին դիմացինին վրայ եւ ուրկէ՞, ինչպէ՞ս պիտի իրականան անոնք։ Ամէն տարի ինչպէս մանուկներ կը սպասեն կաղանդ պապային, շատեր ալ կը սպասեն բարին, լաւը, առողջութիւնը եւլն։ Որմէ՞ եւ ուրկէ՞ կը սպասենք արդեօք, ոմանք Աստուծմէ, ուրիշներ բախտէն, ուրիշներ՝ շրջապատէն, խաղաղութիւնը՝ մեծ պետութիւններէն։
Մաղթանքներու իրականանալը մեծ մասամբ քեզմէ եւ ինծմէ կախեալ են… երբ այսպէս կը խօսիմ, շատեր կը պատասխանեն՝ ըսելով, թէ «Միայն ինծմէ՞ կախեալ է, միայն ե՞ս մնացի, երբ աշխարհի մեծամասնութիւնը չարը կը կամի եւ կը կատարեն». բայց կը մոռնանք, որ մենք այդ մեծամասնութեան մէկ մասն ենք, մեր ընտանիքին մէջ կարեւոր եւ տարբերութիւն բերող մասն ենք, մեր փոքր գաղութին մէջ կարեւոր եւ յատկանշական տեղ գրաւող ենք անկախ մեր պաշտօններէ եւ դիրքերէ։ Իմ եւ քու ապրելակերպն ու վարմունքը եւ գերազանցող արտայայտութիւնները շնորհք կը բերեն, թէ՞ թոյն։
Ուստի մաղթանքներուս կողքին կը միացնեմ հրաւէր մը եւ կոչ մը։ Յանցանքը մեզմէ դուրս չփնտռենք եւ ոչ ալ բարիքները սպասենք մեզմէ դուրս։ Աստուած տուած է մեզի ամէն բան, որ պէտք ունինք, եւ եթէ իրն է ստեղծագործութիւնը, հաւատարմօրէն Երկիրը անգամ մը եւս բոլորեց իր 364.6 օրերը արեւուն շուրջ եւ այսքան դարերէ ի վեր մեր արեւը կը փայլի նոյն չափով։ Ի՞նչն է որ կը խանգարէ այս կեանքը. նոյն ինքն մարդն է, ե՛ս, որ փոխարէն զգայուն ըլլալու իմ շրջապատիս, ամէն բանէ առաջ իմ անձիս հանգիստը կը փնտռեմ եւ ոչ թէ միայն հանգիստս, այլ գերազանցելու, մրցումի մէջ գտնուելու, չունեցածս ունենալու եւ ունեցածս անարժէք տեսնելու, նախանձելու եւ ցանկալու, որ մի գուցէ արժէք մը գտնեմ իմ կեանքին. Ի՛նչ անօգուտ եւ ի՛նչ խեղճ ջանք. իմ Քրիստոնէական հաւատքէն մեկնելով, Աստուած մարդուն, քեզի եւ ինծի մեծ արժէք եւ արժէքներ տուած է, բայց այդ վերոյիշեալ քանդիչ մղումները աւելորդ են եւ անպէտ։ Ո՛չ, կեանքը մրցում մը չէ, մարդուն ցանկութիւններն են, որ վերածած են կեանքը մրցումի։ Աստուած մարդը ստեղծած է ազատ մտածելակերպով եւ ստեղծագործելու կարողութեամբ եւ այս արժէքները, եթէ Իր կամքին համաձայն եւ նպատակին չեն գործածուիր, բարին պիտի չկատարուի ո՛չ մեր աշխարհին մէջ ո՛չ ալ մեր ընտանիքներուն եւ ազգին մէջ։
Աստուած տուած է մեր ձեռքերուն մէջ գործիքներ, գործածելու մեր ազատ կամքով բարիին համար, որո՞ւն բարիքին, եթէ ոչ քու եւ իմ, շրջապատիս եւ ազգիս։
Գալով Սուրբ ծննդեան տօնին, Քրիստոսի աշխարհ գալը ամէնէն բարի եւ ուրախ լուրն է։ Կ՚աւետենք «Քրիստոս ծնաւ եւ յայտնեցաւ, Ձեզի մեզի մեծ աւետիս»։
Արդեօք որքան մտածած ենք, թէ ի՞նչ կերպով բարի լուր մըն է, ի՞նչ մակարդակի վրայ է այս աւետիսը, բարի լո՞ւր մըն է, որո՞ւ համար բարի լուր է։
Երբ մեր այսօրուան առօրեայ կեանքերը կ՚ապրինք, 2000 տարիներ ետք Յիսուսի աշխարհ գալը, տակաւին Բարի Լո՞ւր (Աւետիս) մըն է։ Յիսուս Քրիստոս զինք մերժողներուն ըսաւ, թէ ինք հիւանդներուն համար եկած է, առողջը պէտք չունի բժիշկի։ Ուստի Յիսուսի գալը անիմաստ լուր մը կը մնայ անոնց համար որ չեն տեսներ եւ կամ չեն ընդունիր, որ Մեղքը մարդկութեան ամէնէն մեծ հիւանդութիւնն է։ Յիսուս Քրիստոսի գալուստը ամէնէն մեծ եւ հրաշալի Աւետիսն է մեր աշխարհին, որ Իր կեանքով եւ մահով եւ յարութիւնով մեզի ցոյց տուաւ կեանքին լեցունութիւնը եւ ուրախութիւնը։ Ցոյց տուաւ, որ Աստուած մեզ, քեզ եւ զիս յաւիտենական սիրով կը սիրէ եւ արժէք կուտայ, առանց մեր ազատ կամքը ոտնակոխելու առիթը կուտայ տեսնելու թէ բարին կայ եւ ազատագրում մեր մեղաւոր մղումներէն։ Մեր մեղքերը քաւելով (ընդունողին համար) յոյս եւ փրկութիւն կայ, հաշտութիւն եւ մտերմութիւն մարդուն եւ Ստեղծիչին հետ, այս է եւ այստեղէն կը սկսի խաղաղութիւնը ներքին եւ արտաքին։
Այս յոյսի եւ սիրոյ բարի լուրին դիմաց անկարելի է, որ մեր կեանքերը նոյն խեղճութեան մէջ մնան, այլ Աւետիսը մեզ կը նորոգէ բարիին, սիրոյ եւ խաղաղութեան։
Իմ աղօթքս եւ մաղթանքս է, ինծի եւ իմ ազգիս համար, որ այսօր Նոր Տարուան սեմին, մեր կեանքերը նորոգուին Բարի Լուրով, որ Աստուած մեզ սիրեց եւ Քրիստոս աշխարհ գալով ցոյց տուաւ ճամբան կեանքի, սիրոյ եւ խաղաղութեան։ Մեր շնորհաւորանքներուն հետ միացնենք մեր խոստումը եւ ուխտը, որ Իր Շնորհքով եւ շնորհքները բաշխելով պիտի վարենք մեր անհատական, ընտանեկան եւ հաւաքական կեանքը, որպէսզի մեր զիրար շնորհաւորելը ունենայ իր դրական եւ շինիչ ազդեցութիւնը։
Իմ եւ եկեղեցիիս անունով Մեր լաւագոյն մաղթանքները հայ ազգի ամէն մէկ անհատի եւ կառոյցի եւ եկեղեցիի։ Թող Աստուած օրհնէ Ձեզ բոլորդ։
Շնորհաւոր Նոր Տարի եւ Սուրբ Ծնունդ,
Քրիստոս Ծնաւ եւ Յայտնեցաւ,
Ձեզի Մեզի Մեծ Աւետիս
Վիգէն Չոլաքեան (Վերապատուելի)
Հայ Աւետարանական Եկեղեցի
