­Շա­բաթ, 10 ­Սեպ­տեմ­բեր 2022-ի կէ­սօ­րէ ետք ժա­մը 3։00-ին, ­Թե­սա­ղո­նի­կէի հո­գե­ւոր հո­վիւ Ս­տե­փա­նոս ծ. վրդ. ­Փա­շա­յեան մեկ­նե­ցաւ ­Սէր­րէս՝ տեղ­ւոյն հա­մայն­քին հո­գե­ւոր մա­տա­կա­րար­ման հա­մար։ ­Հա­մայն­քի կեդ­րո­նէն ներս ան հան­դի­պե­ցաւ ­Թա­ղա­կան խոր­հուր­դի, ­Տիկ­նանց միու­թեան, «Պ. ­Սե­ւակ» ­Հա­մազ­գա­յի­նի մաս­նա­ճիւ­ղի վար­չու­թեան, ինչ­պէս նաեւ տեղ­ւոյն հա­մայն­քի ծխա­կան­նե­րուն հետ։
Ա­պա, հայր սուր­բին կող­մէ կա­տա­րո­ւե­ցաւ վեր­ջերս 1 ­Յու­լիս 2022-ին, Ա­րամ Ա. ­Վե­հա­փառ հայ­րա­պե­տի ձե­ռամբ նոր օրհ­նո­ւած միւ­ռո­նով ջրօրհ­նէ­քի, ինչ­պէս նաեւ Ս. ­Խա­չի տօ­նի նա­խօ­րեա­կին ա­ռի­թով ռե­հա­նօրհ­նէ­քի ե­կե­ղե­ցա­կան ա­րա­րո­ղու­թիւն­նե­րը եւ իր կար­գին գերպ. հայր սուր­բը փո­խան­ցեց ջրօրհ­նէ­քի ու ռե­հա­նօրհ­նէ­քի ի­մաստն ու նշա­նա­կու­թիւ­նը։
­Հա­մայն­քին կող­մէ տե­ղի ու­նե­ցաւ փոքր ձեռ­նարկ մը, նո­ւի­րո­ւած՝ Հ.Հ. վե­րան­կա­խաց­ման տօ­նին ա­ռի­թով, ուր ազ­գա­յին եւ հայ­րե­նա­սի­րա­կան եր­գե­րով ու ո­տա­նա­ւոր­նե­րով հան­դէս ե­կան ու ա­ղօթք բարձ­րա­ցու­ցին ­Հայ­րե­նի­քի ան­սա­սա­նու­թեան հա­մար։ Ա­ւար­տին, հայր սուր­բը շնոր­հա­ւո­րե­լով Հ.Հ. վե­րան­կա­խաց­ման տօ­նը յայտ­նեց, որ իւ­րա­քան­չիւ­րիս պար­տա­կա­նու­թիւնն ու պար­տա­ւո­րու­թիւնն է ­Հայ­րե­նի­քին հա­մար ա­ղօ­թել, պաշտ­պա­նել ի գին ա­րեան ու ա­նոր ան­սա­սա­նու­թեան ի խնդիր գոր­ծել ու ծա­ռա­յել, որ­պէս­զի ­Հայ­րե­նի­քը մնայ ա­մուր, ան­խախտ ու կա­յուն վի­ճա­կի մէջ։
Ա­ւար­տին, ներ­կա­նե­րը ի պա­տիւ ի­րենց հո­գե­ւոր հո­վի­ւին, ա­նակն­կա­լով մը, ­Սէր­րէ­սի ճա­շա­րան­նե­րէն մէ­կուն մէջ պա­տո­ւե­ցին ող­ջեր­թի պահն ու ե­րե­կոն՝ Ս­տե­փա­նոս ծ. վրդ. ­Փա­շա­յեա­նին, որ 6 տա­րի­ներ անձն­դիր կեր­պով ծա­ռա­յեց ­Թե­սա­ղո­նի­կա­հա­յու­թեան եւ այս պա­րա­գա­յին ­Սէր­րէ­սի հա­յու­թեան, ա­նոնց վե­րել­քին ու բար­գա­ւաճ­ման ու մա­նա­ւանդ հո­գե­ւոր մա­տա­կա­րար­ման ի խնդիր։ Այս ա­ռի­թով ե­ղան խօս­քեր ­Հա­մայն­քի ­Թա­ղա­կան խոր­հուր­դի ա­տե­նա­պետ՝ պրն. ­Վազ­գէն ­Յա­րու­թիւ­նեա­նի, ինչ­պէս նաեւ տիկ­նայք՝ Ա­նա­հիտ ­Թա­մա­զեա­նի, ­Նու­նէ ­Յով­հան­նի­սեա­նի, ­Լի­լիկ ­Յա­կո­բեա­նի, ­Յաս­միկ ­Հա­լե­ւո­րեա­նի, ­Նու­նէ ­Յա­րու­թիւ­նեա­նի, պա­րո­նայք՝ ­Խա­չիկ ­Գա­զա­րեա­նի, ինչ­պէս նաեւ այլ անձ­նա­ւո­րու­թիւն­նե­րու կող­մէ, ո­րոնք բարձ­րօ­րէն գնա­հա­տե­ցին գերպ. հայր սուր­բին ան­խոնջ ծա­ռա­յու­թիւնն ու ա­ռա­քե­լու­թիւ­նը գա­ղու­թէն ներս։ Բ­նա­կա­նա­բար, յու­զիչ էր պա­հը, երբ ներ­կա­նե­րը բա­ժակ բարձ­րաց­նե­լով գերպ. հայր սուր­բին մաղ­թե­ցին ա­ռող­ջու­թիւն, յա­ջո­ղու­թիւն, նո­րա­նոր նո­ւա­ճում­ներ, նոր վե­րելք եւ ա­ռա­ւել բարձ­րա­ցում։ Այս ու­րախ ա­ռի­թէն օգ­տո­ւե­լով, տե­ղի ու­նե­ցան նաեւ ծննդեան տա­րե­դար­ձի նշում­ներ վե­րո­յի­շեալ ամ­սուն մէջ ծնած 3 հա­յոր­դի­նե­րու։
Ի վեր­ջոյ, հայր սուր­բը իր խո­րին ու ան­կեղծ շնոր­հա­կա­լու­թիւն­նե­րը յայտ­նեց բա­րե­մաղ­թանք­նե­րուն հա­մար եւ յայտ­նեց հե­տե­ւեա­լը.- «­Հո­գե­ւո­րա­կան դառ­նա­լը կեան­քիս մէջ ե­ղած էր նպա­տակ եւ ոչ մի­ջոց, ու այդ նպա­տա­կով կազ­մա­ւո­րո­ւե­ցայ Դպ­րե­վան­քէն ներս ու ճամ­բայ ե­լայ որ­պէս կու­սակ­րօն քա­հա­նայ եւ շա­րու­նա­կե­ցի ու պի­տի շա­րու­նա­կեմ ծա­ռա­յել ժո­ղո­վուր­դիս, ազ­գիս ու հայ­րե­նի­քիս՝ ­Մե­ծի ­Տանն ­Կի­լի­կիոյ ­Կա­թո­ղի­կո­սու­թեան ­Միա­բա­նու­թեան ճամ­բով»։ Ան յու­սադ­րիչ ու խրա­խու­սիչ խօս­քե­րով գօ­տեպն­դեց ներ­կա­նե­րը, ը­սե­լով. «­Մի՛շտ ե­կե­ղեց­ւոյ կող­քին մնա­ցէք, պա­հե­ցէ՛ք մեր ա­ւան­դու­թիւն­ներն ու հո­գե­ւոր ար­ժէք­նե­րը ու մա­նա­ւանդ ձեր զա­ւակ­նե­րը դաս­տիա­րա­կե­ցէք հա­յե­ցի՛ դաս­տիա­րա­կու­թեամբ՝ մայ­րե­նի լե­զուն ա­նա­ղարտ պա­հե­լով ու ո­գի ու շունչ ջամ­բե­լով ա­նոնց։»
Ան բարձ­րօ­րէն գնա­հա­տեց ­Սէր­րէ­սա­հա­յու­թիւ­նը եւ մաղ­թեց ա­մե­նա­լաւն ու ա­մե­նա­բա­րին՝ հա­մայն­քը ա­ռա­ւել եւս մեծց­նե­լու եւ աշ­խոյ­ժաց­նե­լու նպա­տա­կով։ Ա­ւար­տին, հա­մայն­քին կող­մէ գերպ. հայր սուր­բին յանձ­նո­ւե­ցաւ յի­շա­տա­կե­լի նո­ւէր մը՝ որ­պէս ե­րախ­տա­գի­տու­թիւն եւ բարձր գնա­հա­տանք։
­Յայտ­նենք, որ վեր­ջերս Ա­րամ Ա. ­Կա­թո­ղի­կո­սի բարձր տնօ­րի­նու­մով, գերպ. հայր սուր­բը պի­տի վե­րա­դառ­նայ ­Մայ­րա­վանք՝ Ան­թի­լիաս, այն­տեղ ստանձ­նե­լու զա­նա­զան տե­սա­կի պար­տա­կա­նու­թիւն­ներ ու պաշ­տօն­ներ ու զինք պի­տի փո­խա­րի­նէ ­Մե­ծի ­Տանն ­Կի­լի­կիոյ կա­թո­ղի­կո­սու­թեան ե­րի­տա­սարդ միա­բան­նե­րէն՝ Ե­ղիա աբղ. ­Մալ­խա­սեա­նը։

ԹՂԹԱԿԻՑ