­Հա­յաս­տա­նով ու աշ­խար­հով մէկ, Հ.Մ.Ը.Մ. կը տօ­նէ իր հիմ­նադ­րու­թեան պան­ծա­լի 100ա­մեա­կը՝ իր տուր­քը մա­տու­ցա­նե­լով մեր ազ­գի փա­ռա­պանծ ան­կա­խու­թեան 100րդ ­տա­րե­դար­ձին։
Աշ­խար­հի չորս կող­մե­րուն տա­րա­ծո­ւած իւ­րա­քան­չիւր Հ.Մ.Ը.Մ.ա­կա­նի զոյգ տօնն է եւ հպար­տու­թիւ­նը միա­ժա­մա­նակ։
Ա­հա այս նշա­նա­կա­լից թո­ւա­կա­նին զու­գա­դի­պե­ցաւ նաեւ ­Յու­նաս­տա­նի Հ.Մ.Ը.Մ.ի 95 տա­րի­նե­րու պատ­մու­թեան ար­ժա­նա­վա­յել միա­ւո­րու­մը իր յար­մա­րա­գոյն տե­ղը՝ ար­դի գրա­սե­նեակ-թան­գա­րա­նի մը մէջ, ­Գո­քի­նիոյ Ս. ­Յա­կոբ ե­կե­ղեց­ւոյ կից գտնո­ւող յա­տուկ սրա­հի մը մէջ։ ­Սոյն սրա­հը տրա­մադ­րո­ւե­ցաւ սի­րա­յօ­ժար կեր­պով շրջա­նի ­Թա­ղա­յին ­Խոր­հուր­դին կող­մէ եւ ար­դէն սկսած է գոր­ծե­լու։
Ի՞նչ կը պա­րու­նա­կէ այդ թան­գա­րան-գրա­սե­նեա­կը։ ­Հոն տեղ գտած են ա­տե­նագ­րու­թիւն­ներ, տե­ղե­կա­գիր­ներ, նա­մակ­ներ, ժո­ղով­նե­րու ար­ձա­նագ­րու­թիւն­ներ, յու­շա­տախ­տակ­ներ, վաս­տա­կա­ւոր Հ.Մ.Ը.Մ.ա­կան­նե­րու նկար­ներ, կա­նո­նա­գիր­ներ, բա­նա­կում­նե­րու ար­խիւ­ներ, ձեռ­նարկ­ներ, յայ­տա­գիր­ներ, հա­մա­գու­մար­ներ, մար­զա­խաղ­ներ։ ­Պարզ խօս­քով՝ ­Յու­նաս­տա­նի Հ.Մ.Ը.Մ.ի ամ­բողջ պատ­մու­թիւ­նը։
­Պատ­մու­թիւն մը՝ որ տրա­մադ­րե­լի է բո­լո­րին, ա­նոնց՝ ո­րոնք կ­՚ու­զեն բան մը ա­ւե­լի ի­մա­նալ մեր ­Միու­թեան ան­ցեա­լին մա­սին, ա­նոնց հա­մար՝ ո­րոնք կ­՚ու­զեն ու­սում­նա­սի­րել մեր պատ­մու­թիւ­նը, ա­նոնց հա­մար՝ ո­րոնք կ­՚ու­զեն հպար­տա­նալ ­Յու­նաս­տա­նի Հ.Մ.Ը.Մ.ի փա­ռա­ւոր պատ­մու­թեամբ։
Այս հա­ւա­քա­ծոն կը պար­տինք Հ.Մ.Ը.Մ.ի նո­ւի­րեալ ան­դամ եւ միու­թեանս պա­տո­ւոյ նա­խա­գահ հան­գու­ցեալ ­Կար­պիս ­Գու­յում­ճեա­նին, որ բծախնդիր եւ հե­տե­ւո­ղա­կան կեր­պով, եր­կար տա­րի­նե­րու ըն­թաց­քին, հա­ւա­քեց եւ դա­սա­ւո­րեց պատ­մա­կան բո­լոր ար­խիւ­նե­րը, տար­բեր տա­րեշր­ջան­նե­րու եւ հա­տո­ւած­նե­րու դա­սա­ւո­րու­մը ը­րաւ ու ամ­բող­ջա­ցած կեր­պով պա­հեց մին­չեւ իր կեան­քի վեր­ջին պա­հը՝ այն թա­քուն ե­րա­զան­քով, որ օր մը իր յա­ջորդ­նե­րը պի­տի ի­րա­կանաց­նեն մէկ տեղ հա­ւա­քե­լու ե­րա­զը եւ պար­տա­կա­նու­թիւ­նը։
Հ.Մ.Ը.Մ.ի թան­գա­րան-գրա­սե­նեա­կի բա­ցու­մը տե­ղի ու­նե­ցաւ ­Կի­րա­կի՝ 6 ­Մա­յիս 2018ի ա­ռա­ւօ­տուն։ Նա­խա­պէս, ­Գո­քի­նիոյ Ս. ­Յա­կոբ ե­կե­ղեց­ւոյ մէջ կա­տա­րո­ւե­ցաւ հո­գե­հանգս­տեան ա­րա­րո­ղու­թիւն՝ ան­դարձ մեկ­նած միու­թեան ան­դամ­նե­րու հո­գի­նե­րուն հա­մար։ ­Պատ­րաս­տո­ւած սգա­բե­մին վրայ տեղ գտած էին Հ.Մ.Ը.Մ.ի դրօ­շը եւ վաս­տա­կա­ւոր սկաու­տի մը գլխար­կը։ Իսկ ­Գո­քի­նիոյ եւ ­Ֆիք­սի սկաուտ­նե­րը պա­տո­ւոյ ջո­կատ մը կազ­մած էին ե­կե­ղեց­ւոյ մէջ։ ­Նա­խա­գա­հեց թե­մա­կալ ա­ռաջ­նորդ ­Գե­ղամ Արք. ­Խա­չե­րեան, որ իր ո­գե­շունչ քա­րո­զին մէջ վեր ա­ռաւ Հ.Մ.Ը.Մ.ի դե­րա­կա­տա­րու­թիւ­նը հա­յու­թեան հա­մար ու իր յար­գան­քի տուր­քը մա­տու­ցեց վաս­տա­կա­ւոր բո­լոր ան­դամ­նե­րուն, ո­րոնք գոր­ծե­ցին ու ան­ցան։
Այ­նու­հե­տեւ, հա­մախմ­բո­ւած ժո­ղո­վուր­դը, Հ.Մ.Ը.Մ.ա­կան ան­դամ­նե­րը, վար­չա­կան­նե­րը, ե­րէց եղ­բայր­նե­րը եւ սկաուտ­նե­րը ուղ­ղո­ւե­ցան դէ­պի սրա­հը, ուր Սր­բա­զան ­Հօր ձե­ռամբ ե­ղաւ պաշ­տօ­նա­կան բա­ցու­մը։ ­Հոն էին նաեւ մեր վաս­տա­կա­ւոր ան­դամ­նե­րու՝ ­Պետ­րոս եւ ­Լե­ւոն ­Գա­յեան­նե­րու, ­Կար­պիս ­Գու­յում­ճեա­նի, Գ­րի­գոր եւ ­Պերճ Գ­զի­րեան­նե­րու եւ այ­լոց հա­րա­զատ­նե­րը։ ­Խօսք ա­ռաւ Հ.Մ.Ը.Մ.ի Շր­ջա­նա­յին ­Վար­չու­թեան ա­տե­նա­պետ եղբ. ­Սեր­գօ Ա­ղա­պա­տեան, որ ընդգ­ծեց այս նա­խա­ձեռ­նու­թեան նշա­նա­կու­թիւ­նը։ ­Խօսք ա­ռաւ նաեւ Ազ­գա­յին ­Վար­չու­թեան ա­տե­նա­պետ եւ Հ.Մ.Ը.Մ.ա­կան եղբ ­Պօ­ղոս ­Չո­լա­քեան։ Ա­պա՝ Սր­բա­զան ­Հայ­րը, ըն­կե­րակ­ցու­թեամբ Ար­շա­ւիր ­Գու­յում­ճեա­նի, կտրե­ցին ժա­պա­ւէ­նը եւ բա­ցին ­Կար­պիս ­Գու­յում­ճեա­նի պատ­կե­րը, ո­րուն ա­նու­նով այ­լեւս կը կո­չո­ւի սրա­հը։ ­Կար­դա­ցո­ւե­ցաւ նաեւ ան­ցեա­լի Շր­ջա­նա­յին ­Վար­չու­թեան յա­տուկ ո­րո­շու­մը, ո­րով սրա­հը պի­տի ստա­նար հան­գու­ցեալ ­Կար­պիս ­Գու­յում­ճեա­նի ա­նու­նը։
­Բաց­ման ա­ւար­տին, Սր­բա­զա­նը ­Հայ­րը ան­գամ մը եւս իր խօս­քը ուղ­ղեց ներ­կա­նե­րուն եւ շնոր­հա­ւո­րեց ­Գու­յում­ճեան ըն­տա­նի­քին ան­դամ­նե­րը, ո­րոնք Հ.Մ.Ը.Մ.ին տրա­մադ­րե­ցին ի­րենց հօր պատ­րաս­տած ար­խիւ­նե­րը։ Սր­բա­զա­նը նշեց, թէ նման հա­րուստ հա­ւա­քա­ծո­ներ ի­րենց ար­ժէ­քը կը ստա­նան, երբ բո­լո­րը կ­՚ար­ժե­ւո­րեն այդ պատ­մու­թիւ­նը, կը սեր­տեն եւ կ­՚ու­սում­նա­սի­րեն ի­րենց ան­ցեա­լը եւ ա­պա­գա­յին հա­մար նոր ծրագ­րում­ներ կը մշա­կեն։ ­Կոչ ուղ­ղեց Հ.Մ.Ը.Մ.ի բո­լոր վար­չա­կան­նե­րուն՝ միու­թեան 100ա­մեայ պատ­մու­թեան ճամ­բէն քա­լե­լու եւ նոր նո­ւա­ճում­նե­րով սա­տա­րե­լու ա­նոր ազ­գա­նո­ւէր գոր­ծին։ Սր­բա­զան ­Հայ­րը եւ բո­լոր խօ­սող­նե­րը, յա­տուկ ար­տա­յայ­տու­թիւն­նե­րով, ի­րենց գնա­հա­տան­քը յայտ­նե­ցին ­Գի­քի­նիոյ Ս. ­Յա­կոբ ե­կե­ղեց­ւոյ ­Թա­ղա­յին ­Խոր­հուր­դին, որ սի­րա­յօ­ժար կեր­պով սա­տա­րեց Հ.Մ.Ը.Մ.ի գրա­սե­նեա­կի տրա­մադ­րու­մին։
­Պէտք է նշենք, թէ Հ.Մ.Ը.­Մի սկաուտ­նե­րը օ­րեր ա­ռաջ պատ­րաս­տած էին յա­տուկ ձե­ռա­յին աշ­խա­տանք եւ կանգ­նե­ցու­ցած էին փա­ռա­ւոր դար­պաս մը ե­կե­ղեց­ւոյ բա­կին մէջ։
Ե­լոյ­թին յա­ջոր­դեց հիւ­րա­սի­րու­թիւն, ո­րու ըն­թաց­քին ե­ղան մտեր­միկ զրոյց­ներ եւ շնոր­հա­ւո­րանք­ներ Հ.Մ.Ը.Մ. Շր­ջա­նա­յին ­Վար­չու­թեան, որ կա­րո­ղա­ցաւ ի­րա­գոր­ծել իր պատ­մու­թիւ­նը մարմ­նա­ւո­րող այս կա­րե­ւոր նո­ւա­ճու­մը։

Հ.Մ.Ը.Մ.ի Շր­ջա­նա­յին ­Վար­չու­թիւն

Շ­նոր­հա­կա­լու­թեան խօսք

Հ.Մ.Ը.Մ.ի Շր­ջա­նա­յին ­Վար­չու­թիւնս սրտանց կ­՝ու­զէ իր շնոր­հա­կա­լու­թիւ­նը յայտ­նել բո­լոր ա­նոնց, ո­րոնք նիւ­թա­կան կամ բա­րո­յա­կան ա­ջակ­ցու­թեամբ նե­ցուկ կանգ­նե­ցան, որ­պէս­զի ի­րա­կա­նա­ցո­ւին միու­թեան նպա­տակ­նե­րը։
­Մեր ե­րախ­տա­պարտ զգա­ցում­նե­րը կը յայտ­նենք՝ ­Գո­քի­նիոյ «Ս. ­Յա­կոբ» ե­կե­ղեց­ւոյ հո­գե­ւոր հո­վի­ւին ու ­Թա­ղա­յին ­Խոր­հուր­դին, ո­րոնք տրա­մադ­րե­ցին ե­կե­ղեց­ւոյ կից գտնո­ւող սե­նեա­կը, որ պի­տի օգ­տա­գոր­ծո­ւի որ­պէս ար­խի­ւա­տուն-թան­գա­րան:
Շ­նոր­հա­կա­լու­թիւն՝ եղբ. ­Կար­պիս ­Գու­յում­ճեա­նի ըն­տա­նի­քին, ո­րոնք յանձ­նե­ցին մե­զի ­Յու­նաս­տա­նի Հ.Մ.Ը.Մ.ի Շր­ջա­նա­յին ­Վար­չու­թեան բո­լոր ար­խիւ­նե­րը:
­Նոյն­պէս՝ եղբ. ­Սեր­գօ ­Մի­նա­սեա­նին, որ իր գրա­դա­րա­նէն յանձ­նեց միու­թեանս ար­խիւ­նե­րը:
­Տի­կին ­Մա­րի Ա­ռա­քե­լեա­նին, որ շա­րու­նա­կա­բար հո­գաց մեր սրա­հը:
Եղբ. ­Վի­գէն ­Մի­նա­սեա­նին, որ ստանձ­նեց ե­լեկտ­րա­կա­նա­կան նո­րո­գու­թեան աշ­խա­տանք­նե­րը:
Եղ­բայր­ներ ­Յա­կոբ Ե­դի­մեա­նին եւ ­Հայ­կազ ­Տէօք­մէ­ճեա­նին, ո­րոնք ի­րենց Հ.Մ.Ը.Մ.ա­կան ծա­ռա­յու­թեան ընդ­մէ­ջէն հա­ւա­տա­ցին մեր թան­գա­րա­նի եւ գրա­սե­նեա­կի օգ­տա­կա­րու­թեան եւ ան­խոնջ կեր­պով աշ­խա­տե­ցան ա­նոր ի­րա­գործ­ման հա­մար, ի­րեր հա­ւա­քե­լով, սե­նեա­կը կա­հա­ւո­րե­լով, կարգ ու կա­նո­նով:
­Նաեւ՝ 2014-2018 նստաշր­ջան­նե­րու զոյգ շրջա­նա­ւարտ Շր­ջա­նա­յին ­Վար­չու­թեանց կազ­մե­րուն, ո­րոնք ի­րենց նիւ­թա­կան կա­րե­լիու­թիւն­նե­րուն հա­մե­մատ՝ զա­նա­զան ի­րեր նո­ւի­րե­ցին այս նպա­տա­կին հա­մար:

Ա­տե­նա­պետ՝ եղբ.­Սար­գիս Ա­ղա­պա­տեան
Ա­տե­նադպ­րու­հի՝ քոյր Գ. Ա­լեա­նա­քեան-­Տան­կու­րեան

­