Ժագ Տամատեան
Յունաստանի կողովագնդակի դաշնութեան վերջին ընտրութիւններուն, յաղթական Վակելիս Լիոլիոսի գլխաւորած վարչակազմին մէջ տեղ կը գրաւէ մօր կողմէ հայ՝ Անի Գոնսթատինիտու, նախկին խաղցող։ Այսպիսի կոչում վայելող «իգական Կալիս» եւ «մաճիկ Անի» եղաւ Յունաստանի պատմութեան մէջ առաջին կինը, որ մաս կը կազմէ այս դաշնութեան վարչութեան։
Ծնաւ 1962-ին, Գահիրէ. հայրը՝ Տիմիթրիս, ծագումով Կիպրացի եւ մայրը՝ հայազգի Տորա Բագրատունի։ Ունի քոյր մը՝ Սոֆիա անունով, նոյնպէս մարզուհի։ Կը տիրապետէ յունարէն, հայերէն, արաբերէն, անգլերէն եւ սպաներէն լեզուներուն։
1968-ին, ընտանիքը կը տեղափոխուի Աթէնք։ 1973-ին, Անին կը ներառնուի Ղլիֆատայի կողովագնդակի խումբի կազմին, իբրեւ «փլէյ մէյքեր», ուր կ’ընկերանայ փաթրացի Աննա Քաֆուրու մարզուհիին, նոյնպէս մօր կողմէն հայ՝ մեծ հօր մականունը Փիրւազեան, ապա Փափատոբուլոս։
Անին, թէեւ շատ երիտասարդ, անմիջապէս կը մասնակցի յունական առաջնութեան մրցումներուն, ներկայացնելով իր տաղանդը։ Յաջորդ տարիներուն մաս կը կազմէ Յունաստանի ազգային խումբին, նախապէս երիտասարդական Ազգային խումբին։
1976-ին, առաջին անգամ իր ներկայութիւնը կը ցուցաբերէ ուրիշ ասպարէզի մը մէջ՝ «Մարաթոն»ի վազքին։ Շարունակելով իր ուսումը Գանատա, «Մագ Կիլ» համալսարանին, այս մարզաձեւին ալ նոյնպէս կ’արձանագրէ յաջողութիւններ ու յաղթանակներ։
2-րդ տարին, կը որոշէ ձքել թարգմանչութեան բաժինը եւ ուսանիլ մարզանք։ Մասնակցելով համալսարանի կողովագնդակի առաջնութեան, կը դառնայ իր համալսարանի խումբին պատմութեան մէջ ամենաբարձր արդիւնք արձանագրողը։ 1983-1985, Ա.Մ.Ն.-ին մէջ կը շարունակէ ուսումը «էրկօֆիսիոլոկիա»ի վրայ, «Մասթեր» մակարդակով։ Վերադառնալով Յունաստան, կ’աշխատի իբրեւ մարզիչ։
1983-էն Անին մաս կը կազմէ Աթէնքի «Սբորթինկ» խումբին, առաջին երկու տարիները մասնակցելով միայն խաղերուն։ 1983-1991, իր գլխաւորութեամբ «Սբորթինկ»ը կը գրաւէ առաջնութեան 1-ին դիրքը։
Այն տարիներուն յոյներու կողմէ կը ստանայ «իգական Կալիս» եւ «մաճիկ Անի» կոչումները։ Հիացած իր տաղանդէն՝ իրեն կը նմանցնեն ամերիկայոյն աշխարահռչակ խաղցողին եւ NBA-ի «Մաճիկ» (կախարդական) Ճոնսոն աստղին։ Յունաստանի ազգային խումբին հետ կը մասնակցի միջազգային առաջնութիւններու, 8 տարի իբրեւ խմբապետ, արժանանալով մէյ մէկ պրոնզէ մետալի՝ 1985-ի Պալքանեան խաղերուն եւ 1991-ին Միջերկրական ծովի մրցումներուն։
Նոյն տարին «Սբորթինկ»ը կ’ըլլայ առաջին յունական խումբը, որ կը հասնի Եւրոպայի ախոյաններու բաժակի «ֆայնալ ֆոր», Պարցելոնա քաղաքին մէջ, գրաւելով 3-րդ տեղը։ Յաջորդ տարին կը զիջէ Յունաստանի առաջնութիւնը, սակայն դարձեալ կը մասնակցի «ֆայնալ ֆոր», այս անգամ Պարի՝ Իտալիա, ուր Անին կ’ընտրուի ամենալաւ «հինգեակ»-ին մէջ։ Այսպէս՝ եղաւ առաջին եւրոպական խումբը, որ յաջողեցաւ հասնիլ երկու շարունակական անգամ «ֆայնալ ֆոր»։ 1993-ին Անին կը ձգէ կողովագնդակը, իբրեւ Յունաստանի ախոյեան։ Զուգահեռ կը զբաղուի պատագնդակ (սքուոշ) մարզաձեւով։ 1985-էն մինչեւ 1989 եւ 1994-95 թուականներուն կը դառնայ Յունաստանի ախոյեան։ 1994-ին ազգային խումբով կը մասնակցի Եւրոպայի առաջնութեան՝ Հելսինքիի մէջ։
Տարիներու ընթացքին Անին չմոռցաւ իր հայկական արմատները։ Յաճախ մաս կը կազմէր Յունաստանի Հ.Մ.Ը.Մ.-ի խումբին, խաղալով նաեւ Ֆիքսի ակումբի մարզադաշտին մէջ ու մասնակցելով միութեան Համահայկական խաղերուն, ճամբորդելով մինչեւ Նիւ Եորք։
Արժանացած է բազմաթիւ մրցանակներու։ Իր մարզական փորձառութեամբ եւ իբրեւ բազմաշնորհ անձնաւորութիւն, անկասկած՝ նոր շունչ ու որակ կրնայ փոխանցել նորընտիր վարչութեան։
