­Յու­նաս­տա­նի ­Հա­մազ­գա­յի­նի 24րդ ­Ներ­կա­յա­ցուց­չա­կան ժո­ղո­վը

­Հա­մազ­գա­յին ­Հայ Կր­թա­կան եւ Մ­շա­կու­թա­յին ­Միու­թեան ­Յու­նաս­տա­նի 24րդ ­Ներ­կա­յա­ցուց­չա­կան ժո­ղո­վը տե­ղի ու­նե­ցաւ ­Կի­րա­կի 26 ­Սեպ­տեմ­բեր 2021ին, ­Գո­քի­նիոյ «­Զա­ւա­րեան» կեդ­րո­նէն ներս, ներ­կա­յու­թեամբ Շր­ջա­նա­յին վար­չու­թեան ան­դամ­նե­րու, Ա­տի­կէի եւ ­Թե­սա­ղո­նի­կէի մաս­նա­ճիւ­ղե­րու եւ ­պա­րի միա­ւո­րի կող­մէ ընտ­րո­ւած ու լիա­զօ­րո­ւած պատ­գա­մա­ւոր­նե­րու։ ­Ժո­ղո­վին ներ­կայ ե­ղան ­Հա­մազ­գա­յի­նի ­Կեդ­րո­նա­կան վար­չու­թեան ա­տե­նա­պետ ընկ. Մկր­տիչ Մկր­տի­չեա­նը, Հ.Յ.Դ. ­Կեդ­րո­նա­կան կո­մի­տէի ներ­կա­յա­ցու­ցիչ ընկ. Հ­ռիփ­սի­մէ ­Յա­րու­թիւ­նեա­նը եւ «Ա­զատ Օր»ը։ ­Ներ­կայ էին նաեւ ­Հա­մազ­գա­յի­նի «­Յա­կոբ ­Փա­փա­զեան» երգ­չա­խում­բի խմբա­վար ընկ. Մկրտիչ Գ­րի­գո­րեա­նը եւ պա­րու­սոյց ընկ. Էտ­կար Է­կեա­նը։ Հ­րա­ւի­րեալ­նե­րու թի­ւը այս տա­րի պա­հո­ւած էր խիստ սահ­մա­նա­փակ, թա­գա­վա­րա­կի պար­տադ­րած պայ­ման­նե­րուն պատ­շա­ճեց­նե­լով ժո­ղո­վը, իսկ ­Թե­սա­ղո­նի­կէի պատ­գա­մա­ւոր­նե­րու մաս­նակ­ցու­թիւ­նը կը կա­տա­րո­ւէր առ­ցանց։
­Ժո­ղո­վա­կան­նե­րուն հա­մար պատ­րաս­տո­ւած էր յա­տուկ թղթած­րար, որ կը նե­րա­ռէր նստաշր­ջա­նի տե­ղե­կա­գի­րը, ­Ներ­կա­յա­ցուց­չա­կան ­Ժո­ղո­վի օ­րա­կար­գը եւ աշ­խա­տան­քի ժա­մա­նա­կա­ցոյ­ցը:
­Ժո­ղո­վը բա­ցո­ւած յայ­տա­րա­րեց Շրջա­նա­յին վար­չու­թեան ա­տե­նա­պե­տու­հի ընկ. ­Յու­լիա­նա ­Մա­նու­կեան, որ յայտ­նեց թէ անց­նող նստաշր­ջա­նի ըն­թաց­քին ­Հա­մազ­գա­յի­նի մեծ ըն­տա­նի­քը դժբախ­տու­թիւ­նը ու­նե­ցաւ կորսնց­նե­լու իր բազ­մա­վաս­տակ ա­տե­նա­պետ ­Յով­սէփ ­Պա­րա­զեա­նը եւ միու­թեան հա­ւա­տար­մօ­րէն ծա­ռա­յած ան­դամ­ներ՝ Օն­նիկ ­Շան­կա­յեա­նը, ­Բիւ­զանդ Ուն­ճեա­նը, ­Յով­սէփ ­Ղե­ւոն­դեա­նը, Է­լիզ ­Մար­տի­կեա­նը, ինչ­պէս նաեւ եր­կար տա­րի­ներ ­Հա­մազ­գա­յի­նի պա­րա­խում­բե­րու ղե­կա­վա­րու­թիւ­նը ստանձ­նած, պա­րու­սոյց ­Յով­հան­նէս ­Խա­չի­կեա­նը։ Ա­տե­նա­պե­տու­հին խնդրեց յոտն­կայս լռու­թեամբ յար­գել յի­շա­տա­կը ­Հա­մազ­գայ­նա­կան մա­հա­ցած ան­դամ­նե­րուն եւ Ար­ցա­խի 44-օ­րեայ պա­տե­րազ­մին ի­րենց կեան­քը զո­հած հայ հե­րոս­նե­րուն։ ­Յա­ջոր­դա­բար, իր խօս­քը ուղ­ղեց ­Հա­մազ­գա­յի­նի ­Կեդ­րո­նա­կան վար­չու­թեան ա­տե­նա­պե­տը, որ ան­րա­դար­ձաւ այն բո­լոր մար­տահ­րա­ւէր­նե­րուն, ո­րոնք ­Հա­մազ­գա­յի­նը դէմ յան­դի­ման գտնո­ւե­ցաւ վեր­ջին տա­րի­նե­րուն։ ­Գո­հու­նա­կու­թեամբ շեշ­տեց ­Ռու­սիոյ տա­րած­քին եր­կու նոր մաս­նա­ճիւ­ղե­րու հիմ­նու­մին, իսկ թո­ւեց նաեւ կրթա­կան, հրա­տա­րակ­չա­կան եւ մշա­կու­թա­յին մար­զե­րէն ներս միու­թեան նո­ւա­ճում­նե­րը։ Իր կար­գին եւս, յա­ջո­ղու­թիւն մաղ­թեց ժո­ղո­վին եւ պատ­գա­մա­ւոր­նե­րուն։
­Ժո­ղո­վը ան­ցաւ իր աշ­խա­տանք­նե­րուն, ընտ­րե­լով իր դի­ւա­նը, ա­տե­նա­պետ­ներ՝ ընկ. Անդ­րա­նիկ ­Շահ­պա­զեան եւ ընկ. Ա­զա­րիկ Եոր­ղան­ճեան, քար­տու­ղա­րու­հի՝ ընկ. ­Ծո­վիկ ­Մի­նա­սեան, ինչ­պէս նաեւ բա­նա­ձե­ւե­րու, ար­խի­ւա­յին եւ հա­շո­ւեքն­նիչ յանձ­նա­խում­բե­րու ան­դամ­նե­րը։
Օ­րա­կար­գե­րու քննարկ­ման ժա­մա­նակ, ժո­ղո­վը կեդ­րո­նա­ցաւ շար­քե­րու խտաց­ման, ե­րի­տա­սարդ ան­դամ­նե­րու ներգ­րաւ­ման կա­րե­ւո­րու­թեան ու ա­նոնց աշ­խու­ժաց­ման հար­ցին, հա­յա­խօ­սու­թեան զար­գաց­ման ա­ռա­ջարկ­նե­րու, ինչ­պէս նաեւ միու­թեան կա­ռոյ­ցը ընդ­լայ­նե­լու եւ հայ մշա­կոյթն ու կրթու­թիւ­նը յա­ւե­լեալ եւս տա­րա­ծե­լու նա­խա­ձեռ­նու­թիւն­նե­րու մա­սին։
Ն­շո­ւե­ցաւ, թէ Շր­ջա­նա­յին ­Վար­չու­թիւ­նը գոր­ծեց կա­տա­րե­լով ի­րեն վստա­հո­ւած աշ­խա­տանք­նե­րը, ինչ­պէս նաեւ նոր գոր­ծեր ի­րա­գոր­ծե­լով՝ ազ­գա­յին — մշա­կու­թա­յին – ­գե­ղա­րո­ւես­տա­կան հա­սա­րա­կա­կան նպա­տակ­նե­րով։ Այս գոր­ծու­նէու­թիւ­նը կը ցո­լա­նար թղթակ­ցու­թիւն­նե­րով կամ հա­ղոր­դագ­րու­թիւն­նե­րով «Ա­զատ Օր»ի եւ ­Դի­մա­տետ­րի է­ջե­րէն։
Իր ծա­ւա­լած ընդ­հա­նուր գոր­ծու­նէու­թեամբ, Շր­ջա­նա­յին ­Վար­չու­թիւ­նը հաս­տատ մնաց մշա­կու­թա­յին աշ­խա­տանք­նե­րը պահ­պա­նե­լու իր ա­ռա­քե­լու­թեան, զար­գաց­նե­լով հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թիւ­նը միու­թիւն­նե­րու եւ մշա­կու­թա­յին-հա­սա­րա­կա­կան դաշ­տէն ներս գոր­ծող հայ ան­հատ­նե­րու եւ գոր­ծօն­նե­րու հետ։ ­Հա­մա­վա­րա­կի պար­տադ­րո­ւած սահ­մա­նա­փա­կում­նե­րու ժա­մա­նա­կաշր­ջա­նը միայն բա­ցա­սա­կան ազ­դե­ցու­թիւն­ներ չու­նե­ցաւ, այլ ա­ռիթ ալ հան­դի­սա­ցաւ, որ­պէս­զի այս նստաշր­ջա­նին ըն­թաց­քին կա­րե­լի ըլ­լայ ի­րա­գոր­ծել եր­կար ա­տեն հե­տապն­դո­ւած նպա­տակ մը, որն էր ար­խիւ­նե­րու­ թո­ւայ­նաց­ման գոր­ծը, որ սկսած է ու ըն­թաց­քի մէջ։ ­Շատ մեծ եւ հա­րուստ ար­խի­ւի պատ­րաս­տու­թիւն­ մըն է, ուր կը ցո­լա­նայ միու­թեան ա­ւե­լի քան 70 տա­րո­ւան ճոխ ու բազ­մա­մարզ գոր­ծու­նէու­թիւ­նը։ Ա­պա­հով կեր­պով կը դա­սա­ւո­րո­ւին ու կը կա­նո­նա­ւո­րուին նաեւ միու­թեան ար­խիւ­նե­րը ու թան­գա­րա­նա­յին ի­րե­րը, որ մե­ծաւ մա­սամբ պա­հո­ւած են «Ա­զատ Օր»ի խմբագ­րա­տու­նէն ներս ­Հա­մազ­գա­յի­նի գրա­սե­նեա­կը ։
­Ճա­շի դա­դա­րին ըն­թաց­քին, ժո­ղո­վա­կան­նե­րը ա­ռի­թը ու­նե­ցան դի­տե­լու ա­ւե­լի հին տա­րի­նե­րէ ե­րի­զագ­րո­ւած պա­րա­խում­բի ե­լոյթ­նե­րէն շարք մը, ա­պա շա­րու­նա­կո­ւե­ցան ժո­ղո­վի աշ­խա­տանք­նե­րը, ­Յու­նաս­տա­նի ներ­քին կա­նո­նագ­րի մշակ­ման եւ վա­ւե­րաց­ման օ­րա­կար­գով։
­Ներ­կա­յա­ցուց­չա­կան ­Ժո­ղո­վի վեր­ջին օ­րա­կար­գը կը հան­դի­սա­նար յա­ջորդ եր­կա­մեայ նստաշր­ջա­նի՝ 2021-2023 հա­մար նոր Շր­ջա­նա­յին վար­չու­թեան ընտ­րու­թիւ­նը:
­Ժո­ղո­վը ո­րո­շեց, որ նոր կազ­մը բաղ­կա­նայ 7 հո­գիէ: Այս­պէս, ընտ­րո­ւե­ցան հե­տե­ւեա­լ ըն­կեր-ըն­կե­րու­հի­նե­րը.-
­Յու­լիա­նա ­Մա­նու­կեան, ­Վեր­ժին ­Կա­րա­պե­տեան, ­Կիւ­լա ­Քա­րա­պա­ճա­քեան, Էտ­կար Է­կեան, ­Սի­մոն Ա­սի­պեան, ­Լիա­նա ­Թե­հե­րեան, ­Ճու­լի ­Մա­նո­յեան։

«ՀԱՄԱԶԳԱՅԻՆ»Ի ԹՂԹԱԿԻՑ