Հ.Օ.Մ.ը կ’ողջունէ Հայաստանի ընտանեկան բռնութեանց դէմ օրէնքի նախագիծը

Հ.Օ.Մ.ը կ’ողջունէ Հայաստանի ընտանեկան բռնութեանց դէմ օրէնքի նախագիծը

0
11166

Ո­ւո­թըր­թաուն, ՄԱ. – Ան­ցեալ ամ­սո­ւան ըն­թաց­քին, ­Հա­յաս­տա­նի խորհր­դա­րա­նի կարգ մը ան­դամ­ներ ներ­կա­յա­ցու­ցին ըն­տա­նե­կան բռնու­թեանց դէմ օ­րէն­քի մը նա­խա­գի­ծը, որ պի­տի յղո­ւի Ազ­գա­յին ժո­ղո­վին՝ առ ի վա­ւե­րա­ցում։ Օ­րէն­քը կ­՚ա­ռա­ջար­կէ քրէա­կան ու վար­չա­կան պա­տաս­խա­նա­տո­ւու­թիւն՝ ­Հա­յաս­տա­նի տա­րած­քին։ Այս առ­թիւ, ­Հայ Օգ­նու­թեան ­Միու­թիւ­նը հրա­պա­րա­կած է հե­տե­ւեալ յայ­տա­րա­րու­թիւ­նը.

­Հայ Օգ­նու­թեան ­Միու­թիւ­նը (Հ.Օ.Մ.) կ­՚ող­ջու­նէ ­Հա­յաս­տա­նի ­Հան­րա­պե­տու­թեան ա­ռած այս քայ­լը՝ օ­րի­նա­կա­նաց­նե­լու ըն­տա­նե­կան բռնու­թեանց դէմ պայ­քա­րը երկ­րին սահ­ման­նե­րէն ներս։
Որ­պէս եր­կիր մը, որ հպարտ է այն ի­րո­ղու­թեամբ, թէ Ա. ­Հան­րա­պե­տու­թեան օ­րե­րուն, 1918էն ի վեր, օ­րի­նա­կա­նա­ցու­ցած էր կի­նե­րու քո­ւէար­կե­լու, ընտ­րե­լու եւ ընտ­րո­ւե­լու ի­րա­ւուն­քը, եւ նոյ­նիսկ կի՛ն մը նշա­նա­կե­լով որ­պէս դի­ւա­նա­գի­տա­կան ներ­կա­յա­ցու­ցիչ՝ դես­պան, երբ այդ օ­րե­րու քա­ղա­քա­կիրթ աշ­խար­հի եր­կիր­նե­րու մե­ծա­մաս­նու­թիւ­նը դեռ կի­նե­րուն քո­ւէար­կե­լու ի­րա­ւունքն իսկ կը զլա­նար։
Այս յա­պա­ղած օ­րի­նա­գի­ծը կա­րե­ւոր քայլ մըն է դէ­պի սե­ռե­րու հա­ւա­սա­րու­թեան ի­րա­կա­նա­ցում։
­Յի­շե՛նք միշտ, թէ հայ կի­նը կա­րե­ւոր դեր ու­նե­ցած է մեր ամ­բողջ պատ­մու­թեան ըն­թաց­քին — թա­գա­ւո­րա­կան շրջա­նին՝ որ­պէս պա­լա­տա­կան. նո­րա­գոյն ժա­մա­նակ­նե­րուն՝ մաս­նա­կից հայ ժո­ղո­վուր­դի ա­զա­տագ­րա­կան պայ­քար­նե­րուն — մի՛շտ ներ­կայ՝ մեր ըն­կե­րա­յին կեան­քի զար­գաց­ման եր­կար ճա­նա­պար­հին, իր անն­կուն հա­ւատ­քով եւ ե­ռան­դով ծա­ռա­յե­լով որ­պէս խորհր­դա­րա­նի ան­դամ, նա­խա­րար, դաս­տիա­րակ ու խնա­մա­տար, զարկ տա­լով հայ մշա­կոյ­թի զար­գաց­ման ու պահ­պան­ման, եւ հաս­նե­լով ցե­ղաս­պա­նու­թեան զոհ՝ գաղ­թա­կան որ­բե­րու եւ այ­րի­նե­րու ան­հա­մար կա­րիք­նե­րուն։
­Հե­տե­ւա­բար, կի­նե­րը ի­րա­ւուն­քը պէտք է ու­նե­նան ապ­րե­լու վա­խէ, բռնու­թե­նէ եւ ա­նար­դա­րու­թե­նէ զերծ կեանք մը, ուր կա­րե­նան ի­րենց գո­յու­թիւ­նը ար­դիւ­նա­ւո­րել որ­պէս հա­ւա­սար ի­րա­ւունք­նե­րու տէր քա­ղա­քա­ցի­ներ։ Յստակ է, թէ որ­պէս հա­սա­րա­կու­թիւն, հարկ է ա­մէն ջանք թա­փել ի­րա­կա­նաց­նե­լու ա­մէն մէկ տան ա­պա­հո­վու­թիւ­նը. այս օ­րի­նա­գի­ծը, որ­պէս ա­ռա­ջին քայլ, կրնայ ա­ռաջ­նոր­դել ըն­տա­նե­կան բռնու­թիւն­նե­րու վեր­ցո­ւե­լուն։
Որ­պէս մար­դա­սի­րա­կան մի­ջազ­գա­յին, ոչ-կա­ռա­վա­րա­կան կազ­մա­կեր­պու­թիւն (Ո.Կ.Կ.), ­Միա­ցեալ Ազ­գե­րու (Մ.Ա.Կ.) գրան­ցո­ւած ան­դամ, կը հա­ւա­տանք, որ սե­ռե­րու հա­ւա­սա­րու­թեան ի­րա­կա­նա­ցու­մը տու­նէն կը սկսի եւ կը մնայ ա­ռաջ­նա­հերթ՝ ազ­գա­յին, շրջա­նա­յին եւ հա­մաշ­խար­հա­յին մա­կար­դակ­նե­րու վրայ։ Հ.Օ.Մ.ը հաս­տատ կը մնայ իր ո­րոշ­ման վրայ՝ ա­ռա­ւե­լա­գոյն ճի­գով շա­րու­նա­կե­լու իր զօ­րակ­ցու­թիւ­նը աշ­խա­հի բո­լո՛ր կի­նե­րուն, նե­ցուկ մնա­լով ու քա­ջա­լե­րե­լով այն բո­լո՛ր քայ­լե­րը, ո­րոնք կը տա­նին դէ­պի մարդ­կա­յին ի­րա­ւունք­նե­րու հա­մա­տա­րած ի­րա­կա­նա­ցու­մը։
­Խոր հա­մո­զու­մով կը քա­ջա­լե­րենք, որ Ազ­գա­յին ­Ժո­ղո­վը վա­ւե­րաց­նէ կի­նե­րու հան­դէպ բռնու­թեանց դէմ ներ­կա­յա­ցո­ւած օ­րի­նա­գի­ծը եւ յա­ւե­լեալ թա­փով շա­րու­նա­կէ հե­տապն­դել սե­ռե­րու հա­ւա­սա­րու­թեան ու կա­նանց ի­րա­ւունք­նե­րու ի­րա­կա­նաց­ման աշ­խա­տանք­նե­րը ի շահ գա­լիք սե­րունդ­նե­րու նիւ­թա­կան թէ բա­րո­յա­կան ա­ռողջ ու միա­կամ զար­գաց­ման։

­Հայ Օգ­նու­թեան ­Միու­թեան ­Կեդ­րո­նա­կան ­Վար­չու­թիւն