Հ.Մ.Ը.Մ.ի հիմ­նադ­րու­թեան 100ա­մեա­կին նո­ւի­րո­ւած պաշ­տօ­նա­կան տօ­նա­կա­տա­րու­թիւ­նը տե­ղի ու­նե­ցաւ ­Շա­բաթ՝ 17 ­Նո­յեմ­բեր 2018ին, «Ան­նա եւ ­Մա­րիա ­Գա­լու­թա» թա­տե­րաս­րա­հէն ներս, կազ­մա­կեր­պու­թեամբ՝ Հ.Մ.Ը.Մ.ի ­Յու­նաս­տա­նի Շր­ջա­նա­յին ­Վար­չու­թեան, հո­վա­նա­ւո­րու­թեամբ՝ Հ.Մ.Ը.Մ.ի ­Կեդ­րո­նա­կան ­Վար­չու­թեան, բարձր նա­խա­գա­հու­թեամբ՝ յու­նա­հա­յոց թե­մի ա­ռաջ­նորդ ­Գե­ղամ Արք. ­Խա­չե­րեա­նի:
Ի­րենց ներ­կա­յու­թեամբ հան­դի­սու­թիւ­նը պա­տո­ւե­ցին Ազգային Վարչութեան ատենապետ Պօղոս Չոլաքեան, Հ.Յ.Դ. Կեդրոնական Կոմիտէի ներկայացուցիչ ընկ. Քերովբէ Էքիզեան, Յունաստանի Հայ կաթողիկէ ժողովրդապետ Յովսէփ Թ.Ծ.Վ. Պէզազեան, Հ.Մ.Ը.Մ.ի ­Կեդ­րո­նա­կան ­Վար­չու­թեան ա­տե­նադ­պիր եղբ. ­Ռաֆ­ֆի ­Կէօ­վօղ­լա­նեան, ­Յու­նաս­տա­նի մօտ Հ.Հ. լիա­զօր եւ ար­տա­կարգ դես­պան ­Ֆա­թէյ ­Չար­չօղ­լեան, հոգեւոր հայրեր, ազ­գա­յին մար­մին­նե­րու ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­ներ, յու­նաց մար­զա­կան եւ սկաու­տա­կան ֆե­տե­րա­սիոն­նե­րու ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­ներ եւ Հ.Մ.Ը.Մ.ա­կան հոծ բազ­մու­թիւն:
­Տօ­նա­կա­տա­րու­թեան սկիզ­բը սրահ մուտք գոր­ծե­ցին ազ­գա­յին դրօշ­նե­րը եւ լսո­ւե­ցան եր­կու ազ­գա­յին քայ­լերգ­նե­րը: ­Հան­դի­սա­վա­րու­թիւ­նը կա­տա­րեց, ինչ­պէս նաեւ բաց­ման խօս­քը ար­տա­սա­նեց քոյր ­Լո­ռի ­Պա­րա­զեան եւ իր խօս­քի ա­ւար­տին խնդրեց բո­լոր ներ­կա­նե­րէն՝ յոտն­կայս յար­գել յի­շա­տա­կը բո­լոր ննջե­ցեալ Հ.Մ.Ը.Մ.ա­կան­նե­րուն:
Հ.Մ.Ը.Մ.ի ­Յու­նաս­տա­նի Շր­ջա­նա­յին ­Վար­չու­թեան խօս­քը ներ­կա­յա­ցուց եղ­բայր ա­տե­նա­պե­տը՝ ­Յա­կոբ Ե­դի­մեան, որ իր խօս­քի ա­ւար­տին կա­տա­րեց յու­շա­նո­ւէր­նե­րու բաշ­խում շրջա­նի մաս­նա­ճիւղ­նե­րու՝ Ա­թէն­քի, ­Գո­քի­նիոյ եւ ­Թէ­սա­ղո­նի­կէի վար­չու­թիւն­նե­րուն:
­Բեմ հրա­ւի­րո­ւե­ցան ի­րենց ող­ջոյ­նի եւ սրտի խօս­քը փո­խան­ցե­լու Հ.Յ.Դ. ­Կեդ­րո­նա­կան ­Կո­մի­տէի ան­դամ ընկ. ­Յա­րու­թիւն ­Մա­նու­կեան եւ ­Յու­նաս­տա­նի մօտ Հ.Հ. լիա­զօր եւ ար­տա­կարգ դես­պան ­Ֆա­թէյ ­Չար­չօղ­լեան:
­Յա­ջոր­դեց Հ.Մ.Ը.Մ.ի 100ա­մեայ պատ­մու­թեան նո­ւի­րո­ւած տե­սե­րիզ:
Օ­րո­ւան պատ­գա­մը փո­խան­ցեց Հ.Մ.Ը.Մ.ի ­Կեդ­րո­նա­կան ­Վար­չու­թեան ա­տե­նադ­պիր եղբ. ­Ռաֆ­ֆի ­Կէօ­վօղ­լա­նեան:
Ս­կաու­տա­կան ընդ­հա­նուր կազ­մը ճո­խա­ցուց հան­դի­սու­թիւ­նը՝ «Ով հայ ա­րի» քայ­լեր­գով, որ­մէ ետք տե­ղի ու­նե­ցաւ ­Յու­շադ­րօշ­նե­րու բաշ­խում՝ մար­զա­կան եւ սկաու­տա­կան ֆե­տե­րա­սիոն­նե­րու ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­նե­րուն:
Հ.Մ.Ը.Մ.ի ­Յու­նաս­տա­նի Շր­ջա­նա­յին ­Վար­չու­թեան ա­ռա­ջար­կով եւ Հ.Մ.Ը.Մ.ի ­Կեդ­րո­նա­կան ­Վար­չու­թեան վա­ւե­րա­ցու­մով՝ ­Կեդ­րո­նա­կան ­Վար­չու­թեան ա­տե­նադ­պիր Եղբ. ­Ռաֆ­ֆի ­Կէօ­վօղ­լա­նեան «Ար­ժա­նեաց» շքան­շա­նով պար­գե­ւատ­րեց եր­կու Հ.Մ.Ը.Մ.ա­կան եղ­բայր­ներ՝ եղբ. ­Կա­րօ ­Յո­վա­կի­մեան եւ եղբ. ­Պօ­ղոս ­Չո­լա­քեան՝ ի­րենց բե­րած եր­կա­րա­մեայ բե­ղուն գոր­ծու­նէու­թեան հա­մար, միու­թե­նա­կան կեան­քէն ներս:
­Ձեռ­նար­կի ա­ւար­տին՝ հայ­րա­կան իր պատ­գա­մը փո­խան­ցեց յու­նա­հա­յոց թե­մի ա­ռաջ­նորդ ­Գե­ղամ Արք. ­Խա­չե­րեան: ­Հան­դի­սու­թիւ­նը վերջ գտաւ Հ.Մ.Ը.Մ.ի ­Յու­նաս­տա­նի շրջա­նի պատ­մու­թեան նո­ւի­րո­ւած տե­սե­րի­զով, իսկ փակ­ման խօս­քը ող­ղե­լէ ետք՝ օ­րո­ւան հան­դի­սա­վար քոյր ­Լո­ռի ­Պա­րա­զեան շնոր­հա­կա­լու­թիւն յայտ­նեց բո­լո­րի ներ­կա­յու­թեան, լսո­ւե­ցաւ Հ.Մ.Ը.Մ.ի քայ­լեր­գը եւ ելք գոր­ծե­ցին ազ­գա­յին դրօշ­նե­րը:
Հ.Մ.Ը.Մ.ի ­Յու­նաս­տա­նի Շր­ջա­նա­յին ­Վար­չու­թիւ­նը իր խո­րին շնոր­հա­կա­լու­թիւ­նը կը յայտ­նէ բո­լոր իր նուիրեալ Հ.Մ.Ը.Մ.ա­կան­նե­րուն, ո­րոնք նիւ­թա­պէս եւ բա­րո­յա­պէս նպաս­տե­ցին այս ձեռ­նար­կի յա­ջո­ղու­թեան:
­Կը մաղ­թենք Հ.Մ.Ը.Մ.ին հա­րիւ­րա­մեակ­նե­րու տօ­նա­կա­տա­րու­թիւն­ներ։ ­Պա­տո­ւա­բեր ան­ցեա­լը թող ըլ­լայ օ­րի­նա­կե­լի եւ ու­ղե­ցոյց մե­զի՝ յա­ջորդ սե­րունդ­նե­րուն, որ­պէս­զի ու­նե­նանք յաղ­թա­կան ա­պա­գայ:
« ­Բարձ­րա­ցի՜ր, ­Բարձ­րա­ցուր»
Հ.Մ.Ը.Մ. ­Յու­նաս­տա­նի
Շր­ջա­նա­յին ­Վար­չու­թիւն

 

­Բաց­ման խօսք

­Բազ­մա­թիւ Հ.Մ.Ը.Մ.ա­կան մտա­ւո­րա­կան­ներ, ղե­կա­վար­ներ, սկաու­տա­պետ­ներ ու տե­սա­բան­ներ, տար­բեր ժա­մա­նակ­նե­րու մէջ, փոր­ձած են բնո­րո­շել Հ.Մ.Ը.Մ.ա­կան եղ­բօր ու քրոջ կեր­պա­րը, ա­նոր միու­թե­նա­կան, գա­ղա­փա­րա­կան ու բա­րո­յա­կան յատ­կա­նիշ­նե­րը, մէկ խօս­քով՝ ան­ցեա­լի ու ներ­կա­յի դի­մա­գի­ծը, որ ուղ­ղա­կիօ­րէն շաղ­կա­պո­ւած է Հ.Մ.Ը.Մ.ա­կան մար­դու, հա՛յ մար­դու ո­րա­կեալ գոր­ծօ­նին հետ, որ կը հե­տապն­դէ պայ­քա­րի յստակ նպա­տակ ու թի­րախ­ներ, բո­լոր ժա­մա­նա­կաշր­ջան­նե­րու հայ կեան­քի պա­հանջ­նե­րէն բխող մար­տահ­րա­ւէր­նե­րով:
­Բազ­մա­թիւ են Հ.Մ.Ը.Մ.ա­կան նուիրեալ­նե­րը, ո­րոնց մտքի, գրչի, գոր­ծի, ծա­ռա­յու­թեան ու նո­ւի­րու­մի ազ­դե­ցու­թեան, ո­րա­կա­ւոր­ման ու վե­րա­նո­րո­գու­մին փո­խան­ցած շուն­չով՝ Հ.Մ.Ը.Մ.ը ներ­կա­յու­թիւն է հայ կեան­քի բո­լոր մար­զե­րուն մէջ՝ իր ան­փո­խա­րի­նե­լի հետ­քը ձգե­լով:
Ան­կաս­կած, սա­կայն, ա­մէ­նօ­րեայ պայ­քա­րի վե­րո­յի­շեալ բա­րո­յա­կան ու գա­ղա­փա­րա­կան բո­լոր յատ­կա­նիշ­նե­րու գու­մա­րի գե­րա­գոյ­նը գլխա­գիր մարդն է, հա՛յ մար­դը, Հ.Մ.Ը.Մ.ա­կան եղ­բայ­րը, որ ան­մի­ջա­կա­նօ­րէն իր ա­ռա­քե­լու­թեան ու կեն­սու­նա­կու­թեան շաղ­կա­պած է հայ կեան­քի ու հայ­րե­նի­քի ձգտում­նե­րու շա­րու­նա­կա­կա­նու­թեան հետ ար­տերկ­րի, եւ վեր­ջին տա­րի­նե­րուն ­Հա­յաս­տա­նի, Ար­ցա­խի, ­Ջա­ւախ­քի, Վ­րաս­տա­նի, ­Մոս­կո­ւա­յի հետզ­հե­տէ ա­ճող մաս­նա­ճիւղ­նե­րով, ամ­րապն­դե­լով ­Հա­յաս­տան-սփիւռք գոր­ծակ­ցու­թիւ­նը, ա­ռանց հա­տո­ւա­ծա­կան ո­րե­ւէ խտրա­կա­նու­թեան:
Հ.Մ.Ը.Մ.ի 100 տա­րո­ւան կեան­քը գա­ղա­փա­րի եւ գա­ղա­փա­րը 100 տա­րո­ւան ազ­նո­ւա­գոյն նո­ւի­րու­մի վե­րա­ծե­լով:

­Փակ­ման խօսք

Հ.Մ.Ը.Մ.ի հիմ­նադ­րու­թեան այս փա­ռա­հեղ տօ­նա­կա­տա­րու­թեան փակ­ման խօս­քիս մէջ, ա­ւե­լի նպա­տա­կա­յար­մար փո­խան­ցե­լի պատ­գամ չկայ, ե­թէ ոչ՝ ­Հա­յաս­տա­նի ­Հան­րա­պե­տու­թեան ան­կիւ­նա­դար­ձա­յին 100ա­մեա­կին զու­գա­դի­պող Հ.Մ.Ը.Մ.ի 100ա­մեա­կը, իբ­րեւ վե­րան­կա­խա­ցած հայ­րե­նի­քի հա­րա­զատ եր­կո­ւորեակ եղ­բայր­ներ, ո­րոնք ձեռք-ձեռ­քի տուած՝ միաս­նա­բար կը քա­լեն հայ­րե­նի պե­տա­կա­նու­թեան վերս­տեղծ­ման ու վե­րամ­րապնդ­ման նպա­տա­կով:
­Մեր ժո­ղո­վուր­դը յու­սա­հա­տու­թիւն չի ճանչ­նար ու տե­ւա­բար կը յա­ռա­ջա­նայ ­Հայ ­Դա­տի ե­րազ­նե­րու ճա­նա­պար­հով, այ­սինքն՝ Ա­զատ, Ան­կախ ու ­Միա­ցեալ ­Հա­յաս­տա­նի ե­րա­զի պայ­քա­րին ճա­նա­պար­հով:
Հ.Մ.Ը.Մ.ը կեն­դա­նի կեան­քով հսկայ մըն է, որ տե­ւա­բար կը ծնի՝ ար­ժա­նա­ւո­րա­պէս ծա­ռա­յե­լով հայ­րե­նի­քի ընդ­հան­րա­կան ու գե­րա­գոյն նպա­տակ­նե­րուն:
Հ.Մ.Ը.Մ.ը 100ա­մեայ ե­րի­տա­սարդ մըն է, որ կ­՚ու­ղե­ւո­րո­ւի հայ ժո­ղո­վուր­դի ամ­բող­ջա­կան տես­լա­կան­նե­րու ճամ­բա­նե­րէն, ուր­կէ պի­տի ծնին նոր Հ.Մ.Ը.Մ.ա­կան­ներ, որ ա­մէն տեղ են, հոս են, այս սրա­հէն ներս թէ դուրս, այս երկ­րէն ներս թէ դուրս:
Հ.Մ.Ը.Մ.ի հիմնադրութեան 100 տարիներու պատ­մու­թիւ­նը կեն­դա­նի վկա­յու­թիւնն է ա­նոր գա­ղա­փա­րա­կան ճշմար­տու­թեան:
Եր­կա­րե­ցէք ձեր ձեռ­քը ա­նոր, որ­պէս­զի միաս­նա­բար բո­լորս բա­ցա­գան­չենք՝
­Բարձ­րա­ցի՜ր, ­Բարձ­րա­ցուր

 

Հ.Մ.Ը.Մ.ի Կեդրոնական Վարչութեան ատենադպիր՝ Ռաֆֆի Կէօվօղլանեանի արտասանած խօսքը Հ.Մ.Ը.Մ.ի 100ամեակի Յունաստանի շրջանի պաշտօնական տօնակատարութեան

100ա­մեայ ար­դար հպար­տու­թիւն

Հ.Մ.Ը.Մ.ը այ­սօր՝ իր հիմ­նադ­րու­թե­նէն ճիշտ 100 տա­րի ետք, ար­դար հպար­տու­թեամբ ու պար­ծան­քով կը կանգ­նի ճա­կա­տը բաց ու հայ ազ­գի պատ­մու­թեան հսկայ հա­տո­րին մէջ ոս­կեայ տա­ռե­րով կը ստո­րագ­րէ իր ի­րա­գոր­ծում­նե­րու եր­կար ցան­կը։
Հ.Մ.Ը.Մ.ը կը կանգ­նի հո­գե­կան մեծ գո­հու­նա­կու­թեամբ, ո­րուն գլխա­ւոր դրդա­պատ­ճառ­նե­րէն մէ­կը 100 տա­րի ա­ռաջ միու­թեան գա­ղա­փա­րը յղա­ցող հիմ­նա­դիր սե­րուն­դի կտա­կին եւ տես­լա­կա­նին հա­ւա­տա­րիմ մնալն է։
­­Տես­լա­կան մը՝ որ ծնունդ ա­ռաւ խոր հայ­րե­նա­սի­րու­թեամբ, յստակ պայ­ծա­ռա­տե­սու­թեամբ եւ ան­շա­հախնդիր մօ­տե­ցու­մով։ Այս տո­ւեալ­նե­րը պատ­ճառ ե­ղան, որ միու­թիւ­նը օժ­տո­ւի տո­կուն դի­մադ­րո­ղա­կա­նու­թեամբ, նո­ւա­ճէ ժա­մա­նա­կի եւ հե­ռա­ւո­րու­թեան բո­լոր մար­տահ­րա­ւէր­նե­րը եւ յաղ­թա­կան շքեր­թով տո­ղան­ցէ «այ­սօր» կո­չո­ւող յաղ­թա­կա­մա­րին ներ­քե­ւով։ Ուր որ Հ.Մ.Ը.Մ.ը ներ­կա­յու­թիւն ե­ղաւ եւ Հ.Մ.Ը.Մ.ի դրօշն ու Ե­ռա­գոյ­նը կողք-կող­քի ծա­ծա­նե­ցան, հոն՝ հայ­րե­նի­քէն հե­ռու, փոք­րիկ ­­Հա­յաս­տան մը ստեղ­ծո­ւե­ցաւ ու սփիւռ­քեան ի­րա­կա­նու­թեան մէջ տա­րա­ծուած հա­յու­թեան խթա­նիչ ու մղիչ ոյժ ե­ղաւ «դէ­պի վեր» մագլ­ցե­լու, լա­ւա­գոյ­նին ձգտե­լու, բարձ­րա­նա­լու եւ բարձ­րաց­նե­լու…
Ա­յո՛,
­­Ճիշտ ա՛յս սկզբուն­քա­յին կէ­տերն են, որ Հ.Մ.Ը.Մ.ին առ­ջեւ սփռե­ցին պա­րարտ հող, աշ­խար­հի 5 ցա­մա­քա­մաս­նե­րուն վրայ, ­­Պո­լի­սէն Եւ­րո­պա, ­­Մի­ջին Ա­րե­ւել­քէն Ե­գիպ­տոս, Ա­մե­րի­կա­նե­րէն հե­ռա­ւոր Աւստ­րա­լիա եւ աշ­խար­հի չորս ծա­գե­րէն դէ­պի հայ­րե­նի սրբա­զան հող։

* * *

­­Յու­նաս­տա­նը ե­ղաւ այն ա­ռա­ջին գա­ղութ­նե­րէն մէ­կը, ուր Հ.Մ.Ը.Մ.ը հաս­տա­տո­ւե­ցաւ, ճիւ­ղա­ւո­րո­ւե­ցաւ ու ա­ճե­ցաւ։
Ըստ «­­Պատ­մու­թիւն՝ ­­Հայ ­­Մարմ­նակր­թա­կան Ընդ­հա­նուր ­­Միու­թեան» պատ­մա­կան մա­տե­նա­շա­րի հե­ղի­նակ՝ ­­Կեդ­րո­նա­կան ­­Վար­չու­թեան նախ­կին ա­տե­նա­պետ, վաս­տա­կա­շատ եղ­բայր ­­Բիւ­զանդ ­­Թո­րի­կեա­նին՝
«Հ.Մ.Ը.Մ.ի ­­Յու­նաս­տա­նի մէջ կազ­մու­թիւ­նը ուղ­ղա­կի հե­տե­ւանքն է ­­Պոլ­սոյ կեդ­րո­նի գոր­ծու­նէու­թեան դադ­րեց­ման, ի­րա­կա­նա­ցած՝ ­­Պոլ­սոյ, Իզ­մի­րի եւ ­­Կի­լի­կիոյ մաս­նա­ճիւղ­նե­րէն ­­Յու­նաս­տան հաս­տա­տո­ւած Հ.Մ.Ը.Մ.ա­կան­նե­րու մի­ջո­ցաւ եւ յատ­կա­պէս ­­Պոլ­սոյ որ­բա­նո­ցէն ­­Յու­նաս­տան հաս­տա­տո­ւած որ­բե­րու զան­գուա­ծա­յին տե­ղա­փո­խու­թեան։
«Հ.Մ.Ը.Մ.ի Ա­թէն­քի մաս­նա­ճիւղ ո­րա­կու­մով պէտք է հասկ­նալ մայ­րա­քա­ղա­քի ա­մե­նա­մօ­տա­կայ ­­Ֆիք­սի հա­յաբ­նակ վրա­նա­քա­ղա­քը, ուր 26 ­­Նո­յեմ­բեր 1922էն սկսեալ հիմ­նա­դիր սե­րուն­դի ե­կո­ւոր Հ.Մ.Ը.Մ.ա­կան­նե­րը՝ գլխա­ւո­րու­թեամբ եղ­բայր ­­Ներ­սէս ­­Մա­նու­կեա­նի՝ նա­խա­ձեռ­նե­ցին մաս­նա­ճիւ­ղի անդ­րա­նիկ սկաու­տա­կան խում­բի կազ­մու­թիւ­նը։
«­­Մաս­նա­ճիւ­ղի սկաու­տա­կան խում­բե­րը մաս­նակ­ցե­ցան հայ ազ­գա­յին տօ­նախմ­բու­թիւն­նե­րուն, ինչ­պէս նաեւ ­­Յու­նաս­տա­նի ան­կա­խու­թեան տա­րե­դար­ձի տո­ղանց­նե­րուն, պաշ­տօ­նա­կան շրջա­նակ­նե­րու մէջ մեծ հա­մակ­րանք ստեղ­ծե­լով ի­րենց շուրջ»։
Հ.Մ.Ը.Մ.ի ­­Յու­նաս­տա­նի շրջա­նը ու­նե­ցած է յատ­կան­շա­կան եւ պատ­կա­ռե­լի դե­րա­կա­տա­րու­թիւն՝ հա­մա­գա­ղու­թա­յին եւ ­­Հա­մա- Հ.Մ.Ը.Մ.ա­կան նա­խա­ձեռ­նում­նե­րուն…
Այս­տեղ մեծ մի­ջո­ցա­ռում­նե­րու շար­քին հարկ է յի­շել՝
-1978ին ­­Քա­լա­մո­սի մէջ տե­ղի ու­նե­ցած Հ.Մ.Ը.Մ.ի ­­Հա­մա­գա­ղու­թա­յին Ա. Ընդ­հա­նուր ­­Բա­նա­կու­մըղ
-1990ին Ա­յա ­­Մա­րի­նա­յի մէջ տե­ղի ու­նե­ցած ­­Հա­մա­գա­ղու­թա­յին Դ. Ընդ­հա­նուր ­­Բա­նա­կու­մը.
-2005ին Ա­թէն­քի մէջ տե­ղի ու­նե­ցած ­­Հա­մա-Հ.Մ.Ը.Մ.ա­կան 7րդ ­մար­զա­խաղ­նե­րը։
Հ.Մ.Ը.Մ.ը այ­սօր հզօր է աշ­խար­հա­տա­րած իր 110 մաս­նա­ճիւղ­նե­րով, ուր այս մեծ ըն­տա­նի­քի իւ­րա­քան­չիւր ան­դամ ինք­զինք զօ­րա­ւոր կը զգայ մէկզ­մէ­կով։
Իւ­րա­քան­չիւր ան­դամ հպարտ կ’ըլ­լայ այս 26.000 ան­դամ հա­շո­ւող ըն­տա­նի­քի պատ­կա­նե­լու­թեան զգա­ցու­մով։ Հ­պարտ կ’ըլ­լայ այս միու­թեան ան­դամ­նե­րու ար­ձա­նագ­րած մրցա­նիշ­նե­րով եւ նո­ւա­ճում­նե­րով…
Այս տա­րո­ւան ­­Յու­լիս ամ­սուն Հ.Մ.Ը.Մ.ը ­­Հա­յաս­տա­նի մէջ մեծ շու­քով եւ հան­գա­մա­նօ­րէն ի­րա­գոր­ծեց իր հիմ­նադ­րու­թեան 100ա­մեա­կի կեդ­րո­նա­կան տօ­նախմ­բու­թիւն­ներն ու մի­ջո­ցա­ռում­նե­րը։ Ան­նա­խըն­թաց դա­րա­կան ի­րա­գոր­ծում մը, որ ար­ժա­նա­ցաւ ազ­գա­յին եւ պե­տա­կան բարձ­րա­գոյն մա­կար­դա­կի հո­վա­նա­ւո­րու­թեան ու բո­լոր շրջա­նակ­նե­րու յոյժ գնա­հա­տան­քին։
Այս պատ­մա­կան եւ Հ.Մ.Ը.Մ.ա­կա­նա­վա­յել ի­րա­գոր­ծու­մը կա­րե­լի չէր ար­ձա­նագ­րել, ա­ռանց բո­լոր շրջան­նե­րու միաս­նա­կան գոր­ծակ­ցու­թեան, մաս­նակ­ցու­թեան եւ ճի­գե­րուն։

* * *

Հ.Մ.Ը.Մ.ի հա­մաշ­խար­հա­յին կա­ռոյ­ցը շատ պատ­ճառ­ներ ու­նի նաեւ հպարտ զգա­լու իր ­­Յու­նաս­տա­նի շրջա­նով ու ա­նոր ար­ձա­նագ­րած ի­րա­գոր­ծում­նե­րով։
­­Հոս կ’ար­ժէ պար­ծան­քով անդ­րա­դառ­նալ հե­տե­ւեալ մի քա­նի աչ­քա­ռու օ­րի­նակ­նե­րուն.-
ա.- ­­Գո­քի­նիոյ մաս­նա­ճիւ­ղի վո­լէյ-պո­լի տղոց խում­բը ձեռք ձգեց Ա­տի­կէի ա­րեւմ­տեան շրջա­նի ա­ռաջ­նու­թեան բա­ժա­կը ու ան բարձ­րա­ցաւ հա­մա­յու­նա­կան մա­կար­դա­կի A2 կար­գին։
բ.- Հ.Մ.Ը.Մ.ա­կան եղ­բայր, սկաուտ եւ յու­նա­կան ազ­գա­յին խում­բի ան­դամ եղ­բայր Ա­րա ­­Ճա­նի­կեան ­­Գո­լոմ­պիա­յի մէջ հա­մաշ­խար­հա­յին խա­ղե­րուն, ինչ­պէս ­­Վոզ­նիա­յի մէջ հա­մեւ­րո­պա­կան խա­ղե­րուն, ա­ռաջ­նու­թիւն ձեռք ձգեց եւ ա­կումբ վե­րա­դար­ձաւ իր կուրծ­քը ոս­կէ շքան­շա­նով զար­դա­րած։
գ.- Հ.Մ.Ը.Մ.ի ­­Յու­նաս­տա­նի Շր­ջա­նա­յին ­­Վար­չու­թիւ­նը յա­ջո­ղու­թեամբ պսա­կեց իր օ­րի­նա­կա­նաց­ման գոր­ծը եւ ստա­ցաւ պե­տա­կան ճա­նա­չում։
դ.- Հ.Մ.Ը.Մ.ի ­­Յու­նաս­տա­նի շրջա­նա­յին սկաու­տա­կան խոր­հուր­դին եւ յու­նա­կան սկաու­տա­կան խնա­մա­կա­լու­թեան մի­ջեւ յու­շա­գիր ստո­րագ­րուե­ցաւ, ուր Հ.Մ.Ը.Մ.ը ստա­ցաւ ­­Յու­նաս­տա­նի մէջ հայ­կա­կան ինք­նու­թեան ա­ռանձ­նաշ­նոր­հու­մը, եւ ո­րուն որ­պէս ար­դիւնք՝ յետ այ­սու ո­րե­ւէ նոր հայ­կա­կան մաս­նա­ճիւղ ինք­նա­բե­րա­բար մաս պի­տի կազ­մէ Հ.Մ.Ը.Մ.ի ­­Յու­նաս­տա­նի ըն­տա­նի­քին։
ե.- Հ.Մ.Ը.Մ.ի ­­Յու­նաս­տա­նի Շր­ջա­նա­յին ­­Վար­չու­թիւ­նը 2018ին բա­ցու­մը կա­տա­րեց «­­Կար­պիս ­­Գու­յում­ճեան» թան­գա­րան-գրա­սե­նեա­կին։
զ.-Հ.Մ.Ը.Մ.ի ­­Յու­նաս­տա­նի սկաուտ­նե­րը մաս­նակ­ցե­ցան 2018ի ­­Յու­լի­սին ­­Հա­յաս­տա­նի մէջ 100ա­մեա­կին նո­ւի­րո­ւած ­­Հա­մա- Հ.Մ.Ը.Մ.ա­կան 11րդ ­բա­նա­կու­մին ու հոն ձեռք ձգե­ցին նկա­տե­լի յա­ջո­ղու­թիւն, մա­նա­ւանդ ի­րենց շատ յա­տուկ յու­նա­կան ո­ճով խա­րու­կա­հան­դէ­սով։
Ու տա­կա­ւին շար­քը եր­կար է…
Ա­յո՛, սի­րե­լի ներ­կա­ներ,
Այս հսկա­յա­կան նո­ւա­ճում­նե­րուն եւ ի­րա­գոր­ծում­նե­րուն գաղտ­նի­քը
Հ.Մ.Ը.Մ.ի ու­ժա­կա­նու­թեան մէջ կը կա­յա­նայ։
Ու­ժա­կա­նու­թիւն մը՝ որ ծնունդ ա­ռած է 100 տա­րի ա­ռաջ միու­թեան հիմ­նա­դիր­նե­րու ազ­գա­նո­ւէր հե­ռա­տե­սու­թե­նէն։
Ու­ժա­կա­նու­թիւն մը՝ որ այ­սօր ա­ւիշ կը ստա­նայ միու­թե­նա­կան­նե­րու հա­ւա­տար­մու­թե­նէն, միաս­նա­կա­նու­թե­նէն եւ հա­ւատ­քէն։
Ու­ժա­կա­նու­թիւն մը՝ վստահ եմ, որ վա­ղը ա­ւե­լի պի­տի ուռ­ճա­նայ միու­թե­նա­կան­նե­րու նո­ւի­րո­ւա­ծու­թե­նէն, յոյ­սէն եւ հա­ւա­քա­կան շա­հը ա­մէն բա­նէ վեր գե­րա­դա­սե­լու գա­ղա­փա­րէն։
1918ին ծնունդ ա­ռած այս 100 տա­րե­կան միու­թիւ­նը կը մնայ ե­րի­տա­սարդ իր գա­ղա­փա­րա­խօ­սու­թեամբ եւ ինք­զինք վե­րա­նո­րո­գե­լու կա­րո­ղա­կա­նու­թեամբ։ Իր դրօ­շին ներ­քեւ կեր­տո­ւած ու կո­փո­ւած յա­ջոր­դա­կան սե­րունդ­նե­րը ազ­գա­յին կեան­քէն ներս բե­րին եւ պի­տի շա­րու­նա­կեն բե­րել ի­րենց ար­դիւ­նա­ւէտ ներդ­րու­մը։
Ա­հա­ւա­սիկ, նո­րա­նոր ա­մեակ­նե­րու սե­մին, ջա­հը հա­սած է ներ­կայ սե­րուն­դին ու ան կը գտնո­ւի պար­տա­ւո­րու­թեան մը առ­ջեւ՝ մնա­լու ար­ժա­նա­ւոր ժա­ռան­գոր­դը հիմ­նա­դիր սե­րուն­դին եւ այս շա­րա­ւի­ղէն ան­ցած հա­ւա­տա­ւոր Հ.Մ.Ը.Մ.ա­կան­նե­րու փա­ղան­գին։
Ան կը գտնո­ւի պար­տա­ւո­րու­թեան առ­ջեւ տէ­րը կանգ­նե­լու, պաշտ­պա­նե­լու եւ բազ­մա­պատ­կե­լու ի­րեն հա­սած գանձն ու հարս­տու­թիւ­նը։

* * *

Հ.Մ.Ը.Մ.ը ար­դար հպար­տու­թեամբ կը պար­ծե­նայ իր ի­րա­գոր­ծում­նե­րով եւ «հսկա­ներ»ով լե­ցուն ան­ցեա­լով։
Հ.Մ.Ը.Մ.ը ար­դար հպար­տու­թեամբ կը պար­ծե­նայ իր մե­րօ­րեայ ան­նա­խըն­թաց ձեռք­բե­րում­նե­րով։
Հ.Մ.Ը.Մ.ը ու­նի նաեւ բո­լոր տո­ւեալ­նե­րը հպարտ ըլ­լա­լու իր խոստմ­նա­լից պա­տա­նի­նե­րով եւ վստա­հու­թիւն ներշն­չող ե­րի­տա­սար­դու­թեամբ, ո­րոնք վա­ղո­ւան մեր դրա­մագ­լուխն են։
100ա­մեա­կի ա­ռի­թով, Ա­րա­րատ լե­րան կա­տա­րէն Հ.Մ.Ը.Մ.ա­կան խմբա­պետ-խմբա­պե­տու­հի­նե­րու կա­տա­րած ուխ­տը վկայ, այդ սրբա­զան գա­գա­թէն բե­րո­ւած բուռ մը հողն ու վա­ռած ջա­հը վկայ,Հ.Մ.Ը.Մ.ի վա­ղուան սե­րուն­դը փայ­լուն ձե­ւով պի­տի ցո­լաց­նէ իր միու­թե­նա­կան կազ­մա­ւո­րու­մը, եւ ա­ռօ­րեայ ապ­րու­մի պի­տի շա­րու­նա­կէ վե­րա­ծել «­­Բարձ­րա­ցի՛ր, ­­Բարձ­րա­ցուր» գա­ղա­փա­րա­խօ­սու­թիւ­նը։
Օ՜ն յա­ռաջ՝
­­Հաս­տատ քայ­լե­րով եւ խիտ շար­քե­րով դէ­պի նո­րա­նոր բար­ձունք­ներ եւ նո­ւա­ճում­ներ…
Օ՜ն յա­ռաջ՝
­­Դէ­պի նո­րա­նոր ա­մեակ­ներ եւ մրցա­նիշ­ներ…
Օ՜ն յա­ռաջ՝

«ՊԱՏՈՒԱԲԵՐ ԱՆՑԵԱԼԷՆ, ՅԱՂԹԱԿԱՆ ԱՊԱԳԱՅ»