­Յի­շա­տա­կի բա­ցա­ռիկ ե­լոյ­թով մը ­Յու­նաս­տա­նի Հ.Մ.Ը.Մ.-ը, ­Փոքր Ա­սիոյ ա­ղէ­տի 100-ա­մեա­կին ա­ռի­թով, յար­գեց յի­շա­տա­կը հայ եւ յոյն զո­հե­րուն, ո­րոնք ի­րենց ա­րեամբ սուղ գին վճա­րե­ցին ­Փոքր Ա­սիոյ եւ Զ­միւռ­նիոյ մէջ, քե­մա­լա­կան հոր­դան­նե­րու խուժ­ման հե­տե­ւան­քով։
­Յար­գան­քի ե­լոյ­թը տե­ղի ու­նե­ցաւ ­Կի­րա­կի, 8 ­Յու­նո­ւար 2023-ի ե­րե­կո­յեան, ­Նէա Զ­միռ­նիի «Անտ­րէաս ­Վա­րի­քաս» մար­զա­դաշ­տին մէջ եւ կազ­մա­կեր­պուած էր Հ.Մ.Ը.Մ.-ի ­Գո­քի­նիոյ մաս­նա­ճիւ­ղին կող­մէ, ո­րուն մաս­նակ­ցե­ցան նաեւ Ա­թէն­քի մաս­նա­ճիւ­ղի վար­չա­կան­նե­րը եւ ան­դամ­նե­րը։ ­Կազ­մա­կեր­պու­մը կը վա­յե­լէր ­Յու­նաս­տա­նի Հ.Մ.Ը.Մ.-ի Շր­ջա­նա­յին վար­չու­թեան հո­վա­նա­ւո­րու­թիւ­նը։
­Յար­գան­քի ե­րե­կոն տե­ղի ու­նե­ցաւ ­Գո­քի­նիոյ Հ.Մ.Ը.Մ.-ի եւ «­Փա­նիո­նիոս» վո­լէյ պո­լի խում­բե­րու մրցու­մէն ա­ռաջ։ ­Խորհր­դան­շա­կան էր մրցու­մի ընտ­րու­թեան օ­րը կա­տա­րել յի­շա­տա­կի նա­խա­ձեռ­նու­թիւ­նը, ո­րով­հե­տեւ յու­նա­կան «­Փա­նիո­նիոս» մաս­նա­ճիւ­ղը ­Փոքր Ա­սիոյ յու­նա­կան աշ­խար­հի ա­մէ­նէն ծա­նօթ եւ հին մար­զա­կան մաս­նա­ճիւ­ղե­րէն մէ­կը ե­ղած էր, որ կոր­սո­ւած հայ­րե­նի­քի կա­րօ­տով վե­րա­կազ­մո­ւե­ցաւ ­Յու­նաս­տա­նի մէջ՝ Իզ­մի­րէն ա­պաս­տա­նած գաղ­թա­կան­նե­րու կող­մէ։
Ա­ւե­լի քան 200 մար­զա­սէր­նե­րու ներ­կա­յու­թեան կող­քին, ներ­կայ ե­ղան նաեւ Ազ­գա­յին վար­չու­թեան ա­տե­նա­պետ ­Թագ­ւոր ­Յո­վա­կի­մեան եւ բազ­մա­թիւ հայ­րե­նա­կից­ներ։
Մր­ցու­մէն ա­ռաջ, եր­կու խում­բե­րը շա­րո­ւած ըլ­լա­լով մար­զա­դաշ­տին մէջ, կա­տա­րե­ցին յու­շա­նո­ւէր­նե­րու տու­չու­թիւն, ա­պա խօսք ա­ռաւ Հ.Մ.Ը.Մ.-ի Շր­ջա­նա­յին վար­չու­թեան ա­տե­նա­պետ եղբ. ­Գէորգ ­Պօ­ղո­սեան, որ յայտ­նեց հե­տե­ւեալ­նե­րը։
«­Յար­գե­լով մրցու­մի ժա­մա­նա­կի սղու­թիւ­նը, հա­մա­ռօտ կեր­պով պի­տի անդ­րա­դառ­նամ յար­գան­քի տու­չու­թեան այս ե­րե­կո­յին, 1922-ի ­Փոքր Ա­սիոյ ա­ղէ­տի ան­հա­մար զո­հե­րուն։ ­Հա­ւա­սա­րա­պէս, մեր հայ­րե­նա­կից յոյ­նե­րուն, ինչ­պէս նաեւ հա­յե­րուն, ո­րոնք ին­կան ցե­ղաս­պան ­Թուր­քիոյ եա­թա­ղա­նին տակ, այ­լեւ բո­լոր ա­նոնց, ո­րոնք ար­մա­տա­խիլ դար­ձած ի­րենց պա­պե­նա­կան հո­ղե­րէն, ա­պաս­տան գտան ­Յու­նաս­տա­նի ա­փե­րը։
­Մենք, ­Նեա Զ­միռ­նիի եւ ­Գո­քի­նիոյ մէջ վե­րապ­րող­ներս, ճա­շա­կած ենք գաղ­թա­կա­նու­թեան ա­հա­ւոր հե­տե­ւանք­նե­րը, սա­կայն կը խո­նար­հինք ա­նոնց առ­ջեւ, ո­րոնք ոչ միայն զրո­յէն կա­ռու­ցե­ցին ­Նէա Զ­միռ­նին եւ ­Գո­քի­նիան, այ­լեւ փո­խան­ցե­ցին վե­րապ­րու­մի լոյ­սը, որ­պէս մեր ցե­ղե­րուն ժա­ռան­գը, «­Փա­նիո­նիոս»-ի մաս­նա­ճիւ­ղի վե­րա­կազ­մու­թեան հա­մար, որ 1890-էն կը գոր­ծէր Զ­միւռ­նիոյ մէջ, ինչ­պէս նաեւ ­Հայ ­Մարմ­նակր­թա­կան Ընդ­հա­նուր ­Միու­թեան ծաղ­կու­մին հա­մար ­Յու­նաս­տա­նի մէջ, որ հիմ­նո­ւած էր 1918-ին ­Պոլ­սոյ մէջ եւ տա­րա­ծո­ւած էր բո­վան­դակ ­Փոքր Ա­սիոյ մէջ։
Այ­սօր, Զ­միւռ­նիոյ ա­ղէ­տէն 100 տա­րի ետք մեծ պա­տիւ կը զգանք տես­նե­լով եր­կու պատ­մա­կան մար­զա­կան մաս­նա­ճիւ­ղե­րը հիւ­րըն­կա­լո­ւե­լու եւ միա­սին մրցե­լու այս մար­զա­դաշ­տէն ներս։
­Մենք, որ­պէս մար­զա­սէր­ներ, մեր ջերմ ծա­փա­հա­րու­թիւն­նե­րը ա­ռա­տօ­րէն կը նո­ւի­րենք ներ­կայ մար­զիկ­նե­րուն, սա­կայն նաեւ բո­լոր ա­նոնց, ո­րոնք տաս­նեակ տա­րի­ներ «­Փա­նիո­նիոս»-ը եւ Հ.Մ.Ը.Մ.-ը կան­գուն պա­հե­ցին ի­րենց նոր հայ­րե­նի­քին մէջ»։
­Յի­շա­տա­կի ա­րա­րո­ղու­թեան յա­ջոր­դեց հե­տաքրք­րա­կան մրցում մը, որ­մէ յաղ­թա­կան ե­լաւ «­Փա­նիո­նիոս» խում­բը։ Ն­շենք, որ ­Գո­քի­նիոյ Հ.Մ.Ը.Մ.-ի խում­բը կը գտնո­ւի մրցա­շար­քի 4-րդ­ աս­տի­ճա­նին վրայ, ար­ժա­նա­վա­յել ըն­թացք մը նո­ւա­ճած ըլ­լա­լով։

ԹՂԹԱԿԻՑ