Հ.Կ.Խ.-ի «Զաւարեան» ազգային վարժարանի «Հայաստան Ուշագլեան» մանկապարտէզի մանկապարտիզպանուհի Անի Աբիկեանի խօսքը աւարտական հանդէսին

­Սի­րե­լի ծնող­ներ եւ ներ­կա­ներ,

­Մեր փայ­լուն ծաղ­կո­ցը իր վեր­ջին հրա­ժեշ­տը կու տայ այ­սօր, շքե­ղու­թեամբ եւ յու­զու­մով, ու­րա­խու­թեան ա­նու­շիկ շեշտ մը տա­լով բո­լո­րիս: ­Մեր տա­սը ընտ­րա­նի ­Ծա­ղիկ­նե­րուն շնոր­հիւ, իւ­րա­քան­չիւր օր՝ այս եր­կու տա­րո­ւան ըն­թաց­քին՝ ե­զա­կի­՛օր մըն էր. ի­րենց վառ հե­տաքրք­րու­թեան եւ ու­սում­նա­սի­րու­թեան ար­տա­ցո­լա­ցու­մը՝ զգա­լի ե­ղաւ բո­լոր ծրագ­րո­ւած եւ ար­տա­սո­վոր պա­հե­րուն, ստեղ­ծե­լով թան­կա­գին ա­ռօ­րեայ մը. այն ի­տէա­լա­կան ա­ռօ­րեան՝ ուր ձեռք ձգած փոր­ձա­ռու­թիւն­նե­րը եւ ապ­րում­նե­րը գլխա­ւոր դե­րա­կա­տար­նե­րը ե­ղան հա­յե­ցի դաս­տիա­րա­կու­թեան մէջ:
Եր­կու տա­րո­ւայ ըն­թաց­քին՝ տա­սը մատ­ղաշ փոք­րիկ­նե­րը մեր ման­կա­վար­ժա­կան եւ նո­րա­րար ծրա­գիր­նե­րուն շնոր­հիւ՝ գե­ղե­ցիկ աշ­խարհ մը ստեղ­ծե­ցին, ուր ա­մէն օր հա­յե­րէ­նը ինք­նա­բե­րա­բար կը զար­գա­նար ու միեւ­նոյն ժա­մա­նակ կը զո­ւար­ճա­նար:
­Մեր ամ­բող­ջա­կան ծրագ­րին ըն­մէ­ջէն, ընդգր­կե­լով խա­ղը, եր­գը, հե­քիա­թը՝ մեր փոք­րիկ­նե­րը յայտ­նա­բե­րե­ցին, ստեղ­ծա­գոր­ծե­ցին ու ի­րենց մտա­ծու­մը ծա­ւա­լե­ցին, միշտ ե­ռան­դով եւ ու­րա­խու­թեամբ: Մ­տեր­մու­թիւ­նը սկիսբ ա­ռաւ՝ խնդուկ­նե­րը ու լա­ցե­րը, վէ­ճե­րը եւ չա­րաճ­ճիու­թիւն­նե­րը այն բո­լոր պա­հե՛­րը ե­ղան, զորս ման­կու­թիւն կը յի­շեց­նեն եւ զայն ան­մո­ռա­նա­լի կը դարձ­նեն: ­Բայց մա­նա­ւանդ կա­րե­ւոր հի­մե­րը դրո­ւե­ցան ու հի­մա մեր հունձ­քը պատ­րաստ է շա­րու­նա­կե­լու եւ ընդ­լայ­նե­լու իր հա­յե­ցի դաս­տիար­կու­թիւ­նը:
Ա­հա՝ մեր կրթա­կան օ­ճա­խին ա­ռա­քե­լու­թիւ­նը, ուր կրթու­թիւն եւ դաս­տիա­րա­կու­թիւն սկիսբ կ­՚առ­նեն ու կ­՚ըն­թա­նան քայլ առ քայլ, հանգ­րո­ւա­նէ հանգ­րո­ւան, մա­կար­դա­կէ մա­կար­դակ՝ կազ­մա­ւո­րե­լով հայ ա­շա­կեր­տին միտ­քը ու նկա­րա­գի­րը: ­Հա­յու ա­պա­գան ա­պա­հո­վող թան­կա­գին օ­ճա­խը՝ ուր մար­դա­դեր­տու­մը եւ հա­յա­կեր­տու­մը կը զու­գա­դի­պին եւ կ­‘ի­մաս­տա­ւո­րեն մեր գո­յա­տե­ւու­մը:
­Տա­րո­ւան ըն­թաց­քին մեր ծրա­գիր­նե­րուն ա­ռըն­թեր ի­րա­գոր­ծո­ւե­ցան՝ յա­ւե­լեալ հե­տե­ւեալ ծրա­գիր­նե­րը՝
­1. Կա­րո­ղու­թիւն­նե­րու աշ­խա­տա­նո­ցը՝ (Εργαστήριο Δεξιοτήτων), յու­նա­լե­զու ծրա­գիր մը ա­ռա­ջար­կո­ւած կրթա­կան նա­խա­րա­րու­թեան կող­մէ:
2. «­Կեան­քի քայ­լեր» ծրա­գի­րը՝ մշա­կո­ւած հա­յե­րէ­նի դա­սա­պա­հե­րուն:
3. «­Բա­դի­կը կ­՚եր­թայ» երկ­լե­զու ի­րա­զեկ­ման ծրա­գիր մը, «­Ման­կան Ժ­պիտ»ի գոր­ծակ­ցու­թեամբ` (Το Χαμόγελο του Παιδιού), ո­րուն նպա­տակն էր ե­րե­խա­նե­րը կա­րե­ւոր կա­րո­ղու­թիւն­ներ զար­գացնեն՝ ե­թէ յան­կարծ ի­րենց կողմ­նո­րո­շու­մը կորսնց­նեն կամ ծնող­քը չտես­նեն:
­Ջեր­մա­գին շնոր­հա­կա­լու­թիւն­ներ՝
­Թե­միս Ա­ռաջ­նորդ Սր­բա­զան հօր, Ազ­գա­յին վար­չու­թեան, Հ..Կ.­Խա­չի Շրջ.վար­չու­թեան, շրջա­նիս ­Հո­գե­ւոր հօր, ու­սում­նա­կան, տնտե­սա­կան եւ կա­լո­ւա­ծա­յին խոր­հուրդ­նե­րուն , Հ.Կ.Խ.-ի ­Գո­քի­նիոյ «­Սօ­սէ» մաս­նա­ճիւ­ղին: Շ­նոր­հա­կա­լու­թիւն նաեւ՝ մեր «­Զա­ւա­րեան» վար­ժա­րա­նի տնօ­րե­նու­հի ­Հայ­կա­նուշ ­Մի­նա­սեա­նին, իր քա­ջա­լե­րա­կան շեշ­տը դնե­լով ՝ մեր բո­լոր ծրա­գիր­նե­րուն մէջ: ­Մեր ծնո­ղա­կան միու­թեան՝ որ ա­ռա­ջին օ­րէն ա­ջա­կից կանգ­նե­ցաւ ու հո­գաց ման­կա­պար­տէ­զի բո­լոր կա­րիք­նե­րուն եւ այ­սօ­րո­ւայ յանձ­նո­ւե­լիք նո­ւէր­նե­րուն:
Շ­նոր­հա­կա­լու­թիւն նաեւ ման­կա­պար­տէ­զի ու­սուց­չու­հի­նե­րուն ­Քի­րիա­քի­տու Է­ֆի՝ յու­նա­րէ­նի ու­սուց­չու­հի եւ ­Փէ­սեք­սի­տու Էլ­սա՝ անգ­լե­րէ­նի ու­սու­չու­հի: Շ­նոր­հա­կա­լու­թիւն ­Պե­տո­յեա­նին ­Թա­մա­րին որ ա­ռա­ջին օ­րէն՝ իր ազ­նիւ ջան­քով՝ օգ­նեց մեր ծրա­գիր­նե­րու ի­րա­գործ­ման:
­Մաս­նա­ւոր շնոր­հա­կա­լու­թիւն մեր բո­լոր գի­տա­կից ծնող­նե­րուն, ո­րոնք միշտ կը գննա­հա­տեն մեր նա­խա­ձեռ­նու­թիւն­ներն ու դրա­կան լից­քով մեր ծրա­գիր­նե­րը կը քա­ջա­լե­րեն:
Շ­նոր­հա­կա­լու­թիւն­ներ՝ ման­կա­պար­տէ­զի ա­շա­կեր­տու­թեան բո­լոր ծնող­նե­րուն որ վստա­հե­ցաք ձեր զա­ւակ­նե­րը հայ­կա­կան մեր այս վար­ժա­րա­նին :
­Սի­րե­լի 10 ա­շա­կերտ­ներ՝
­Միշտ տպա­ւո­րո­ւած ու հիա­ցած պի­տի զգամ ձեր ե­ռան­դուն եւ ու­սում­նա­սէր աշ­խար­հով. սէ­րը եւ ան­հա­բե­րու­թիւ­նը, որ կը յայտ­նէիք բո­լոր գոր­ծու­նէու­թիւն­նե­րոն մէջ, մեր ծաղ­կո­ցին զար­դը ե­ղան:
Այս զար­դը ձեր հե­տը ա­ռէք ու նո­րա­նոր նո­ւա­ճում­նե­րու ա­ռիթ թող ըլ­լայ:
Սր­տա­գին շնոր­հա­ւո­րու­թիւն­ներս, մաղ­թե­լով յա­ռաջ­դի­մու­թիւն յա­ջորդ մար­զե­րուն մէջ:
­Վարձ­քեր­նիդ կա­տա՛ր՝ սի­րե­լի փոք­րիկ­ներ: