Հ.Կ.Խ.ի «Արթին Գալուստեան» Մանկապարտէզի վկայականներու բաշխում

­Սի­րե­լի ծնող­ներ եւ ներ­կա­ներ,
Դպ­րո­ցա­կան տա­րեշր­ջան մը եւս իր ա­ւար­տին կը հաս­նի։ ­Տար­բեր եւ իւ­րա­յա­տուկ տա­րի մըն էր շատ ա­նակն­կալ­նե­րով ու մար­տահրա­ւէր­նե­րով։ ­Բո­լորս ստի­պո­ւե­ցանք  դի­մագ­րա­ւե­լու  նոր, ան­ծա­նօթ ու դժնդակ ի­րա­վի­ճակ մը որ ստեղ­ծուե­ցաւ պսա­կա­ձեւ ժահ­րի պատ­ճա­ռով։
Այս տա­րեշր­ջա­նի դժո­ւա­րու­թիւն­նե­րը ա­ռի­թը տո­ւին որ­պէս­զի գի­տակ­ցինք, թէ որ­քան մեծ է դպրո­ցին ար­ժէ­քը եւ որ­քան կա­րե­ւոր ու ան­փո­խա­րի­նե­լի է փոք­րիկ­նե­րուն ա­մե­նօ­րեայ ներ­կա­յու­թիւ­նը եւ ան­մի­ջա­կան շփու­մը դպրո­ցին, ու­սուց­չու­հի­նե­րուն եւ տա­րե­կից­նե­րուն հետ։
­Հասկ­ցանք, որ­քան ո­րո­շիչ ու հզօր կեր­պով ե­րե­խա­նե­րուն ո­գե­ւո­րու­թիւ­նը եւ ինք­նա­բուխ կե­ցո­ւած­քը կ­՚ար­տա­ցո­լան մեր հո­գե­կան լիա­ցու­մին, ուժ տա­լով մե­զի որ­պէս­զի շա­րու­նա­կենք ու նո­րա­նոր դաս­տիա­րակ­չա­կան մի­ջոց­նե­րով ձգտինք դէ­պի մեր վսեմ ու նո­ւի­րա­կան նպա­տա­կին։
­Յաղ­թա­հա­րե­լով բո­լոր այս խո­չըն­դոտ­նե­րը , ­Ման­կա­պար­տէ­զին մէջ հա­ճե­լի մի­ջոց­նե­րով, հէ­քեաթ­նե­րով, եր­գե­րով, խա­ղե­րով, ստեղ­ծա­գոր­ծա­կան աշ­խա­տանք­նե­րով ու ­Մես­րո­պեան այ­բու­բե­նով փոր­ձե­ցինք հա­յա­խօ­սու­թեան հիմ­քե­րը դնել։ ­Փոք­րիկ­նե­րը սոր­վե­ցան խումբ կազ­մե­լով եւ իբ­րեւ ան­հատ գոր­ծե­լով, ար­տա­յայ­տո­ւիլ, կա­նոն­նե­րուն հե­տե­ւիլ ու ստեղ­ծա­գոր­ծել։
Հա­ճե­լի ու ա­պա­հով մի­ջա­վայ­րի մը մէջ փոք­րիկ­նե­րը գի­տե­լիք­ներ ու փոր­ձա­ռու­թիւն­ներ ստա­ցան ձեռք ձգե­լով ինք­նավս­տա­հու­թիւն, բազ­մա­կող­մա­նի զար­գա­ցում եւ կազ­մա­ւո­րե­լով ի­րենց նկա­րա­գի­րը հա­յա­շունչ մթնո­լոր­տի մը մէջ։
­Փոք­րիկ­նե­րուն ա­րե­ւա­շող նա­յո­ւած­քը, սրտա­բուխ ժպի­տը եւ խե­լա­ցի խօս­քե­րը, մե­զի ուժ ու քա­ջա­լե­րանք տո­ւին շա­րու­նա­կե­լու մեր ա­ռա­քե­լու­թիւ­նը՝ հիմ դնե­լու ու կեր­տե­լու վա­ղո­ւան չա­փա­հաս ե­րի­տա­սար­դը, որ պի­տի բա­նայ իր թե­ւե­րը դէ­պի կեանք ինք­նավս­տահ քայ­լե­րով, իր ե­րազ­նե­րը ի­րա­կա­նաց­նե­լու հա­մար։
2019-2020 ու­սում­նա­կան տա­րե­փա­կի ա­ռի­թով մեր ջեր­մա­գին շնոր­հա­կա­լու­թիւն­նե­րը կը յայտ­նենք Ա­ռաջ­նորդ Սր­բա­զան հօր, շրջա­նիս հո­գե­ւոր հո­վի­ւին, Ազ­գա­յին վար­չու­թեան, ու­սում­նա­կան, տնտե­սա­կան եւ կա­լո­ւա­ծա­յին խոր­հուրդ­նե­րուն, Հ. Կ. ­Խա­չի շրջա­նա­յին եւ մաս­նա­ճիւ­ղե­րու վար­չու­թեանց։ Շ­նոր­հա­կա­լու­թիւն կը յայտ­նենք վար­ժա­րա­նի ծնո­ղա­կան միու­թեան մեր շրջա­նա­ւարտ­նե­րուն ըն­ծա­յած նո­ւէր­նե­րուն հա­մար, ինչ­պէս նաեւ ի­րենց ցու­ցա­բե­րած հե­տաքրք­րու­թեան եւ կա­տա­րեալ հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թեան հա­մար։ Ամ­բողջ տա­րո­ւան ըն­թաց­քին թի­կունք կանգ­նե­ցան մե­զի, հո­գա­լով մեր կա­րիք­նե­րը։ Շ­նոր­հա­կա­լու­թիւն նաեւ, մեր վար­ժա­րա­նի տնօ­րէ­նու­թեան, հայ եւ յոյն պաշ­տօ­նա­կից­նե­րուն ու անձ­նա­կազ­մին եւ բո­լոր ա­նոնց որ ի­րենց նիւ­թա­կան եւ բա­րո­յա­կան ա­ջակ­ցու­թիւ­նը ըն­ծա­յե­ցին մեր ճի­գե­րուն ար­դիւ­նա­ւոր­ման հա­մար։ ­Յա­տուկ շնոր­հա­կա­լու­թիւն­ներ ձե­զի սի­րե­լի ծնող­ներ որ վստա­հե­ցաք ձեր զա­ւակ­նե­րը հայ­կա­կան մեր այս վար­ժա­րա­նին։
Եզ­րա­փա­կե­լով, մեր յու­զու­մի ու հպար­տու­թեան զգա­ցում­նե­րը կը յայտ­նենք մեր սի­րե­լի շրջա­նա­ւարտ­նե­րուն, որ այ­սօր հրա­ժեշտ կու տան ման­կա­պար­տէ­զին ու ի­րենց թե­ւե­րը կը բա­նան շա­րու­նա­կե­լով ի­րենց ու­սու­մը մեր նա­խակր­թա­րա­նի կար­գե­րուն։ ­Մեր ջեր­մա­գին շնոր­հա­ւո­րու­թիւն­նե­րը ի­րենց ձեռք ձգած յա­ջո­ղու­թիւն­նե­րուն հա­մար։ Սր­տանց կը մաղ­թենք ի­րենց յա­ռաջ­դի­մու­թիւն բո­լոր մար­զե­րուն մէջ, նո­րա­նոր նո­ւա­ճում­ներ  ու լու­սա­շող ա­պա­գայ մը։
­Բա­րի ար­ձա­կուրդ եւ բա­րի վե­րա­մուտ

Վիք­թո­րիա ­Մա­ղա­քեան
­Ման­կա­պար­տիզ­պա­նու­հի

Αγαπητοί γονείς,
Άλλη μια σχολική χρονιά φτάνει στο τέλος της. Αυτή η χρονιά ήταν πολύ ιδιαίτερη, γεμάτη εκπλήξεις και προκλήσεις. Όλοι μας ήρθαμε αντιμέτωποι με καταστάσεις και δυσκολίες πρωτόγνωρες που χρειάστηκε να αντιμετωπίσουμε λόγω του κορωνοϊού.
Η σχολική χρονιά 2019-2020 μας δίδαξε πολλά. Μας έκανε να εκτιμήσουμε ακόμα περισσότερο την αξία του σχολείου και να καταλάβουμε πόσο σημαντική και αναντικατάστατη είναι η καθημερινή και άμεση επαφή μας με τα παιδιά αλλά και των παιδιών μεταξύ τους. Συνειδητοποιήσαμε  πόση δύναμη και ψυχική πληρότητα μας δίνει ο ενθουσιασμός και ο αυθορμητισμός των παιδιών, ώστε να συνεχίσουμε με νέες εκπαιδευτικές μεθόδους την προσπάθειά μας προκειμένου να επιτύχουμε τον ιερό μας σκοπό.
Ξεπερνώντας όλα αυτά, προσπαθήσαμε να δώσουμε αρκετά εφόδια στα παιδιά, ώστε να προχωρήσουν τη σταδιοδρομία τους. Μέσα από το τραγούδι, το παιχνίδι, τη ζωγραφική και τα παραμύθια, θέσαμε τις βάσεις ώστε τα παιδιά λειτουργώντας ως ομάδα αλλά και ατομικά να μάθουν να εκφράζονται, να ακολουθούν κανόνες και να δημιουργούν, ερχόμενοι σε επαφή με τη γνώση σε κάθε της μορφή.
Θελήσαμε τα παιδιά να νιώσουν ασφάλεια και σιγουριά στο οικείο και ζεστό περιβάλλον του σχολείου μας.
Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους όσους μας βοήθησαν τόσο ηθικά όσο και έμπρακτα φροντίζοντας να καλύψουν τις ανάγκες μας. Συγκεκριμένα, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Μητροπολίτη, το Εθνικό Κεντρικό Συμβούλιο , την επιτροπή του Κυανού Σταυρού, το Σύλλογο γονέων και κηδεμόνων, το διευθυντή του σχολείου μας, όλους τους συναδέλφους και το προσωπικό, αλλά και όλους όσοι βοήθησαν στην υλοποίηση των προσπαθειών μας . Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε εσάς για τη συνεργασία και την εμπιστοσύνη που δείξατε στο σχολείο μας.
Τέλος, θα ήθελα να εκφράσω τη μεγάλη μας συγκίνηση και υπερηφάνεια για τα παιδιά μας που σήμερα αποχαιρετούν το νηπιαγωγείο και ανοίγουν τα φτερά τους προκειμένου να συνεχίσουν το ταξίδι της γνώσης στο δημοτικό. Πολλά συγχαρητήρια για όσα κατάφεραν ως τώρα και τις θερμότερες ευχές μας για μια λαμπρή σταδιοδρομία και πολλές επιτυχίες στη ζωή τους.
Καλό καλοκαίρι σε όλους.