Սեպ­տեմ­բե­րը դպրո­ցա­կան վե­րա­մու­տի ա­միս է, ակմ­բա­յին ու ժո­ղո­վա­կան կեան­քի վե­րաշ­խու­ժաց­ման եւ միու­թե­նա­կան աշ­խա­տանք­նե­րու ծրագ­րու­մի ա­միս:
­Բա­րի եւ յա­ջող աշ­խա­տանք­նե­րով լի տա­րեշր­ջա­նի մաղ­թանք­ներ կ­՚ուղ­ղենք քոյր միու­թիւն­նե­րուն ու բո­լոր հայ­րե­նա­կից­նե­րուն:
Բա­րի, ու­րախ վե­րա­մուտ՝ ­Հայ ­Կա­պոյտ ­Խա­չի վար­ժա­րան­նե­րու մեր սի­րե­լի ա­շա­կերտ­նե­րուն, ու­սուց­չա­կան կազ­մե­րուն եւ ծնող­նե­րուն:
Հ­մա­յիչ է գի­տե­լիք­նե­րու եւ գի­տու­թեան գանձարանը, ո­րուն մեր փոք­րիկ­նե­րը կը ծա­նօ­թա­նան դպրո­ցին մէջ: ­Հայ­կա­կան վար­ժա­րա­նին մէջ մեր հա­յոր­դի­նե­րը ի­րենց թե­ւե­րը կը բա­նան դէ­պի ու­սու­մի եւ գի­տու­թեան աշ­խար­հը եւ դպրո­ցի մի­ջա­վայ­րին ու ա­մէ­նօ­րեա­յին մէջ կը սոր­վին ըլ­լալ խում­բի մը աշ­խոյժ ան­դամ՝ մարդ­կա­յին ըն­կե­րու­թեան վար­քա­գի­ծով:
­հա­ւա­սիկ պա­հը կրկին հա­սաւ որ, ա­մա­ռուան ար­ձա­կուր­դէն վերջ, մեր վար­ժա­րան­նե­րը իբ­րեւ երկ­րորդ տուն, բա­նան ի­րենց գիր­կը եւ մտեր­միկ ջեր­մու­թեամբ ու հո­գա­տա­րու­թեամբ գրկեն մեր գա­ղու­թի հա­յոր­դի­նե­րը: ­Հայ լե­զո­ւին հմայ­քով թթո­ւա­ծին ներշն­չեն մեր փոք­րիկ­նե­րուն ու պա­տա­նի­նե­րուն, հա­յոց պատ­մու­թիւ­նը սոր­վեց­նեն ա­նոնց, ազ­գա­յին ինք­նու­թիւն կեր­տեն ու պահ­պա­նեն:
­Հայ դպրո­ցի ճա­ռա­գայ­թը կը լու­սա­ւո­րէ հայ սե­րունդ­նե­րու սիրտն ու միտ­քը, զա­նոնք ամ­րաց­նե­լով ազ­նիւ հո­գիով, ստեղ­ծա­գործ մտքով եւ պայ­քա­րու­նակ ո­գիով:
­Հայ ­Կա­պոյտ ­Խա­չի Ազ­գա­յին մեր վար­ժա­րան­նե­րը յու­նա­հայ գա­ղու­թի յա­ռա­տեւ­ման օր­րանն են:
­Կը կրթեն մեր զա­ւակ­նե­րը հա­յե­ցի դաս­տիա­րա­կու­թեամբ եւ հա­մա­մարդ­կա­յին ար­ժէք­նե­րով:
­Մեր դպրոց­նե­րուն մէջ է, որ հայ պա­տա­նին հպարտ կը զգայ իր ազ­գա­յին պատ­կա­նե­լիու­թեամբ: Հ­պար­տու­թիւն, որ զինք կ­՚օժ­տէ զօ­րա­ւոր կամ­քով եւ վճռա­կա­նու­թեամբ՝ իբ­րեւ ան­հատ զար­գա­նա­լու, թի­րախ­ներ ու­նե­նա­լու եւ դառ­նա­լու հա­մար ճիշդ քա­ղա­քա­ցի, իսկ իբ­րեւ հայ մարդ՝ ազ­գին ծա­ռա­յե­լու:
Ա­րա­րատ-­Մա­սի­սին հան­դէպ սէ­րը, ­Հա­յաս­տան հայ­րե­նի­քի հա­մար պար­ծան­քը, հա­յու­թեան ի­րա­ւունք­նե­րու ­Դա­տին հան­դէպ յանձ­նա­ռու­թիւ­նը կ­՚ար­մա­տա­նան հայ ա­շա­կեր­տին հո­գիին մէջ: ­Միա­ժա­մա­նակ՝ յու­նաց պատ­մու­թեան հան­դէպ յար­գան­քը, ­Փար­թէ­նո­նին ո­գե­ւո­րող հիաց­մուն­քը, տար­բեր մշա­կոյթ­նե­րու ներշն­չող ար­ժէք­նե­րը, կը հարս­տաց­նեն իր մտա­սե­ւե­րու­մը իբ­րեւ մարդ քա­ղա­քա­ցի:
Ա­մէն մէկ հայ փոք­րիկ բո­լո­րիս հա­մար գանձ մըն է, որ պէտք է վստա­հիլ հայ դպրո­ցին:
Բե­ղուն, ա­պա­հով, ու­րախ դպրո­ցա­կան տա­րեշր­ջա­նի մաղ­թանք­նե­րով՝

­Հայ ­Կա­պոյտ ­Խա­չի Շր­ջա­նա­յին վար­չու­թիւն
Ա­թէնք, 11 ­Սեպ­տեմ­բեր 2023