Հ.Կ.Խաչի ազգային վարժարաններու աշակերտութիւնը յաջողութեամբ կը հետեւի հեռավար դասընթացքներուն

­Յու­նաս­տա­նի մէջ «­Քո­րո­նա» ժահ­րի տա­րա­ծու­մը սան­ձե­լու հա­մար, պե­տու­թեան ա­ռա­ջին քայ­լը կի­րար­կո­ւե­ցաւ երկ­րի կրթա­կան հաս­տա­տու­թիւն­նե­րու ան­մի­ջա­կան փա­կու­մով։ 10 ­Մար­տէն սկսեալ, բո­լոր մա­կար­դակ­նե­րու կրթա­րան­նե­րը ընդ­հա­տե­ցին ի­րենց դա­սա­ւան­դու­թիւն­նե­րը, միա­ժա­մա­նակ կոչ ուղ­ղո­ւե­ցաւ ա­շա­կերտ­նե­րուն տուն մնալ եւ դադ­րեց­նել ա­մէն տե­սա­կի ըն­կե­րա­յին, բա­րե­կա­մա­կան կամ մար­զա­կան ֆի­զի­քա­կան շփում այլ մար­դոց հետ։ ­Միա­ժա­մա­նակ, Կր­թու­թեան նա­խա­րա­րու­թեան կող­մէ ու­ժի մէջ մտաւ հե­ռա­վար դա­սա­ւան­դու­թեան դրու­թիւ­նը։
Հ.Կ.­Խա­չի «­Զա­ւա­րեան», «­Յա­կո­բեան» եւ «­Ճէ­նա­զեան» ազ­գա­յին վար­ժա­րան­նե­րը եւս, այ­սօր յա­ջո­ղու­թեամբ կը կա­տա­րեն հե­ռա­վար դա­սա­ւան­դու­թիւն­ներ։
«Ա­զատ Օր»ի խմբագ­րու­թիւ­նը, մեր ըն­թեր­ցող­նե­րուն ա­ւե­լի ման­րա­մասն պատ­կեր մը տա­լու նպա­տա­կով, կապ հաս­տա­տեց վար­ժա­րան­նե­րու տնօ­րէն­նե­րուն հետ եւ հե­տաքրք­րա­կան տե­ղե­կու­թիւն­ներ ստա­ցաւ իւ­րա­քան­չիւր վար­ժա­րա­նի կի­րար­կած դրու­թեան մա­սին։

______________________________________________________________

Հ.Կ.­Խա­չի «­Զա­ւա­րեան» ազ­գա­յին վար­ժա­րա­նի տնօ­րէ­նու­հի տիկ. ­Հայ­կա­նուշ ­Մի­նա­սեան յայտ­նեց, թէ վար­ժա­րա­նը, ­Յու­նաս­տա­նի Կր­թու­թեան նա­խա­րա­րու­թեան կող­մէ դպրոց­նե­րուն փակ­ման ո­րո­շու­մին յա­ջորդ օրն իսկ, տնօ­րէ­նու­թեան եւ ու­սուց­չա­կան կազ­մի ո­րո­շու­մով, սկսաւ հե­ռա­կայ դաս­տիա­րա­կու­թիւ­նը՝ դպրո­ցի երկ­լե­զու կայ­քէ­ջին մի­ջո­ցով։
­Մեր հար­ցու­մին, թէ ինչ­պէս կը գոր­ծէ վար­ժա­րա­նի կայ­քէ­ջը, տնօ­րէ­նու­հին ման­րա­մաս­նեց.- «­Կայ­քէ­ջը կը բաղ­կա­նայ զա­նա­զան է­ջէ­րէ։ ­Հե­ռա­կայ դաս­տիա­րա­կու­թեան հա­մար, նա­խակր­թա­րա­նի պա­րա­գա­յին կ­՚օգ­տա­գոր­ծենք «ԴԱՍՏԻԱՐԱԿՉԱԿԱՆ» է­ջը, բաժ­նո­ւած՝ 6 դա­սա­րան­նե­րու, իսկ «ՄԱՆԿԱՊԱՐՏԷԶ»ին հա­մար՝ հա­մա­նուն է­ջը։ Ա­մէն շա­բաթ նա­խակր­թա­րա­նի ա­շա­կերտ­նե­րուն հա­յե­րէ­նի, յու­նա­րէ­նի, անգ­լե­րէ­նի, ֆրան­սե­րէ­նի եւ ե­րաժշ­տու­թեան դա­սա­նիւ­թե­րուն վրայ աշ­խա­տանք­ներ կը ղրկո­ւին. ա­նոնք պար­բե­րա­բար նաեւ կ­՚ու­նե­նան ի­րենց բա­ցատրա­կան տե­սաե­րի­զը։ Այս շա­բա­թէն 5րդ­ եւ 6րդ ­դա­սա­րան­նե­րուն հա­մար պի­տի ա­ւել­նան նաեւ մար­զան­քի աշ­խա­տանք­նե­րը։ ­Կա­տա­րո­ւած աշ­խա­տանք­նե­րը ա­մէն շա­բա­թա­վեր­ջին ել-նա­մա­կով (e-mail) ու­սու­ցիչ­նե­րուն կը վե­րա­դար­ձո­ւին, իսկ 5րդ­ եւ 6րդ ­դա­սա­րան­նե­րուն պա­րա­գա­յին նաեւ՝ հե­ռա­կայ «on-line» ա­շա­կերտ­ներ-ու­սու­ցիչ կա­պով կը սրբագ­րո­ւին եւ կամ կը բա­ցատ­րո­ւին։ Ա­սոնց կող­քին, ու­սու­ցիչ-ա­շա­կերտ/ծնող մշտա­կան կապ կայ, որ­պէս­զի ուղ­ղու­թիւն­ներ, բա­ցատ­րու­թիւն­ներ կամ լու­սա­բա­նու­թիւն­ներ փո­խան­ցո­ւին։
Իր բա­ցատ­րու­թիւն­նե­րու ա­ւար­տին, տնօ­րէ­նու­հին ցա­ւով յայտ­նեց.- «Այս դժո­ւար օ­րե­րուն, սիրտս կը կսկծայ երբ «­Զա­ւա­րեան»ը ա­մա­յի կը մնայ։ Ո՞ւր է դպրո­ցի ե­ռու­զե­ռը՝ բա­կին, մար­զա­դաշ­տին, անց­քե­րուն, դա­սա­րան­նե­րուն մէջ ա­շա­կերտ­նե­րուն ձայ­նե­րը, խնդալն ու եր­գե­րը, ու­սու­ցիչ­նե­րուն հետ զրոյց­նե­րը։ Դպ­րո­ցին այս կեան­քը ժա­մա­նա­կա­ւո­րա­պէս դադ­րած է։
«Ա­զատ Օր»ի ճամ­բով, կը փա­փա­քիմ շնոր­հա­կա­լու­թիւն յայտ­նել ա­շա­կերտ­նե­րուն, ծնող­նե­րուն եւ ու­սու­ցիչ­նե­րուն՝ ի­րենց ան­մի­ջա­կան եւ շա­րու­նա­կա­կան գոր­ծակ­ցու­թեան հա­մար։ Ապ­շե­ցու­ցիչ է, թէ որ­քան ա­րագ կրնանք յա­ջո­ղիլ թո­ւա­յին տե­ղա­փո­խու­մը եւ իւ­րա­քան­չիւր դաս­տիա­րակ, ա­շա­կերտ եւ ծնող ար­ժա­նի է մեր գո­վես­տին։ ­Սա­կայն, ա­մէն մէկ դաս թո­ւա­յին չի կրնար ըլ­լալ։ Այ­սօր, ա՛լ ա­ւե­լի հասկ­նա­լի է թէ դպրո­ցը, ա­շա­կերտ-ու­սու­ցիչ ան­մի­ջա­կան շփու­մը՝ կա­րե­լի չէ ո­րե­ւէ հե­ռա­կայ հա­ղոր­դակ­ցա­կան մի­ջո­ցով փո­խա­րի­նել։
Վս­տահ ե­ղէք, թէ այս պա­հե­րուն, ա­մէն օր, մեր կա­րե­լին կ­՚ը­նենք։ ­Պի­տի շա­րու­նա­կենք հե­ռա­կայ դաս­տիա­րա­կու­թիւ­նը եւ օ­րը օ­րին՝ կապն ու տե­ղե­կա­տո­ւու­թիւ­նը, ո­րով­հե­տեւ ձեր, մեր եւ մեր շուր­ջին­նե­րուն ա­ռող­ջու­թիւնն ու ա­պա­հո­վու­թիւ­նը գե­րա­կայ կը շա­րու­նա­կէ մնալ»։

Հ.Կ.­Խա­չի «Լ.եւ Ս. ­Յա­կո­բեան» ազ­գա­յին վար­ժա­րա­նի տնօ­րէն պ. ­Ռի­քար­տօ Եր­կա­նեան յայտ­նեց.- «­Յու­նաս­տա­նի տա­րած­քին դպրո­ցա­կան բնա­կա­նոն կեան­քի ան­նա­խըն­թաց կա­սե­ցու­մը նոր մար­տահ­րա­ւէր­նե­րու առ­ջեւ դրաւ նաեւ մեր ազ­գա­յին վար­ժա­րան­նե­րը: Դպ­րոց­նե­րու փակ­ման վե­րա­բե­րեալ 10 ­Մար­տի պե­տա­կան ո­րո­շու­մէն ան­մի­ջա­պէս ետք, ­Հայ ­Կա­պոյտ ­Խա­չի «Լ. Եւ Ս. ­Յա­կո­բեան» ազգ. վար­ժա­րա­նի տնօ­րէ­նու­թիւ­նը եւ ու­սուց­չա­կան լրիւ կազ­մը ո­րո­շեց ան­յա­պաղ կապ հաս­տա­տել ա­շա­կեր­տու­թեան եւ ծնող­նե­րուն հետ, դպրո­ցի Ծ­նո­ղա­կան միու­թեան գոր­ծուն մաս­նակ­ցու­թեամբ:
Առ այդ, հե­ռա­խօ­սի թէ ել. նա­մա­կի (e-mail) ճամ­բով վե­րա­հաս­տա­տո­ւե­ցան բո­լո­րի ե­լեկտրո­նա­յին հաս­ցէ­նե­րը: Այ­նու­հե­տեւ, շա­բա­թա­կան հեր­թա­կա­նու­թեամբ իւ­րա­քան­չիւր դա­սա­րա­նի ա­շա­կերտ­նե­րուն ու­ղար­կո­ւե­ցան հա­յե­րէ­նի, յու­նա­րէ­նի եւ անգ­լե­րէ­նի տնա­յին աշ­խա­տանք­ներ: Ու­սու­ցիչ­նե­րը ի­րենք յանձն ա­ռին նա­մա­կագ­րե­լու, բա­ցատ­րու­թիւն­ներ եւ ուղ­ղու­թին­ներ տա­լու ծնող­նե­րուն եւ ա­շա­կերտ­նե­րուն: Այս գոր­ծե­լա­ձե­ւը կի­րար­կե­ցինք նախ­քան Կր­թու­թեան նա­խա­րա­րու­թեան կող­մէ տրո­ւած ուղ­ղու­թիւն­նե­րուն եւ այդ իսկ պատ­ճա­ռով մեր ծնող­նե­րուն գնա­հա­տան­քին ար­ժա­նա­ցաւ»:
­Մեր հար­ցու­մին, թէ ինչ ուղ­ղու­թիւն­ներ կը տրո­ւին Կր­թու­թեան նա­խա­րա­րու­թեան կող­մէ, տնօ­րէ­նը նշեց.- «Անց­նող շաբ­թո­ւան ըն­թաց­քին վար­ժա­րա­նիս տնօ­րէ­նու­թիւ­նը մաս­նակ­ցե­ցաւ Կր­թու­թեան նա­խա­րա­րին եւ նա­խա­րա­րու­թեան ընդ­հա­նուր քար­տու­ղա­րին տրո­ւած հե­ռա­ժո­ղո­վին (τηλεδιάσκεψη) եւ նոյն ձե­ւով` Ա­թէն­քի ­Նէոս ­Գոզ­մոս շրջա­նի պե­տա­կան դպրո­ցա­կան խորհր­դա­տո­ւին՝ դպրոց­նե­րու տնօ­րէն­նե­րուն հետ տե­ղի ու­նե­ցած հե­ռա­ժո­ղո­վին:
Կր­թու­թեան նա­խա­րա­րու­թեան եւ դպրո­ցա­կան խորհր­դա­տո­ւին ցուց­մունք­նե­րուն հե­տե­ւե­լով, տնօ­րէ­նու­թիւնս կոչ ուղ­ղեց բո­լոր ծնող­նե­րուն ար­ձա­նագ­րո­ւե­լու դպրո­ցա­կան ա­շա­կեր­տա­կան ցան­ցին (ΠΣΔ), որ­պէս­զի կա­րե­լի ըլ­լայ մաս­նակ­ցիլ «e-class» դրու­թեան, որ ար­դէն սկսած է աս­տի­ճա­նա­բար կի­րար­կո­ւիլ, քա­նի ար­դէն ծնող­նե­րու ջախ­ջա­խիչ մե­ծա­մաս­նու­թիւ­նը ար­ձա­նագ­րո­ւե­ցաւ:
­Մինչ այդ կը շա­րու­նա­կենք նաեւ զու­գա­հե­ռա­բար բո­լոր ա­շա­կերտ­նե­րուն ել. նա­մա­կի մի­ջո­ցով հասց­նել աշ­խա­տանք­նե­րը եւ մնա­յուն կապ պա­հել ու­սու­ցիչ­նե­րուն հետ։
Ա­ւելց­նենք նաեւ, թէ ծնող­նե­րուն ու­ղար­կե­ցինք ա­շա­կերտ­նե­րու հո­գե­կան վի­ճա­կի դի­մագ­րաւ­ման հետ կա­պո­ւած ուղ­ղու­թիւն­ներ, ո­րոնք ստա­ցանք պատ­կան սպա­սար­կու­թիւն­նե­րէն»:

Հ.Կ. ­Խա­չի «Ա. եւ Ժ. ­Ճէ­նա­զեան» միջ­նա­կարգ ազ­գա­յին վար­ժա­րա­նի տնօ­րէն պ. ­Բաբ­գէն ­Գա­սա­պեան մե­զի բա­ցատ­րեց վար­ժա­րա­նի ե­րեք դա­սա­րան­նե­րու ա­շա­կեր­տու­թեան հետ հե­ռա­վար դա­սա­ւան­դու­թեան ձե­ւը։
Ան մաս­նա­ւո­րա­պէս նշեց .- «­Ներ­կայ դա­րը բնո­րո­շող ե­լեկտ­րո­նա­յին հա­ղոր­դակ­ցու­թիւն­նե­րը ա­ւե­լի խո­րա­ցան՝ աշ­խար­հը ցնցող «­Քո­րո­նա» ժահ­րի ներ­կա­յու­թեամբ: Ազ­դե­ցու­թիւ­նը մեծ էր նաեւ դպրո­ցա­կան յա­րա­բե­րու­թիւն­նե­րուն վրայ: Ա­շա­կերտ-ու­սու­ցիչ-ծնողք հա­ղոր­դակ­ցու­թեան ան­մի­ջա­կան կա­պը կտրուկ ձե­ւով փո­խո­ւե­ցաւ:
Դպ­րոց­նե­րու ա­նակն­կալ փա­կո­ւի­լը զգաս­տա­ցուց, մինչ այդ հար­ցը թե­թե­ւի ա­ռած՝ մե­ծերս: ­Չի­մա­նա­լով փակ մնա­լու ժամ­կէ­տը, անհ­րա­ժեշտ էր դի­մել ա­շա­կերտ­նե­րուն հա­մար այն­քա՜ն սո­վո­րա­կան ու վարժ՝ հա­ղոր­դակ­ցու­թեան հե­ռա­վար մի­ջո­ցին:
Ու­սուց­չա­կան խոր­հուր­դին հետ պատ­րաս­տուե­ցաւ ժա­մա­նա­կա­ւոր դա­սա­ցու­ցակ մը։ Ե­լեկտ­րո­նա­յին նա­մակ­նե­րու (e-mail) մի­ջո­ցով, իւ­րա­քան­չիւր ու­սու­ցիչ կապ կը հաս­տա­տէ ա­շա­կերտ­նե­րուն հետ, ան­խա­տանք­ներ կը փո­խան­ձէ, ա­պա ա­նոնց կող­մէ լրա­ցո­ւած՝ ետ կը ստա­նայ սրբագ­րու­թեան հա­մար»։
Ա­ւե­լի ման­րա­մաս­նե­լով, տնօ­րէ­նը ընդգ­ծեց, թէ մշա­կո­ւե­ցան ծրա­գիր­ներ լա­ւա­գոյն ձե­ւով ի­րա­գոր­ծե­լու հա­մար դա­սա­ւան­դո­ւող նիւ­թե­րու վե­րա­քա­ղը, զա­նա­զան վար­ժու­թիւն­նե­րու կա­տա­րու­մը, թո­ւա­բա­նա­կան-բնա­գի­տա­կան խնդիր­նե­րու լու­ծու­մը, եւ այլն:
­Նա­խա­պէս, օգ­տա­գոր­ծո­ւե­ցաւ «Skype» հա­ղոր­դակ­ցա­կան ձե­ւը, իսկ այժմ կ­՚օգ­տա­գոր­ծո­ւին նաեւ Կր­թու­թեան նա­խա­րա­րու­թեան թե­լադ­րած հա­ղոր­դակ­ցու­թեան մի­ջոց­նե­րը, յատ­կա­պէս տա­րա­ծուն «Webex» դրու­թիւ­նը, որ դիւ­րու­թիւն կ­՚ըն­ծա­յէ ամ­բողջ դա­սա­րան մը հրա­ւի­րել հա­մա­կար­գի­չի պաս­տա­ռին վրայ եւ ի­րար տես­նե­լով, դա­սա­ւան­դու­թիւ­նը կեն­դա­նի եւ հա­ղոր­դա­կան դարձ­նել: Ան­շուշտ, միշտ նկա­տի առ­նե­լով իւ­րա­քան­չիւր ա­շա­կեր­տի տան մէջ ու­նե­ցած հնա­րա­ւո­րու­թիւն­ներն ու կա­րո­ղու­թիւն­նե­րը:
Պ. ­Գա­սա­պեան յոյս յայտ­նե­լով, որ հե­ռա­վար դա­սա­ւան­դու­թիւ­նը կը շա­րու­նա­կէ ա­շա­կերտ­նե­րը հա­ղորդ պա­հել ուս­ման մթնո­լոր­տին, շեշ­տեց .- «­Ժա­մա­նա­կը այն­քան թանկ է ու ար­ժէ­քա­ւոր, որ ի զուր զայն վատ­նե­լով՝ բռնած պի­տի ըլ­լանք ձա­խո­ղու­թեան ճամ­բան: ­Հե­տե­ւա­բար, այս դժո­ւար պայ­ման­նե­րէն յաղ­թա­կան դուրս գա­լու հա­մար անհ­րա­ժեշտ է լա­ւա­գոյնս ի­մաս­տա­ւո­րել զայն»: