Հ. Կ. Խա­չի Ֆիք­սի «­Ռու­բի­նա» մաս­նա­ճիւ­ղին գա­թա­յի կտրու­մը

0
1411

Հայ Կա­պոյտ Խա­չի Ֆիք­սի «­Ռու­բի­նա» մաս­նա­ճիւ­ղին վար­չու­թիւ­նը Եր­կու­շաբ­թի՝ 21 Յու­նո­ւար 2019ի ե­րե­կո­յեան ժա­մե­րուն, Ֆիք­սի «Ա­րամ Մա­նու­կեան» ա­կում­բի «Ա­ւե­տի­քեան» սրա­հէն ներս, կազ­մա­կեր­պեց իր ա­ռա­ջին ան­դա­մա­կան ժո­ղով-հա­ւա­քոյ­թը, ո­րու ըն­թաց­քին կտրեց Ա­մա­նո­րի գա­թան:
Ներ­կայ էին շրջա­նի հո­գե­ւոր հո­վիւ Նա­րեկ Քհնյ. Շա­հի­նեան, Հ. Կ. Խա­չի Շր­ջա­նա­յին Վար­չու­թեան, մաս­նա­ճիւ­ղի եւ քոյր մաս­նա­ճիւղ­նե­րու մեծ թի­ւով ան­դա­մու­հի­ներ:
Նոր Տա­րո­ւան ա­ռի­թով կազ­մա­կեր­պո­ւած այս հա­ւա­քոյ­թը ա­ռի­թը ստեղ­ծեց միու­թեան ան­դա­մու­հի­նե­րուն քով-քո­վի գա­լու, նոր ու­ժե­րով եւ վե­րա­նո­րո­գո­ւած տրա­մադ­րու­թեամբ միու­թե­նա­կան կեան­քին մղո­ւե­լու եւ հա­ճե­լի ըն­կե­րա­յին ժա­մեր անց­ընե­լու եւ բա­րե­մաղ­թու­թիւն­ներ փո­խա­նա­կե­լու:
Հա­ւա­քոյ­թին բա­ցու­մը կա­տա­րեց նո­րըն­տիր վար­չու­թեան ա­տե­նա­պե­տու­հի ընկ. Շո­ղիկ Պա­պօղ­լեան-­Սա­մո­ւէ­լեան: Ըն­կե­րու­հին Նոր Տա­րո­ւան ա­ռի­թով ա­ռող­ջու­թիւն ու ան­հա­տա­կան եւ միու­թե­նա­կան յա­ջո­ղու­թիւն­ներ մաղ­թեց ներ­կա­նե­րուն ու ման­րա­մասն զե­կոյց մը տո­ւաւ վար­չու­թեան կա­տա­րած եւ յա­ռա­ջի­կայ ծրա­գիր­նե­րուն շուրջ՝ նկա­տի առ­նե­լով, որ ա­ռա­ջին ան­դա­մա­կան հա­ւա­քոյթն էր, շրջա­նին մէջ նոր վար­չու­թիւն ընտ­րո­ւե­լէ ետք:
Այ­նու­հե­տեւ՝ ըն­կե­րու­հին հրա­ւի­րեց շրջա­նի հո­գե­ւոր հո­վիւ Նա­րեկ Քհնյ. Շա­հի­նեա­նը եւ Խոր­հուրդ Մե­ծի եր­գե­ցո­ղու­թե­նէն ետք, Տէր Հայ­րը օրհ­նեց գա­թան ու Տէր Հօր կող­քին վար­չու­թեան կող­մէ հրա­ւի­րո­ւե­ցաւ ըն­կե­րու­հի Ե­րա­նու­հի Ապ­րո­յեա­նը՝ գա­թան կտրե­լու հա­մար:
Ա­պա՝ ընկ. Մա­րիա Մար­կո­սեան-­Տա­մա­տեան ներ­կա­յա­ցուց «­Լա­ւա­շի ու տա­րե­հա­ցի պատ­րաս­տու­թիւ­նը, նշա­նա­կու­թիւ­նը եւ մշա­կու­թա­յին դրսե­ւո­րում­նե­րը Հա­յաս­տա­նի մէջ» նիւ­թը: Նախապէս, Ռոզինա Տամատեանի հետ արտասանեցին Ամանորի գիշերուան յատուկ քերթուած մը: Ապա՝ ցու­ցադ­րո­ւե­ցաւ UNESCOի հա­մաշ­խար­հա­յին մշա­կու­թա­յին ժա­ռան­գու­թեան պաշտ­պա­նու­թեան ցան­կին մէջ լա­ւա­շի ներառուած ըլ­լա­լը շեշ­տող, ինչ­պէս նաեւ տա­րե­հա­ցի եւ տօ­նա­ծա­ռի պատ­րաս­տու­թիւ­նը պար­զա­բա­նող տե­սե­րիզ մը՝ ներ­կա­նե­րուն փո­խան­ցե­լով հայ­կա­կան համ եւ բոյր:
Ըն­կե­րու­հին իր նիւ­թը ամ­բող­ջա­ցուց՝ ցու­ցադ­րե­լով «­Կա­խար­դա­կան լա­ւա­շը»՝ դրո­ւագ մը, հան­րա­ծա­նօթ դե­րա­սան Սօս Սարգ­սեա­նի ձայ­նով պատմուած՝ եւ Տիգ­րան Ման­սու­րեա­նի ե­րաժշ­տու­թեամբ:
Նիւ­թի ներ­կա­յաց­ման ա­ւար­տին, վար­չու­թեան ըն­կե­րու­հի­նե­րը հիւ­րա­սի­րե­ցին ներ­կա­նե­րը ա­ղան­դեր­նե­րով եւ Ա­մա­նո­րի գա­թա­յով: Օ­րո­ւան բախ­տա­ւո­րը ստա­ցաւ խորհր­դան­շա­կան նո­ւէր մը:
Հա­ւա­քոյ­թը շա­րու­նա­կո­ւե­ցաւ հա­ճե­լի եւ ըն­կե­րա­յին մթնո­լոր­տի մէջ:

ԹՂԹԱԿԻՑ