Կիրակի՝ 30 Յուլիսի առաւօտուն, կազմակերպութեամբ Հ.Յ.Դ. Յունաստանի Երիտասարդական Միութեան Կեդր. Վարչութեան, Ֆիքսի Ս. կարապետ եկեղեցւոյ մէջ, տեղի ունեցաւ հոգեհանգստեան արարողութիւն Լիզպոնի հինգ անձնազոհ հերոսներու յիշատակին՝ իրենց հերոսական արարքի 34րդ տարելիցին առթիւ: Ներկայ եղան Երիտասարդական Միութեան անդամներ, Հ.Յ.Դ. Կեդրոնական Կոմիտէի ներկայացուցիչը եւ անդամներ, ընկերներ, միութիւններու ներկայացուցիչներ եւ մեծ թիւով հայրենակիցներ, որոնք եկած էին ոգեկոչելու հինգ տղոց յիշատակը:
Հոգեհանգիստի ընթացքին յատուկ սգաբէմ պատրաստուած էր Երիտասարդականի կողմէ, Լիզպոնի հինգ հերոսներու նկարներով՝ եռագոյնի եւ Հ.Յ.Դ. դրօշակներուն վրայ:
Օրուան պատարագիչ Նարեկ Քահանայ Հայրը, անդրադարձաւ հերոսական արարքին՝ ընդգծելով Լիզպոնի հերոսապատումին այժմէականութիւնը, մանաւանդ Արցախեան պայքարի ոլորտին մէջ, Լիզպոնի տղոց արարքը որպէս անձնազոհութեան օրինակ ըլլալով մերօրեայ ազատամարտիկներու եւ սահմաններու պահապան զինուորներու քաջ կեցուածքին համար:
Ապա՝ խօսք առաւ Երիտասարդականի Կեդրոնական Վարչութեան անդամ ընկ. Վազգէն Սավուլեան, որ յայտնեց թէ որքան ալ տարիները անցնին, Լիզպոնի հերոս տղոց զոհաբերութիւնը որպէս կենդանի օրինակ կը մնայ իւրաքանչիւր հայ դաշնակցական երիտասարդի ծառայութեան դաշտէն ներս: Յանուն բոլոր հայ երիտասարդներուն իրենց խոստումը վերանորոգեց՝ անձնազոհ հինգ տղոց օրինակով, կառչած մնալու Հայ Դատի պահանջատիրական պայքարին, հայութեան արդար իրաւունքներու ձեռքբերման, Հայաստանի ու Արցախի ամբողջականութեան պայքարի ուղիին վրայ:
Լիզպոնի հերոսները կը լուսաւորեն մեր ուղին
Հ.Յ.Դ. Յունաստանի Երիտասարդական Միութեան Կեդրոնական Վարչութեան անդամ Վազգէն Սավուլեանի արտասանած խօսքը Կիրակի՝ 30 Յուլիս 2017ին, Նէոս Գոզմոս-Ֆիքսի Ս. Կարապետ եկեղեցւոյ մէջ տեղի ունեցած հոգեհանգիստին, Լիզպոնի մէջ նահատակուած հինգ տղոց յիշատակին։
Արդէն 34 տարիներ լրացան այն օրէն, երբ հինգ հայ երիտասարդներ գրաւեցին եւ հրկիզեցին Լիզպոն քաղաքի թրքական դեսպանատան շէնքը՝ հոն ձգելով իրենց վերջին շունչը։
Հ.Յ.Դ. Լիբանանի Երիտասարդական Միութեան հինգ անդամները՝ Արա Քըրճըլեան, Սիմոն Եահնէեան, Սագօ Աբրահամեան, Վաչէ Տաղլեան եւ Սեդօ Աճէմեան իւրաքանչիւր հայ երիտասարդի յիշողութեան մէջ անցած են իբրեւ Արա, Սիմոն, Սագօ, Վաչէ, Սեդօ. կարծես մեր մօտիկ ընկերները ըլլային, հակառակ որ մենք երբեք առիթը չենք ունեցած իրենց հետ ծանօթանալու։
Այսօր՝ ոգեկոչելով անոնց յիշատակը, յիշենք, թէ իրենք ի՛նչ կը պատգամէին մեզի, նախ քան որ բռնեն Լիզպոնի ճամբան, որ իրենց համար պիտի ըլլար անվերադարձ։
«Երբ չի մնում ելք ու ճար, խենթերն են գտնում հնար։ Եկէ՛ք, միացէ՛ք մեզի։ Կը հաւատամ, որ կը տիրանանք մեր հայրենիքին»,- կը պատգամէր Սագօն։
«Մեզմէ առաջ շատեր քալած են եւ կը յուսամ, որ մեզմէ աւելի լաւերն ալ պիտի գան»,- կ’ըսէ Սեդօն։
«Ես բնական մահով պիտի չմեռնիմ։ Ես Հայ Դատի զինուոր եմ. կեանքս պիտի զոհեմ այդ ճամբուն վրայ»,- կը խոստանար Վաչէն։
«Առանց հայրենիքի, առանց մայր հողին՝ ո՛չ ապագայ կայ, ո՛չ կեանք, ո՛չ ընտանիք կ’ըլլայ»,- կը հաստատէր Արան։
«Շատ հպարտ եմ, որ հայ ծնած եմ, որովհետեւ հայ պիտի մեռնիմ»,- կը յայտարարէր Սիմոնը։
Լիզպոնի հինգը երիտասարդ էին եւ կենսուրախ։ Ունէին հարազատներ, բարեկամներ, ապագայի երազներ, նախընտրեցին սակայն իրենց ազատ կամքովը անձնազոհ ըլլալ հայ ժողովուրդի դատին համար։
Լիզպոնի տղաքը ներշնչման աղբիւր են, կը սփռեն յոյս եւ լոյս, կþամրացնեն հայ զինուորի բազուկը աւելի յամառօրէն պաշտպանելու համար հայրենիքի եւ Արցախի սահմանները։
Իսկ մեզի, սփիւռքի հայ երիտասարդներուս եւ մանաւա՛նդ Հ.Յ.Դ. երիտասարդներուն համար Լիզպոնի հերոսները միշտ ալ պիտի շարունակեն ըլլալ մէկական լուսաւոր աստղեր, որ կ’առաջնորդեն մեր ուղին։