Հեքիաթը կը միացնէ աշխարհը

Աշ­խար­հի բո­լոր ժո­ղո­վուրդ­նե­րու ե­րե­խա­նե­րը ե­րա­զով մը կ­՚ապ­րին. ե­րազ՝ աշ­խար­հի մը հա­մար, ուր ե­րե­խա­նե­րը խա­ղաղ պի­տի ապ­րին, սո­վա­մա­հու­թե­նէ պի­տի չմեռ­նին, ըմ­պե­լի մա­քուր ջուր պի­տի ու­նե­նան, զի­րենք օգ­նե­լու պատ­րաստ եր­կա­րած ձեռք մը պի­տի ու­նե­նան:
Աշ­խար­հի բո­լոր ժո­ղո­վուրդ­նե­րու ե­րե­խա­նե­րը միեւ­նոյն ե­րա­զով պէտք է մեծ­նան:
­Հե­քիա­թը, պատ­մու­թիւ­նը, ա­ռաս­պե­լը, դիւ­ցազ­ներ­գու­թիւ­նը լա­ւա­գոյն մի­ջոց­նե­րէն են ե­րե­խան ե­րա­զով մեծցնե­լու եւ ապ­րեց­նե­լու հա­մար:
Ե­րազ­նե­րը ա­ռան­ձին չեն ձգեր ե­րե­խա­նե­րը, ո­րոնք պէտք է ապ­րին յոյ­սով լա­ւա­գոյն ա­պա­գա­յի մը հա­մար:
Այս մթնո­լոր­տին մէջ եւ ընդ­հա­նուր բնա­բան ու­նե­նա­լով «­Հե­քիա­թը կը միաց­նէ աշ­խար­հը (եւ ան­շուշտ ժո­ղո­վուրդ­նե­րը), ­Կի­րա­կի՝ 3 ­Յու­նիս 2018ի ա­ռա­ւօ­տեան ժա­մը 11էն մին­չեւ ե­րե­կո­յեան ժա­մը 5, 12 եր­կիր­նե­րու մաս­նակ­ցու­թեամբ տօ­նա­կան փա­ռա­տօն մը տե­ղի ո­ւե­ցաւ Ա­թէն­քի ա­րո­ւար­ձան­նե­րէն ­Ղա­լա­ցիի փակ մար­զա­դաշ­տէն ներս, այդ կար­գին՝ ­Հա­յաս­տան (յու­նա­հայ գա­ղութ), Ալ­պա­նիա, ­Կիպ­րոս, ­Պոն­տոս, ­Կոս­տանդ­նու­պոլ­սոյ յոյ­ներ, ­Պա­ղես­տին, ­Սու­րիա, Աֆ­ղա­նիս­տան, Վ­րաս­տան, Ուք­րա­նիա, ­Ռու­սիա, Ե­գիպ­տոս:
­Վե­րո­յի­շեալ եր­կիր­նե­րու պա­րա­խումբ­նե­րը ի­րենց ազ­գա­յին գե­ղե­ցիկ տա­րազ­նե­րով ե­լոյթ ու­նե­ցան՝ ժո­ղովր­դա­յին ա­ւան­դա­կան ե­րաժշ­տու­թեան ըն­կե­րակ­ցու­թեամբ տոհ­միկ պա­րե­րով:
­Յու­նաս­տա­նի «­Հա­մազ­գա­յին» ­Հայ Մ­շա­կու­թա­յին եւ Կր­թա­կան ­Միու­թեան պա­րի միա­ւո­րի միջ­նեկ­նե­րու «­Նա­նոր» պա­րա­խում­բը, պա­րու­սու­ցու­թեամբ ընկ. Ան­նա ­Պօ­ղո­սեա­նի, հան­դէս ե­կաւ 5 պա­րե­րով՝ Ե­ղի­շէ ­Չա­րեն­ցի «Ես իմ ա­նուշ ­Հա­յաս­տա­նի» ո­գե­շունչ քեր­թո­ւա­ծի հի­մամբ գե­ղե­ցիկ պա­րով մը, «­Զով գի­շեր»ը, «­Շա­տա­խի»ն, սա­տա­նա­յա­կան չա­րը խա­փա­նող «­Բա­բու­ռի»ն­ եւ «­Ծաղ­կա­ձոր»ը՝ մե­ծա­պէս գնա­հա­տո­ւե­լով ու ծա­փա­հա­րո­ւե­լով հա­մա­գու­մա­րեալ ժո­ղո­վուր­դէն:
Ե­լոյ­թի ամ­բողջ ո­գին ու կազ­մա­կեր­պու­մը կը պատ­կա­նին տէր եւ տի­կին Գ­րի­գոր եւ ­Փո­փի ­Չա­քի­ճեան­նե­րու, Գ­րի­գոր՝ իբ­րեւ յու­նա­կան թեր­թե­րու եւ պե­տա­կան հե­ռա­տե­սի­լի փոր­ձա­ռու խօս­նակ, իսկ ­Փո­փին որ­պէս լրագ­րող-գրա­գէտ: ­Դե­րա­սան Ան­թի­մոս Ա­նա­նիա­տիս մէ­ջընդ­մէջ ե­լոյթ կ­՚ու­նե­նար մեծ մա­մա­յի հե­քիաթ­նե­րու գու­նա­ւո­րո­ւած շեշ­տադ­րու­մի պա­տում­նե­րով: ­Փա­ռա­տօ­նին մաս­նակ­ցող ազ­գու­թիւն­նե­րը, ո­րոնց կար­գին ­Յու­նաս­տա­նի Հ. Կ. ­Խա­չի Շր­ջա­նա­յին ­Վար­չու­թիւ­նը, իր ըն­կե­րու­հի­նե­րով, յա­տուկ տա­ղա­ւա­րով ու Ե­ռա­գոյն դրօ­շա­կով պատ­րաս­տած էր հայ­կա­կան ա­ւան­դա­կան ու­տես­տե­ղէն­ներ, ո­րոնք վա­ճա­ռո­ւե­ցան հայ­կա­կան խո­հա­նո­ցի բա­րիք­նե­րը համ­տե­սել փա­փա­քող տար­բեր ժո­ղո­վուրդ­նե­րուն:
­Ձեռ­նար­կը պի­տի կրկնո­ւի ­Հոկ­տեմ­բեր 2018ին, Ա­թէն­քի հիւ­սի­սա­յին ա­րո­ւար­ձան­նե­րէն Ա­մա­րու­շի մէջ:
­Վարձ­քը կա­տար «­Հա­մազ­գա­յին»ի եւ Հ. Կ. ­Խա­չի մեր ժրա­ջան ու նո­ւի­րեալ ան­դամ­նե­րուն:

«ՀԱՄԱԶԳԱՅԻՆ»Ի ԹՂԹԱԿԻՑ