­Շա­բաթ, 16 Ապ­րիլ 2022-ի ե­րե­կո­յեան, Ա­թէն­քի ա­րո­ւար­ձան­նե­րէն հա­յա­հոծ ­Նէա Զ­միռ­նիի ­Հա­յոց ցե­ղաս­պա­նու­թեան յու­շա­կո­թո­ղին առ­ջեւ, հայ յա­րա­նո­ւա­նու­թեանց կող­մէ տե­ղի ու­նե­ցաւ հան­դի­սա­ւոր ա­րա­րո­ղու­թիւն եւ գո­հա­բա­նա­կան մաղ­թանք, ի յի­շա­տակ ­Հա­յոց ցե­ղաս­պա­նու­թեան սրբա­դա­սո­ւած նա­հա­տակ­նե­րուն։ ­
­Կա­նու­խէն Հ.Մ.Ը.Մ.-ի ա­րի­նե­րը եւ ա­րե­նուշ­նե­րը, ­Հա­յաս­տա­նի, Ար­ցա­խի եւ ­Յու­նաս­տա­նի դրօշ­նե­րով պա­տո­ւոյ խումբ կազ­մած՝ պա­տո­ւի կ­՚առ­նէին ժա­մա­նող հիւ­րե­րը, իսկ տպա­ւո­րիչ պատ­կեր կը ներ­կա­յաց­նէր նաեւ ­Յու­նաս­տա­նի սպա­յից վար­ժա­րա­նին մէջ ու­սա­նող ա­պա­գայ հայ սպա­նե­րու պա­տո­ւոյ խում­բը։
­Ներ­կայ ե­ղան ­Յու­նա­հա­յոց Ա­ռաջ­նորդ ­Գե­ղամ արք. ­Խա­չե­րեան, ­Հայ կա­թո­ղի­կէ հա­մայն­քա­պետ ­Յով­սէփ Ծ.վրդ. ­Պէ­զա­զեան, ­Հայ ա­ւե­տա­րա­նա­կան հա­մայն­քի ա­ռաջ­նորդ ­Վե­րա­պա­տո­ւե­լի ­Վի­գէն ­Չո­լա­քեան, քա­հա­նա­յից դա­սը, Հ.Հ. ­Յու­նաս­տա­նի մէջ դես­պան պ. ­Տիգ­րան Մկրտ­չեան եւ զի­նո­ւո­րա­կան կցոր­դը, ­Յու­նաս­տա­նի խորհր­դա­րա­նի ներ­կա­յա­ցու­ցիչ ե­րես­փո­խան պ. ­Վա­սի­լիս Ս­փա­նա­քիս, Ա­թէն­քի մարզ­պե­տու­թեան ներ­կա­յա­ցու­ցիչ տիկ. ­Տի­միթ­րա ­Նա­նու, ­Նէա Զ­միռ­նիի քա­ղա­քա­պետ պ. Ս­թաւ­րոս ­Ծու­լա­քիս, ­Պոն­տա­կան միու­թեան ներ­կա­յա­ցու­ցիչ Խ­րիս­թոս ­Տի­մո­փու­լոս, Ազ­գա­յին վար­չու­թեան ա­տե­նա­պետ պ. ­Թագ­ւոր ­Յո­վա­կի­մեան, Հ.Յ.Դ. ­Յու­նաս­տա­նի ­Կեդր. կո­մի­տէի ներ­կա­յա­ցու­ցիչ ընկ. Հ­ռիփ­սի­մէ ­Յա­րու­թիւ­նեան, Հ.Կ.­Խա­չի, Հ.Մ.Ը.Մ.-ի, ­Հա­մազ­գա­յի­նի եւ Հ.Յ.Դ. Ե­րիտ. միու­թեան ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­նե­րը եւ մեծ թի­ւով հայ­րե­նա­կից­ներ։
Սր­բա­զան հօր գլխա­ւո­րու­թեամբ, հո­գե­ւոր դա­սը կա­տա­րեց հան­դի­սա­ւոր ա­րա­րո­ղու­թիւն, ա­ղօթք բարձ­րաց­նե­լով մէ­կու­կէս մի­լիոն սրբա­դա­սո­ւած նա­հա­տակ­նե­րուն հա­մար, որ­մէ ետք ե­լոյ­թի բա­ցու­մը կա­տա­րեց ­Հայ դա­տի յանձ­նա­խու­մբի ան­դամ ընկ. ­Սեր­գօ ­Գափ­լա­նեան։ Ան անդ­րա­դար­ձաւ հա­յոց ցե­ղաս­պա­նու­թեան ան­պատ­ժե­լիու­թեան ու յա­տուկ խօ­սե­ցաւ Ար­ցա­խի վրայ ի­րա­գոր­ծո­ւած 44-օ­րեայ պա­տե­րազ­մին մա­սին։Ըն­կե­րոջ խօս­քը կու տանք ա­ռան­ձին։
­Խօ­սե­լու հրա­ւի­րո­ւե­ցաւ ­Նէա Զ­միռ­նիի հա­յազ­գի փոխ­քա­ղա­քա­պետ պ. ­Վան­կե­լիս ­Խա­չա­տու­րեան, որ խօ­սե­ցաւ իր ու­նե­ցած ապ­րում­նե­րուն մա­սին ­Հա­յաս­տան եւ Ար­ցախ այ­ցե­լած ըլ­լա­լով, ա­պա բուռն դա­տա­պար­տեց թուր­քե­ւատր­պէյ­ճա­նա­կան յար­ձա­կու­մը Ար­ցա­խի վրայ, որ խլեց հա­զա­րա­ւոր հա­յոր­դի­նե­րու կեան­քը։ ­Փոխ քա­ղա­քա­պե­տը շեշ­տեց, որ թրքա­կան պե­տու­թիւ­նը պար­տի ա­ռե­րե­սո­ւիլ իր պատ­մու­թեան հետ ու ճանչ­նալ մարդ­կու­թեան դէմ գոր­ծած ո­ճիր­նե­րը։
­Յա­ջոր­դա­բար, տե­ղի ու­նե­ցաւ դափ­նեպ­սակ­նե­րու զե­տե­ղում։
­Յու­նա­հայ գա­ղու­թի ա­նու­նով դափ­նեպ­սա­կը զե­տե­ղեց ընկ. Գ­րի­գոր ­Ճա­նի­կեան, ­Յու­նաս­տա­նի սկաու­տա­կան խնա­մա­կա­լու­թեան կող­մէ պ. ­Տի­միթ­րիս ­Քա­լու­փիս, ­Հա­մա­պոն­տա­կան միու­թեան ներ­կա­յա­ցու­ցիչ պ. Խ­րիս­թոս ­Տի­մո­փու­լոս, ­Նէա Զ­միռ­նիի քա­ղա­քա­պետ պ. Ս­թաւ­րոս ­Ծու­լա­քիս, Ա­թէն­քի ­Մարզ­պե­տու­թեան կող­մէ տիկ. ­Նա­նու, Հ.Հ. դես­պան պ. ­Տիգ­րան Մկրտ­չեան եւ խորհր­դա­րա­նին կող­մէ ե­րես­փո­խան պ. Ս­փա­նա­քիս։
­Հայ­կա­կան եւ յու­նա­կան ո­գերգ­նե­րու կա­տա­րու­մին ներ­քոյ, ժո­ղո­վուր­դը իր յար­գան­քի տուր­քը կա­տա­րեց յու­շար­ձա­նին առ­ջեւ, իր գլու­խը խո­նար­հե­լով ­Հա­յոց ցե­ղաս­պա­նու­թեան նա­հա­տակ­նե­րուն ան­մառ յի­շա­տա­կին։