­Շա­բաթ՝ 14 ­­Դեկ­տեմ­բեր 2019ին, ե­րե­կո­յեան ժա­մը 4էն սկսեալ, ­Ֆիք­սի «Ա­րամ ­­Մա­նու­կեան» ա­կում­բը իր դռնե­րը բա­ցաւ ըն­դու­նե­լու հա­մար հոծ թի­ւով մեր հայ­րե­նա­կից­նե­րուն, ո­րոնք ե­կած էին այ­ցե­լե­լու Հ. Կ. ­­Խա­չի ­­Ֆիք­սի «­­Ռու­բի­նա» մաս­նա­ճիւ­ղի կազ­մա­կեր­պած տօ­նա­կան պա­զա­րը:
­Վեր­ջին օ­րե­րու անն­պաստ օ­դը եւ ­Շա­բաթ կէ­սօ­րո­ւան տե­ղա­տա­րափ անձ­րե­ւը ան­հանգս­տու­թեան մը զգա­ցու­մը կը յա­ռա­ջաց­նէր, յու­սա­լով եւ մաղ­թե­լով՝ ար­գելք չի հան­դի­սա­նայ պա­զա­րը այ­ցե­լող­նե­րուն: ­Բա­րե­բախտա­բար, անձ­րե­ւը դադ­րե­ցաւ եւ մեր հայ եւ յոյն այ­ցե­լու­նե­րը, ինչ­պէս ա­մէն տա­րի, այ­ցե­լե­ցին մեր պա­զա­րը, քա­ջա­լե­րե­լով միու­թեան գոր­ծու­նէու­թիւ­նը:
­Սե­ղան­նե­րը լե­ցո­ւած էին հայ­կա­նան ճա­շե­րով, ա­նու­շե­ղէն­նե­րով, խմո­րե­ղէն­նե­րով, հայ­կա­կան գի­նի­նե­րով, չոր միր­քե­րով եւ շո­քո­լա­նե­րով՝ տրա­մադ­րո­ւած Հ. Կ. ­­Խա­չի ըն­կե­րու­հի­նե­րուն եւ հա­մա­կիր­նե­րուն կող­մէ, ո­րոնք ա­մէն տա­րի, ա­ռանց նոյ­նիսկ ի­րենց դի­մե­լու, կը լեց­նեն պա­զա­րի սե­ղան­նե­րը ո­րա­կա­ւոր, հա­մեղ ա­ղան­դեր­նե­րով:
­Վար­չու­թիւ­նը սե­ղան տրա­մադ­րած էր շրջա­նի մէջ գոր­ծող միու­թիւն­նե­րուն, որոնք ի­րենց ներ­կա­յու­թեամբ յար­գե­ցին եւ ճո­խա­ցու­ցին «­Ռու­բի­նա» մաս­նա­ճիւ­ղի պա­զա­րը՝ «Ա. եւ Ժ. ­Ճէ­նա­զեան» միջ­նա­կարգ վար­ժա­րա­նի Ծ­նո­ղա­կան միու­թիւ­նը, Հ.Մ.Ը.Մ.ի Ա­թէն­քի մաս­նա­ճիւ­ղի սկաուտ­նե­րը եւ գայ­լիկ­նե­րը, Հ.Յ.Դ. Ե­րի­տա­սար­դա­կան միու­թեան ­Ֆիք­սի «Դ­րօ» խում­բը, «­Հա­մազ­գա­յին»ի Ա­տի­կէի «­Սօս-­Վա­նի» մաս­նա­ճիւ­ղը, ո­րոնք ի­րենց պատ­րաս­տած ի­րե­րը կը ծա­խէին՝ հա­սոյթ ա­պա­հո­վե­լով միու­թիւն­նե­րուն:
­­Շատ մեծ խան­դա­վա­ռու­թիւն եւ ե­ռանդ կը տի­րէր սրա­հէն ներս: ­Տար­բեր տա­րի­քի այ­ցե­լու­նե­րու ներ­կա­յու­թիւ­նը սրա­հէն ներս յա­ւե­լեալ ո­գե­ւո­րու­թիւն եւ աշ­խու­ժու­թիւն կը ներշն­չէ ու ցոյց կու­տայ, թէ մեր հայ­րե­նա­կից­նե­րը եւ նա մա­նա­ւանդ մեր ե­րի­տա­սար­դու­թիւ­նը Հ. Կ. ­­Խա­չին մօտ կը գտնո­ւին եւ բո­լոր միու­թիւն­նե­րը գոր­ծակ­ցու­թեամբ կրնան աշ­խա­տիլ եւ լա­ւա­գոյն ար­դիւնք­նե­րու հաս­նիլ:
Ս­րա­հէն դուրս, սե­ղան­նե­րու շուրջ հա­մախմ­բո­ւած պա­զա­րի այ­ցե­լու­նե­րը, սուր­ճով եւ ա­նու­շե­ղէն­նե­րով կը հիւ­րա­սի­րո­ւէին ու հա­ճե­լի ըն­կե­րա­յին ժա­մեր կ­­՚անց­նէին:
­Պա­զա­րը հա­սու­թա­բեր ձեռ­նարկ մըն է, որ­մէ գո­յա­ցած գու­մար­նե­րով մաս­նա­ճիւ­ղը կա­րե­լիու­թիւն կ­­՚ու­նե­նայ կա­տա­րե­լու իր գոր­ծու­նէու­թիւ­նը՝ խնա­մա­տա­րա­կան, բա­րե­սի­րա­կան մար­զե­րէն ներս, նոյն պա­հուն օ­ժան­դա­կե­լով ա­կում­բի մա­տա­կա­րար­ման ծախ­սե­րուն:
­Պա­զա­րի նա­խա­պատ­րաս­տա­կան աշ­խա­տանք­նե­րը կը կա­տա­րո­ւին Հ. Կ. ­Խա­չի ըն­կե­րու­հի­նե­րու կա­մա­ւոր մաս­նակ­ցու­թեամբ, ո­րոնք ա­մէն տա­րի ի­րենց օգ­նու­թեան ձեռ­քը կ’եր­կա­րե­ն ­միու­թեան գոր­ծու­նէու­թեան:
­Հոս պէտք է նշել, թէ աշ­խա­տանք­նե­րու մեծ մա­սը կը կա­տա­րո­ւի մեր վաս­տա­կա­ւոր ըն­կե­րու­հի­նե­րուն կող­մէ եւ ա­ռանց ի­րենց օգ­նու­թեան եւ փոր­ձա­ռու­թեան, կա­րե­լի պի­տի չըլ­լար աշ­խա­տանք­նե­րը յա­ջող ա­ւար­տին հասցնե­լու: Ա­նոնց կող­քին կան նաեւ ե­րի­տա­սարդ ըն­կե­րու­հի­ներ, ո­րոնք կը քա­ղեն այդ փոր­ձա­ռու­թիւ­նը, որ­պէս­զի այս աշ­խա­տան­քը իր շա­րու­նա­կու­թիւ­նը ու­նե­նայ եւ բա­ցի հա­սու­թա­բեր ձեռ­նարկ մը ըլ­լա­լէ ան­դին պահ­պա­նէ ա­ւան­դու­թիւ­նը եւ անիկա հա­ղոր­դէ յա­ջոր­դող սե­րունդ­նե­րուն:
­Սրտագին շնոր­հա­կա­լու­թիւն եւ վարձ­քը կա­տար բո­լոր աշ­խա­տող ըն­կե­րու­հի­նե­րուն եւ օ­ժան­դա­կող հայ­րե­նա­կից­նե­րուն, ո­րոնք ի­րենց նո­ւի­րու­մով աշ­խա­տե­ցան պա­զա­րի յա­ջո­ղու­թեան հա­մար:
­­Նաեւ՝ շնոր­հա­կա­լու­թիւն բո­լոր ա­նոնց, ո­րոնք այ­ցե­լե­ցին պա­զա­րը, սպա­ռե­ցին ծա­խո­ւած ապ­րանք­նե­րը եւ ան­գամ մը եւս քա­ջա­լե­րե­ցին միու­թեան գոր­ծու­նէու­թիւ­նը:

Հ.Կ.­Խա­չի ­Ֆիք­սի «­Ռու­բի­նա»
մաս­նա­ճիւ­ղի վար­չու­թիւն