Հայ Կապոյտ Խաչի «Լեւոն եւ Սոֆիա Յակոբեան» ազգ. վարժարան

­­Հայ ­­Կա­պոյտ ­­Խա­չի «­­Լե­ւոն եւ ­­Սո­ֆիա ­­Յա­կո­բեան»
|ազգ. ­վար­ժա­րա­նի Զ. ա­ւար­տա­կան դա­սա­րա­նի
վկա­յա­կան­նե­րու բաշխ­ման հան­դի­սու­թիւն

Ս­տո­րեւ­­Հայ ­­Կա­պոյտ ­­Խա­չի «­­Լե­ւոն եւ ­­Սո­ֆիա ­­Յա­կո­բեան» ազգ. ­վար­ժա­րա­նի 24 ­Յու­նի­սին տե­ղի ու­նե­ցած տա­րե­վեր­ջի վկա­յա­կան­նե­րու բաշխ­ման հան­դի­սու­թեան ըն­թաց­քին, դպրո­ցի տնօ­րէն Պրն. ­­Ռի­քար­տօ Եր­կա­նեա­նի շրջա­նա­ւարտ­նե­րուն եւ ներ­կա­նե­րուն ուղ­ղո­ւած խօս­քը.-

­­Յար­գե­լի ծնող­ներ, վար­ժա­րա­նիս ու­սու­ցիչ­ներ եւ շատ սի­րե­լի Զ. դա­սա­րա­նի ա­շա­կերտ­ներ,
­­Հա­սաւ ձե­զի հա­մար նաեւ այս սպա­սո­ւած օ­րը: Այ­սօր, դուք կը հան­դի­սա­նաք՝ 2019-2020 տա­րեշրջա­նի ­­Հայ ­­Կա­պոյտ ­­Խա­չի «­­Լե­ւոն եւ ­­Սո­ֆիա ­­Յա­կո­բեան» ազգ. վար­ժա­րա­նի ­նա­խակր­թա­րա­նի շրջա­նա­ւարտ­նե­րու հունձ­քը:
­­Վեց տա­րո­ւան կրթա­կան շրջա­նը ա­ւար­տե­լով, ձեր ծնող­նե­րուն եւ ձեր ու­սու­ցիչ­նե­րուն ներ­կա­յու­թեամբ, այ­սօր պի­տի ստա­նաք ձեր կեան­քի նա­խակր­թու­թեան ա­ռա­ջին վկա­յա­կա­նը: Եւ այ­սու­հե­տեւ, պի­տի շա­րու­նա­կէք ձեր երկ­րոր­դա­կան ու­սու­մը՝ ա­ռա­ջի հեր­թին ­­Միջ­նա­կար­գի յա­ջորդ ե­րեք տա­րի­նե­րը, ո­րոնք պի­տի լրաց­նէք բո­լորդ այս նոյն դպրո­ցին մէջ, նոյն շէն­քին մէջ ուր սկսաք ու­թը տա­րի­ներ ա­ռաջ, երբ ա­ռա­ջին ան­գամ ե­կաք ­­Ման­կա­պար­տէ­զի ­­Կո­կոն դա­սա­րան:
Այ­սօր մենք բո­լորս, ու­սու­ցիչ­ներ եւ ծնող­ներ, գո­հու­նա­կու­թեամբ եւ հպար­տու­թեամբ կը հաս­տա­տենք, որ ­­Նա­խակր­թա­րա­նի այս շրջա­նը կ’ա­ւար­տէք օ­րի­նա­կե­լի եւ գե­րա­զանց ա­շա­կերտ­նե­րու կար­գա­վի­ճա­կով: Եւ հա­ւա­տա­ցէք, որ ու­րախ կը զգանք մա­նա­ւանդ այն պատ­ճա­ռով, որ այս տա­րի­նե­րուն ե­ղաք թի­ւով փոքր, սա­կայն ի­րար հետ յար­գան­քով եւ սի­րով՝ սեր­տօ­րէն շաղ­կա­պո­ւած ա­շա­կերտ­նե­րու դա­սա­րան մը:
­­Բո­լո­րիս հա­մար հասկ­նա­լի պատ­ճառ­նե­րով, այ­սօր ձեր սպա­սած ա­մէն տա­րո­ւան ա­մա­վեր­ջի հան­դէ­սը չէ: ­­Նոյ­նիսկ միօ­րեայ պտոյ­տի պա­կա­սը այս տա­րի զգա­ցիք որ­պէս ձեզ­մէ խլո­ւած ու­րա­խու­թեան ա­ռիթ մը: ­­Բայց ինչ­պէս որ դա­սա­րա­նին մէջ ձե­զի յայտ­նե­ցի վեր­ջին օ­րե­րուն, այս բո­լո­րը տխրու­թեան պատ­ճառ չեն կրնար ըլ­լալ: Ընդ­հա­կա­ռա­կը՝ գիտ­ցէք, որ աս­կէ ետք պի­տի ու­նե­նաք բազ­մա­թիւ դպրո­ցա­կան պտոյտ­նե­րու ա­ռիթ­ներ եւ յատ­կա­պէս ե­րեք տա­րի յե­տոյ, հա­ւա­նա­բար ի­րա­կա­նա­նայ ­­Հա­յաս­տան այ­ցե­լե­լու ­­Միջ­նա­կար­գի շրջա­նա­ւարտ­նե­րուն ե­րա­զը, խմբա­յին դպրո­ցա­կան այ­ցե­լու­թիւն, որ վստա­հա­բար կը տար­բե­րի ան­հա­տա­կան կամ ըն­տա­նե­կան այ­ցե­լու­թիւն­նե­րէն:
Տխ­րու­թեան պատ­ճառ չու­նիք նաեւ այ­սօ­րո­ւան հան­դէ­սի ի­մաս­տով: ­­Հա­կա­ռակ տի­րող ընդ­հա­նուր կա­ցու­թեան եւ այն մտա­հո­գու­թեան, թէ այս տա­րի հան­դէս­ներ տե­ղի պի­տի չու­նե­նա­յին, շատ կարճ ժա­մա­նա­կի ըն­թաց­քին կա­րո­ղա­ցաք պատ­րաս­տել օ­րո­ւան պատ­շաճ սեղմ յայ­տա­գիր մը: ­­Յի­շե­ցիք մես­րո­պեան տա­ռե­րը եւ ձեր սրտի խօս­քը ը­սիք ձեր շա­րադ­րու­թիւն­նե­րուն ընդ­մէ­ջէն: Այ­սօր ձեր վկա­յա­կան­նե­րու բաշ­խու­մի այս հան­դի­սու­թեամբ, ե­կաք փաս­տե­լու ձեր ծնող­նե­րուն եւ ձեր ու­սու­ցիչ­նե­րուն, որ այս դպրո­ցի մեծ ըն­տա­նի­քին ար­ժա­նի շջա­նա­ւարտ­ներն էք:
Վս­տահ ենք, որ ձեր մտքե­րուն եւ սրտե­րուն մէջ միշտ դրոշ­մո­ւած պի­տի մնան մեր վար­ժա­րա­նի մէջ ան­ցու­ցած ձեր կեան­քի եւ ձեր կրթու­թեան հիմ­նա­կան տա­րի­նե­րը:
Այ­սօր հպարտ ենք ձեզ­մով:
­­Կը մաղ­թենք ա­պա­գա­յին բարձրա­գոյն վկա­յա­կան­նե­րու ար­ժա­նա­նաք եւ շա­րու­նա­կենք հպար­տա­նալ ձեր յա­ջո­ղու­թիւն­նե­րով:
Շ­նոր­հա­կա­լու­թիւն ձեր ծնող­նե­րուն եւ վարձ­քը կա­տար ձեր ու­սու­ցիչ­նե­րուն:

Αγαπητοί γονείς, αγαπητές δασκάλες και δάσκαλοι, αγαπητά παιδιά,
Περάσαμε όλοι, γονείς, εκπαιδευτικοί και μαθητές, την πιο δύσκολη σχολική χρονιά από τότε που θυμόμαστε τους εαυτούς μας. Η πανδημία ήρθε και μας στέρησε το πιο σημαντικό στοιχείο στο παιδαγωγικό μας λειτούργημα, την άμεση επαφή με τα παιδιά και τη δια ζώσης μάθηση. Το κλείσιμο των σχολείων και το χωρίς προηγούμενο εξ αποστάσεως μάθημα μας έφερε αντιμέτωπους με πολλές δυσκολίες, αλλά όλοι καταβάλαμε μεγάλη προσπάθεια ώστε να ανταποκριθούμε στις δυσμενείς συνθήκες.
Μέχρι ένα μήνα πριν, δεν ξέραμε αν θα μπορέσουμε να κάνουμε έστω και αυτή την τελετή απονομής στους αποφοίτους του Δημοτικού. Αλλά τέλος καλό, όλα καλά. Και παρόλο, που το τέλος της πανδημίας φαίνεται ακόμα αβέβαιο, σήμερα μας δίνεται η ευκαιρία, έστω και υπό διαφορετικές συνθήκες, να δώσουμε στους αποφοίτους μας τα διπλώματά τους και να τους αποχαιρετήσουμε από το Δημοτικό.
Βέβαια, δεν είναι ακριβώς αποχαιρετισμός, μιας και από τον Σεπτέμβριο θα συνεχίσουμε να τους βλέπουμε όλους μέσα σ’ αυτό το σχολικό κτίριο. Άρα, ίσως είναι καλύτερα να ευχηθούμε «εις το επανιδείν».
Θέλω να ευχαριστήσω θερμά τους γονείς για τη συνεργασία τους με το σχολείο όλα αυτά τα χρόνια και για την εμπιστοσύνη που μας έδειξαν σε ένα τόσο σημαντικό έργο όσο η εκπαίδευση των παιδιών. Θέλω να ευχαριστήσω επίσης όλα τα μέλη του Συλλόγου Διδασκόντων για την εξαιρετική συνεργασία και την αφοσίωση στους μαθητές μας. Είμαστε μια μικρή σχολική μονάδα, με ιδιαιτερότητες, αλλά πάνω απ’ όλα είμαστε μια μεγάλη οικογένεια μαθητών, γονέων και εκπαιδευτικών.
Και το παράδειγμα της φετινής έκτης τάξης αποδεικνύει τα λεγόμενά μας. Μια μικρή σε αριθμό τάξη, αλλά μια ενωμένη και αγαπημένη ομάδα μαθητών. Ό,τι πιο σημαντικό για τη μελλοντική τους πορεία στα επόμενα χρόνια της δευτεροβάθμιας.
Το είπα πριν και το ξαναλέω. Σήμερα είναι μέρα χαράς. Για εσάς, αγαπητά παιδιά, που καταφέρατε μέσα σε λίγες ημέρες να προετοιμάσετε αυτή τη μικρή «γιορτή» ενώπιον γονέων και δασκάλων, εκφράζοντας από καρδιάς λόγια με τις εκθέσεις σας.
Είναι μέρα χαράς  για τους γονείς σας, που σας βλέπουν και σας καμαρώνουν, και για όλους εμάς τους εκπαιδευτικούς, που σας ξέρουμε από το προνήπιο, και σήμερα, μετά από οκτώ ολόκληρα χρόνια, βλέπουμε την αποφοίτησή σας από το Δημοτικό σχολείο.
Ευχόμαστε ό,τι καλύτερο στη ζωή σας από εδώ και πέρα, και πολλές προσωπικές επιτυχίες στις μελλοντικές σας σπουδές. Είμαστε σίγουροι ότι τα θεμέλια της βασικής και σημαντικότερης εκπαίδευσής σας είναι γερά, όπως άλλωστε και όλων των αποφοίτων των σχολείων μας.
Είμαστε σίγουροι επίσης ότι πάντα θα θυμάστε τα χρόνια που περάσατε στο σχολείο μας, που είναι και θα είναι η δεύτερη οικογένειά σας.
Να είστε πάντα καλά και συγχαρητήρια στους γονείς σας.

Շ­նոր­հա­կա­լիք

­­Տա­րե­փա­կի մեր շնոր­հա­կա­լա­կան խօս­քը թե­միս ա­ռաջ­նորդ՝ ­գերշ. Տ. ­­Գե­ղամ արք. ­­Խա­չե­րեա­նին իր հայ­րա­կան հո­գա­տա­րու­թեան հա­մար, շրջա­նիս հո­գե­ւոր հո­վիւ ­Տ. ­­Նա­րեկ քա­հա­նա­յին, նաեւ վար­ժա­րա­նիս մեծ ըն­տա­նի­քին՝ Ազ­գա­յին ­վար­չու­թեան, Ու­սում­նա­կան, Տն­տե­սա­կան եւ ­­Կա­լո­ւա­ծա­յին խոր­հուրդ­նե­րուն, ­­Հայ ­­Կա­պոյտ ­Խա­չի Շր­ջա­նա­յին վար­չու­թեան, ­­Ֆիք­սի «­­Ռու­բի­նա» մաս­նա­ճիւ­ղին եւ տե­ղա­կան վար­չու­թին­նե­րուն ու ըն­կե­րու­հի­նե­րուն, ո­րոնք նո­ւի­րու­մով կը ծա­ռա­յեն ու ջանք չեն խնա­յեր դպրո­ցի բա­րօ­րու­թեան ու յա­ռաջ­դի­մու­թեան հա­մար: ­­Նոյն­պէս` ծնող­նե­րուն, ո­րոնք ի­րենց զա­ւակ­նե­րը վստա­հած են մեր վար­ժա­րա­նին:
­­Յա­տուկ շնոր­հա­կա­լա­կան խօսք ­«­Կիւլ­պէն­կեան» հաս­տա­տու­թեան՝ կրթա­կան, նիւ­թա­կան եւ բա­րո­յա­կան իր մնա­յուն ա­ջակ­ցու­թեան հա­մար:
­­Նոյն­պէս՝ մեր խո­րին շնոր­հա­կա­լու­թիւն­նե­րը «­­Նութ­րի­ցիա» ըն­կե­րու­թեան եւ Պրն. ­­Սի­մէոն ­­Լու­լու­մա­րիին, դպրո­ցի ­­Ման­կա­պար­տէ­զի եւ ­­Նա­խակր­թա­րա­նի կա­րիք­նե­րուն հա­մար՝ 2019-20 տա­րեշր­ջա­նին ստա­ցո­ւած վեց հա­մա­կար­գիչ­նե­րու նո­ւի­րա­տո­ւու­թեան հա­մար:
­­Վարձ­քը կա­տար վար­ժա­րա­նիս ­­Ման­կա­պար­տէ­զի ու ­­Նա­խակր­թա­րա­նի ու­սուց­չա­կան կազ­մի հայ եւ յոյն բո­լոր ո­սու­ցիչ-ու­սուց­չու­հի­նե­րուն, ո­րոնք տա­րեշր­ջա­նի ըն­թաց­քին ա­մէն ճիգ թա­փե­ցին ա­շա­կեր­տու­թեան լա­ւա­գոյն դաս­տիա­րա­կու­թեան հա­մար եւ դպրո­ցի Ծ­նո­ղա­կան միու­թեան, որ ա­մէն ջանք թա­փեց ա­շա­կեր­տու­թեան կա­րիք­նե­րը հո­գա­լու ինչ­պէս նաեւ՝ ­­Նա­խակր­թա­րա­նի ու ­­Ման­կա­պար­տէ­զի շրջա­նա­ւարտ­նե­րուն յանձ­նո­ւած նո­ւէր­նե­րուն հա­մար։
Շ­նոր­հա­կա­լու­թիւն «Ա­զատ Օր»ին, որ իր է­ջե­րը լայն բա­ցաւ մեր վար­ժա­րան­նե­րուն առ­ջեւ եւ «Ար­մե­նի­քա» պար­բե­րա­թեր­թին, մեր շրջա­նա­ւարտ­նե­րուն ­­Հա­յոց պատ­մու­թեան ման­կա­կան գիր­քի նո­ւէ­րին հա­մար:
Շ­նոր­հա­կա­լու­թիւն այն բո­լոր ծնող­նե­րուն ու կրթա­սէր ազ­գա­յին­նե­րուն, ո­րոնք նո­ւի­րա­տո­ւու­թիւն­նե­րու կամ այլ տե­սա­կի օ­ժան­դա­կու­թին­նե­րու ճամ­բով, թի­կունք կանգ­նե­ցան մեր դպրո­ցին, յատ­կա­պէս Պրն.ներ ­­Կա­րօ ­­Պար­տաք­ճեա­նին, ­­Յով­հան­նէս ­­Թեր­զեա­նին, ­­Կոս­տան Ե­զե­կիէ­լեա­նին եւ Ար­մէն ­­Փա­խա­նեա­նին ի­րենց մնա­յուն ա­ջակ­ցու­թեան հա­մար:
­­Վեր­ջա­պէս, մեր ե­րախ­տա­գի­տա­կան խօս­քը դպրո­ցին մէջ թէ դպրո­ցա­կան ինք­նա­շարժ­նե­րուն մէջ գոր­ծող լրիւ անձ­նա­կազ­մին, ըն­կե­րակ­ցող տի­կին­նե­րուն, ­­Տիկ. Ա­նիին եւ մեր վա­րորդ­նե­րուն:
­­Մեր սրտա­գին շնոր­հա­ւո­րու­թիւն­նե­րը ­­Ծա­ղիկ դա­սա­րա­նի եւ Զ. ­­Դա­սա­րա­նի շրջա­նա­ւարտ­նե­րու ծնող­նե­րուն ու ազ­գա­կան­նե­րուն:
­­Բո­լո­րին կը մաղ­թենք նո­րա­նոր վկա­յա­կան­ներ ու կա­նաչ ճա­նա­պարհ:

­­Հայ ­­Կա­պոյտ ­­Խա­չի մրցա­նակ

Զ. դա­սա­րա­նի հա­յե­րէ­նի դա­սե­րուն մէջ յա­տուկ ճիգ թա­փած եւ լա­ւա­գոյն ար­դիւնք­նե­րը բե­րած ա­շա­կեր­տը, ­­Հայ ­­Կա­պոյտ ­­Խա­չի Շր­ջա­նա­յին ­վար­չու­թեան կող­մէ կը պար­գե­ւատ­րո­ւի՝ ­­Պա­տա­նե­կան միու­թեան ա­մառ­նա­յին բա­նա­կու­մին մաս­նակ­ցու­թեան մրցա­նա­կով:
Ն­կա­տի ու­նե­նա­լով, թէ այս տա­րի հա­մա­հա­ւա­սար ճի­գե­րով ու գե­րա­զանց նի­շե­րով եր­կու ա­շա­կերտ­ներ ար­ժա­նի են մրցա­նա­կին, այն կը բաժ­նո­ւի եր­կու ա­շա­կերտ­նե­րու մի­ջեւ՝ Ա­լեքս ­­Բար­սե­ղեա­նին եւ Ալ­քի­նոօս ­­Մա­նիա­տա­քիին:

Ռ. Եր­կա­նեան
«Լ. Եւ Ս. ­­Յա­կո­բեան»
­վար­ժա­րա­նի տ­­նօ­րէն