­Կի­րա­կի՝ 21 ­Յու­նիս 2020ին, Ա­թէն­քի «Ս. Գ­րի­գոր ­Լու­սա­ւո­րիչ» ­Մայր ե­կե­ղեց­ւոյ մէջ մա­տու­ցո­ւե­ցաւ Ս. ­Պա­տա­րագ, ո­րուն հան­դի­սա­պե­տեց թե­մա­կալ Ա­ռաջ­նորդ ­Գե­ղամ արք. ­Խա­չե­րեան, որ նաեւ յա­ւուր պատ­շա­ճի քա­րոզ խօ­սե­ցաւ:
«­Ձեր մէջ կա՞յ հայր մը, ո­րուն զա­ւա­կը ձուկ ու­զէ եւ ինք ձու­կի փո­խա­րէն օձ տայ ա­նոր, եւ կամ կա­րիճ տայ երբ զա­ւա­կը հաւ­կիթ խնդրէ:
Արդ, ե­թէ դուք որ չար էք՝ գի­տէք ձեր զա­ւակ­նե­րուն լաւ պար­գեւ­ներ տալ, ձեր երկ­նա­ւոր հայ­րը որ­քա՜ն ա­ւե­լի լաւ պար­գեւ մը՝ Ս. ­Հո­գին պի­տի տայ ա­նոնց, ո­րոնք ի­րեն կը դի­մեն:» (­Ղու­կաս 11:11-13): «­Հայր ­Մեր» ա­ղօթ­քի ու­սուց­ման յա­ջոր­դող խօս­քե­րուն մէջ, բաղ­դա­տա­կան պատ­կե­րա­ւոր ա­ռա­կի մը ընդ­մէ­ջէն ­Յի­սուս խօ­սե­ցաւ երկ­նա­ւոր ­Հօր մա­սին, որ պարզ մահ­կա­նա­ցու մար­դոց­մէ ա­ւե­լի գի­տէ լա­ւը պար­գե­ւել ի­րեն դի­մող­նե­րուն: Ք­րիս­տո­նեայ հա­ւա­տա­ցեա­լը Աս­տու­ծոյ կը դի­մէ իբ­րեւ հայր եւ մա­նու­կի մը ան­մե­ղու­թեամբ կը վստա­հի ու կ­՚ա­պա­ւի­նի Ա­նոր:
Անդ­րա­դառ­նա­լով նոյն օ­րը զու­գա­դի­պող ­Հայ­րե­րու մի­ջազ­գա­յին օ­րո­ւան, Սր­բա­զան հայ­րը խօ­սե­ցաւ հայ­րու­թեան գա­ղա­փա­րին, հայ­րու­թեան դե­րա­կա­տա­րու­թեան ու հօր տի­պա­րին մա­սին:
­Մարդ­կա­յին կեան­քի զար­գա­ցու­մը եւ փոր­ձա­ռու­թիւ­նը եւ մին­չեւ իսկ օ­րէնսդրու­թիւ­նը եր­կու տե­սա­կի ի­մաստ­ներ սահ­մա­նած է հայր բա­ռին, որ կը նկա­տո­ւի մա­նու­կի մը ծնուն­դին պատ­ճառ ծնող մը, նաեւ՝ մա­նու­կի մը սէր տա­ծող, հո­գա­տար, դաս­տիա­րակ, պաշտ­պան եւ ա­պա­ւէն կանգ­նող անձ մը: ­Մարդ­կա­յին ըն­կե­րու­թեան հո­լո­վոյ­թին ըն­թաց­քին յա­ռա­ջա­ցած օ­րէնսդ­րու­թիւ­նը, իր կազ­մա­ւոր­ման եւ ձե­ւա­ւոր­ման ա­ռա­ջին իսկ օ­րե­րէն, հայ­րա­կան իշ­խա­նու­թիւ­նը ֆի­զի­քա­կան ծնող մը ըլ­լա­լէ ան­դին տո­ւած է նաեւ մա­նու­կին տէր, պաշտ­պան, հո­գա­տար եւ տնօ­րի­նող ըլ­լա­լու կա­րո­ղու­թիւ­նը ու­նե­ցող ան­ձին: Այդ ի­մաս­տով ալ ներ­կայ աշ­խար­հի օ­րէնսդ­րու­թեանց հիմք հան­դի­սա­ցող հռո­մէա­կան օ­րէն­քը, ըն­տա­նի­քի մը հայ­րա­կան բա­ցար­ձակ իշ­խա­նու­թեան փո­խան­ցու­մը կը շնոր­հէր ըն­տա­նի­քի ան­դամ­նե­րը պաշ­տա­պա­նե­լու, հո­գա­լու եւ տի­րու­թիւն ը­նե­լու կա­րող ան­ձին, թէ­կուզ թէ ան ա­մու­րի կամ ան­զա­ւակ ըլ­լար:
­Հայ­րե­րու օ­րո­ւան ա­ռի­թով, Սր­բա­զան հայ­րը ա­ռա­ջին հեր­թին որ­դիա­կան ակ­նա­ծա­նօք եւ եր­խա­տա­գի­տու­թեամբ շնոր­հա­ւո­րեց մեր ազ­գին հո­գե­ւոր հայ­րու­թեան բարձ­րա­գոյն պա­տաս­խա­նա­տո­ւու­թիւ­նը ի վե­րուստ յանձն ա­ռած հո­վո­ւա­պե­տին՝ ­Մե­ծի ­Տանն ­Կի­լի­կիոյ Սր­բազ­նա­գոյն ­Կա­թո­ղի­կոս՝ Ն.Ս.Օ.Տ.Տ. Ա­րամ Ա. ­Վե­հա­փառ հայ­րա­պե­տին, ո­րուն հայ­րախ­նամ տնօ­րի­նում­նե­րը քսան­հինգ տա­րի­նե­րէ ի վեր կը վա­յե­լեն մեր ժո­ղո­վուր­դի զա­ւակ­նե­րը, մաղ­թե­լով քա­ջա­ռողջ եւ եր­կա­րա­մեայ գա­հա­կա­լու­թիւն:
Շ­նոր­հա­ւո­րեց հայ ե­կե­ղեց­ւոյ ծա­ռա­յու­թեան կո­չո­ւած բո­լոր հո­գե­ւոր հայ­րե­րը, ի մաս­նա­ւո­րի ­Յու­նաս­տա­նի հա­յոց թե­մէն ներս ծա­ռա­յող գե­րա­պա­տիւ, հո­գեշ­նորհ եւ ար­ժա­նա­պա­տիւ հայ­րե­րը, ո­րոնք Ե­կե­ղեց­ւոյ ծա­ռա­յու­թեան կո­չու­մով հո­գե­ւոր խնամք կը մա­տա­կա­րա­րեն մեր ժո­ղո­վուր­դի զա­ւակ­նե­րուն:
Գ­նա­հա­տան­քի ար­ժա­նի խօս­քե­րով շնոր­հա­ւո­րեց մեր ժո­ղո­վուր­դի եւ ի­մաս­նա­ւո­րի յու­նա­հա­յոց մեծ հայ­րե­րը, ո­րոնք այ­սօր, տա­րի­քի յա­ռա­ջաց­ման պատտ­ճա­ռով, նո­ւա­զած է ի­րենց հայ­րա­կան աշ­խոյժ եւ պա­տաս­խա­նա­տու դե­րա­կա­տա­րու­թիւ­նը, սա­կայն ի­րենց հայ­րա­կան պար­տա­կա­նու­թիւ­նը գի­տակ­ցօ­րէն եւ պա­տաս­խա­նա­տո­ւու­թեամբ կա­տա­րած ան­ձի գո­հու­նա­կու­թեամբ կը վա­յե­լեն զա­ւակ­նե­րու եւ թոռ­նե­րու սէրն ու գուր­գու­րան­քը եւ ա­նոնց առ­թած ու­րա­խու­թիւ­նը:
Ի մաս­նա­ւոր գնա­հա­տա­կան խօսք ուղ­ղեց յու­նա­հաոց ե­րի­տա­սար ծնող­նե­րուն, ո­րոնք ի­րենց ծնո­ղա­կան ըն­տա­նե­կան պա­տաս­խա­նա­տո­ւու­թեան ա­մե­նա­լա­րո­ւած հանգ­րո­ւա­նին ըլ­լա­լով հան­դերձ, յա­տուկ հո­գա­տա­րու­թիւն, խնա­մա­տա­րու­թիւն, սէր եւ խան­դա­ղա­տանք ցու­ցա­բե­րե­ցին ի­րենց տա­րեց ծնող­նե­րուն հան­դէպ, յատ­կա­պէս թա­գա­վա­րա­կի պատ­ճա­ռած տնա­յին ար­գե­լա­փակ­ման օ­րե­րուն, խստա­պա­հան­ջու­թեամբ պա­տո­ւի­րե­լով որ ի­րենց յա­ռա­ջա­ցած տա­րի­քի ծնող­նե­րը տու­նը մնան ա­պա­հով եւ անվ­նաս, եւ ի­րենք յանձն ա­ռին ա­նոնց ա­ռօ­րեայ բո­լոր կա­րիք­նե­րը հո­գալ: Եւ այս վե­րա­բե­րուն­քը Սր­բա­զան հայ­րը վե­րագ­րեց ա­նոր, այս ե­րի­տա­սարդ ծնող­նե­րը, երբ ի­րենց կար­գին ու­նե­ցան ծնողքք ըլ­լա­լու փոր­ձա­ռու­թիւ­նը, լա­ւա­պէս հասկ­ցան թէ ինչ կը նշա­նա­կէ պատս­խա­նա­տու ծնողք ըլ­լալ եւ զա­ւակ մեծց­նել եւ դաս­տիա­րա­կել:
Ա­ւար­տին, Սր­բա­զան հայ­րը ա­ղօթք բարձ­րա­ցուց եր­կա­ւոր ­Հօր Աս­տու­ծոյ, որ Իր խնամ­քին, հո­գա­տա­րու­թեան, եւ հով­նա­նիին տակ պա­հէ մեր բո­լոր մեծ հայ­րերն ու հայ­րե­րը, ինչ­պէս նաեւ հո­գե­ւոր հայ­րե­րը:
Ս. ­Պա­տա­րա­գի ա­ւար­տին, Ա­ռաջ­նորդ Սր­բա­զան հայրն ու ե­կե­ղեց­ւոյ հո­գե­ւոր հո­վիւ Հ­րայր Ա­ւագ քհնյ. ­Նի­կո­լեան, ե­կե­ղեց­ւոյ ներ­քե­ւի սրա­հին մէջ, հո­գա­բար­ձու­թեան եւ ե­կե­ղե­ցա­սէր ­Տիկ­նանց յանձ­նա­խում­բի ան­դամ­նե­րուն հիւ­րա­սի­րու­թեան մտեր­միկ մթնո­լոր­տի մէջ հան­դի­պում­ներ ու­նե­ցան: