21 Սեպտեմբեր 1991-ի Հայաստանի Հանրապետութեան վերանկախացման հռչակումը, որպէս ժառանգն ու շարունակութիւնը 1918-ի փառապանծ անկախութեան, հայ մարդուն մէջ արմատաւորեց ազատ ու անկաշկանդ ապրելու ձգտումը եւ իմաստաւորեց վերանկախացման իրագործումը։
Այսօր՝ ձեռք բերուած բազմաթիւ նուաճումներուն եւ յաղթանակներուն, բայց նաեւ բացթողումներուն եւ յուսախաբութեան 29-ամեայ գոյութենական կենսափորձէն մեկնելով, Հայաստանի Հանրապետութիւնը տէրն ու տիրական արտայայտիչը պէտք է դառնայ հայ ժողովուրդի անժամանցելի իրաւունքներուն եւ ձգտումներուն, որոնք քաղաքական եւ իրաւական իրենց ամբողջական իմաստը կը գտնեն Սեւրի դաշնագիրով ամրագրուած ու անկատար մնացած հայու ամբողջական հայրենիքի կենագործումով։
Հայոց քաջարի բանակի արիութեան եւ հայ ժողովուրդի ստեղծագործ ոգիի երաշխաւորութեամբ, անգամ մը եւս մեր հայեացքը կ՚ուղղենք հոն, ուր բանաստեղծին սիրտը տրոփեց «դարերէն հոսող երգի՛ Արաքսով, աշխարհակալ անկա՛խ Արարատի ստուերին տակ»։
Շնորհաւոր տօնդ, Հայաստան։