«­Հա­մազ­գա­յին»ի Ա­տի­կէի «­Սօս-­Վա­նի» վար­չու­թեան ­Կի­րա­կի՝ 12 ­Մա­յի­սին կազ­մա­կեր­պո­ւած միօ­րեայ պտոյ­տը նոր էջ մը կը բա­նայ միու­թեան գոր­ծու­նէու­թեան դաշ­տին մէջ՝ տրո­ւած ըլ­լա­լով, որ միու­թիւ­նը սո­վոր չէր ան­ցեա­լին իր ան­դամ­նե­րուն հա­մար պտոյտ­ներ կազ­մա­կեր­պե­լու:
Օ­րո­ւան պտոյ­տի ծրագ­րին ու վայ­րի ծա­նօ­թու­թեան շուրջ բա­ցատ­րու­թիւն­ներ տո­ւին «­Սօս-­Վա­նի» մաս­նա­ճիւ­ղի ա­տե­նա­պետ ընկ. ­Ժագ ­Տա­մա­տեան եւ վար­չա­կան ան­դամ ընկ. ­Լի­լիթ Ար­զու­մա­նեան:
Պ­տոյ­տը տե­ղի ու­նե­ցաւ դէ­պի ­Պե­ղո­պո­նէ­զի ­Զա­խո­լի ­Քո­րին­թիաս պատ­մա­կան գիւ­ղը, որ կը յատ­կան­շո­ւի իր շքեղ բնու­թեամբ եւ պատ­մամ­շա­կու­թա­յին ար­ժէք ներ­կա­յաց­նող «Ս. ­Գէորգ — Այ. Եոր­ղի» ե­կե­ղե­ցիով, որ ուղ­ղա­կիօ­րէն կա­պո­ւած է յոյն ժո­ղո­վուր­դի 1821ի օս­մա­նեան լու­ծէն ա­զա­տագր­ման պատ­մու­թեան հետ: Այս ե­կե­ղե­ցին յատ­կան­շո­ւած է եւ կը ներգ­րա­ւէ այ­ցե­լու­ներ, քա­նի ճար­տա­րա­պե­տա­կա­նօ­րէն կը տրա­մադ­րէ 17 բո­լո­րա­ձեւ գմբէթ­ներ, որ կա­ռու­ցո­ւած են շրջա­նի բնա­կիչ­նե­րուն կող­մէ 1811ին, 39 օ­րո­ւան ըն­թաց­քին: Այս փութ­կո­տու­թիւ­նը ա­նոր հա­մար, որ տե­ղա­ցի օս­ման­ցի ա­ղան ար­տօ­նեց ե­կե­ղեց­ւոյ ու գմբէթ­նե­րու շի­նու­թիւ­նը կարճ ժա­մա­նա­կի մէջ, այ­լա­պէս զայն մահ­մե­տա­կան մզկի­թի պի­տի վե­րա­ծէր զայն: 17 գմբէթ­նե­րը կը խորհր­դան­շեն ­Յի­սու­սի ա­շա­կերտ­նե­րը (12 հո­գի) ­Յի­սու­սի ա­շա­կերտ­նե­րէն 4 ա­ւե­տա­րա­նիչ­նե­րը եւ 17րդը՝ ի՛ն­քը ­Յի­սու­սը:
Ե­կե­ղեց­ւոյ պատ­մու­թեան եւ ա­նոր ապ­րած մի­ջա­վայ­րի ան­ցեա­լի փոր­ձա­ռու­թեան եւ տո­ւեալ վայ­րի սքան­չե­լի բնու­թեան ներ­դաշ­նակ զու­գոր­դու­թիւն­նե­րու մա­սին չա­փա­զանց հե­տաքրք­րա­կան տե­ղե­կու­թիւն­ներ փո­խան­ցեց ե­կե­ղեց­ւոյ կող­մէ լիա­զօ­րո­ւած պատ­մա­գէտ մը՝ տեղ­ւոյն վրայ գո­հաց­նե­լով նաեւ ներ­կա­նե­րու հար­ցում­նե­րու հե­տաքրք­րու­թիւն­նե­րը, ձե­ւա­կան զար­գաց­ման ու գի­տե­լիք­նե­րու ճո­խաց­ման սահ­ման­նե­րէն ան­դին անց­նե­լով: Այդ ե­կե­ղեց­ւոյ մէջ, ­Յու­նաս­տա­նի ա­զա­տագ­րա­կան պայ­քա­րի մե­ծա­գոյն հե­րոս­նե­րէն ­Քո­լո­քոթ­րո­նին, իր հա­ւա­տա­րիմ զի­նա­կից­նե­րուն հետ, ռազ­մա­գի­տա­կան ծրագ­րու­մի գաղտ­նի ժո­ղով­ներ գու­մա­րած է, թուր­քին դէմ իր հե­տա­գայ մար­տա­վա­րա­կան, ռազ­մա­վա­րա­կան ու ռազ­մամ­թեր­քա­յին քայ­լե­րը հա­մադ­րե­լու նպա­տա­կով:
­Կէ­սօ­րո­ւան հա­ւա­քա­կան ճա­շէն յե­տոյ, պտոյ­տին մաս­նա­կից­նե­րուն ա­ռիթ տրո­ւե­ցաւ շրջե­լու գե­տե­րով, ջրա­սէր սա­գե­րով, բա­դե­րով ու այլ հա­ւազ­գի­նե­րով լե­զուն լի­ճերն ու ան­տառ­նե­րը: ­Ճա­շի ըն­թաց­քին տա­րե­դարձ­ներ նշո­ւե­ցան հա­մեղ ա­նու­շե­ղէն­ներ հրամց­նե­լով պտոյ­տի մաս­նա­կից­նե­րուն, ո­րոնք շնոր­հա­ւո­րե­ցին մեր պա­րա­խում­բի ան­դամ՝ սի­րե­լի փոք­րիկն ­Ռո­զի­նան եւ ա­նոր ծնող­քը: ­Բայց գե­ղե­ցիկ բնա­վայ­րի հրա­շա­գործ կա­ռոյց­նե­րը հոս չեն վեր­ջա­նար: Այ­ցե­լու­թիւն մը տրո­ւե­ցաւ պատ­մա­կան ­Մե­թէո­րա­յի նմա­նա­կով կա­ռու­ցո­ւած, այժմ մայ­րա­պետ­նե­րու լքո­ւած վան­քի վե­րա­ծո­ւած մա­տուռ-ա­ղօ­թա­տե­ղիի մը, ո­րուն կը տրո­ւէր թաքս­տոց-ա­պաս­տա­րա­նի խորհր­դան­շա­կան ա­նո­ւա­նու­մը, ուր հա­կա-օս­մա­նեան հայ­դու­կա­յին հե­րո­սա­կան պայ­քա­րի ժա­մա­նակ­նե­րուն, յոյն ապս­տամբ­ներ ու յե­ղա­փո­խա­կան մար­տիկ­ներ, այդ վայ­րին մէջ, հո­վա­նի ու ա­պա­հով պատս­պա­րան կը գտնէին ե­կե­ղեց­ւոյ նրբանցք­նե­րուն ու քա­րան­ձա­ւա­նե­րու քա­ռան­կիւն ու բո­լո­րա­ձեւ գետ­նա­փոր նկուղ­նե­րուն մէջ, ի­րենց պայ­քա­րը շա­րու­նա­կե­լու հա­մար թուրք բռնագ­րա­ւի­չի տի­րա­կա­լու­թեան դէմ:
­Յա­ջոր­դա­բար փուլ­մա­նը ուղ­ղո­ւե­ցաւ Ք­սի­լո­քասթ­րօ ծո­վե­զե­րեայ գե­ղա­տե­սիլ ա­մա­րա­նոց-քա­ղա­քը, ե­րե­կո­յեան սուր­ճի մը հա­մար, որ­մէ ետք վե­րա­դարձ Ա­թէնք, ե­րե­կո­յեան ժա­մը 9ին, յա­ջորդ պտոյ­տի մը խոս­տու­մով ու ակն­կա­լու­թեամբ:
***
­Մեր այ­սօ­րո­ւան թղթակ­ցու­թեան նկա­րագ­րա­կա­նը հոս կանգ չ’առ­ներ սա­կայն, քա­նի հար­կա­ւոր է պատ­ճա­ռա­բա­նել սոյն թղթակ­ցու­թեան խո­րա­գի­րը պար­զա­բա­նող բնո­րո­շու­մը, որ ուղ­ղա­կիօ­րէն առն­չո­ւած է փուլ­մա­նի մէջ տի­րող խան­դա­վա­ռու­թեան ա­ռըն­թեր, ա­նոր ինք­նա­բուխ գե­ղա­րո­ւես­տա­կան ու միա­ժա­մա­նակ՝ վար­չու­թեան կող­մէ նա­խա­պատ­րաս­տո­ւած դաս­տիա­րակ­չա­կան ծրագ­րին, ինչ որ մե­ծա­պէս նպաս­տեց այս նա­խա­ձեռ­նու­թեան մղում ու փայլ տո­ւող ներ­քին մթնո­լոր­տին: Այս­պէս ու­րեմն, խօս­քով, զե­կոյց­նե­րով, եր­գով, զու­գեր­գով, խմբերգ­նե­րով, ար­տա­սա­նու­թիւն­նե­րով ե­լոյթ­ներ ու­նե­ցան՝
— ­Փոք­րիկ­ներ ­Ռո­զի­նա ­Տա­մա­տեան եւ ­Նա­թա­լի Է­քի­զեան, ո­րոնք միաս­նա­բար եր­գե­ցին «­Կի­լի­կիա»ն­ եւ «Ար­դեօ՞ք ով­քեր են» յե­ղա­փո­խա­կան յաղ­թեր­գը:
— Ընկ. ­Գէորգ ­Կիւ­լիւ­մեան ար­տա­սա­նեց եր­կու քեր­թո­ւած­ներ՝ ­Պա­րոյր ­Սե­ւա­կի «­Քիչ ենք, բայց հայ ենք» եւ ­Հա­մօ ­Սա­հեա­նի՝ «­Հա­յաս­տան ա­սե­լիս»ը:
— Ընկ. ­Լի­լիթ Ար­զու­մա­նեան ար­տա­սա­նեց Ե­ղի­շէ ­Չա­րեն­ցի «Ես իմ ա­նոյշ ­Հա­յաս­տա­նի» եւ ­Պա­րոյր ­Սե­ւա­կի «­Մօր ձեռ­քե­րը» քեր­թո­ւած­նե­րը: Այ­նու­հե­տեւ՝ մե­ներ­գեց քա­նի մը եր­գեր:
— Ընկ. Ար­միկ ­Պա­րա­զեան մե­ներ­գեց «Թռ­չէի մտքով տուն»ը, «­Մախ­մուր աղ­ջիկ»ը, «­Սա­րի սի­րուն եար»ը, «­Ղա­րա­բաղ»ը եւ Հ.Մ.Ը.Մ.ի սկաու­տա­կան բա­նա­կում­նե­րուն նո­ւի­րո­ւած երգ մը:
— ­Թա­գու­հի ­Զամ­պաք­ճեան մե­ներ­գեց «Ե­րե­ւա­նի գի­շեր­նե­րը», «­Շո­րոր»ը, «­Պի­տի գնամ վաղ թէ ուշ»ը եւ «Սր­տէս այս­քան տա­լով» եր­գե­րը:
— ­Նա­յի­րի ­Գու­յում­ճեան եր­գեց «­Գա­րուն-գա­րուն»ը, «­Դու ինձ հա­մար»ը, «­Ճէյ­րա­նի պէս սա­րե­րով»ը:
— Ընկ. ­Ժագ ­Տա­մա­տեա­նը եր­գեց՝ «­Ծա­ղիկ­ներ-ծա­ղիկ­ներ»ը:
— Ընկ. ­Սե­ւան ­Մա­նո­յեա­նը եր­գեց՝ «­Սէրս գաղտ­նի թող մնայ», «Օ­տար ա­մա­յի ճամ­բէ­քի վրայ», «­Հո­վի­ւը սա­րում տխրեց-­Հիմ­կա­լա» եր­գե­րը:
­Յա­ջոր­դա­բար կար­գը ե­կաւ ազ­գա­յին-յե­ղա­փո­խա­կան եր­գե­րուն, որ խմբո­վին եր­գո­ւե­ցան բո­լո­րին կող­մէ, ինչ­պէս՝ «­Պին­կէօլ», «­Կի­լի­կիա», «­Հո­վի­ւը սա­րում տխրեց», «­Հա­յաս­տան որ կ­‘ապ­րիք դուք հե­ռուն», «­Թի­կունքդ լայն», «Ա՜խ, ֆե­տա­յի­ներ», «­Սար­տա­րա­պատ», «­Նու­պար-­Նու­պար», «­Ծի­ծեռ­նարկ», «­Վա­ղուց թէեւ իմ հա­յեաց­քը», «Ա­րիւ­նոտ դրօշ», «­Վէր­քե­լով լի», «­Չոր­րորդ գնդի հրա­մա­նա­տար քաջ ­Քե­ռի», «­Պանք Օ­թո­ման», «Ե­րե­ւան Է­րէ­բու­նի» եւ տաս­նեակ այլ եր­գեր մին­չեւ վեր­ջին պահ ա­նընդ­հատ խան­դա­վառ պա­հե­լով ազ­գայ­նա­շունչ մթնո­լոր­տը:
— Ընկ. ­Յով­սէփ ­Պա­րա­զեա­նէն խնդրո­ւե­ցաւ խօ­սիլ ­Պե­ղո­պո­նէ­զի քա­ղաք­նե­րու մա­սին, ուր ան­ցեա­լին ապ­րած են հա­յեր, կամ գոր­ծած են կազ­մա­կեր­պո­ւած գա­ղութ­ներ՝ ­Կորն­թոս, ­Լութ­րա­քի, ­Փաթ­րա, ­Փիր­ղոս Ի­լիաս, ­Քա­լա­մա­թա եւ ­Մե­ղա­րա եւ ան­շուշտ, յա­ւե­լեալ, ­Կորն­թոս շրջա­նի ան­ցեա­լի պատ­մու­թեան ու ջրանց­քի բաց­ման աշ­խա­տանք­նե­րուն մա­սին, ուր աշ­խա­տած ու աշ­խա­տան­քի ժա­մա­նակ մա­հա­ցած են նաեւ մեծ թի­ւով պան­դուխտ ու գաղ­թա­կան հայ շի­նա­րար բա­նո­ւոր­ներ, ո­րոնք ­Թուր­քիա­յէն ­Յու­նաս­տան ե­կած են աշ­խա­տե­լու հա­մար եր­կար տա­րի­նե­րու ըն­թաց­քին, ուր եւ ­Կորն­թո­սի ջրանց­քի հա­րե­ւա­նու­թեամբ փոք­րիկ ե­կե­ղե­ցի մը կա­ռու­ցած են, որ եր­կար տա­րի­նե­րէ ի վեր այ­լեւս գո­յու­թիւն չու­նի:
Ըն­կե­րը խօ­սե­ցաւ նաեւ ­Յու­նաս­տա­նի հին խորհրդա­րա­նի թան­գա­րա­նին մէջ, հի­նէն ի վեր գտնո­ւող ­Կի­լի­կիոյ ­Լե­ւոն ­Մե­ծա­գործ թա­գա­ւո­րի (1187-1219) սու­րի գո­յու­թեան մա­սին, ո­րու նմա­նա­կով յոյն հան­գու­ցեալ քան­դա­կա­գործ ­Վա­սոս ­Քա­փան­տա­յիս պատ­րաս­տեց ­Նէա Զ­միռ­նիի՝ ­Հա­յոց ­Ցե­ղաս­պա­նու­թեան յու­շար­ձա­նին (­Զան­գակ) վրայ խորհր­դան­շա­կա­նօ­րէն ա­գու­ցո­ւած սու­րը: Պ­տոյ­տի վե­րա­դար­ձի պա­հուն տե­ղի ու­նե­ցաւ հայ­կա­կան ընդ­հա­նուր հա­րուստ նիւ­թե­րով 20 հար­ցում-պա­տաս­խա­նի խա­ղը, որ­մէ՝ ա­ռա­ւե­լա­գոյն ճիշդ պա­տաս­խան­նե­րը տո­ւող ընկ. ­Ժագ ­Տա­մա­տեան ստա­ցաւ ­Յու­նաս­տա­նի «­Հա­մազ­գա­յին» ­Հայ Կր­թա­կան եւ Մ­շա­կու­թա­յին ­Միու­թեան ­Դեկ­տեմ­բեր 2018ի հրա­տա­րա­կու­թիւն՝ «­Սի­րա­յին զրոյց Ե­րե­ւա­նին հետ» գիր­քը:
Տ­րո­ւած ըլ­լա­լով՝ որ ան­ցեալ ­Կի­րա­կի օ­րո­ւան պտոյ­տը կը զու­գա­դի­պէր «­Մայ­րե­րու Օր»ո­ւան տօ­նին, «­Սօս-­Վա­նի» վար­չու­թիւ­նը պտոյ­տի մաս­նա­կից բո­լոր մայ­րե­րուն նո­ւի­րեց մէ­կա­կան փունջ ծա­ղիկ, ինչ որ հա­ղոր­դա­կա­նօ­րէն գնա­հա­տո­ւե­ցաւ ա­ւե­լի քան 20 ծնող­նե­րու կող­մէ:
­Ժա­մադ­րու­թիւն՝ վար­չու­թեան կազ­մա­կեր­պե­լիք յա­ջորդ պտոյ­տին, մինչ այդ՝ քա­ջա­լե­րե­ցէք ու ար­ձա­նագ­րո­ւե­ցէք դէ­պի ­Հա­յաս­տան ու Ար­ցախ «­Հա­մազ­գա­յին»ի կազ­մա­կեր­պած 10նօ­րեայ զբօ­սապ­տոյ­տին՝ 9-19 Օ­գոս­տո­սին:

«Համազգային»ի Թղթակից