Երգ­չա­խում­բնե­րը հայ կեան­քին մէջ ու­նե­ցած են յա­տուկ կա­ռոյց ու իւ­րա­յա­տուկ դե­րա­կա­տա­րու­թիւն, քա­նի ա­նոնք կը բնո­րո­շեն նոյ­նինքն ձեռ­նար­կի մը նկա­րա­գի­րը, պատ­գա­մա­խօ­սա­կան թի­րախ­ներն ու դե­րա­կա­տա­րու­թիւ­նը։
­­Յու­նա­հայ գա­ղու­թը իր հիմ­նու­մէն աս­դին մաս­նա­յա­տուկ կա­րե­ւո­րու­թիւն տո­ւած է բե­մին վրայ երգ­չա­խում­բի ներ­կա­յու­թեան ու հայ ա­ւան­դա­կան՝ ժո­ղովր­դա­յին, ազ­գա­յին թէ յե­ղա­փո­խա­կան եր­գե­րու մեկ­նա­բա­նու­թեան ճամ­բով հայ ա­րո­ւեստն ու հե­ռան­կա­րա­յին պատ­կե­րա­ցում­նե­րը եր­գի ու նո­ւա­գի ճամ­բով դրսե­ւո­րե­լու եւ մեկ­նա­բա­նե­լու նրբա­ճա­շակ ինք­նա­տի­պու­թեան։
Երկ­սեռ երգ­չա­խում­բի կա­րե­ւո­րու­թիւ­նը զգա­ցած ենք մա­նա­ւանդ երբ պայ­ման­նե­րու բե­րու­մով ու կարճ ժա­մա­նա­կաշր­ջան­նե­րու հա­մար գա­ղու­թը մնա­ցած է ա­ռանց երգ­չա­խում­բի թէ ղե­կա­վա­րի, եւ պար­տա­ւո­րո­ւած ենք Ապ­րիլ 24ի կամ ­Մա­յիս 28ի հրա­պա­րա­կա­յին հան­դի­սու­թիւն­նե­րուն նոյ­նիսկ ազ­գա­յին քայ­լերգ­նե­րը ե­րի­զագ­րո­ւած փո­խան­ցել պաշ­տօ­նա­կան օ­տար հիւ­րե­րուն եւ մեր հա­սա­րա­կու­թեան։
Արդ՝ երգ­չա­խում­բի մը բե­մա­կան կեն­դա­նի ներ­կա­յու­թիւ­նը ա­ռանձ­նա­յա­տուկ ըմբռ­նու­մով կը գնա­հա­տէ գա­ղու­թա­յին պատ­մու­թեան ժա­մա­նա­կը, չա­փը, կշի­ռը, ար­ժէ­քը եւ ան­շուշտ խիղ­ճը։
­­Լաւ կ­þըլ­լայ, որ բո­լորս պա­տաս­խա­նա­տո­ւու­թեամբ մտա­ծենք յու­նա­հայ գա­ղու­թի յոյ­սի ու գո­յա­տեւ­ման ա­պա­գայ հանգ­րո­ւան­նե­րուն­ մա­սին։

***

­

­Շա­րու­նա­կա­կա­նու­թեան ու գո­յա­տեւ­ման՝ կեան­քի ու միու­թե­նա­կան կա­ռոյց­նե­րու օ­րէն­քով, ­­Յու­նաս­տա­նի ­­Հա­մազ­գա­յին ­­Հայ Կր­թա­կան եւ Մ­շա­կու­թա­յին միու­թեան «­­Յա­կոբ ­­Փա­փա­զեան» երգ­չա­խում­բը ձեռն­հաս նո­ւի­րու­մով ու ան­փո­խա­րի­նե­լի տա­ղան­դով ղե­կա­վա­րո­ւե­ցաւ ­Հ­րայր Ա. Քհնյ. ­­Նի­կո­լեա­նի կող­մէ, իսկ ա­նոր ­Գա­նա­տա փո­խադ­րո­ւե­լէ ետք, ­­Հա­մազ­գա­յի­նի Շր­ջա­նա­յին ­­Վար­չու­թիւ­նը դար­ձեալ դի­մեց ան­ցեա­լին մեր գա­ղու­թա­յին երգ­չա­խում­բը 20 եր­կար տա­րի­ներ ղե­կա­վա­րած ար­ժա­նըն­տիր ու նո­ւի­րեալ խմբա­վար, եւ 11 տա­րի շա­րու­նակ ­­Յու­նաս­տա­նի ­­Հա­մազ­գա­յի­նի Շր­ջա­նա­յին վար­չու­թեան ան­դամ ընկ. Մկր­տիչ Գ­րի­գո­րեա­նին, որ սի­րա­յօ­ժա­րօ­րէն ըն­դա­ռա­ջեց մեր դի­մու­մին, ստանձ­նե­լով երգ­չա­խում­բին խմբա­վա­րու­թիւ­նը։
Հ.Յ.Դ. ­­Յու­նաս­տա­նի ­­Հայ ­­Դա­տի ­­Յանձ­նա­խում­բին կող­մէ կազ­մա­կեր­պո­ւած ­­Հա­յոց ­­Ցե­ղաս­պա­նու­թեան 102րդ ­տա­րե­լի­ցի կեդ­րո­նա­կան քա­ղա­քա­կան հան­դի­սու­թեան մաս­նակ­ցու­թիւ­նը շատ կարճ ժա­մա­նա­կա­մի­ջո­ցի մը մէջ, զոյգ ո­գերգ­նե­րով եւ ազ­գա­յին ե­րեք եր­գե­րով՝ փաստն ու վկա­յու­թիւ­նը տո­ւաւ գա­ղու­թա­յին հա­մա­խումբ կա­պո­ւա­ծու­թեան ու միու­թե­նա­կան սեր­տակ­ցա­կան փոխ-յա­րա­բե­րակ­ցու­թեան, միեւ­նոյն գա­ղա­փա­րի ու նպա­տա­կի մտա­պատ­կե­րի ակն­կա­լու­թեամբ։
­­Հա­մազ­գա­յի­նի Շր­ջա­նա­յին ­­Վար­չու­թիւ­նը ու իր կող­քին գոր­ծող Երգ­չա­խում­բի յանձ­նա­խու­մը ­­Չո­րեք­շաբ­թի՝ 26 Ապ­րի­լին ի պա­տիւ խմբա­վա­րին ու երգ­չա­խում­բի ան­դամ­նե­րուն, եր­կու­քու­կէս ժամ տե­ւող հա­ւա­քոյթ-ճաշ­կե­րոյթ մը սար­քե­ցին «Ա­րամ ­­Մա­նու­կեան» ա­կում­բին մէջ։

­

­Գե­ղա­րո­ւես­տա­կան յայ­տա­գիր

Եւ քա­նի խօս­քը երգ­չա­խում­բի կը վե­րա­բե­րի, բնա­կան է, որ ե­րե­կոն պի­տի ըն­թա­նար գե­ղա­րո­ւես­տա­կան վա­յել­քի ու տա­ղանդ­նե­րու հան­դի­սադր­ման ան­պատ­րաս­տից ու ինք­նա­բուխ յայ­տագ­րի մը դրսե­ւոր­ման, ուր կ­­՚ար­տա­ցո­լան թա­մա­տա­յու­թիւ­նը, խօս­քը, եր­գը, նո­ւա­գը, աս­մուն­քը եւ հո­գե­կան մտեր­մու­թեան կող­քին՝ խո­հուն ապ­րում­ներ, խան­դա­վա­ռու­թիւն, ցայ­տուն հայ­րե­նա­սի­րու­թիւն եւ ա­մէն ին­չին յե­նա­րա­նը հան­դի­սա­ցող միաս­նա­կա­նու­թեան վեհ ո­գին։
Ե­րե­կո­յին բա­ցու­մը կա­տա­րեց ­­Հա­մա­զա­յի­նի Շր­ջա­նա­յին ­Վար­չու­թեան ներ­կա­յա­ցու­ցի­չը, որ զե­կու­ցեց մին­չեւ ա­մառ կա­տա­րո­ւե­լիք աշ­խա­տանք­նե­րու մա­սին, — կա­նո­նագ­րա­յին, օ­րի­նա­կա­նաց­ման, տպագ­րա­կան, նոր մաս­նա­ճիւ­ղե­րու կազ­մու­թիւն, միու­թեանս այլ մաս­նա­ճիւ­ղե­րու աշ­խոյժ ե­լոյթ­ներ Շր­ջա­նա­յին ­Վար­չու­թեան եւ «­­Սօս-­­Վա­նի» մաս­նա­ճիւ­ղի վար­չա­կան կազ­մե­րու աշ­խա­տանք­նե­րու ընդ­լայն­ման պատ­ճա­ռով եր­կու­քա­կան ան­դամ­նե­րու յա­ւե­լում, ե­ւայլն։
Իր խօս­քի ա­ւար­տին, ընկ. ա­տե­նա­պե­տը խնդրեց վայր­կեա­նի մը յոտն­կայս լռու­թեամբ յար­գել նո­րոգ հան­գու­ցեալ ­­Հա­մազ­գա­յի­նի ըն­տա­նի­քի վաս­տա­կա­ւոր ան­դամ ընկ. ­­Կա­րօ ­­Ղե­ւոն­դեա­նի յի­շա­տա­կը։
Ա­պա օ­րո­ւան թա­մա­տա՝ ընկ. ­­Տիգ­րան ­­Սէ­լի­մեան ձե­նե­րէց ո­ճով ու­րախ մթնո­լորտ ստեղ­ծեց սրա­հէն ներս։
Օ­րո­ւան խան­դա­վառ ու ո­գե­ւո­րող յայ­տագ­րին մաս­նակ­ցե­ցան հե­տե­ւեալ­նե­րը.-
­­Նոյ­նինքն թա­մա­տան ընկ. ­­Տիգ­րան ­­Սէ­լի­մեան, որ եր­գեց «­­Ղա­րիպ ախ­պէր»ը եւ դաշ­նա­կի ըն­կե­րակ­ցու­թեամբ «Ե­րազ իմ եր­կիր»ը։
Ընկ. Ար­միկ ­­Պա­րա­զեան, որ եր­գեց «­­Ղա­րա­բաղ»ը եւ «­­Պին­կէօլ» զու­գեր­գը ընկ. ­­Տիգ­րան ­­Սէ­լի­մեա­նի հետ։
Ընկ. ­­Սո­նա ­­Վար­դա­նեա­ն, որ եր­գեց ի­տա­լա­կան ժո­ղովր­դա­յին քան­թաթ մը՝ «­Սան­թա ­­Լու­չիա»։
Ընկ. ­­Լի­լիթ Ար­զու­մա­նեան եւ ընկ. ­­Սո­նա ­­Վար­դա­նեան «Իմ նոր Ե­րե­ւան» զու­գեր­գը։
­­Հա­մազ­գա­յի­նի «­­Յա­կոբ ­­Փա­փա­զեան» երգ­չա­խում­բը ղե­կա­վա­րու­թեամբ ընկ. Մկր­տիչ Գ­րի­գո­րեա­նին քա­ռա­ձայն մեկ­նա­բա­նեց՝ «Ե­րե­ւան-Է­րէ­բու­նի»ն, «Ել-Ել»ը, «Ո՜վ հա­յոց աշ­խարհ»ը եւ «Ա­նուշ» օ­փե­րա­յէն «Ամ­պի տա­կից» բա­ժի­նը։
Ե­րե­կո­յի հրա­ւի­րեալ ե­րա­ժիշտ-յօ­րի­նող Ս­տե­փան ­­Թէ­քի­րեա­նը դաշ­նա­կի վրայ նո­ւա­գեց-եր­գեց ­­Շարլ Ազ­նա­ւուր, ­­Կո­մի­տա­սի «­­Քե­լէ-քե­լէ»ն, Սմ­բատ ­­Շա­հա­զի­զի «Ե­րա­զը»։
­­Գո­քի­նիոյ հո­գե­ւոր հո­վիւ ­Վահ­րիճ Վրդ. ­­Ղա­րա­խա­նեա­ն­ եր­գեց «­­Պա­հա­պան հրեշ­տակ»ը։
Ընկ. ­­Սե­դա ­­Բա­սո­յեա­նը եր­գեց ա­շուղ ­­Շե­րա­մէն «­­Սէր իմ սի­րուն»ը։
Ընկ. Ար­մի­նէ ­­Ղու­լա­րեան եր­գեց ա­շուղ ­­Շե­րա­մէն «­­Մա­րալ ­­Ճան»ը։
Պրն. ­­Սու­րէն Կ­զո­րեա­ն­ ար­տա­սա­նեց ­­Յով­հան­նէս ­­Շի­րա­զի «Ա­մե­նայն սրտով»ը։
Ընկ. ­­Սեր­գօ ­­Մի­նա­սեան պատ­մեց հա­ճե­լի զա­ւեշտ­ներ։
Ա­ւար­տին, ներ­կա­նե­րը հա­մեղ ընթ­րի­քէն ետք հիւ­րա­սի­րո­ւե­ցան ա­նու­շե­ղէն­նե­րով, ի պա­տիւ «­­Սօս-­­Վա­նի» մաս­նա­ճիւ­ղի վար­չա­կան ան­դա­մու­հի ընկ. ­­Սե­ւան ­­Մա­նո­յեա­նի տա­րե­դար­ձին ա­ռի­թով։
Շ­նոր­հա­կա­լու­թիւն մեր հա­րուստ ու ըն­տիր ընթ­րի­քը պատ­րաս­տած ա­կում­բի խնա­մա­կալ տէր եւ տի­կին ­­Պօ­ղոս ­­Նա­ճա­ռեա­նին եւ պրն. ­­Ռազ­մի­կին։

ՀԱՄԱԶԳԱՅԻՆԻ ԹՂԹԱԿԻՑ