Համազգայինի ճաշկերոյթ եւ գաթայի բաշխում

­Յու­նաս­տա­նի ­Հա­մազ­գա­յին ­Հայ Մ­շա­կու­թա­յին եւ Կր­թա­կան ­Միու­թեան Ա­տի­կէի «­Սօս-­Վա­նի» մաս­նա­ճիւ­ղը եւ «­Յա­կոբ ­Փա­փա­զեան» երգ­չա­խում­բի յանձ­նա­խում­բը ճաշ­կե­րոյթ ու գա­թա­յի բաշ­խու­մի ե­րե­կոյ կազ­մա­կեր­պե­ցին, ­Շա­բաթ՝ 20 ­Յու­նո­ւար 2018ի ե­րե­կո­յեան ժա­մը 9ին, ­Ֆիք­սի «Ա­րամ ­Մա­նու­կեան» ա­կում­բին մէջ։
Ե­րե­կո­յին ներ­կայ ե­ղան՝ «­Հա­մազ­գա­յին»ի Շրջա­նա­յին ­Վար­չու­թիւ­նը, «­Սօս-­Վա­նի» մաս­նա­ճիւ­ղը, «­Յա­կոբ ­Փա­փա­զեան» երգ­չա­խում­բը, պա­րա­խում­բը, պա­րու­սոյց­ներ, «Ար­շա­ւիր ­Գա­զան­ճեան» թա­տե­րա­խում­բը, «­Հա­մազ­գա­յին»ի ան­դամ­ներ, բա­րե­կամ­ներ։
Ա­ռանց ժա­մա­նա­կը նսե­մացն­լեու ո­րե­ւէ փոր­ձի, նշենք որ ձեռ­նար­կը խան­դա­վառ մթնո­լոր­տի մէջ տե­ւեց մին­չեւ ա­ռա­ւօ­տեան ժա­մը 1։30։
Ե­րե­կո­յին բա­ցու­մը կա­տա­րեց երգ­չա­խում­բի յանձ­նա­խում­բի ան­դամ ընկ. Ար­մի­նէ ­Ղու­լա­րեան՝ ­Նոր ­Տա­րո­ւան բա­րե­մաղ­թու­թիւն­նե­րով եւ օ­րո­ւան ձեռ­նար­կին ի­մաս­տը բա­ցատ­րե­լով, որ բա­ցի հա­մազ­գայ­նա­կան միա­ւոր­նե­րը ի մի հա­մախմ­բե­լու միու­թե­նա­շահ պա­տե­հու­թենէն, օ­րո­ւան ճաշ­կե­րոյ­թին հա­սոյ­թը երգ­չա­խում­բի նոր տա­րա­զի պատ­րաս­տու­թեան յատ­կաց­նելն է, աղջ­կանց տա­րազ­նե­րու թի­ւը զգա­լա­պէս բազ­մա­պատ­կե­լով, ա­պա­գայ ե­լոյթ­նե­րու հաշ­ւոյն։
Ըն­կե­րու­հին հրա­ւի­րեց «­Հա­մազ­գա­յին»ի Շր­ջա­նա­յին ­Վար­չու­թեան ան­դամ եւ ­Գո­քի­նիոյ «Ս. ­Յա­կոբ» ե­կե­ղեց­ւոյ հո­գե­ւոր հո­վիւ ­Վահ­րիճ Վրդ. ­Ղա­րա­խա­նեա­նը՝ օ­րո­ւան գա­թան օրհ­նե­լու։ ­Գա­թա­յի օրհ­նու­թեան ըն­կե­րա­ցաւ հա­մա­պա­տաս­խան ազ­գա­յին-հո­գե­ւոր խօսք ու պատ­գամ՝ ­Հայր ­Սուր­բին կող­մէ ներշնչո­ւած խօս­քով։
Ա­պա՝ հրա­ւի­րո­ւե­ցաւ գա­թան կտրե­լու «­Հա­մազ­գա­յին»ի վե­թե­րան ան­դա­մու­հի­նե­րէն, ան­ցեա­լին Շր­ջա­նա­յին ­Վար­չու­թեան ան­դամ ե­ղած ընկ. Ան­ժէլ Օ­հա­նեա­նը, որ իր կար­գին գա­թան կտրեց ու բաշ­խեց ներ­կա­նե­րուն, օ­րո­ւան հա­մա­պա­տաս­խան բա­րե­մաղ­թու­թիւն­ներ կա­տա­րե­լով։ ­Գա­թա­նե­րը պատ­րաս­տուած էին պա­րա­խում­բե­րու յանձ­նա­խում­բի ան­դամ ընկ. Ք­րիս­տի­նէ Աբ­րա­հա­մեա­նի կող­մէ։
­Գա­թա­յի բախ­տա­ւո­րը ե­ղաւ ընկ. ­Ռո­զիկ ­Կիւ­լիւ­մեան, որ իբ­րեւ նո­ւէր ստա­ցաւ վեր­ջերս հրա­տա­րա­կո­ւած եր­գի­ծա­գիր Ե­րո­ւանդ Օ­տեա­նի «­Թա­ղա­կա­նին կնի­կը» եր­գի­ծա­կան վէ­պը։
Իր խօս­քը ը­նե­լու հրա­ւի­րո­ւե­ցաւ՝ օ­րո­ւան կազ­մա­կեր­պիչ միու­թեան «­Սօս-­Վա­նի» մաս­նա­ճիւ­ղի վար­չու­թեան ա­տե­նա­պետ ընկ. ­Ժագ ­Տա­մա­տեան, որ իր կար­գին ամ­փոփ կեր­պով խօ­սե­ցաւ միու­թե­նա­կան գոր­ծու­նէու­թեան եւ հա­յոց Ծ­նուն­դին ա­ռի­թով «­Հա­մազ­գա­յին»ի «­Սօս-­Վա­նի» մաս­նա­ճիւ­ղի «Ա­ւե­տի­սի» շրջա­գա­յու­թեան մաս­նակ­ցու­թեան՝ ­Ֆիք­սի եւ «­Նա­յի­րի» պա­րա­խում­բի մաս­նակ­ցու­թեան ­Գո­քի­նիոյ շրջան­նե­րէն ներս, ինչ որ՝ գա­ղու­թա­յին բա­րո­յա­կան ներ­կա­յու­թեան զու­գա­հեռ, նիւ­թա­կան ներդ­րում մըն ալ ու­նե­ցաւ միու­թեան կա­րիք­նե­րու մա­տա­կա­րար­ման ուղ­ղու­թեամբ։
­Պա­րա­խում­բի ա­նու­նով բա­րե­մաղ­թա­կան ող­ջոյ­նի խօս­քով հան­դէս ե­կաւ պա­րու­սոյց ընկ. Ան­նա ­Պօ­ղո­սեան։
­Վեր­ջին խօ­սո­ղը՝ ող­ջոյ­նի խօս­քով եւ միու­թե­նա­կան գոր­ծու­նէու­թեան անդ­րա­դար­ձով՝ ե­ղաւ «­Հա­մազ­գա­յին»ի Շր­ջա­նա­յին ­Վար­չու­թեան ան­դամ եւ «­Սօս-­Վա­նի» մաս­նա­ճիւ­ղին մօտ ներ­կա­յա­ցու­ցիչ ընկ. ­Վեր­ժին ­Կա­րա­պե­տեան, ո­րուն խօս­քը կը հրա­տա­րա­կենք ստո­րեւ՝
­Բա­րի ե­կաք սի­րե­լի ըն­կեր­ներ եւ ըն­կե­րու­հի­ներ,
Այս ջերմ ու բա­րե­կա­մա­կան մթնո­լոր­տին մէջ, պի­տի ու­զէի նախ՝ ձե­զի փո­խան­ցել «­Հա­մազ­գա­յին»ի Շր­ջա­նա­յին ­Վար­չու­թեանս կող­մէ լա­ւա­գոյն մաղ­թանք­ներ ­Նոր ­Տա­րո­ւան ա­ռի­թով, յու­սա­լով եւ մա­նա­ւանդ վստա­հու­թիւ­նը ու­նե­նա­լով, թէ այս տա­րի եւս պի­տի ըլ­լայ ա­ռող­ջու­թեան, յա­ջո­ղու­թեան եւ բար­գա­ւա­ճու­թեամբ լե­ցուն տա­րի մը, ձե­զի եւ ձեր ըն­տա­նիք­նե­րուն հա­մար:
­Յատ­կա­պէս մեր այս մեծ «­Հա­մազ­գա­յին»ի ըն­տա­նի­քին հա­մար, 2018ն ­պի­տի բե­րէ մեր հիմ­նադ­րու­թեան 90ա­մեա­կը, ­Հա­յաս­տա­նի ­Հան­րա­պե­տու­թեան հիմ­նադ­րու­թեան 100ա­մեա­կը, Ար­ցա­խեան ­Շարժ­ման 30ա­մեա­կը եւ Հ.Մ.Ը.Մ.ի 100ա­մեա­կը: Ու­րեմն այս տա­րի, մեր բո­լո­րին հա­մար ալ պի­տի ըլ­լայ աշ­խա­տակ­ցու­թեան, հա­մախմ­բու­թեան եւ միաս­նա­կա­նու­թեան տա­րի մը, որ­պէս­զի կա­րե­նանք յա­ջող կեր­պով, «­Հա­մազ­գա­յին»ի ներ­կա­յու­թիւ­նը՝ իր բո­լոր միա­ւոր­նե­րով, զգա­լի դարձ­նել կազ­մա­կեր­պո­ւած ձեռ­նարկ­նե­րուն:
­Վար­չու­թիւնս, յա­ճա­խա­կի կա­պեր պա­հե­լով մեր մաս­նա­ճիւ­ղե­րուն հետ՝ ­Թե­սա­ղո­նի­կէ, ­Սե­րէս, ­Ռո­տոս, եւ Ա­լեք­սանտ­րու­պո­լիս, մօտ ա­տե­նէն կը ծրագ­րէ այ­ցե­լել ան­ձամբ այս շրջան­նե­րը, ա­նոնց յա­ռա­ջի­կա­յի գոր­ծու­նէու­թեան լոյ­սին տակ գոր­ծակ­ցու­թեան նոր ա­ռիթ­ներ ստեղ­ծե­լով եւ ձեռ­նարկ­ներ ու տօ­նա­կա­տա­րու­թիւն­ներ կազ­մա­կեր­պե­լով, այս­պի­սով հայ­կա­կան մշա­կոյ­թը ա­ւե­լիով տա­րա­ծե­լով ­Յու­նաս­տա­նի մէջ: Ու­րախ եմ ձեզ տե­ղե­կաց­նե­լու նաեւ, թէ Կ­րե­տէ ապ­րող հայ­րե­նա­կից­նե­րու հետ կա­պեր մշա­կե­լէ ետք, հաս­տա­տո­ւած ու կո­րիզ մը ար­դէն կազ­մո­ւած է, որ իր ծրա­գի­րը մշա­կած է «­Հա­մազ­գա­յին»ի հո­վա­նա­ւո­րու­թեան տակ: ­Բա­րի յա­ջո­ղու­թիւն մաղ­թենք մեր բո­լոր մաս­նա­ճիւ­ղե­րուն:
­Վեր­ջա­պէս, ­Փետ­րո­ւա­րի մէջ պի­տի սկսի գոր­ծադ­րո­ւիլ հա­յե­րէ­նի դա­սըն­թաց­նե­րու յա­տուկ ծրա­գի­րը, զոր մշա­կած է վար­չու­թիւնս եր­կար ա­տե­նէ ի վեր ու կը վե­րա­բե­րի հա­յա­խօ­սու­թեան զար­գաց­ման եւ հա­յե­րէ­նի ու­սուց­ման: Եր­կու մա­կար­դա­կի վրայ ստեղ­ծուե­ցաւ այս ծրա­գի­րը՝ սկսնակ մա­կար­դակ, որ կը վե­րա­բե­րի հա­յե­րէ­նին բո­լո­րո­վին ան­տե­ղեակ ան­ձե­րու եւ բա­ւա­րար մա­կար­դակ՝ առ­նո­ւազն բե­րա­նա­ցի հա­յե­րէ­նի նախ­նա­կան գի­տե­լիք­նե­րու տէր ան­ձե­րու հա­մար: ­Դա­սա­վայ­րե­րը պի­տի ըլ­լան մեր դպրոց­նե­րը, իսկ դա­սե­րը՝ եր­կու ան­գամ՝ շա­բա­թը: Ա­ռա­ջին դա­սը պի­տի զբա­ղի հա­յե­րէ­նի ու­սու­ցու­մով եւ երկ­րոր­դը՝ մշա­կու­թա­յին կամ այլ նիւ­թե­րու զար­գա­ցու­մով։ ­Ման­րա­մաս­նու­թիւն­ներ պի­տի յայ­տա­րա­րո­ւին «Ա­զատ Օր»ի մէջ, Facebookով եւ Internetով: ­Հե­տաքրք­րո­ւող ան­ձե­րը կրնան այ­սօր ալ մե­զի մօ­տե­նալ եւ ի­րենց տրա­մադ­րու­թիւ­նը յայտ­նել։ ­Կը մաղ­թենք ու կը յու­սանք, թէ մաս­նակ­ցող­նե­րուն թի­ւը բազ­մա­պա­տիկ ըլ­լայ մեր սպա­սա­ծէն:
­Մեր մշտա­կան հո­գա­տա­րու­թեան տակ կը գտնո­ւի պա­րա­խում­բը իր 3 խում­բե­րով՝ «­Նայի­րի», «­Նա­նոր» եւ «­Մա­րա­լօ», որ ան­ցեալ տա­րի շատ յա­ջող ե­լոյթ­ներ ու­նե­ցաւ ­Յու­նաս­տա­նի տար­բեր շրջան­նե­րու մէջ: Այս տա­րո­ւան հա­մար, մեր պա­րա­խում­բը դար­ձեալ ներ­կայ պի­տի ըլ­լայ ­Ռո­տոս, ­Նէա Զ­միռ­նի եւ այլ շրջան­նե­րու մէջ, յու­զում պի­տի պատ­ճա­ռէ հա­յու­թեան ­Մա­յիս 28ի 100ա­մեա­կի տօ­նա­կա­տա­րու­թեան եւ ու­րիշ ծրագ­րո­ւած ձեռ­նարկ­նե­րուն, խան­դա­վա­ռու­թիւն պի­տի ստեղ­ծէ նոր ե­լոյթ­նե­րով Ա­նա­վի­սօ, ­Վո­լօ, ­Տո­րա Սթ­րա­թու թատ­րո­նին մէջ ե­ւայլն: ­Բայց հոս միայն մեր լա­ւա­գոյն մաղ­թանք­նե­րը չեն բա­ւեր: ­Յա­ւե­լեալ ճիգ, կազ­մա­կերպ աշ­խա­տանք եւ մաս­նա­գի­տա­կան մօ­տե­ցում անհ­րա­ժեշտ են՝ նո­րա­նոր հանգ­րո­ւան­նե­րու հասց­նե­լու մեր խում­բե­րը, այն­պէս՝ ինչ­պէս բո­լորս կը սպա­սենք ձեզ­մէ եւ վստահ ենք, որ կրնաք:
­Մեր թա­տե­րա­խում­բը իր աշ­խա­տան­քը կը շա­րու­նա­կէ. այս տա­րի եւս հա­ճոյ­քը պի­տի ու­նե­նանք ի­րենց ծա­փա­հա­րե­լու նոր թա­տե­րա­կա­նի մը ներ­կա­յա­ցու­մով, եւ հպարտ զգա­լով՝ երբ «Ար­շա­ւիր ­Գա­զան­ճեան» թա­տե­րա­խում­բը պի­տի ճամ­բոր­դէ ­Յու­նաս­տա­նի այլ վայ­րեր ու վառ պի­տի պա­հէ հա­յու­թեան ջա­հը:
­Մեր խոր ե­րախ­տա­գի­տու­թիւ­նը կ’ու­զենք յայտ­նել երգ­չա­խում­բի խմբա­վա­րին, մաէսթ­րօ Մկր­տիչ Գ­րի­գո­րեա­նին, իր լուրջ եւ բարձր մա­կար­դա­կի աշ­խա­տան­քին ու իր մեծ խան­դա­վա­ռու­թեան եւ ար­հես­տա­վար­ժու­թեան հա­մար:
Վս­տահ ենք, թէ ի գործ դրո­ւած այս ճի­գը ՝ «­Յա­կոբ ­Փա­փա­զեան» երգ­չա­խում­բը հա­մախմ­բե­լու եւ նոր շունչ տա­լու, նկա­տած են մեր բո­լոր հին եւ նոր ան­դամ­նե­րը, ո­րոնք ի­րենց կա­նո­նա­ւոր ու ան­թե­րի ներ­կա­յու­թեամբ կ’ա­պա­հո­վեն մեր երգ­չա­խում­բի ներ­կան ու ա­պա­գան, ար­ժա­նա­ւո­րա­պէս կանգ­նե­լու հա­մար բարձր բե­մե­րու վրայ: ­Կը յու­սանք, որ ­Վահ­րիճ Վրդ. ­Ղա­րա­խա­նեա­նի աշ­խա­տան­քով կազ­մուած ման­կա­կան երգ­չա­խում­բին ան­դամ­նե­րը պի­տի մեծ­նան ու պի­տի միա­նան ձե­զի, կազ­մե­լու հա­մար նոր սե­րուն­դի «­Յա­կոբ ­Փա­փա­զեան» երգ­չա­խում­բը: ­Վարձ­քեր­նիդ կա­տար սի­րե­լի ան­դամ­ներ, մեծ շնոր­հա­կա­լու­թիւն եւ բա­րի յա­ջո­ղու­թիւն բո­լո­րին:
Եզ­րա­փա­կե­լով խօսքս՝ պի­տի ու­զէի մեր սրտա­գին մաղ­թանք­նե­րը փո­խան­ցել նաեւ Ատ­տի­կէի մաս­նա­ճիւ­ղի «­Սօս-­Վա­նի»ի վար­չու­թեան ու ա­նոնց տա­րած գոր­ծու­նէու­թեան: Ան­համ­բեր կը սպա­սենք ա­ռա­ջին ձեռ­նար­կին եւ վստահ ենք, թէ պի­տի յա­ջոր­դեն մի քա­նի եւս:
­Ձեր բո­լո­րին դժո­ւա­րու­թիւն­նե­րը, դժգո­հու­թիւն­նե­րը, ա­ռա­ջարկ­նե­րը կը խնդրենք մե­զի փո­խան­ցէք, որ­պէս­զի մենք ալ կա­րե­նանք «­Հա­մազ­գա­յին»ի մեծ եւ թան­կա­գին ըն­տա­նի­քը զօ­րա­ւոր ու միա­կամ պա­հել եւ պատ­շաճ ձե­ւով նշենք 2018ի տօ­նա­կա­տա­րու­թիւն­նե­րը։
­Մի մոռ­նաք սի­րե­լի­ներ, ­Միու­թիւ­նը ­Զօ­րու­թիւն Է:
Շ­նոր­հա­կալ եմ,
­Բա­րի վա­յե­լում։
­Խօս­քե­րու ա­ւար­տին, տե­ղի ու­նե­ցաւ ճա­շի խմբա­յին սպա­սար­կու­թիւ­նը։ ­Ճոխ ճա­շա­ցու­ցա­կը եւ բազ­մա­զան ա­նու­շե­ղէն­նե­րը բո­լորն ալ սի­րա­յօ­ժա­րօ­րէն պատ­րաս­տո­ւած էին հա­մազ­գայ­նա­կան ան­դամ­նե­րու կող­մէ։

***
Օ­րո­ւան ե­րե­կո­յի երկ­րորդ բաժ­նով սկսաւ գե­ղա­րո­ւես­տա­կան ինք­նա­բուխ ծրագ­րի գոր­ծադ­րու­թիւ­նը, որ ղե­կա­վա­րո­ւե­ցաւ ըն­կե­րու­հի Ար­մի­նէ ­Ղու­լա­րեա­նի կող­մէ։ ­Մաս­նա­կից­նե­րը եր­գով, զու­գեր­գով, երգ­չա­խում­բի խմբեր­գով, ար­տա­սա­նու­թեամբ, նո­ւա­գով, պա­րով ամ­բող­ջո­վին խան­դա­վառ ու հա­յա­շունչ մթնո­լորտ մը ստեղ­ծե­ցին սրա­հէն ներս, յա­տուկ գոյն մը տա­լով գա­թա­յի բաշխ­ման ե­րե­կո­յին, մշա­կոյ­թի ան­մար իւ­ղով վա­ռող լապ­տե­րը լու­սա­ւոր պա­հե­լով։
Մ­շա­կոյ­թի փո­խազ­դե­ցու­թիւ­նը ընդ­հան­րա­պէս մար­դոց, բայց մաս­նա­ւո­րա­պէս միու­թե­նա­կան մար­դոց մի­ջեւ ազ­գա­յին-հայ­րե­նա­սի­րա­կան յու­սա­տու հո­րի­զոն­ներ կը բա­նայ եւ ազ­գա­յին մա­կար­դակ­նե­րու զար­գաց­ման ու ազ­նո­ւաց­ման վրայ զգա­ցա­կան ուղ­ղա­կի ազ­դե­ցու­թիւն կ­’ու­նե­նայ, հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թեան նոր ճա­նա­պարհ­ներ բա­նա­լով։
Այս­պէս, գե­ղա­րո­ւես­տա­կան մաս­նակ­ցու­թեամբ ու տպա­ւո­րիչ շեշ­տով ե­լոյթ­ներ ու­նե­ցան.- Ըն­կե­րու­հի ­Սե­դա ­Բա­սո­յեան եր­գեց «­Սի­րուս կը սպա­սեմ» եր­գը։ Ըն­կե­րու­հի­ներ Ար­մի­նէ ­Ղու­լա­րեան եւ ­Սե­դա ­Բա­սո­յեան յա­ջոր­դա­բար մեկ­նա­բա­նե­ցին հայ­կա­կան ժո­ղովր­դա­յին եւ գու­սա­նա­կան եր­գե­րու շարք մը, ա­ւար­տե­լով ծա­նօթ «­Նի­նօ» եր­գով։
Ե­րե­կո­յին՝ հիւ­րա­բար ներ­կայ գտնուող ուք­րա­նա­հայ ու ­Յու­նաս­տան հաս­տա­տո­ւած ար­հես­տա­վարժ երգ­չու­հի Ա­նա­հիտ ­Սա­ֆա­րեան հա­յե­րէն լե­զո­ւով եր­գեց «­Պին­կէօլ»ը եւ միեւ­նոյն եր­գը յու­նա­րէ­նով՝ Է­լէֆ­թե­րիա Ար­վա­նի­թա­քիի կող­մէ յա­ջո­ղա­պէս մեկ­նա­բա­նո­ւած հա­րա­զա­տու­թեամբ. եր­րորդ երգ մեկ­նա­բա­նեց «­Հա­զար նա­զով եար» ժո­ղովր­դա­յին եր­գը։
Ըն­կե­րու­հի Ար­միկ ­Պա­րա­զեան եր­գեց ­Գու­սան ­Շա­հէ­նի «­Ճա­նըմ-ճա­նըմ» կա­տակ եր­գը՝ ընկ. Ար­մի­նէ ­Ղու­լա­րեա­նի ըն­կե­րակ­ցու­թեամբ։ Ա­ւար­տին՝ ընկ. Ար­միկ աս­մուն­քեց ­Պա­րոյր ­Սե­ւա­կի «­Քիչ ենք, բայց հայ ենք» հայ­րե­նա­սի­րա­կան քեր­թո­ւա­ծը։
Ըն­կե­րու­հի ­Սո­նա ­Վար­դա­նեան մեկ­նա­բա­նեց ե­րեք եր­գեր՝ «­Նու­պար, ­Նու­պար»ը, «­Ճա­խա­րակ»ը եւ «­Տը­լէ Եա­ման»ը։
Ե­րե­կո­յին ներ­կայ ե­ղող ար­հես­տա­վարժ եր­գիչ, նո­ւա­գող, յօ­րի­նող Ս­տե­փան ­Թէ­քի­րեա­նէն խնդրո­ւե­ցաւ ե­լոյթ ու­նե­նալ։ Ան դաշ­նա­կի վրայ մեկ­նա­բա­նեց հայ­կա­կան ծա­նօթ ու սի­րո­ւած մե­ղե­դի­նե­րու շարք մը։ Ա­պա՝ եր­գեց Սմ­բատ ­Շա­հա­զի­զի «Ե­րազ»ը, ժո­ղովրդա­յին՝«Ա­րա­գիլ»ը եւ ա­ւար­տին՝ խօսք ­Յա­կոբ ­Ճէ­լա­լեա­նի, ե­րաժշ­տու­թիւն Ս­տե­փան ­Թէ­քի­րեա­նի յու­նա­րէն լե­զո­ւով «­Ղա­րա­բաղ» ազ­գա­շունչ եր­գը։
Ըն­կե­րու­հի ­Լի­լիթ Ար­զու­մա­նեան եր­գեց «­Սի­րոյ աղ­բիւր»ը, եւ «Ա­նոյշ» օ­փե­րա­յէն «Ամ­պի տա­կից» եր­գա­յին բա­ժի­նը։
­Հա­մազ­գա­յի­նի «­Յա­կոբ ­Փա­փա­զեան» երգ­չա­խում­բի ար­ժա­նա­ւոր խմբա­վար ընկ. Մկր­տիչ Գ­րի­գո­րեա­նի ղե­կա­վա­րու­թեամբ երգ­չա­խում­բի ան­դամ­նե­րը քա­ռա­ձայն ու ներ­դաշ­նակ եր­գե­ցին «­Չի­նար»ը։
­Մեր երգ­չա­խում­բին այս տա­րո­ւը­նէ սկսեալ իր կամ­քով մաս­նակ­ցող ծա­գու­մով ա­սո­րի, յօ­րիո­նող-դաշ­նա­կա­հար Ս­վեթ­լա­նա Օ­սի­բա դաշ­նա­կի վրայ նուա­գեց իր կող­մէ ստեղ­ծա­գոր­ծո­ւած գե­ղե­ցիկ նո­ւագ մը։
­Վահ­րիճ Վրդ. ­Ղա­րա­խա­նեան եր­գեց «­Գա­րուն բա­ցո­ւեց, գա­րուն ե­կաւ»ը եւ «­Յու­շար­ձան»ը։
­Հա­մազ­գա­յի­նի ե­րաժշ­տա­նո­ցի պա­տաս­խա­նա­տու, ե­րաժշ­տու­թեան ու դաշ­նա­կի դա­սա­տու եւ «­Սօս-­Վա­նի» մաս­նա­ճիւ­ղի վար­չա­կան ան­դամ ընկ. ­Գո­հար ­Չի­մա­նեան մեկ­նա­բա­նեց ազ­գա­յին ու ժո­ղովր­դա­կան եր­գեր, ա­ւար­տե­լով «Ե­րե­ւան Է­րե­բու­նի»ով եւ «­Կի­լի­կիա» ուխ­տեր­գով։
­Գե­ղա­րո­ւես­տա­կան բաժ­նին մաս­նակ­ցող­նե­րը ներ­կա­նե­րու կող­մէ ար­ժա­նա­ցան գո­հա­նա­կու­թեան ու ե­րախ­տա­գի­տու­թեան ծա­փող­ջոյն­նե­րու։
­Յա­ջոր­դե­ցին հայ­կա­կան խմբա­պա­րեր ու ազ­գա­յին-յե­ղա­փո­խա­կան եր­գեր, մին­չեւ ա­ռա­ւօ­տեան ժա­մը 1։30, որ­մէ ետք ներ­կա­նե­րը կա­մաց-կա­մաց հրա­ժեշտ սկսան առ­նե­լու, ան­մո­ռա­նա­լի ե­րե­կոյ մը ան­ցու­ցած ըլ­լա­լով եւ կազ­մա­կեր­պող­նե­րէն խնդրե­լով, որ նոյ­նան­ման ե­րե­կո­ներ կրկնո­ւին ու դար­ձեալ կրկնո­ւին, միշտ պահ­պա­նե­լով ա­մէն ին­չին հայ­կա­կան ոճն ու նկա­րա­գի­րը, իբ­րեւ հա­յադ­րոշմ մշա­կոյ­թի գլխա­ւոր ու տի­րա­պե­տող բա­ղադ­րիչ՝ իր ձե­ւով, ո­ճով ու ան­զու­գա­կան բո­վան­դա­կու­թեամբ, ա­րո­ւես­տը պահ­պա­նե­լով իբ­րեւ միաս­նա­կան ու­ժի օ­րի­նակ եւ մեր ազ­գա­յին ժա­ռան­գու­թեան գո­յա­տեւ­ման ա­ռաջ­նոր­դող ու­ղե­նիշ։
­Վարձ­քը կա­տար բո­լո­րին։

«ՀԱՄԱԶԳԱՅԻՆ»Ի ԹՂԹԱԿԻՑ