Շաբաթ, 10 Սեպտեմբեր 2022-ի երեկոյեան ժամը 8:20-ին, Նէոս Գոզմոս շրջանի «Արամ Մանուկեան» ակումբի, «Թագւոր եւ Ռոզա Աւետիքեան» սրահէն ներս, տեղի ունեցաւ Համազգայինի Աթէնքի «Յակոբ Փափազեան» երգչախումբի նորանշանակ յանձնախումբին նախաձեռնած, հանդիպում–հիւրասիրութիւնը, գոհացուցիչ թիւով անդամ-անդամուհիներու ներկայութեան:
Որոշ թիւով անդամ–անդամուհիներ նախապէս տեղեկացուցած էին յանձնախումբի անդամներուն, որ թէեւ պիտի շարունակեն մասնակցիլ երգչախումբի աշխատանքներուն, սակայն դժբախտաբար այդ օրը, կամքէ բոլորովին անկախ պատճառներով պիտի չկարողանային ներկայ ըլլալ հանդիպումին:
Յանձնախումբի անունով բարի գալուստ մաղթելէ ետք, ընկեր Սերգօ Մինասեան ներկաներէն խնդրեց, որ վայրկեանի մը յոտնկայս լռութեամբ, յարգուի յիշատակը մեզմէ առ յաւէտ բաժնուած համազգայնականներուն եւ ի մասնաւորի, երգչախումբի նախկին անդամ–անդամուհիներուն:
Յաջորդաբար սկսաւ գործադրուիլ օրուան յայտագիրը:
Ընկեր Մինասեան նախ ներկայացուց նորանշանակ յանձնախումբին կազմը ու դիւանը, (ատենապետ՝ ընկեր Ասատուր Եզեկիէլեան, քարտուղար՝ ընկեր Սերգօ Մինասեան, գանձապահ՝ ընկերուհի Ծովինար Մինասեան, խորհրդակցական ձայնով՝ ընկերուհիներ Մարիամ Ջամարդեան եւ Անի Գէորգեան), յաջորդաբար կարճ զեկոյց մըն ալ տուաւ, յանձնախումբին մինչեւ այսօր իրագործած աշխատանքներուն մասին:
Յաջորդաբար ձայն տրուեցաւ Համազգայինի Յունաստանի Շրջանային Վարչութեան ներկայացուցիչ՝ ընկերուհի Վերժին Կարապետեանին, ներկայ անդամ–անդամուհիներուն ուղղելու համար Յունաստանի Շրջանային վարչութեան ողջոյնի խօսքը:
Ընկերուհի Կարապետեան նախ ներկայացուց 1922-ի Իզմիրի ջարդէն մազապուրծ ազատած մեր հայրենակիցներուն, որոնց կարգին նաեւ կարգ մը մտաւորականներուն ամփոփ պատմութիւնը, մասնաւորապէս նշելով, որ հակառակ Յունաստանի հիւրընկալ ափերուն վրայ իրենց դիմագրաւած, ապրուստի նախնական դժուարութիւններուն, իրենք ամէն ջանք ու ճիգ թափեցին հիմնելու համար հայկական կազմակերպութիւններ ու միութիւններ, որոնց կարգին նաեւ Յունաստանի Համազգայինը:
Ընկերուհին վերջացուց իր ողջոյնի խօսքը, յաջողութիւն մաղթելով երգչախումբի ապագայ բոլոր աշխատանքներուն ու ծրագրումներուն:
Յանձնախումբի ատենապետ՝ ընկեր Ասատուր Եզեկիէլեան խօսք առնելով, բացատրեց երգչախումբին մինչեւ օրս դիմագրաւած բոլոր դժուարութիւնները, որոնց ամէնալուրջը եղած է Քորոնա համավարակը, որու հետեւանքով երգչախումբը դժբախտաբար չէ կարողացած կանոնաւորապէս գործել 2020 թուականէն, այսինքն մօտաւորապէս երեք տարիէ ի վեր: Ներկայացուց յանձնախումբի ապագայ ծրագրումները, խորքին մէջ վերակազմելու եւ վերաշխուժացնելու համար «Յակոբ Փափազեան» երգչախումբը:
Վերջին խօսք առնողը եղաւ խմբավար, ընկեր՝ Մկրտիչ Գրիգորեանը, որ ներկայացուց իր մտածումները, երգչախումբի ապագայ աշխատաձեւին ու որոշ հայկական ու օտար կեդրոնական ձեռնարկներու մասնակցութեան վերաբերեալ:
Մեր յարգելի, տաղանդաւոր ու մանաւանդ սիրուած խմբավարը, անգամ մը եւս պատրաստակամութիւն յայտնեց, անցեալի նման պէտք եղածէն մէկ աւելի ժամանակ տրամադրելու երգչախմբային փորձերուն, գեղեցիկ ու ներդաշնակ ամբողջութիւն մը մէջտեղ բերելու համար:
Յաջորդաբար ընկեր նախագահը ձայն տուաւ ներկայ անդամներուն, յանձնախումբին փոխանցելու համար իրենց անձնական առաջարկները: Եղան որոշ հարցումներ, որոնց տրուեցան լուսաբանական պատասխաններ:
Հանդիպումին «պաշտօնական» բաժինի ամբողջացման, յաջորդեց համեստ հիւրասիրութիւն մը, պատրաստուած երգչախումբի յանձնախումբի անդամներուն կողմէ:
Հանդիպումը իր աւարտին հասաւ, երեկոյեան ժամը 10:30-ին:
Ս. Մ.
