ԿԱԼԻՆ ԱՂԷԿԵԱՆ*

19 ­Յու­նո­ւար 2007ին, երբ պոլ­սա­հայ խմբա­գիր եւ լրագ­րող Հ­րանդ ­Տինք ան­գու­թօ­րէն սպան­նո­ւե­ցաւ ­Պոլ­սոյ փո­ղոց­նե­րուն մէջ, հայ ժո­ղո­վուր­դը՝ ­Թուր­քիոյ մէջ թէ այ­լուր, զայ­րա­ցած վի­ճակ ու­նէր: Այս վի­ճա­կը հա­յե­րը աշ­խար­հին ցոյց տո­ւին՝ բազ­մա­հա­զար­նե­րու քայ­լար­շաւ­նե­րով, բո­ղո­քի ցոյ­ցե­րով եւ այլ խա­ղաղ ձե­ւե­րով: Իսկ ­Միա­ցեալ ­Նա­հանգ­նե­րու ­Պոս­թըն քա­ղա­քին մէջ հաս­տա­տուած «­Հա­յաս­տան ­Ծա­ռա­տունկ Ծ­րա­գիր»ը (ATP-Armenian Tree Project) ո­րո­շեց յի­շա­տա­կի ան­տառ մը հաս­տա­տել ­Հա­յաս­տա­նի ­Լո­ռի մար­զին մէջ, ­Մար­գա­հո­վի­տի մօտ, որ 1700 մեթր բարձ­րու­թեան վրայ գիւղ մըն է եւ ու­նի 4000 բնա­կիչ:
«Հ­րանդ ­Տին­քի յի­շա­տա­կի ան­տառ»ին նպա­տակն է զո­հո­ւած լրագ­րո­ղին յի­շա­տա­կը դա­լար ու ան­մար պա­հել: ­Հոն լերկ լե­րան մը վրայ տնկո­ւած են 53.000 ծա­ռեր: Այդ ծա­ռե­րը կը խորհր­դան­շեն Հ. ­Տին­քի կեան­քի 53 տա­րի­նե­րը: Ան­տա­ռը 14 հեք­թար է՝ եր­կու հո­ղա­մա­սե­րու վրայ տա­րա­ծո­ւած: Այժմ մշտա­դա­լար ու խիտ սո­ճի­ներ կը զար­դա­րեն այդ եր­բեմ­նի լերկ լեռ­նա­լան­ջը:
Ան­տա­ռի մուտ­քին տե­ղադ­րո­ւած են եր­կու ցու­ցա­նակ­ներ, ո­րոնք հիմ­նա­կան տո­ւեալ­ներ կու տան ա­նոր մա­սին:
Ան­տա­ռը ա­մէն տա­րի կ­՛ու­նե­նայ հայ թէ օ­տար պա­տո­ւոյ այ­ցե­լու­ներ: Այդ այ­ցե­լու­թիւն­նե­րէն ա­մէ­նէն պատ­մա­կա­նը՝ Կ. ­Պոլ­սոյ մօտ Ա­մե­րի­կա­յի 1913-1916 թո­ւա­կան­նե­րու դես­պան ­Հեն­րի ­Մոր­կըն­թաո­ւի ըն­տա­նի­քի եր­րորդ սե­րուն­դի ան­դամ­նե­րուն յար­գան­քի այ­ցե­լու­թիւնն էր:
27 Ապ­րիլ 2015 թո­ւա­կա­նին, դես­պան ­Մոր­կըն­թաո­ւի ծո­ռե­րը՝ տոքթ. ­Հեն­րի ­Պեն ­Մոր­կըն­թաու IV ու ­Պապ ­Մոր­կըն­թաու, ծառ մը տնկե­ցին Հ­րանդ ­Տին­քի յի­շա­տա­կի ան­տա­ռին մէջ: Կ­՛ար­ժէ յի­շել, թէ ա­սի­կա տոքթ. ­Հեն­րի ­Պեն ­Մոր­կըն­թաու IVի երկ­րորդ այ­ցե­լու­թիւնն էր ­Հա­յաս­տան: Ան ա­ռա­ջին ան­գամ 1999ին Ե­րե­ւան գա­ցած էր, ­Ծի­ծեռ­նա­կա­բեր­դի մէջ պա­տո­ւոյ պա­տին վրայ իր մեծ-մեծ հօր՝ դես­պան ­Մոր­կըն­թաո­ւի ա­նո­ւան զե­տե­ղու­մին առ­թիւ: Ան նաեւ դես­պա­նին գե­րեզ­մա­նէն հող բե­րած էր եւ մաս­նակ­ցած ե­րե­ւա­նեան վար­ժա­րա­նի մը «­Հեն­րի ­Մոր­կըն­թաու» վե­րա­նո­ւան­ման հան­դէ­սին:
«­Հա­յաս­տա­նի ­Ծա­ռա­տունկ Ծ­րա­գիր»ին ե­րա­զը, ա­հա՛ տա­սը տա­րի է, որ ի­րա­կա­նա­ցած է: Այս ան­տա­ռին 53 հա­զար ծա­ռե­րը ո՛չ միայն կը խորհրդան­շեն հայ հե­րոս Հ­րանդ ­Տին­քի ապ­րած 53 տա­րի­նե­րը, այ­լեւ աշ­խար­հին կը փաս­տեն, թէ հայ ժո­ղո­վուր­դը ո՛չ մէկ ա­տեն պի­տի մոռ­նայ ա­նոր յի­շա­տա­կը: Կ­՛եզ­րա­փա­կեմ՝ մէջ­բե­րե­լով բա­նաս­տեղծ Պ. ­Դու­րեա­նի խօս­քե­րը.

«Իսկ անն­շան ե­թէ մնայ
Երկ­րի մէկ խորշն հո­ղա­կոյտն իմ,
Եւ յի­շա­տակս ալ թա­ռա­մի,
Ա՜հ, ա՛յն ա­տեն ես կը մեռ­նիմ»։
(«Իմ ­Մա­հը»)

Այս տո­ղե­րը ցոյց կու տան, թէ սի­րե­լի եւ յար­գե­լի Հ­րանդ ­Տին­քը կեն­դա­նի է մին­չեւ հի­մա, եւ այն­քան ա­տեն, որ այս մշտա­դա­լար ծա­ռե­րը կանգ­նած կը մնան, ան եր­բե՛ք պի­տի չմոռ­ցո­ւի:

*ԿԱԼԻՆ ԱՂԷԿԵԱՆ «­Վա­չէ Եւ ­Թա­մար ­Մա­նու­կեան երկ­րոր­դա­կան վար­ժա­րան»ի 10րդ ­դա­սա­րա­նի ա­շա­կերտ է։

ՏԵՂԵԿԱՆՔ՝ ATPԻ ՄԱՍԻՆ

«­Հա­յաս­տան ­Ծա­ռա­տունկ Ծ­րա­գիր»ը (ATP) հիմ­նո­ւած է 1994ին, պոս­թը­նաբ­նակ ազ­գա­յին գոր­ծիչ, բա­րե­րար ­Քա­րո­լին ­Մու­կա­րի (Մկր­տի­չեան) կող­մէ:
Ծ­րա­գի­րին նպա­տակն է ­Հա­յաս­տա­նի սահ­մա­նա­մերձ եւ լեռ­նա­յին գիւ­ղե­րու ու գիւ­ղա­քա­ղաք­նե­րու մօտ ծա­ռեր տնկել ու ան­տա­ռա­յին տնտե­սու­թեամբ զար­գաց­նել շրջա­նը, ինչ­պէս նաեւ՝ պայ­քա­րիլ աղ­քա­տու­թեան դէմ: Ա­նի­կա ու­նի 2 տնկա­րան՝ 60 ան­տա­ռա­բան պաշ­տօ­նեա­նե­րով: ­Հաս­տա­տու­թիւ­նը մին­չեւ այ­սօր տնկած է 5 մի­լիոն ծառ (Ա­րա­րատ մար­զին մէջ՝ 38 հա­զար, ­Շի­րա­կի մէջ՝ 70 հա­զար, Ար­ցա­խի մէջ՝ 29 հա­զար, եւլն.):
ATPի աշ­խա­տանք­նե­րուն շնոր­հիւ, ծա­ռե­րով զար­դա­րո­ւած են ­Խոր ­Վի­րա­պի, ­Նո­րա­վան­քի եւ այլ ե­կե­ղե­ցի­նե­րու տա­րածք­նե­րը, ինչ­պէս նաեւ՝ ­Սար­դա­րա­պա­տի յու­շա­հա­մա­լի­րը եւ այլ պատ­մամ­շա­կու­թա­յին վայ­րեր, դպրոց­նե­րու շրջա­փակ­ներ եւ այլն: